[Pathfinder RPG] Dziwne Wieki (18+) - Strona 35

**Sindarin** · 17-06-2019, 13:06

Żaden z braci nie chciał skupiać się na tych dziwnych szeptach, dopóki bardziej bezpośednie zagrożenie nie zostanie zażegnanie. Sadim dotknął ramienia Kennicka, zsyłając na niego drobne błogosławieństwo Nethysa. Tieflingowi udało się w końcu rozpalić pochodnię - doskoczył do obrzydliwego stwora i wbił weń płonącą żagiew, przypiekając spotworniałą górę mięsa.

Sadim rzuca Guidance na Kennicka i odsuwa się, rozglądając za źródłem szeptów.
Kennick zachodzi stwora tak, żeby dać Imrze flankę i atakuje pochodnią.
Atak - 13
Obrażenia, w tym jedno od ognia, to powinno zatrzymać regenerację

Kaworu · 18-06-2019, 20:28

Umorli także się nie zastanawiał nad głosem, ogarnięty wojennym szałem. Atakował dalej, mając nadzieję, że uda mu się dobić potwora. Głos mógł zostawić na potem, a kto wie, może nie był taki zły?

Choć w to ostatnie szczerze wątpił.

Slan · 22-06-2019, 17:47

Sadim rzucił czar na brata w chwili, gdy Umarli natarł wbijając młot głęboko w obłe ciało. Geny pisnęła cicho.
- Nie wiem! Ale brzmi dobrze!
Tymczasem Arthmyn cisnął płomień, a imra… uderzyła. Włożyła w ten cios załą swą furię i nienawiść, jaka została w jej sercu… Cały gniew i frustrację i… Przecięła istotę na dwoje… Kosturem. Na podłogę wylała się fala śluzu i organów wewnętrznych przypominających ludzkie. Kennick opalił resztki…
Umorli i sadim usłyszeli tylko
„Moi. Moje. Moi. Każdy. Moje” i szept znikł.

Asderuki · 22-06-2019, 23:31

Potrzeba było chwili aby do wojowniczki dotarło co zrobiła. Powoli się wyprostowała podziwiając rozbryzgane resztki potwora. Potem uświadomiła sobie, że są to ROZBRYZGANE RESZTKI POTWORA i się wzdrygnęła z obrzydzeniem.
- Fuj.

Nie rozglądała się za głosem. Świadczył on ewidentnie o kolejnym szaleńcu. Tych miała dość, a szykowało się, że będą następni.
- Ktokolwiek to jest albo nam pomógł, ale ma jakieś odchyły względem własności. Mam nadzieję, że nie o nas mu chodziło - Imra szybko wyrzuciła tę myśl z głowy. To nie była dobra myśl. Zaraz potem zreflektowała się, że ciągle dzierży kostur Sadima. Oddała go zerkając to na broń to na kapłana.
- W sumie dobrze, że się nie złamał. Dobre drewno - tylko jak te słowa opuściły usta półelfka zamknęła oczy ganiąc się za głupotę. - Tak, eee oczywiście, że nie mógł. W końcu go zaczarowałam. Nieważne.

**Sindarin** · 26-06-2019, 13:19

Sadim przyjął broń z roztargnieniem, skupiony bardziej na zlokalizowaniu źródła tego dziwnego szeptu. Wyszeptał krótką modlitwę, by odszukać resztki aury, którą mogłoby zostawić to niewątpliwie magiczne zjawisko.
- Kennick, czytałeś coś o takich szeptach - zapytał brata, który w tym czasie przyglądał się drzwiom.
- Zastanowię się nad tym, jak już zabezpieczymy wyjście - odburknął śledczy - Nie możemy pozwolić na to, żeby kolejny taki przyjemniaczek się tu wpakował, albo ktoś wyszedł mu prosto w paszcze. Imra, Umorli, pomóżcie mi to zabarykadować - rzucił do wojowników, próbując podnieść drzwi, by osadzić je w przejściu. W głowie jednocześnie szukał najlepszego sposobu na zablokowanie przejścia, jak i zidentyfikowanie źródła szeptów.

Sadim rzuca Detect Magic i szuka aur

Kennick testuje odpowiednie wiedze, dodając sobie +1d6 do testów z inspiracji

**Kerm** · 26-06-2019, 14:41

Skończona walka rozwiązywała dopiero połowę problemu. Drzwi stały otworem, stanowiąc zaproszenie dla kolejnych nieproszonych gości.

- Trzeba by je zastawić jakimś meblami - powiedział. - A może znajdziemy jakieś gwoździe i zabijemy te drzwi na głucho. A potem zastanowimy się, co robić dalej.

Kaworu · 29-06-2019, 11:01

Umorli zrobił, o co prosili go jego przyjaciele. Głos był niepokojący i troszkę się za nim rozglądał, ale pomógł im w walce z potworem, więc wszystko powinno być dobrze...?

Slan · 29-06-2019, 20:22

Sadim nie mógł zlokalizować źródła szeptu. A raczej mógł. Była nim cała budowla, lub przynajmniej to, co z niej zostało. Tylko kto to mógł być?

Barykadowanie się udało, choć trudno oczekiwać, aby przetrwała atak. Wtedy Genny wyszła spod stołu i Mura ją zobaczyła i zaczęła mierzyć we stwora.

**Kerm** · 30-06-2019, 10:22

Było rzeczą jasną, że zastosowane rozwiązania są tymczasowe, i że każdy, kto zechce sobie wejść do środka zrobi to bez większych problemów.
Na to jednak niewiele można było zrobić. Trzeba było iść dalej i zrobić wszystko, by jak najwięcej się dowiedzieć i, w końcu, uciec z tego przeklętego miejsca.

- Zostaw ją - powiedział, gdy Mura zareagowała na pojawienie się szczurołaczki. - To jest Genny, nasza przewodniczka i informatorka.

Asderuki · 01-07-2019, 14:22

- Tak, tak "nasza przewodniczka"- półelfka nie mogła się powstrzymać od pokazania palcami tego cudzysłowu. Nachyliła się bliżej braci i krasnoluda.
-... która niechybnie nas wpakuje w kłopoty. Mam nadzieje, że macie na nią oko, bo ja to prędzej się o nią potknę niż zauważę.

Tak, Imra dobrze wiedziała, że bywa nieuważna pomimo elfich korzeni. Prostując się westchnęła rozglądając się po okolicy.

- Chyba będziemy iść dalej, co?

17-06-2019, 13:06	#341
Sindarin DeDeczki i PFy Reputacja: 1	Żaden z braci nie chciał skupiać się na tych dziwnych szeptach, dopóki bardziej bezpośednie zagrożenie nie zostanie zażegnanie. Sadim dotknął ramienia Kennicka, zsyłając na niego drobne błogosławieństwo Nethysa. Tieflingowi udało się w końcu rozpalić pochodnię - doskoczył do obrzydliwego stwora i wbił weń płonącą żagiew, przypiekając spotworniałą górę mięsa. Sadim rzuca Guidance na Kennicka i odsuwa się, rozglądając za źródłem szeptów. Kennick zachodzi stwora tak, żeby dać Imrze flankę i atakuje pochodnią. Atak - 13 Obrażenia, w tym jedno od ognia, to powinno zatrzymać regenerację

22-06-2019, 17:47	#343
Slan Reputacja: 1	Sadim rzucił czar na brata w chwili, gdy Umarli natarł wbijając młot głęboko w obłe ciało. Geny pisnęła cicho. - Nie wiem! Ale brzmi dobrze! Tymczasem Arthmyn cisnął płomień, a imra… uderzyła. Włożyła w ten cios załą swą furię i nienawiść, jaka została w jej sercu… Cały gniew i frustrację i… Przecięła istotę na dwoje… Kosturem. Na podłogę wylała się fala śluzu i organów wewnętrznych przypominających ludzkie. Kennick opalił resztki… Umorli i sadim usłyszeli tylko „Moi. Moje. Moi. Każdy. Moje” i szept znikł. Kostnica : Atak umorliego. Kostnica 14 damage Kostnica 2 damae Kostnica Atak Imry Kostnica Potwierdzenie. Kostnica 25 damag krytykiem __________________ Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo. Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda... Cisza nastanie. Awatar Rilija

26-06-2019, 13:19	#345
Sindarin DeDeczki i PFy Reputacja: 1	Sadim przyjął broń z roztargnieniem, skupiony bardziej na zlokalizowaniu źródła tego dziwnego szeptu. Wyszeptał krótką modlitwę, by odszukać resztki aury, którą mogłoby zostawić to niewątpliwie magiczne zjawisko. - Kennick, czytałeś coś o takich szeptach - zapytał brata, który w tym czasie przyglądał się drzwiom. - Zastanowię się nad tym, jak już zabezpieczymy wyjście - odburknął śledczy - Nie możemy pozwolić na to, żeby kolejny taki przyjemniaczek się tu wpakował, albo ktoś wyszedł mu prosto w paszcze. Imra, Umorli, pomóżcie mi to zabarykadować - rzucił do wojowników, próbując podnieść drzwi, by osadzić je w przejściu. W głowie jednocześnie szukał najlepszego sposobu na zablokowanie przejścia, jak i zidentyfikowanie źródła szeptów. Sadim rzuca Detect Magic i szuka aur Kennick testuje odpowiednie wiedze, dodając sobie +1d6 do testów z inspiracji

29-06-2019, 11:01	#347
Kaworu Reputacja: 1	Umorli zrobił, o co prosili go jego przyjaciele. Głos był niepokojący i troszkę się za nim rozglądał, ale pomógł im w walce z potworem, więc wszystko powinno być dobrze...? Ostatnio edytowane przez Kaworu : 30-06-2019 o 15:09.

29-06-2019, 20:22	#348
Slan Reputacja: 1	Sadim nie mógł zlokalizować źródła szeptu. A raczej mógł. Była nim cała budowla, lub przynajmniej to, co z niej zostało. Tylko kto to mógł być? Barykadowanie się udało, choć trudno oczekiwać, aby przetrwała atak. Wtedy Genny wyszła spod stołu i Mura ją zobaczyła i zaczęła mierzyć we stwora. __________________ Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo. Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda... Cisza nastanie. Awatar Rilija

18-06-2019, 20:28	#342
Kaworu Reputacja: 1	Umorli także się nie zastanawiał nad głosem, ogarnięty wojennym szałem. Atakował dalej, mając nadzieję, że uda mu się dobić potwora. Głos mógł zostawić na potem, a kto wie, może nie był taki zły? Choć w to ostatnie szczerze wątpił.

22-06-2019, 23:31	#344
Asderuki Reputacja: 1	Potrzeba było chwili aby do wojowniczki dotarło co zrobiła. Powoli się wyprostowała podziwiając rozbryzgane resztki potwora. Potem uświadomiła sobie, że są to ROZBRYZGANE RESZTKI POTWORA i się wzdrygnęła z obrzydzeniem. - Fuj. Nie rozglądała się za głosem. Świadczył on ewidentnie o kolejnym szaleńcu. Tych miała dość, a szykowało się, że będą następni. - Ktokolwiek to jest albo nam pomógł, ale ma jakieś odchyły względem własności. Mam nadzieję, że nie o nas mu chodziło - Imra szybko wyrzuciła tę myśl z głowy. To nie była dobra myśl. Zaraz potem zreflektowała się, że ciągle dzierży kostur Sadima. Oddała go zerkając to na broń to na kapłana. - W sumie dobrze, że się nie złamał. Dobre drewno - tylko jak te słowa opuściły usta półelfka zamknęła oczy ganiąc się za głupotę. - Tak, eee oczywiście, że nie mógł. W końcu go zaczarowałam. Nieważne.

26-06-2019, 14:41	#346
Kerm Administrator Reputacja: 1	Skończona walka rozwiązywała dopiero połowę problemu. Drzwi stały otworem, stanowiąc zaproszenie dla kolejnych nieproszonych gości. - Trzeba by je zastawić jakimś meblami - powiedział. - A może znajdziemy jakieś gwoździe i zabijemy te drzwi na głucho. A potem zastanowimy się, co robić dalej.

30-06-2019, 10:22	#349
Kerm Administrator Reputacja: 1	Było rzeczą jasną, że zastosowane rozwiązania są tymczasowe, i że każdy, kto zechce sobie wejść do środka zrobi to bez większych problemów. Na to jednak niewiele można było zrobić. Trzeba było iść dalej i zrobić wszystko, by jak najwięcej się dowiedzieć i, w końcu, uciec z tego przeklętego miejsca. - Zostaw ją - powiedział, gdy Mura zareagowała na pojawienie się szczurołaczki. - To jest Genny, nasza przewodniczka i informatorka.

01-07-2019, 14:22	#350
Asderuki Reputacja: 1	- Tak, tak "nasza przewodniczka"- półelfka nie mogła się powstrzymać od pokazania palcami tego cudzysłowu. Nachyliła się bliżej braci i krasnoluda. -... która niechybnie nas wpakuje w kłopoty. Mam nadzieje, że macie na nią oko, bo ja to prędzej się o nią potknę niż zauważę. Tak, Imra dobrze wiedziała, że bywa nieuważna pomimo elfich korzeni. Prostując się westchnęła rozglądając się po okolicy. - Chyba będziemy iść dalej, co?