[Warhammer] Porywacze Zwłok - Strona 37

Fyrskar · 26-12-2016, 20:06

Sigmarze, co też najgorszego mogło się tutaj stać? Wyglądało na to, że ta rozbestwiona tłuszcza nie wdarła się jeszcze na to piętro, co więc najgorszego mogło stać się ze zwłokami czarodzieja. Tego nie wiedział, a nawet nie chciał się dowiedzieć. Miał za to wielką potrzebę zabrać nogi za pas.

- Cieszę się, że cię widzę - rzucił w kierunku Ottona. Zignorował zupełnie łkającego iluzjonisty. Dupa, nie czarodziej. Zawsze myślał, że magicy nie odczuwali strachu. - Myślisz, że reszta uciekła przez to otwarte okno? Może zobaczmy, czy w pokoju nie ma jakiegoś sznura i wyjdźmy tędy. Im szybciej znajdziemy się daleko stąd, tym lepiej.

Zaczął rozglądać się w poszukiwaniu wspomnianej liny. W ostateczności firanki, jeśli są i jest ich kilka można je związać ze sobą. Ale lepszy byłby sznur.

- Jest tam kto? - zawołał przez okno, licząc, że jeśli jego kompani są na zewnątrz, to zostanie przez nich usłyszany.

Komtur · 26-12-2016, 22:20

- Co jest do cholery?! - krzyknął Heinrich z przerażeniem -Niech ktoś nas uwolni! Jesteśmy niewinni!

Nie wiedział do kogo krzyczy, nie wiedział nawet co się stało, ale gadka z tymi kto jego i Dmytka tak związał, to była jedyna szansa na poprawę tej beznadziejnej sytuacji.

MistrzKamil · 29-12-2016, 20:40

Cicho, chcesz nas zabić? syknął Dmytko szybko rozglądajac się za czymś ostrym w zasięgu rąk.
Spróbuj trochę za mną kucnąć na ile możesz wyszeptał usiłując podnieść ręce na tyle wysoko ile dał radę. Próbował zsunąć pętlę z szyi Heinricha.

Vilir · 30-12-2016, 11:21

Otto spojrzał zaskoczony na Edgara - Ciebie również, choć myślałem że już nie będzie mi dane Cię zobaczyć. Reszta z pewnością uciekła przez otwarte okno, tyle że iluzjonista odciął linę. Idę z nim teraz do pokoju panny młodej. Z tego co pamiętam to za oknem był bloczek i lina, a już na pewno pościel, po której można by spuścić się na dół. - Widząc jednak zainteresowanie opuszczeniem willi przez dokładnie to okno, jakim wykazywał się jego towarzysz Otto nie podjął się dalszego namawiania Edgara - wie przecież gdzie idzie były sługa, więc w razie czego dołączy.

Otto ruszył w do pokoju panny młodej używając tak jak wcześniej iluzjonisty jako żywej tarczy przed zagrożeniami domu alchemika. Wziął również na palec jedną z łez Balzaca i sprawdził czy jest słona. Niby iluzjonista nie zdążył rzucić żadnego zaklęcia, ale jak to mówią "przezorny zawsze ubezpieczony".

Anonim · 31-12-2016, 16:27

Dmytko, Heinrich:
Dmytko dobrze kombinował, ale nawet przy jego posturze zsunięcie pętli z szyi Heinricha było zadaniem zbyt trudnym. Rozglądanie się pozwoliło za to zorientować się w sytuacji - za nimi znajdowały się dwie kosy, więc gdyby mocno odepchnąć się od wozu to nadziałoby się na nie (no i nie powiesiło). Z drugiej strony przy całkiem sporym ryzyku może udałoby się rozciąć pęta na rękach. Sytuacja była mocno beznadziejna. Na krzyki nic nie odpowiedział, ale też na zewnątrz zrobiła się cisza co mogło sugerować, że jednak ktoś usłyszał Heinricha.

Tankred, Svein:
Usłyszeliście krzyk Heinricha dobiegający z wnętrza budynku gospodarczego (stajni, czy stodoły, chlewa itd). Usłyszał to też Colonsky, który teraz czujnie nasłuchiwał co się dalej będzie działo. Nie ruszył się nawet w celu otwarcia bramy, czy wkroczenia na teren posiadłości. Czy wiedział, że miejsce jest przeklęte? Dodatkowo od strony budynku usłyszeliście krzyk Edgara pytającego "czy jest tam kto?" i rzeczywiście zaświeciło się w oknie, przez które wcześniej uciekliście. Nie było jednak widać postury Edgara. Nie byliście pewni, czy ktoś usłyszał z parteru ten krzyk, ale na razie drzwi rezydencji nie stały otworem.

Edgar [możesz znaleźć się przy Otto piętro niżej jeżeli tak wybierzesz]:
Otto mówił, że iluzjonista odciął linę, ale żadnej liny w pomieszczeniu nie było. Nawet kawałka. Krzyknąłeś na zewnątrz, ale w ciemnościach niczego nie dostrzegłeś. Twój brat powiedział ci, że nie da rady zeskoczyć z drugiego piętra, więc lepiej spróbować zejść po linie z pokoju panny młodej...

Otto:
Słone. Bez żadnych problemów dotarłeś na piętro. Krzyki z parteru przybrały na sile podobnie jak i dźwięki szabrowania. Nic konkretnego tłum nie krzyczy - co najwyżej da się rozróżnić słowa o obrazach, niszczeniu i ogólnemu rozkradaniu dóbr. Przechodząc obok drzwi kusznika wykazałeś się sporym refleksem, gdy bełt leciał prosto w głowę iluzjonisty, a ty go pociągnąłeś do tyłu. Bełt wbił się w ścianę po drugiej stronie korytarza, a kusznik powiedział:
- Och, przyprowadziliście tego skurwiela, ale było go po prostu zabić. Wystaw go w drzwiach to go odpierdolę. - powiedział mężczyzna z mrocznego pomieszczenia. Drzwi do pokoju panny młodej znajduje się na końcu korytarza i żeby tam dotrzeć to musisz przejść obok mrocznej czeluści jaka teraz znajdowała się w miejscu gdzie powinna być framuga otwartych drzwi do pokoju kusznika. Czeluść dało się pominąć jakby iść kucając po suficie, ale przecież to niemożliwe. Oczywiście mógłbyś użyć iluzjonistę jako tarczy, ale była duża szansa, że bełt przebije jego i ciebie. No i w końcu trochę nie było wiadomo, czy rzeczywiście kusznik chce ciebie zabić, czy tylko iluzjonistę...

Avitto · 31-12-2016, 16:45

- Nie, nie, nie. Żadnych głosów, nic. Robimy swoje! Kurwa! Tankred, dawaj łomik i raz, dwa za bramę. Odsuńta się z tymi kuszami.
W ciemności niemożliwym było ocenić ryzyko kontaktu z obcymi, Sveinem powodowała jedynie nadzieja, że za bramą posiadłości znajduje się inny świat, do którego Wyrwa nie sięga mackami.

Anonim · 31-12-2016, 17:27

Dmytko, Heinrich:
Słyszeliście co powiedział Svein. Po krokach słyszycie, że tylko on jest i drugi osobnik, którego nazywa Tankredem, więc to pewnie Svein i Tankred... wydaje się, że chcą was tutaj zostawić!

Szkuner · 31-12-2016, 20:07

Powoli schował nadziak za pas i bez namysłu podał łom Sveinowi. Uniósł ręce przed siebie pokazując ślicznotce aby nie strzelać. - Spierdalamy stąd, a wam też nie radzę tu zaglądać! - Przyjął minę przerażonego całą sytuacją, ale była ona mocno przesadzona. - Colonsky, z ciebie jest mądre i bystre chłopisko, powiedz swojej ślicznej ażeby opuściła kuszę! - Nie miał jednak stu procentowej pewności co do pełnego człowieczeństwa "milicji obywatelskiej". Zbyt wiele już widział, był gotowy w każdej chwili chwycić po broń, lub w razie konieczności wykorzystać w tym celu lampę.

Komtur · 03-01-2017, 20:58

- Svein, Tankred! - zawołał zdesperowany Heinrich - Nie zostawiajcie nas do kurwy nędzy!

Vilir · 04-01-2017, 11:18

-Kurwa mać... - wycedził pod nosem Otto. Wiedział że po drodze do pokoju panny młodej jest pokój kusznika, ale liczył że drzwi będą zamknięte, tak jak to było ostatnio. Tym razem nie było zaś drzwi w ogóle. Do tego ten pojeb kusznik strzelał do przechodzących przed wejściem do pomieszczenia. Do Ottona dołączyli co prawa Edgar i Fridrich, ale nawet kusza Edgara nie dawała gwarancji bezpieczeństwa. W zasadzie biorąc pod uwagę jej przydatność w tej wyprawie, to mogła ona raczej wzbudzić u byłego sługi niepokój, niźli poczucie bezpieczeństwa.

- Serdeczny przyjacielu z kuszą - powiedział do mężczyzny kryjącego się w ciemności Otto - Wolelibyśmy by alchemik pozostał jednak przy życiu, albowiem jest on nam potrzebny do opuszczenia rezydencji - mówiąc to były sługa spojrzał na niedawno przybyłych towarzyszy i dał im do zrozumienia, iż gdy skończy odliczanie to wszyscy ruszą biegiem do pokoju panny młodej. Wystawił również w ich stronę dłoń, na której składał kolejno palce. Gdy pozostał już tylko jeden, Otto rzucił jeszcze do kusznika
- Bylibyśmy więc wdzięczni gdybyś go oszczędził, zważywszy że wszyscy prawdopodobnie na tym skorzystamy - po czym wypchnął iluzjonistę przed drzwi i złożył ostatni palec. Miał nadzieję że kusznik nie odda strzału, ale watro było się zabezpieczyć. Wszakże pierwszym celem jaki zobaczy będzie Balzac, a biorąc pod uwagę wiedzę, że iluzjonista jest blisko pewnie błyskawicznie wypuści bełt. Otto planował by zarówno on, jak i jego towarzysze przebiegli w czasie między strzałem, a sięganiem przez kusznika po kolejną kuszę. Nie był to może plan idealny, ale lepszego był sługa nie wymyślił, a czas nie pozwalał na zbyt długie planowanie. W trakcie biegu Otto chciał także chwycić iluzjonistę, niezależnie od tego czy będzie żywy czy martwy, i przemieścić się z nim na drogą stronę korytarza.

26-12-2016, 20:06	#361
Fyrskar Reputacja: 1	Sigmarze, co też najgorszego mogło się tutaj stać? Wyglądało na to, że ta rozbestwiona tłuszcza nie wdarła się jeszcze na to piętro, co więc najgorszego mogło stać się ze zwłokami czarodzieja. Tego nie wiedział, a nawet nie chciał się dowiedzieć. Miał za to wielką potrzebę zabrać nogi za pas. - Cieszę się, że cię widzę - rzucił w kierunku Ottona. Zignorował zupełnie łkającego iluzjonisty. Dupa, nie czarodziej. Zawsze myślał, że magicy nie odczuwali strachu. - Myślisz, że reszta uciekła przez to otwarte okno? Może zobaczmy, czy w pokoju nie ma jakiegoś sznura i wyjdźmy tędy. Im szybciej znajdziemy się daleko stąd, tym lepiej. Zaczął rozglądać się w poszukiwaniu wspomnianej liny. W ostateczności firanki, jeśli są i jest ich kilka można je związać ze sobą. Ale lepszy byłby sznur. - Jest tam kto? - zawołał przez okno, licząc, że jeśli jego kompani są na zewnątrz, to zostanie przez nich usłyszany. Ostatnio edytowane przez Fyrskar : 26-12-2016 o 23:02.

29-12-2016, 20:40	#363
MistrzKamil Reputacja: 1	Cicho, chcesz nas zabić? syknął Dmytko szybko rozglądajac się za czymś ostrym w zasięgu rąk. Spróbuj trochę za mną kucnąć na ile możesz wyszeptał usiłując podnieść ręce na tyle wysoko ile dał radę. Próbował zsunąć pętlę z szyi Heinricha. __________________ Pływał raz po morzu kucharz w rękach praktyk był onana a załoga się dziwiła skąd w kawie śmietana

31-12-2016, 20:07	#368
Szkuner Reputacja: 1	Powoli schował nadziak za pas i bez namysłu podał łom Sveinowi. Uniósł ręce przed siebie pokazując ślicznotce aby nie strzelać. - Spierdalamy stąd, a wam też nie radzę tu zaglądać! - Przyjął minę przerażonego całą sytuacją, ale była ona mocno przesadzona. - Colonsky, z ciebie jest mądre i bystre chłopisko, powiedz swojej ślicznej ażeby opuściła kuszę! - Nie miał jednak stu procentowej pewności co do pełnego człowieczeństwa "milicji obywatelskiej". Zbyt wiele już widział, był gotowy w każdej chwili chwycić po broń, lub w razie konieczności wykorzystać w tym celu lampę. Ostatnio edytowane przez Szkuner : 31-12-2016 o 20:11.

04-01-2017, 11:18	#370
Vilir Reputacja: 1	-Kurwa mać... - wycedził pod nosem Otto. Wiedział że po drodze do pokoju panny młodej jest pokój kusznika, ale liczył że drzwi będą zamknięte, tak jak to było ostatnio. Tym razem nie było zaś drzwi w ogóle. Do tego ten pojeb kusznik strzelał do przechodzących przed wejściem do pomieszczenia. Do Ottona dołączyli co prawa Edgar i Fridrich, ale nawet kusza Edgara nie dawała gwarancji bezpieczeństwa. W zasadzie biorąc pod uwagę jej przydatność w tej wyprawie, to mogła ona raczej wzbudzić u byłego sługi niepokój, niźli poczucie bezpieczeństwa. - Serdeczny przyjacielu z kuszą - powiedział do mężczyzny kryjącego się w ciemności Otto - Wolelibyśmy by alchemik pozostał jednak przy życiu, albowiem jest on nam potrzebny do opuszczenia rezydencji - mówiąc to były sługa spojrzał na niedawno przybyłych towarzyszy i dał im do zrozumienia, iż gdy skończy odliczanie to wszyscy ruszą biegiem do pokoju panny młodej. Wystawił również w ich stronę dłoń, na której składał kolejno palce. Gdy pozostał już tylko jeden, Otto rzucił jeszcze do kusznika - Bylibyśmy więc wdzięczni gdybyś go oszczędził, zważywszy że wszyscy prawdopodobnie na tym skorzystamy - po czym wypchnął iluzjonistę przed drzwi i złożył ostatni palec. Miał nadzieję że kusznik nie odda strzału, ale watro było się zabezpieczyć. Wszakże pierwszym celem jaki zobaczy będzie Balzac, a biorąc pod uwagę wiedzę, że iluzjonista jest blisko pewnie błyskawicznie wypuści bełt. Otto planował by zarówno on, jak i jego towarzysze przebiegli w czasie między strzałem, a sięganiem przez kusznika po kolejną kuszę. Nie był to może plan idealny, ale lepszego był sługa nie wymyślił, a czas nie pozwalał na zbyt długie planowanie. W trakcie biegu Otto chciał także chwycić iluzjonistę, niezależnie od tego czy będzie żywy czy martwy, i przemieścić się z nim na drogą stronę korytarza. Ostatnio edytowane przez Vilir : 04-01-2017 o 11:21.

26-12-2016, 22:20	#362
Komtur Reputacja: 1	- Co jest do cholery?! - krzyknął Heinrich z przerażeniem -Niech ktoś nas uwolni! Jesteśmy niewinni! Nie wiedział do kogo krzyczy, nie wiedział nawet co się stało, ale gadka z tymi kto jego i Dmytka tak związał, to była jedyna szansa na poprawę tej beznadziejnej sytuacji.

30-12-2016, 11:21	#364
Vilir Reputacja: 1	Otto spojrzał zaskoczony na Edgara - Ciebie również, choć myślałem że już nie będzie mi dane Cię zobaczyć. Reszta z pewnością uciekła przez otwarte okno, tyle że iluzjonista odciął linę. Idę z nim teraz do pokoju panny młodej. Z tego co pamiętam to za oknem był bloczek i lina, a już na pewno pościel, po której można by spuścić się na dół. - Widząc jednak zainteresowanie opuszczeniem willi przez dokładnie to okno, jakim wykazywał się jego towarzysz Otto nie podjął się dalszego namawiania Edgara - wie przecież gdzie idzie były sługa, więc w razie czego dołączy. Otto ruszył w do pokoju panny młodej używając tak jak wcześniej iluzjonisty jako żywej tarczy przed zagrożeniami domu alchemika. Wziął również na palec jedną z łez Balzaca i sprawdził czy jest słona. Niby iluzjonista nie zdążył rzucić żadnego zaklęcia, ale jak to mówią "przezorny zawsze ubezpieczony".

31-12-2016, 16:27	#365
Anonim Reputacja: 1	Dmytko, Heinrich: Dmytko dobrze kombinował, ale nawet przy jego posturze zsunięcie pętli z szyi Heinricha było zadaniem zbyt trudnym. Rozglądanie się pozwoliło za to zorientować się w sytuacji - za nimi znajdowały się dwie kosy, więc gdyby mocno odepchnąć się od wozu to nadziałoby się na nie (no i nie powiesiło). Z drugiej strony przy całkiem sporym ryzyku może udałoby się rozciąć pęta na rękach. Sytuacja była mocno beznadziejna. Na krzyki nic nie odpowiedział, ale też na zewnątrz zrobiła się cisza co mogło sugerować, że jednak ktoś usłyszał Heinricha. Tankred, Svein: Usłyszeliście krzyk Heinricha dobiegający z wnętrza budynku gospodarczego (stajni, czy stodoły, chlewa itd). Usłyszał to też Colonsky, który teraz czujnie nasłuchiwał co się dalej będzie działo. Nie ruszył się nawet w celu otwarcia bramy, czy wkroczenia na teren posiadłości. Czy wiedział, że miejsce jest przeklęte? Dodatkowo od strony budynku usłyszeliście krzyk Edgara pytającego "czy jest tam kto?" i rzeczywiście zaświeciło się w oknie, przez które wcześniej uciekliście. Nie było jednak widać postury Edgara. Nie byliście pewni, czy ktoś usłyszał z parteru ten krzyk, ale na razie drzwi rezydencji nie stały otworem. Edgar [możesz znaleźć się przy Otto piętro niżej jeżeli tak wybierzesz]: Otto mówił, że iluzjonista odciął linę, ale żadnej liny w pomieszczeniu nie było. Nawet kawałka. Krzyknąłeś na zewnątrz, ale w ciemnościach niczego nie dostrzegłeś. Twój brat powiedział ci, że nie da rady zeskoczyć z drugiego piętra, więc lepiej spróbować zejść po linie z pokoju panny młodej... Otto: Słone. Bez żadnych problemów dotarłeś na piętro. Krzyki z parteru przybrały na sile podobnie jak i dźwięki szabrowania. Nic konkretnego tłum nie krzyczy - co najwyżej da się rozróżnić słowa o obrazach, niszczeniu i ogólnemu rozkradaniu dóbr. Przechodząc obok drzwi kusznika wykazałeś się sporym refleksem, gdy bełt leciał prosto w głowę iluzjonisty, a ty go pociągnąłeś do tyłu. Bełt wbił się w ścianę po drugiej stronie korytarza, a kusznik powiedział: - Och, przyprowadziliście tego skurwiela, ale było go po prostu zabić. Wystaw go w drzwiach to go odpierdolę. - powiedział mężczyzna z mrocznego pomieszczenia. Drzwi do pokoju panny młodej znajduje się na końcu korytarza i żeby tam dotrzeć to musisz przejść obok mrocznej czeluści jaka teraz znajdowała się w miejscu gdzie powinna być framuga otwartych drzwi do pokoju kusznika. Czeluść dało się pominąć jakby iść kucając po suficie, ale przecież to niemożliwe. Oczywiście mógłbyś użyć iluzjonistę jako tarczy, ale była duża szansa, że bełt przebije jego i ciebie. No i w końcu trochę nie było wiadomo, czy rzeczywiście kusznik chce ciebie zabić, czy tylko iluzjonistę...

31-12-2016, 16:45	#366
Avitto Dział Fantasy Reputacja: 1	- Nie, nie, nie. Żadnych głosów, nic. Robimy swoje! Kurwa! Tankred, dawaj łomik i raz, dwa za bramę. Odsuńta się z tymi kuszami. W ciemności niemożliwym było ocenić ryzyko kontaktu z obcymi, Sveinem powodowała jedynie nadzieja, że za bramą posiadłości znajduje się inny świat, do którego Wyrwa nie sięga mackami.

31-12-2016, 17:27	#367
Anonim Reputacja: 1	Dmytko, Heinrich: Słyszeliście co powiedział Svein. Po krokach słyszycie, że tylko on jest i drugi osobnik, którego nazywa Tankredem, więc to pewnie Svein i Tankred... wydaje się, że chcą was tutaj zostawić!

03-01-2017, 20:58	#369
Komtur Reputacja: 1	- Svein, Tankred! - zawołał zdesperowany Heinrich - Nie zostawiajcie nas do kurwy nędzy!