Igor skinął głową na słowa Śmietankowego Szamana. Chwilę potem wybuchła wojna. Prywatna wojna między Babcią, a Wróblicą. Heh. Miał już zabrać głos kiedy odezwał się Marek. Cóż, widać miał swoją własną sprawę do przedstawienia, ale z tego co Thyrus wydedukował to wilkołak już wkradł się w łaski biznesmena...

- Przejdziemy do tej kwestii niedługo przyjacielu... - powiedział mag do wilkołaka który wniósł nową sprawę na wokandę - ...jak tylko zakończymy tą tutaj. Wszystko po kolei.

Thearcha spojrzał po starej gwardii... oczywiście mieli swoje różnice i nawet było to zabawne. Byli jak... cóż, nieważne.
- W kwestii magów Ścieżki Ostu... może porozmawiamy o tym po tym jak załatwimy bieżące sprawy? - zapytał pro forma.

- W przyrodzie musi być równowaga. - oznajmił jak gdyby to była rzecz oczywista - Nie mam nic przeciwko trzymaniu zwierząt na cele żywieniowe, ale szprycowanie je krwią sprawia, że stają się agresywne. To musi zostać ograniczone. Widziałem nasz mały lokalny ekosystem Zielonej Arkadii i jest w opłakanym stanie. Poza tym, droga Wróblico nie rezygnowałbym z krwi wilkołaczej... w końcu czy to nie jest Twoja ulubiona krew?

Pokręcił smutno głową na boki.
- Gniew zawsze jest złym doradcą. Wierzę, że razem dojdziemy do konsensusu. Nie mniej, równowaga musi być zachowana, a to oznacza ograniczenie wydatku krwi dla zwierząt i kastrację części ze zwierzyńca. Zawsze można też zapytać duchy zwierząt i roślin co myślą w tej kwestii... czy mam to zrobić Krwawa wróblico? Ostrzegam jednak, że wątpię by była to opinia pozytywna.

Zaspany weterynarz przyglądał się pajączkowi z cieniem uśmiechu. Choć opiekował się zwierzętami, nigdy w życiu żadnego nie posiadał. I choć szklany stworek nie zaliczał się do domowych towarzyszy, to Graba wielce się cieszył, że takiego zdobył i w końcu mógł poznać radość z posiadania pupila.
- Brawo Aranea w końcu będę mógł oglądać pornosy bez potrzeby ładowania komórki power bankiem. - Opadając głową na poduszkę, wziął iPhona do ręki i cyknął sobie selfie z dumnie pozującym duszkiem, po czym nastawił je sobie na tapetę, pokazując stworkowi wynik.
- Może tak być? Ładnie wyszedłeś. - Dostając zielone światło od kompana, Franek sprawdził wiadomości.

Kolejne grillowe spotkanie wiązało się z kolejnymi niewygodnymi rozmowami… ale było na nim żarcie, a tak się składało, że wilkołak był głodny… jak wilk.
Wstając z posłania, wziął szybki prysznic, bo capił gorzej od martwego dzika, przebrał się jak zwykle w dresowe spodnie i różową koszulkę polo. Zabrał z zamrażarki pętko kaszanki i tykając Araneę po odwłoczku, pożegnał się i wyszedł.
- Pilnuj maleńki domu, postaram się wrócić szybko.

Po drodze spotkał Janka, którego przywitał parsknięciem śmiechu.
- Stary… jakbym nie wiedział kim jesteś, to bym pomyślał, że mnie szpiegujesz… - zażartował sobie, kiwając na mężczyznę głową. - Chodź przedstawię cie innym nadnaturalom - odparł wesoło, przyglądając się koszulce technomanty.
- Co to za taki smutny slogan? Wrzuć jakąś tęczową rewolucje, co się będziesz szczypać… nikt nie patrzy.

***

Dotarli do celu, a tam… kłótnia na pół wsi. Kobiety przerzucały się obelgami i argumentami, a stłamszeni mężczyźni starali się jakoś załagodzić sytuację… albo i nie.
- Ja pierdole… - odparł wilkołak, stojąc przy furtce i zastanawiając się czy nie dać nogi, póki jeszcze mógł.
Głód jednak robił swoje i Franka w końcu wszedł na posesję ze swoim typowym uśmiechem numer 1.
- Dobry wieczór! Widzę, że wszyscy w formie i się świetnie bawią! Przepraszam za spóźnienie, przyniosłem kaszankę i… przyprowadziłem kolegę. Jest „nasz”… Mam nadzieję, że to nie problem? - ostatnie pytanie skierował do Alfy, bo tylko jego zdanie miało jakieś znaczenie u młodego zmiennokształtnego.

Opowieść o sowie Pożeraczu dla Marka

- Ano tak, zapomniałem że ciebie nie było podczas walki. Pogadałem trochę z duchami żeby ułożyć całość historii Pożeracz to taka demoniczna sowa która nienawidzi życia i często wykorzystują wampiry do swoich własnych celów ta twierdziła że powstała w czasach antycznych... Podobno miała dosyć świata cielesnego zamiast na ludzi polowała na duchy które nadały jej takie a nie inne przezwisko - Rozpoczął wyjaśnienia Alfa napił się z butelki tym razem zagryzając grilowaną kiełbasiną najwyraźniej chcąc dać słuchaczom czas na przyswojenie informacji - Róża załatwiła Witolda w naprawdę krwawy sposób to najwyraźniej podnieciło złego ducha i na swój sposób zakochał się w naszej Różyczce wspólnymi siłami udało się nam go zniszczyć i przerobić na ratyfikowany duchowy alkohol dzięki czemu już nikogo nie zabije chcesz spróbować ? Ostrzegam że mocne jak cholera oraz pełne goryczy ale zdaje się że powinnieś dać radę się napić i nie paść hahahah- Pan Andrzej z uśmiechem zaproponował Krzykowskiemu butelkę czarnego jak smoła piwa.

Kwietny Strach

Pytania Marka oraz odpowiedzi Igora uspokoiły gorące głowy kobiet podobnie jak przybycie obcego.

- Jak to ścieżka Ostu? To magowie też służą Pięknemu Ludowi? Jak to spotkałeś kobietę? Wielka Matko Myśliwi! - Odcień skóry Babci Kwiatek zmienił się z soczystej zieleni na bardziej zgniłą barwę, najraźniej pobladła ze strachu.

- Uspokój się mamy tutaj szpiega - Syknęła na nią wampirzyca.

- Nie wyczuwam tu żadnych innych wilkołaków oprócz ciebie i mnie jaskółko. Czemu mówisz wiec o "naszych" ? - Thyrus odnotował, że ich kowal nie był jednak wilkołakiem, czym w takim razie?

-Problem jest i to spory, bo teraz musimy przerwać dyskusje i zająć się tym problemem, ale dobrze, że przyprowadziłeś nam go tutaj zaraz go zgrilujemy i będzie po problemie - Warknął Pan Andrzej patrząc na Janka.

Magiczny Nerd zdawał się w ogóle nie przejmować groźbami zgodnie z radą ożywił bluzkę teraz widniał na niej tańczowy napis "Rainbow worrior "(sic), pod którym widniał obrazek jednorożca przebranego w strój Rambo rzucał bombami brokatowymi.

- To, dlatego że jestem techno magiem z Wolnej Rady duchy technologii są umęczone i wybrały mnie na obrońcę i negocjatora są słabe, ale dały radę mnie przed wami ukryć. Pragnę wynegocjować przymierze Panie Wilku technologia nie jest złem a dzięki mojej techno magii mogę naprawdę poprawić wydajność ekologicznych technologii co pomogłoby oszczędzić na szambie czy pomóc w wytwarzaniu zielonej energii - Zaproponował.

- Co o tym sądzicie ? - Spytał Alfa jego mina wyglądała jakby właśnie przegryzł cytrynę widać chciał na razie poznać wasze zdanie bez wpływów opinii starej gwardii.

Wróblica miała na gębie tą samą maskę złości, co zawsze a Pani Maria wydawała się chwilowo przytłoczona nawałnicą przerażających wieści.

Igor nie był zadowolony. Bynajmniej chodziło o strachy Babci, lecz o nowego "gościa" który przedstawił się jako Liberał. Nie przepadał za tym ugrupowaniem, choć prawda, należeli do Pentagramu, ale mimo wszystko... podzielał na swój sposób zdanie Śmietankowego... tym bardziej, że ta koszulka śmierdziała mu "zapatrywaniami partnerskimi" Franki... może tak wkradł się w jego łaski?

- Nie martw się Babciu. - powiedział kojąco - Nawet Acantusowie nie zadają się z założenia z Sidhe, ale to dłuższy temat. Teraz widzę, że mamy nowy problem na tacy.

Spojrzał obojętnie na weterynarza, to na Liberała, aż w końcu powiedział.
- Już mieliśmy jedną Moroskę z twojego Zakonu. Szukała zwady, chciał ustawić się jako najważniejsza po Bogu. Dlaczego mielibyśmy Tobie ufać? - zapytał.

- Jednak jeżeli byś się sprawdził, był chętny pomóc i wspomóc wszelkimi środkami Zieloną Arkadię i dzielić się wiedzą jak przystało na prawilnego członka ścieżki Pierwotnego Świata... to może nie pozbędziemy się Ciebie jak jej...

Franciszkowi zrzedła mina ale starał się ciągle uśmiechać, choć po tak oziębłym i opryskliwym przywitaniu nie miał najmniejszej ochoty pozostawać choćby minuty dłużej na tym spotkaniu.
- To był tylko taki skrót myślowy. Chodziło mi o to, że Janek nie jest człowiekiem… a przynajmniej nie „normalnym”. - Wzruszając ramionami podszedł do grilla przy którym planował rezydować. Na słowa Michała parsknął śmiechem, układając w równym rządku kaszanki na ruszcie. Czaruś miał niezłe problemy z samooceną i wyładowywał swoje frustracje na innych. Typowa, żałosna zagrywka zakompleksionego Polaka.
Najgorsze było jednak to… że utknął z kimś takim na wakacjach.

Taktyczny odwrót Jana Sosnowskiego

Technomag uśmiechną się do Thyrusa - I jak się udała plebejska randka Michałku ? Naprawdę powinniście ulepszyć zabezpieczenia w tej waszej wewnętrznej sieci pogadaj ze swoimi drabinowymi jak mi zapłacicie to mogę ulepszyć zabezpieczenia - Bluzka, którą chłopak ma na sobie nagle zmieniła kolor i napis poprzez przesunięcie tak jakby była bilbordem reklamowym z przesuwanymi plakatami teraz był tam czarny napis na białym tle, „Co złego to nie ja" napisany znienawidzoną przez niektórych czcionką Comic Sans.

- Cześć Gutek nie przejmuje się srebrne drabinki już tak mają nikt się nimi w świecie magów nie przejmuje, bo mają te srebrne szczebelki powbijane w dupska i myślą, że wszystkimi rządzą. Z zawodu jestem informatykiem po za tym, tworze magiczne przedmioty na zlecenie ostatnio zrobiłem magiczne okulary, które pozwalają widzieć duchy dla kogoś z okolicy - Odpowiedział kowalowi ściskając podaną dłoń z umiarkowanej siłą.

- Słuchajcie, nawet ja umiem poznać, kiedy jestem niemile widziany. Nie zależy mi na tym żeby dołączać do waszego klubiku czy podkradać wasz węzeł mocy zatrzymaj sobie cały Tass, jaki tam zbierasz Michale ja po prostu używam to, co wy traktujecie jak śmieci taki duchowy recykling. Nie zamierzam się wykłócać starczy, że pozwolicie mi mieć tu małą przystań a z pewnością na tym skorzystacie - Obiecał - Jeżeli zaś spróbujecie mnie zabić albo skrzywdzić to zaatakują was gremliny i wredne klątwy wybaczcie, ale nie macie zbyt dobrej opinii u duszków technicznych, więc musiałem się zabezpieczyć. A teraz skoro powiedziałem to co miałem do powiedzenia i znikam skoro przeszkadzam wam w dyskusji o sekrecikach - Ukłonił się jak aktor po występie w teatrze następnie ruszył do wyjścia z działki z zamiarem jej opuszczenia.

Pierwszy łyk mroku

Gdy Krzykowski spróbował napitku podanego mu przez Pana Andrzeja pierwszym wrażeniem, jakie poczuł była gęstość tak jakby pijł budyń. Potem przyszedł smak, z początku niezbyt przyjemna gorycz jakby ktoś rozpuścił w szklance wody popiół z ogniska, lecz ku własnemu zdziwieniu Marek nie mógł oderwać ust od szyki butelki dziwny smak zdawał mu się bogatym bukietem emocji, w którym poczuł nutkę alkoholu.

Ani się obejrzał a wypił całą butelkę nie czuł się jednak pijany, lecz wypełniony jakby właśnie objadł się miodu lub zjadł syty posiłek. Miał też osobliwe wrażenie, że znalazł jakąś cząstkę siebie, której do tej pory mu brakowało.

- Zaczekaj Janek… zaraz kaszanki będą. - Zwrócił się do niego pogodnym, nieco zblazowanym tonem weterynarz. - Mówiłem ci, że niektórzy mogą być… dziwni - dodał już ciszej, spoglądając prosto na Igora i uśmiechając do niego perlistym uzębieniem. Gdy grill zaskwierczał, wrócił do przekładania przekąski, co by się nie przypaliła i nie popękała.

- Przyprowadziłem go do was Andrzeju, bo uważam, że jego umiejętności mogą nam pomóc w załatwieniu sprawy o której „tobie” mówiłem. Byłem z nim u ciebie nawet… ale byłeś zajęty, pamiętasz? - Graba mówił spokojnie, wpatrzony w rozżarzone węgle. Delikatnie się garbił na ogrodowym krzesełku, przez co z boku wyglądał na nieco zmęczonego i zrezygnowanego.
- Nie lubię magów, bo uważam, że ludzie nie powinni się mieszać w światy do których nie należą… ale on… w przeciwieństwie do tych których „znam”, jest w miarę ogarnięty. Nie ma fioła na punkcie swojej doskonałości, nie wydaje się też knuć ze wszystkich co żywe lub martwe. Pomaga bezinteresownie i bez proszenia, czy pytania. A co najważniejsze… ma talent, który potrafi w słuszny sposób wykorzystać, a nie się tylko o nim przechwalać czy popisywać. - Franek spojrzał na afle znad rusztu, po czym odchylił się do tyłu. - Chcesz z keczupem czy musztardą? - spytał technomanty.