Snit'git syknął widząc lecącego hobgoblina. Już chciał skoczyć do przodu by poplątać nogi trolla gdy spostrzegł kolejnych intruzów.
Nocny goblin widział chwilę, którą można wykorzystać i zamierzał z niej skorzystać. Nowi intruzi może się zastanowią zanim ruszą na niego bojąc się wpaść w zasięg trolla, który jest nieobliczalny a dodatkowo być za blisko orków.
Snit'git liczył także, że atak większych kuzynów zniechęci nowych wrogów przed atakiem na sztandarowego. W każdym razie zamierzał uważać na obydwa zagrożenia i odskakiwać od zagrożeni starając się wypełnić plan szefa.

- Nie podobać mi siem to, czo szamun z nimi robi? - czarny ork spytał towarzyszy, może ktoś wytłumaczy to przyciężkiemu umysłowi czarnego orka.

- O ty kutfo! - wrzasnął na trolla gdy ten prawie trafił go rzuconym gobasem, szybko chwycił jedną z włóczni i przez chwilę próbował skupić rozbiegany wzrok, tak by zrównać w jednej linii grot włóczni i pryszczaty ryj trolla. Szybko skoczył dwa kroki do przodu dla rozpędu i z całą siłą czarnych mięśni cisnął włócznią w kierunku trollego łba.

Fik trzymał się z tyłu, tam mu było dobrze. Nie rzucał się nikomu w oczy i nikt nie próbował nim rzucać w trolla. Ponadto poczuł wyraźny przypływ mocy, zapomniany bogu stał się potężniejszy! albo zyskał nowych wyznawców. Fik i tak zbyt mało rozumiał, aby teraz coś z tym zrobić. Rozważał zastosowanie podobnej strategii jak Nozudg. To była typowa snotlingowa myśl, tyle że zwracała na siebie uwagę, a chodu proroka nie było takie dobre jak chodu drugiego snitlinga.
W efekcie prorok tylko się przyglądał, gdyby przypadkiem troll zjadł Blorka to byłoby chyba nawet dobrze. Tylko, że inni mu w tym przeszkadzają i potem Blorka znowu ich gdzieś wyśle...

Istniało wysokie prawdopodobieństwo, że mikstura odwagi powoli zaczynała tracić na swej mocy. Blop doszedł do takiego wniosku gdy wraz z rykiem czegoś brzmiącego groźnie i co gorsze obco, zawahał się czy biec dalej. Wtedy w jego głowie zrodził się plan iście przebiegły i godny najlepszego zwiadowcy. Zabity szaman mógł mu się teraz przydać bardziej niż do tej pory to zakładał, a po wszystkim nadal mógł łepetynę postawić sobie jako ozdobę.

Kysh'Cysh zatrzymał się i skulił pod ścianą. Wyciągnął z torby zdobyczny czerep. Zamierzał unieść ją w jednej swej chuderlawej łapie, a w tym czasie w drugiej trzymałby szamaniego kijka. Był tylko pewien problem. Głowa była oślizgła od krwi oraz resztek śliny i smarków. Nie szło jej utrzymać w jednej ręce.
Rozwiązanie przyszło bardzo prędko. Blop dźgnął swoim nożykiem w potylicę, aż ostrze zachrzęściło. W ten oto sposób powstało trzymadełko do szamaniego czerepu. Było całkiem wygodne.

Przebrany za szamana Blop poprawił swoje wdzianko, uniósł głowę za trzymadełko i podpierając się kosturem ruszył w dalszą drogę. Przeszedł przez korytarz do kolejnej jaskini. Kilka par oczu spojrzała w jego kierunku ale w bladym półmroku podziemi nikt nie zwrócił uwagi na szczegóły karykaturalnej sylwetki i każdy zajął się swoim.
~ Blork? A to kanalia jeden! Ja wiedziałem, że to parszywa gnida i krasnoludzi bobek!~ przeszło nocnemu goblinowi przez uszatą głowę, ale teraz tylko rozglądał się za szefem i szedł przed siebie do swojej kanciapy.

Kysh'Cysh dotarł do siebie cały, zdrowy i tylko trochę pochlapany wydzielinami martwej głowy. Rzucił czerep obok kociołka i opierając się o szamanią pamiątkę stopą, wyrwał swój nożyk. Teraz zaczęła się najważniejsza część jego planu. Musiał znaleźć komplet do śmiesznych rożków, które miał w swojej torbie.
Wytarł dłonie o fartuch i rozpoczął misję przetrząsania swojego składziku w poszukiwaniu pistoletu, pamiątki po ataku na grupę ludzi.

Snit'git bawił się w kotka i myszkę z wielkim trollem. Goblin był poirytowany nieskutecznością swoich działań więc w zatrzymał się poza zasięgiem wrogów i rozejrzał się wokół.
Uśmiechnął się chytrze gdy wpadł do jego zielonego łba, ukrytego pod kapturem pomysł.
Goblin przywiązał jeden koniec liny do solidnej skały. Pociągnął sprawdzając więzy i odwrócił się ocenić sytuację.

Nocny goblin, jak na wrednego skurczybyka przystało wrednie się uśmiechnął i trzymając za koniec liny pobiegł wykorzystując okazję między orkami a trollem. Ryzykował, ale chciał pokazać, że z nim też trzeba się liczyć i jest cennym sprzymierzeńcem i potęga klanu nie tylko od orkowej siły zależy, ale od cwaniactwa goblinów.
Gdy Snit'git znajdzie się po drugiej stronie Trolla zamierza w odpowiednim momencie naciągnąć linę i biec w przeciwnym kierunku niż Troll wielkim kołem obwiązując giry dryblasa by w pewnym momencie ściągnąć ją i liczyć, że orki zmuszą bestie do ruchu a ta runie na glebę pod topór Gnorixa i reszty orków.