Magnificate

Trzynastoletni chłopiec o jedwabistych włosach i łagodnym wyrazie twarzy zamknął oczy i powoli zaczął wodzić pędzlem po białym płótnie. Zza okna domu ambasadora dochodziły kojące odgłosy cykad. Hikaru-sama zdawał się ich jednak nie słyszeć całkowicie pochłonięty w malowaniu. Pracownicy ambasady dawno zaakceptowali już fakt, że obrazy namalowane przez młodego chłopca pod wpływem nagłej inspiracji często okazywały się prorocze. Ostatnie pociągnięcie pędzla. Hikaru-sama gwałtownie otworzył oczy i zaskoczony zobaczył cztery uśmiechnięte twarze młodych dziewczyn ubranych w stroje pokojówek. Następnego dnia rano we wszystkich gazetach pojawiła się informacja, że ambasada przyjmie cztery osoby na stanowisko pokojówek i osobistych służących za rozsądną cenę. Oczywiście zgłosiło się wiele potencjalnych kandydatów, ale wystarczyło jedno spojrzenie na namalowany przez ambasadora obraz by wyłonić przepowiedziane meido.

Chłopiec przywitał czwórkę pokojówek promiennym uśmiechem i wprowadził je do swojej prywatnej rezydencji stojącej w pobliżu ambasady.
- Nazywam się Yokokawa-Broussard Hikaru. Proszę, weźcie mnie w swoją opiekę. – głos młodego panicza brzmiał słodko, a lekki francuski akcent tylko dodawał mu uroku. W odpowiedzi wszystkie pokojówki pokłoniły się nisko.