Lenz zgarnął z trawy krągłą manierkę. Wewnątrz chlupnęło. Przygryzł umocowany paskiem do szyjki korek i wyrwał go, sprawdziwszy tym samym zawartość. Przegotowana woda.

Lehman nie wydawał się skory do zwierzeń.
- Czy ja ci wyglądam na kogoś, kto ot tak, opowiada sobie wszystkim dookoła o swoim życiu? - burknął. Skrzywił się z bólu. - Wiem, że mnie zatłuczecie, skurwysyny, o ile nie zdechnę szybciej. Zaraz będę trupem.

- Widzicie, ja nie mam kurwa honoru - stwierdziła zgodnie z prawdą głowa nieistniejącej już bandyckiej szajki. Zakaszlał paskudnie. - Gdybym był sukinsynem... a jestem... i chciałbym zemścić się na skurwielu, który pozbawił mnie życia, to bym milczał. I wyobraźcie sobie, ja jestem sukinsynem! - zawołał, choć biorąc pod uwagę to, że zgiął się w pałąk, to pożałował podniesienia głosu. Podniósł głowę i odgarnął z twarzy grzywę włosów. Z bliska wyglądał zaskakująco staro, co potęgował grymas bólu. Lehman spojrzał tylko bez ruchu, jak Jekil wyciąga mu zza pasa sztylet i niezbyt ciężką sakiewkę.

- Jaką ja mam pewność, że kiedy wyśpiewam wam, co wiem, to szybko ze mną skończycie? - zapytał trzeźwo i spojrzał Lenzowi w oczy. - Czy jesteście w stanie zapewnić mnie, że mówicie prawdę i mówienie się mi opłaci? No, odpowiadajcie, buhaje!

- A więc pozostaje mi liczyć na to, że postanowicie nie pomścić przyjaciela, tak? - Lehman skrzywił się złośliwie. Nie wyglądał na przekonanego słowami łowcy nagród, ani trochę. Był upartym skurczybykiem, trzeba mu było to przyznać, ale głupi też raczej nie był. Przez kilka chwil wpatrywał się w orzechowe oczy Hofferta, studiował myśli skryte w głowie poszukiwacza przygód. Minęła chwila wahania, podczas której zbir uważnie szukał podstępu w oczach Buhajów, oni zaś próbowali zgadnąć, co się dzieje w jego głowie. Ranny mężczyzna krzywił się z bólu i nie wyglądało na to, aby był w stanie stawiać się zbyt długo.

- Niech będzie - rzucił w końcu zrezygnowany. Zakaszlał paskudnie. - Zaryzykuję, choć popełniam straszne głupstwo. Powiem wam, co wiem o tej dziwce, skoro obiecujesz skrócić moją mękę i zakopać moje stare kości... - Spróbował powiedzieć coś jeszcze, ale zakaszlał po raz kolejny, krwią. - Daj mi... khhrm... wody... manierkę z wodą, którą... khy... przegotowałem. A ty - wskazał na Brahmana. - Wynotuj wszystko w myślach, bo nie wiem, czy dam radę opisywać wam ścieżkę do jej kryjówki po raz drugi.