Bogu krzyczał, a Fik nie bardzo wiedział co robić. Przecież choćby stawał na głowie, to ogniem nie zionie i to ani z przodu ani z tyłu.
-Spalcie Trolla! - wypiszczał tylko i uciekł w róg jaskini.
Starał się schować i skryć. Teoretycznie mógł próbować rzucić jakieś błogosławieństwo, ale do tego trzeba kogoś dotknąć i zbliżyć się do walczących Orków...Nie lepiej być z tyłu i tak już na siebie zwrócił uwagę...

Smostrok stojący kilkanaście kroków od walki z trollem celował w nadbiegające gobliny uzbrojone w łuki i miecze. Wycelował, a następnie strzelił, trafiając przeciwnika w nogę. Raniony goblin z klanu szarego wilka przewrócił się, jednak niesiony wolą walki szybko powstał łamiąc strzałę tuż przy swoim udzie. Wydał głośny okrzyk po czym ruszył w kierunku walczących.

Nozudg bardzo chciał być pomocny, tak bardzo, że rzucał kamieniami w kierunku wielkiego trolla. Te jednak nie wyrządziły mu najmniejszej szkody. Również włócznia wypuszczona z rąk Hagu oraz beły Zarga, pomimo że trafiały celu nie wyrządziła trollowi najmniejszej szkody.

Snit'git musiał pilnować swoich pleców, z uwagi na zbliżającą się zgraję goblinów, dodatkowo musiał unikać wielkich łapsk trolla. Wszystko szło całkiem dobrze. Wielkie nogi trolla zostały owinięte dwukrotnie liną, ale w momencie gdy Bitewniak z powrotem chował się za plecami trolla ten capnął go wolną ręką w lewe ramie omal nie wyrywając mu jej ze stawu.

W tym czasie Gnorix niesiony szałem bitewnym zaczął ciąć trolla w okolicach głowy, ten jednak niewiele robił sobie z zadawanych mu ciosów. Złapał Gnorixa wpół i rzucił nim o ścianę pozbawiając go przytomności. Spod hełmu czarna krew i posoka lały się strumieniami. Jednak ku uciesze prawie wszystkich walczących troll rzucając Gnorixem stracił równowagę i upadł. W tym momencie Urzog brał własnie zamach by rzucić włócznią w mordożygulca. Niefart jednak sprawił, że i on również stracił równowagę upadając prosto pod wielkie cielsko trolla. Na szczęście dla Urzoga troll przygniótł jedynie prawą rękę czarnego orka. Ten próbując ją wyciągnąć wyrwał ją ze stawu barkowego przez co ręką stała się bezwładna.

Więcej szczęścia miał natomiast Borgit, który zatopił swój topór w cielsku stwora. Przerażony widokiem upadajacego Gnorixa Fik podbiegł do przywódcy mamrocząc coś pod nosem.

Wtem słychać było pisk, przeraźliwy pisk, a po chwili z przeciwległego korytarza pojawiły się szczury, mnóstwo szczurów te gryzły przeciwników klanu złamanego kła. Za szczurami biegł mały pokurcz Mysichuch, który od kilku dni słyszał w swej głowie jakiś głos, w głowie Fika natomiast zabrzmiały słowa - niech wiedzą czyja to sssprafka.

Nim jednak szczury dopadły wszystkich łuczników klanu szarego wilka jeden z nich wypuścił strzałę która rozcięła skórę na głowie Zarga.

W tym samym czasie Kysh’Cysh Blop w swojej zatęchłej jaskini kombinował, w jaki sposób załadować pistolet. Niestety nie mógł się skupić wśród otaczających go hałasów bitwy o siedzibę klanu Złamanego kła. Co gorsza przy wejściu do jaskini pojawił się nie kto inny jak Blork trzymając w swej ręce sztylet.

Dla Borgita rozwój sytuacji nie miał większego znaczenia. Kolejne trafienie w cielsko obalonego trolla było jak młoteczek wbijający gwoździe w małym umyśle dzikiego orka. - CZEBA WINCYJ CZERWONEJ FARBY! WAAAGH!!! - wydarł się ork gdy zapierając się stopą wyrywał topór z cielska bestii, tylko po to by wykonać kolejny katowski cios znad głowy. Żółte ślepia upstrzonego w czerwony kolor orka były wyłącznie skupione na leżącym trollu, a z czaszki swojego "kuzyna" orkoid w swym małym umyśle formował zrobienie hełmu.