Droga - Strona 13

**Kerm** · 17-01-2016, 19:39

Nantrilla cierpliwie wysłuchała opowieści swojej wnuczki. Nawet jeśli doszła do wniosku, że Elayne coś przemilczała, to nie wspomniała o swych podejrzeniach nawet jednym słowem.

- Mówisz, że widziałaś fey niedaleko domku Zielonej Pani? - nawiązała do relacji ze znalezienia bransolety. - Musiałaś przypaść jej do gustu, bo inaczej nigdy by cię nie zaprowadziła do siedziby Pani. Zresztą ten mały ludek zawsze lubił elfy. Mogłaś ją spytać, jak dostać się do domku.

- Co do tej mapy... Znam Firasa. Nigdy nie robił niczego nierozsądnego. Jednak dopóki nie zobaczę mapy, nic więcej nie mogę powiedzieć. Z drugiej strony - w Górach Mglistych są różne ciekawe miejsca. Jeśli mapa jest prawdziwa, to może coś tam znaleźć.

- A ty? Jakie masz plany? Wracasz do domu?

Grave Witch · 17-01-2016, 20:27

Radę babki odnośnie małej istoty postanowiła Elayne zapamiętać i wykorzystać gdy do domu będzie wracała. Jej słowa tyczące się gór, nieco polepszyły humor elfki. Dawały nadzieję na to, że jednak nie będzie się niepotrzebnie narażać. Niepokoiła ją jedynie znajomość babki z kupcem… To mogło nieść ze sobą pewne komplikacje.
- Zamierzam wracać - odparła, jednak już nie dodała, że do domu. Zbytnia ilość niedomówień mogłaby wydać się Nantrilli zbyt podejrzana. - Na chwilę jednak chcę się zatrzymać w Cichej, u tamtejszego sołtysa i jego córki, z którą nawiązałam znajomość.
Informacja ta powinna dać jej wystarczająco dobre referencje co do dalszych planów. Zawsze także mogła później powiedzieć, że po drodze wypadło jej coś innego…

**Kerm** · 17-01-2016, 21:12

W tej chwili, ku radości żołądka Elayne, przyniesiono zamówioną chwilę wcześniej kolację. Część przeznaczona dla niej była nieco większa, niż ta dla kapłanki.
Seiki również dostał swoją porcję jedzenia.

Przez chwilę panowała cisza, bo Nantrilla podczas jedzenia najwyraźniej nie miała ochoty na rozmowę. Dopiero gdy oba talerze były już puste, a wino w pucharkach osiągnęło bardzo niski poziom, babka odezwała się ponownie.

- W takim razie napiszę do twojej matki, że powoli wracasz - powiedziała. - Spędzisz noc tutaj, czy wolisz spać w gospodzie?

Grave Witch · 18-01-2016, 08:25

Owe powoli miało bez wątpienia dokładnie takie być. Elayne nie zamierzała jednak oświecać babki w tej kwestii. Na jej pytanie odpowiedziała dopiero po chwili. Co prawda noc w świątyni byłaby darmowa i bez wątpienia zadbano by o nią odpowiednio, to jednak elfka zdecydowanie wolała wolność jaką dawała gospoda.
- “Dzban” bardziej by mi odpowiadał - odpowiedziała więc. Głównie chodziło tu o brak czujnych oczu, które śledziłyby jej poczynania, a których bez wątpienia nie brakowało w świątyni. To, czy babce ten pomysł się spodoba, było zupełnie inną kwestią. Elayne liczyła jednak na to, że zdołała ją zadowolić w wystarczającym stopniu by ta pozwoliła jej na pewną swobodę.

**Kerm** · 18-01-2016, 14:49

Z twarzy Nantrilli nie można było odczytać ani aprobaty, ani dezaprobaty dla pomysłu nocowania w gospodzie. Albo więc babce było wszystko jedno, gdzie jej wnuczka przenocuje, albo, o dziwo, była bardziej tolerancyjna, niż Mellisea. Matka dopilnowałaby, żeby Elayne spędziła noc pod jej bacznym okiem.

- Czy potrzebujesz jakieś pieniądze na drogę powrotną? - spytała.

Pieniędzy, jakie znajdowały się w sakiewce Elayne, starczyłyby na kilka podróży do domu i z powrotem, ale jak dają to się bierze, każdy to wie.
Po chwili sakiewka dziewczyny stała się cięższa o garść księżyców.

* * *

"Dzban" najwyraźniej nie był zapełniony po dach, bowiem Ed Turner, karczmarz, bez problemu znalazł lokum dla swego nowego gościa.
Elayne ze spokojem mogła iść spać... albo też z kimś porozmawiać. Na przykład zamienić kilka słów z Firasem, który siedział przy jednym ze stołów w towarzystwie swego syna i trochę od siebie młodszego mężczyzny.

Grave Witch · 18-01-2016, 20:08

Bogatsza o parę księżyców pożegnała się z babką i z pewną ulgą opuściła świątynię. Nie żeby nie lubiła Nantrilli, jednak zdecydowanie bardziej ceniła sobie własną swobodę nad opiekuńczość rodziny. Pewnie z czasem miało jej to przejść, jednak póki co wolała uczyć się na błędach, które sama popełniała niż na tych, które popełniono przed nią.

W gospodzie, co bardzo elfkę ucieszyło, wciąż były miejsca. Był także kupiec, co wywołało delikatne wyrzuty sumienia. Z chęcią oddaliłaby się do swego pokoju, jednak byłoby okazem braku dobrego wychowania gdyby widząc człowieka, który wszak starał się umilić jej podróż, nie odezwać się do niego ni słowem. Z tego też powodu zamiast zniknąć za drzwiami wynajętego pokoju, podeszła do stolika, przy którym siedział.
- Dobry wieczór - przywitała się, obdarzając każdego miłym uśmiechem, nieco dłużej wzrok swój zatrzymując na nieznajomym.

Nie pasował jej do kupca i jego syna. W szczególności do Parosa.

**Kerm** · 18-01-2016, 21:07

Mężczyźni podnieśli się.
- Dobry wieczór - odpowiedział Firas.
Paros szeroko się uśmiechnął, a nieznajomy mężczyzna skinął głową.
- Napijesz się czegoś? - spytał kupiec, a gdy dziewczyna potwierdziła, Firas przywołał służącą i zamówił wino.
- Elayne, to jest Mael. - Przedstawił wyglądającego na wojaka mężczyznę. Ten po raz wtóry skinął głową. - Za dwa dni Paros i Mael wyruszają w drogę.
I chociaż Paros usiłował zachować powagę, to nawet niezbyt bystry obserwator zauważyłby radość przebijającą się przez maskę, jaką usiłował przybrać.

Grave Witch · 19-01-2016, 00:03

- Zatem już wszystko ustalone? - Zapytała, nieco uważniej przyglądając się Mael’owi oceniając jego przydatność. Wydawał się być odpowiednim kandydatem na stanowisko niańki dla Paros’a. Wygląd jednak to jedno, a charakter i umiejętności to drugie.
- Mam nadzieję, że wyprawa ta przyniesie oczekiwane rezultaty - dodała, lekko unosząc kielich wina w stronę syna kupca. Biedak… Zapewne srodze się rozczaruje. Była ciekawa czy odwiedzi ją tego wieczoru w sprawie wyjazdu. A może wyśle Mael’a… To by mogło być ciekawe. Ustalić szczegóły, porozmawiać rozsądnie na temat całej wyprawy… Rozmarzyła się nieco…

**Kerm** · 19-01-2016, 09:02

Firas skinął głową, ale to Mael się odezwał. Głos miał twardy, nieco chropowaty... w zasadzie pasujący do doświadczonego wojaka.
- Słyszałem, że chciałaś z nami jechać - powiedział. W głosie nadmiaru entuzjazmu nie było.
- To Elayne odczytała mapę - wtrącił się Firas.
Wyraz twarzy Maela nie zmienił się. Być może doceniał wiedzę i urodę dziewczyny, ale poza tym nie wyglądał na zachwyconego perspektywą niańczenie kolejnej osoby.
- Jeśli zdecydujesz się wyruszyć z Parosem - mówił dalej kupiec, podkreślając tym samym, kto podczas wyprawy będzie najważniejszy - to wszystkie zyski zostaną podzielone na cztery równe części.
- Podczas wyprawy nie będzie żadnych przywódców, rozkazodawców, taryfy ulgowej, zwalenia roboty na jedną osobę - podkreślił. - Masz czas do rana na podjęcie decyzji - spojrzał na Elayne. - Jeśli masz jakieś pytania...

Grave Witch · 19-01-2016, 22:39

Co do pytań to chwilowo nie byłą pewna. Prychnięcie jednak… O to z przyjemnością by z siebie wydała, gdyby nie to, że tak nie wypadało. Jeszcze by do uszu babki dotarło jaką to ma niewychowaną wnuczkę… Nie, lepiej było je zachować dla siebie, ograniczając się do komentarzy skrytych w myślach. Taryfa ulgowa… Zwalanie roboty… Pomyślałby kto, że jest dzieckiem…
- Prześpię się z tym - oświadczyła, pomijając jego zachętę do pytań. Z chęcią co prawda dowiedziałaby się nieco więcej o wojaku, który miał im towarzyszyć, jednak na to przyjdzie czas gdy już wyruszą. Teraz wolała nie odzywać się za dużo by nie zdradzić oczekiwania, jakie pojawiło się wraz z propozycją kupca. Wciąż miała wiele wątpliwości jednak zapowiedź przygody zdawała się być balsamem, który nieco je przyćmiewał. Z tego też powodu wolała poczekać z ostateczną decyzją.

17-01-2016, 20:27	#122
Grave Witch Reputacja: 1	Radę babki odnośnie małej istoty postanowiła Elayne zapamiętać i wykorzystać gdy do domu będzie wracała. Jej słowa tyczące się gór, nieco polepszyły humor elfki. Dawały nadzieję na to, że jednak nie będzie się niepotrzebnie narażać. Niepokoiła ją jedynie znajomość babki z kupcem… To mogło nieść ze sobą pewne komplikacje. - Zamierzam wracać - odparła, jednak już nie dodała, że do domu. Zbytnia ilość niedomówień mogłaby wydać się Nantrilli zbyt podejrzana. - Na chwilę jednak chcę się zatrzymać w Cichej, u tamtejszego sołtysa i jego córki, z którą nawiązałam znajomość. Informacja ta powinna dać jej wystarczająco dobre referencje co do dalszych planów. Zawsze także mogła później powiedzieć, że po drodze wypadło jej coś innego… __________________ “Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.”

18-01-2016, 08:25	#124
Grave Witch Reputacja: 1	Owe powoli miało bez wątpienia dokładnie takie być. Elayne nie zamierzała jednak oświecać babki w tej kwestii. Na jej pytanie odpowiedziała dopiero po chwili. Co prawda noc w świątyni byłaby darmowa i bez wątpienia zadbano by o nią odpowiednio, to jednak elfka zdecydowanie wolała wolność jaką dawała gospoda. - “Dzban” bardziej by mi odpowiadał - odpowiedziała więc. Głównie chodziło tu o brak czujnych oczu, które śledziłyby jej poczynania, a których bez wątpienia nie brakowało w świątyni. To, czy babce ten pomysł się spodoba, było zupełnie inną kwestią. Elayne liczyła jednak na to, że zdołała ją zadowolić w wystarczającym stopniu by ta pozwoliła jej na pewną swobodę. __________________ “Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.”

18-01-2016, 20:08	#126
Grave Witch Reputacja: 1	Bogatsza o parę księżyców pożegnała się z babką i z pewną ulgą opuściła świątynię. Nie żeby nie lubiła Nantrilli, jednak zdecydowanie bardziej ceniła sobie własną swobodę nad opiekuńczość rodziny. Pewnie z czasem miało jej to przejść, jednak póki co wolała uczyć się na błędach, które sama popełniała niż na tych, które popełniono przed nią. W gospodzie, co bardzo elfkę ucieszyło, wciąż były miejsca. Był także kupiec, co wywołało delikatne wyrzuty sumienia. Z chęcią oddaliłaby się do swego pokoju, jednak byłoby okazem braku dobrego wychowania gdyby widząc człowieka, który wszak starał się umilić jej podróż, nie odezwać się do niego ni słowem. Z tego też powodu zamiast zniknąć za drzwiami wynajętego pokoju, podeszła do stolika, przy którym siedział. - Dobry wieczór - przywitała się, obdarzając każdego miłym uśmiechem, nieco dłużej wzrok swój zatrzymując na nieznajomym. Nie pasował jej do kupca i jego syna. W szczególności do Parosa. __________________ “Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.” Ostatnio edytowane przez Kerm : 09-05-2016 o 22:32.

19-01-2016, 00:03	#128
Grave Witch Reputacja: 1	- Zatem już wszystko ustalone? - Zapytała, nieco uważniej przyglądając się Mael’owi oceniając jego przydatność. Wydawał się być odpowiednim kandydatem na stanowisko niańki dla Paros’a. Wygląd jednak to jedno, a charakter i umiejętności to drugie. - Mam nadzieję, że wyprawa ta przyniesie oczekiwane rezultaty - dodała, lekko unosząc kielich wina w stronę syna kupca. Biedak… Zapewne srodze się rozczaruje. Była ciekawa czy odwiedzi ją tego wieczoru w sprawie wyjazdu. A może wyśle Mael’a… To by mogło być ciekawe. Ustalić szczegóły, porozmawiać rozsądnie na temat całej wyprawy… Rozmarzyła się nieco… __________________ “Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.”

19-01-2016, 22:39	#130
Grave Witch Reputacja: 1	Co do pytań to chwilowo nie byłą pewna. Prychnięcie jednak… O to z przyjemnością by z siebie wydała, gdyby nie to, że tak nie wypadało. Jeszcze by do uszu babki dotarło jaką to ma niewychowaną wnuczkę… Nie, lepiej było je zachować dla siebie, ograniczając się do komentarzy skrytych w myślach. Taryfa ulgowa… Zwalanie roboty… Pomyślałby kto, że jest dzieckiem… - Prześpię się z tym - oświadczyła, pomijając jego zachętę do pytań. Z chęcią co prawda dowiedziałaby się nieco więcej o wojaku, który miał im towarzyszyć, jednak na to przyjdzie czas gdy już wyruszą. Teraz wolała nie odzywać się za dużo by nie zdradzić oczekiwania, jakie pojawiło się wraz z propozycją kupca. Wciąż miała wiele wątpliwości jednak zapowiedź przygody zdawała się być balsamem, który nieco je przyćmiewał. Z tego też powodu wolała poczekać z ostateczną decyzją. __________________ “Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.”

17-01-2016, 19:39	#121
Kerm Administrator Reputacja: 1	Nantrilla cierpliwie wysłuchała opowieści swojej wnuczki. Nawet jeśli doszła do wniosku, że Elayne coś przemilczała, to nie wspomniała o swych podejrzeniach nawet jednym słowem. - Mówisz, że widziałaś fey niedaleko domku Zielonej Pani? - nawiązała do relacji ze znalezienia bransolety. - Musiałaś przypaść jej do gustu, bo inaczej nigdy by cię nie zaprowadziła do siedziby Pani. Zresztą ten mały ludek zawsze lubił elfy. Mogłaś ją spytać, jak dostać się do domku. - Co do tej mapy... Znam Firasa. Nigdy nie robił niczego nierozsądnego. Jednak dopóki nie zobaczę mapy, nic więcej nie mogę powiedzieć. Z drugiej strony - w Górach Mglistych są różne ciekawe miejsca. Jeśli mapa jest prawdziwa, to może coś tam znaleźć. - A ty? Jakie masz plany? Wracasz do domu?

17-01-2016, 21:12	#123
Kerm Administrator Reputacja: 1	W tej chwili, ku radości żołądka Elayne, przyniesiono zamówioną chwilę wcześniej kolację. Część przeznaczona dla niej była nieco większa, niż ta dla kapłanki. Seiki również dostał swoją porcję jedzenia. Przez chwilę panowała cisza, bo Nantrilla podczas jedzenia najwyraźniej nie miała ochoty na rozmowę. Dopiero gdy oba talerze były już puste, a wino w pucharkach osiągnęło bardzo niski poziom, babka odezwała się ponownie. - W takim razie napiszę do twojej matki, że powoli wracasz - powiedziała. - Spędzisz noc tutaj, czy wolisz spać w gospodzie?

18-01-2016, 14:49	#125
Kerm Administrator Reputacja: 1	Z twarzy Nantrilli nie można było odczytać ani aprobaty, ani dezaprobaty dla pomysłu nocowania w gospodzie. Albo więc babce było wszystko jedno, gdzie jej wnuczka przenocuje, albo, o dziwo, była bardziej tolerancyjna, niż Mellisea. Matka dopilnowałaby, żeby Elayne spędziła noc pod jej bacznym okiem. - Czy potrzebujesz jakieś pieniądze na drogę powrotną? - spytała. Pieniędzy, jakie znajdowały się w sakiewce Elayne, starczyłyby na kilka podróży do domu i z powrotem, ale jak dają to się bierze, każdy to wie. Po chwili sakiewka dziewczyny stała się cięższa o garść księżyców. * * * "Dzban" najwyraźniej nie był zapełniony po dach, bowiem Ed Turner, karczmarz, bez problemu znalazł lokum dla swego nowego gościa. Elayne ze spokojem mogła iść spać... albo też z kimś porozmawiać. Na przykład zamienić kilka słów z Firasem, który siedział przy jednym ze stołów w towarzystwie swego syna i trochę od siebie młodszego mężczyzny.

18-01-2016, 21:07	#127
Kerm Administrator Reputacja: 1	Mężczyźni podnieśli się. - Dobry wieczór - odpowiedział Firas. Paros szeroko się uśmiechnął, a nieznajomy mężczyzna skinął głową. - Napijesz się czegoś? - spytał kupiec, a gdy dziewczyna potwierdziła, Firas przywołał służącą i zamówił wino. - Elayne, to jest Mael. - Przedstawił wyglądającego na wojaka mężczyznę. Ten po raz wtóry skinął głową. - Za dwa dni Paros i Mael wyruszają w drogę. I chociaż Paros usiłował zachować powagę, to nawet niezbyt bystry obserwator zauważyłby radość przebijającą się przez maskę, jaką usiłował przybrać.

19-01-2016, 09:02	#129
Kerm Administrator Reputacja: 1	Firas skinął głową, ale to Mael się odezwał. Głos miał twardy, nieco chropowaty... w zasadzie pasujący do doświadczonego wojaka. - Słyszałem, że chciałaś z nami jechać - powiedział. W głosie nadmiaru entuzjazmu nie było. - To Elayne odczytała mapę - wtrącił się Firas. Wyraz twarzy Maela nie zmienił się. Być może doceniał wiedzę i urodę dziewczyny, ale poza tym nie wyglądał na zachwyconego perspektywą niańczenie kolejnej osoby. - Jeśli zdecydujesz się wyruszyć z Parosem - mówił dalej kupiec, podkreślając tym samym, kto podczas wyprawy będzie najważniejszy - to wszystkie zyski zostaną podzielone na cztery równe części. - Podczas wyprawy nie będzie żadnych przywódców, rozkazodawców, taryfy ulgowej, zwalenia roboty na jedną osobę - podkreślił. - Masz czas do rana na podjęcie decyzji - spojrzał na Elayne. - Jeśli masz jakieś pytania...