Arthur Fleck

Szlachcic uznał, że jeden wybitny staw kciukowy nie zrobi mu różnicy, cała sztuka polegała na tym by nie zemdleć albo nie narobić hałasu, przyciągając uwagę nieumarłych pilnujących tego plugawego stosu kamieni. Zaciskając wiec zęby zrobił co musiał zrobić. Ponad wszystko pragnął wydostać się z tego zapomnianego przez bogów przeklętego miejsca

 

Dekline

- No tak, Udo tak, może być. - pirat nie wyglądał na zdenerwowanego.
- Kurt, znaczy Vincent, coś mi się pomieszało, taki grubszy koleś - kwatermistrz, on będzie miał beczkę dla nas. Poszukaj go, koniec końców i tak do tego trafisz jak masz gotować. Koło jego chaty zawsze leży dużo skrzyń bo pod wiatą ma magazyn.
- No beczka dla nas, ale myślę że skoro kucharzysz to możemy sobie nawzajem ... pomóc. Tylko nie nakręcaj się na nie wiadomo co, dworski trunek to to nie jest. Ha ha!
Piraci byli raczej w dobrym humorze i chętni do rozmowy, ewidentnie z nudów.

Machavellian wykorzystał całe pokłady swojej odporności aby uwolnić dłoń bez większego hałasu. Udało sie, chociaż szlachcic czuł ogromny ból, a jego dłoń będzie nieczynna przez jakiś czas. Machavellian mógłby spróbować ją nastawić, ale ciężko byłoby to zrobić jedną ręką, nie mówiąc już o bólu. Na drugiej ręce ciągle wisiały kajdanki wykonane z liny.

 

__________________

ORDNUNG MUSS SEIN

Odpowiadam w czasie: PW 24h, disco: 6h (Dekline#9103)

Gladin

 

Arthur Fleck

Szlachcic wykorzystując wolną rękę próbował ściągnąć powróz z drugiej.

 

Dekline

Alonso udał się stronę nabrzeża gdzie spodziewał się znaleźć kwatermistrza. Po obozie poruszał się swobodnie przez nikogo nie zatrzymywany. W oczy od razu rzuciła mu się wcześniej opisywana chata. A przed nią stało dwóch mężczyzn, grubszy ubrany jak większość, oraz drugi, zwyczajnej postury lecz odziany w szaty. O czymś rozmawiali a z odległości Niziołek mógł wywnioskować tylko tyle że jest to raczej towarzyska rozmowa. Mimo wszystko wypadałoby zmienić zaplanowany wcześniej tekst: "jakiś typek w szatach".


Zrobienie czegokolwiek mając tylko jedną w pełni sprawną dłoń było dość ciężkie. Zsunięcie kajdanów z drugiej dłoni było mniej bolesne aczkolwiek czasochłonne. Szlachcic znalazł odpowiednio ostry kamień i zaczął piłować. Po chwili był wolny.

Machavellian w poszukiwaniu prymitywnego narzędzia musiał odsunąć się kawałek od ściany co zostało zauważone przez współwięźniów którzy patrzyli na Szlachcica raczej wrogo, choć .. może zwyczajnie byli źli w zwiazku z sytuacją w jakiej się znaleźli, tym bardziej że Machavellian był juz wolny a oni nie.

 

__________________

ORDNUNG MUSS SEIN

Odpowiadam w czasie: PW 24h, disco: 6h (Dekline#9103)

Gladin

 

Arthur Fleck

Machavellian znalazł drugi kamień którym rzucił przed siebie próbując wybadać jak żywe trupy pilnujące kamieni zareagują na hałas. Gdyby się nie ruszyli postanowił zaryzykować i uwolnić pozostałych. W większej grupie miał większe szanse na przeżycie, niż sam, zmęczony, głodny, ciężko ranny.

 

Dekline

- Taki mały, to się nie dziwie że do kuchni, tylko uważaj żeby Cie nie ugotowali. He he. W sumie to o nikogo nie prosiłem ale jak darmo...
...
- Eh te ochlapusy, dobra, trzymaj, tylko żeby Cię stary nie widział. I nie kłam mnie więcej że niby dla więźniów. No i jak się dowiem że flaszka na miejsce nie dotarła to serio zupę z Ciebie zrobimy. Masz, leć, a jutro skoro świt widzimy się w kuchni, dziś masz wolne, rozejrzyj się, odpocznij. No i jak ty sie tam w ogóle nazywasz?
...
- No, i jest nasz mały bohater! Co? Zagrychy nie dali? Trudno, poradzimy sobie, mamy jeszcze żarcie dla więźniów, ale raczej podłe.

Rzut kamieniem nie przyniósł efektów. dopiero gdy pocisk zbliżył się do strażników, ci zareagowali. Ustawili swe włócznie w pokracznej pozycji bojowej i czekali. Po chwili gdy zagrożenie nie powróciło ustawili się w pozycji wyjściowej.

Szlachcic wziął się za uwalnianie pierwszego z więźniów, którego wyraz twarzy sugerował zmieszanie, gdy usłyszał kroki. Buty o twardej podeszwie uderzały o skalne podłoże.

 

__________________

ORDNUNG MUSS SEIN

Odpowiadam w czasie: PW 24h, disco: 6h (Dekline#9103)

Arthur Fleck

Machavellian słysząc kroki wrócił na swoje miejsce, założył ręce do tyłu by ukryć brak więzów. W ręku wciąż ściskał kamień, którym w razie konieczności zamierzał bronić swojego życia. Pochylił głowę ku ramieniu i zamknął oczy udając nieprzytomnego.

 

Gladin