Aro, Twoja postać wyciąga interesujące wnioski. Dla jasności, objaśnię na potrzeby całej grupy, że szlak biegnie z zachodu (od Perpignanu) na wschód (w stronę delty Rhode). Po jego południowej stronie znajduje się wybrzeże, na północ wertepy, z rzadka farmy i łąki pasterskie. Pierwsze nasuwające się myśli sugerują, że odkryty przez hieny trop biegnie od wybrzeża w poprzek gościńca na północną stronę do prowizorycznego grobu szaserów i pani Durmont, a potem na zachód w kierunku miasta - albo odwrotnie, od strony miasta śladem zaprzęgu szaserów do miejsca zasadzki, do grobu, a potem poprzez gościniec na południe ku wybrzeżu.

O ile się nie mylę, Campo wyjechał na długi urlop, ale być może pozostali gracze będą coś chcieli dodać od siebie. 8ART i Nanatar, planujecie coś odpisać w najbliższym czasie czy mam siadać do kolejnej fabularki?

Moi drodzy, mieliśmy pewną przerwę w tym wątku sesyjnym, ale czas najwyższy ją zakończyć - tym bardziej, że liczę na spory przełom w śledztwie po wyczynie jakiego dokonał Campo! Mam nadzieję, że gracz nie będzie mi tego miał za złe, ale nie spotkałem się jeszcze nigdy wcześniej z podobnie zaawansowanym researchem i zwyczajnie muszę Wam to przekazać. Większość z Was zapewne wie, że Campo mieszka w Stanach, ale trzy tygodnie temu zgłosił mi absencję z powodu wylotu do Europy, gdzie następnie opłynął południowe wybrzeże Hybrispanii, Franki i Purgarii badając topografię terenu i korelując ją z wynikami Waszego dotychczasowego śledztwa! Jak już napisałem, żaden mój gracz nigdy wcześniej nie porwał się na równie głęboką immersję, więc czapki z głów, panowie!

A ponieważ Campo wrócił już do domu, jestem ogromnie ciekawy jak przekuje teraz swoją wiedzę w poczynania Rentona. Przypomnę na początek, w jakim punkcie się znaleźliście jako drużyna: jesteście w miejscu zasadzki - tam, gdzie Swarny i Frolic zeskoczyli z zaprzęgu słysząc ludzkie głosy. Tropiciele złapali od razu trop, biegnący od wybrzeża przez miejsce zasadzki po prowizoryczny grób, a potem w stronę Perpignanu - ALBO odwrotnie, kierunku tropu żadna hiena nie określi.

Renton zaliczył trzy sukcesy z triggerem, to wystarczy na utrwaleniu się w przekonaniu, że ułożenie śladów współgra z założeniem o grupie zbiegów z Mufasy lądującej na brzegu, zabijającej w zasadzce szaserów, a potem udającej się do Perpignanu.

Nanatar wykonał trzy rzuty, odpowiednio z wynikami czterech sukcesów, dwóch sukcesów z triggerem oraz pięciu sukcesów. Te wyniki utrwalą Polanina w przekonaniu, że grupa dogonionych przez niego zbiegów nie miała nic wspólnego z zabójstwem wojaków, lecz znalazła się w tym czasie w pobliżu; i że najpewniej i niewolnicy z tej grupy i niezidentyfikowani jeszcze zabójcy mogli pochodzić z tego samego statku. I że najpewniej ci pierwsi wiedzą, kim są ci drudzy.

Frolic potwierdzi, że jest to miejsce zasadzki, pokaże kierunek, w którym podążył razem z Yago śladem zbiegłych niewolników.

A jakiś czas później (kilka, kilkanaście minut) hieny pochwycą drugi trop, idący od wybrzeża w poprzek drogi na północną stronę, w głąb lądu. Konkluzja Assegai będzie następująca: grupa zbiegów z frachtowca Elani rozdzieliła się jeszcze przed dotarciem do traktu, a następnie jedna część zbiegów ruszyła na północ, a druga część dokonała zabójstwa szaserów (nie wiadomo, czy z premedytacją czy wskutek przypadkowego spotkania), a potem podążyła do Perpignanu. Oficerowie łącznikowi Bordenoir oraz żołnierze Rezysty mają już swoje przemyślenia i hipotezy, a Assegai przywołuje radiowca, aby połączyć się z centralą w mieście, więc jeśli chcecie dodać w tym momencie coś od siebie, to doskonała chwila - za kilka minut hieny pójdą tropem wiodącym w głąb lądu.

Afrykańscy łowczy wręcz palą się do pościgu!

Szanowni, zanim siądę do sceny fabularnej, chciałbym podsumować Wasze spostrzeżenia oraz deklaracje. Assegai zamierzał przekazać ostrzeżenie do konsulatu poprzez swojego radiowca, ale bez problemu odda urządzenie w ręce Kuoro, aby ten podał dokładną treść zaleceń. Odesłania części łowczych nie autoryzuje, ponieważ jest przekonany, że konsulat ma dość silną ochronę, aby sobie poradzić bez pomocy tropicieli - tym samym zignoruje też sugestię sierżanta Rentona, aby odesłać do Perpignanu nadwyżkę afrykańskich wojowników z zadaniem polowania na przebierańców w mundurach Rezysty.

Drugi do radia dopcha się kapitan Confinhal, który nada wiadomość dla dowództwa Morskich Diabłów, trzeci zaś Demarque z instrukcjami dla podoficerów Rezysty przebywających w Perpignanie. W obu przypadkach będzie to ostrzeżenie przed infiltratorami oraz zalecenie poszukiwań fałszywych żołnierzy ruchu oporu.

Yago Swarny odzyska wolność i swój ekwipunek (wraz z bronią), a następnie zostanie postawiony na szpicy pościgu razem z poganiaczami hien i szeregowcem Frolicem.

Gdybym coś pominął albo chcielibyście coś jeszcze zadeklarować, piszcie!

Podejrzewam, że Renton nawiązał do tych apokaliptyków straconych w prologu przygody - wedle słów Gauthiera stanowili część większej grupy próbującej przedostać się skrycie na wybrzeże i wyposażonej w radio. Istnieje zasadne podejrzenie, że mogli chcieć odebrać zbiegów, a to sugeruje, że być może nie tylko spalona na polanie kobieta była leperoską, być może wśród zbiegów też są nosiciele Pleśni?

Ale to moja hipoteza - liczę, że Campo wrzuci niebawem klaryfikację słów sierżanta.

Nie mam absolutnie żadnych wątpliwości, że sierżant Renton jest zawodowcem w skalnej wspinaczce, strzelaniu ludziom w biegu w kolana i pożeraniu łakoci, ale przesłuchiwanie dzieci… wyraźnie nie leży w jego naturze…

Campo, muszę dobrze pomyśleć jak zinterpretować wyniki na kostkach…