Slan

To była klęska.
Przece wszystkim dla dziewiątki Byli zbyt chciwi. Nie przypuszczali, że jest ktoś, kto może się przeciwstawić ich potędze.
A Ao to zrobił. Nad bóg był zdecydowanie po za zasięgiem kogokolwiek z dziewięciu. I był zły. No cóż, mordowanie bogów nie jest czynem, który ktoś taki łatwo wybacza.
Ale Lord Ao okazał się na swój sposób wspaniałomyślny. Zamiast zniknąć siły kolonialno-okupacyjne, po prostu dostały grzeczne ultimatum aby wyjść i być może lord przywrócił świat do statu pierwotnego…
Dziewięciu jednak niewiele straciło. Jedynie nieco czasu i jakieś grosze. Nic istotnego.
Onstracił wszystko. Musnął boską iskrę swego ojca, choć niewie tego było. Potem dostał ultimatum. Ma zniknąć z tego świata. Na dodatek Drowka którą z Kimbarakiem uśmiercił, została przez swą matkę podniesiona do rangi Quasi Bóstwa. Musiał zlikwidować swoją bibliotekę, utracił organizację i musiał iść po prośbie. Dom handlowy na szczęście był go przyjął, więc mógł się uratować . Trafił do Miasta Zhakar, jedynego miasta trakiskiego, znajdującego się w świecie, gdzie nie było innych ras. Albo przynajmniej żadnej nie spotkali. Tutejsza Trakiska kolonia mieściła się na kilku wyspach łącznie obejmujących obszar wysp moonshae. Trakisi tutaj żyjący mięli duże poczucie bezpieczeństwa, więc otoczyli swoje miasto jedynie dwoma okręgami murów, co było oznakiem ogromnej lekkomyślności jak na ten przecie tak niezwykle ostrożny lud.
Był obserwowany to prawda. Jaszczóroludzie żyli zgodnie z zasadą „Ufam, ale sprawdzam„. Nie miał jednak na razie żadnych tajemnic, więc zapewne była to praca równie nudna co bezcelowa. Dostał pracę w lokalnej bibliotece, niezbyt uznanej choć dzięki powszechnemu wykorzystaniu druku, znacznie większa niż większość królewskich bibliotek. Po miesiącu jednak zwrócono się doń. Szaroskórzy opracowywali kolejny genialny plan, i chyba sądzili, że może się przydać.

Ponownie wysłano go przez portal. Przemierzał tunel szeroki na trzy wozy, powstały z typowej bariery Mocy używanej przez magów, a wokół szalał sztorm błękitu. Uderzenia czystej magii przetaczały się wokół, dziwne na poły uformowane istoty ulegały anihilacji, zanim naprawdę powstały. Burze, zdolne rozerwać ciało i duszę uderzały w korytarz z siłą tysiąca huraganów, ale Trakisi byli względnie spokojn7… Aż wyszli na dugą stronę i wtedy powiało chłodem… Takim zwyczajnym i naturalnym, ale przenikającym do kości. Pospiesznie kazano mu się zakwaterować na monstrualnej wielkości statek zwany Ciszą. Okręt był wykonany ze stali i nie potrzebował żagli ani wioseł do podróżowania. Jeden z kilku frapujących Trakiskich wynalazków. Wypłynęli z niewielką flotylą zaraz po jego przybyciu. Statkiem dowodziła o dzywo ludzka kobieta, potrafiąca jednak porozumiewać się telepatycznie. Nazywała się Lilin Kantro i wywodziła się z szanowanej trakiskiej rodziny piratów, korsarzy i najemników. Była oczywiście adoptowana, co ty zbudzało wśród traki sów żadnych emocji. Zdążył już zobaczyć setki „Zerd-ludzi”, ludzi i nie tylko, którzy przyjęli trakiską kulturę za swoją i ofiarowało Traakisraadowi jedyną uznawaną lojalność, to jest absolutną. Prócz niego na statku był drugi potężny mag, nekromanta Kerk Delere. Był to osobnik spokojny i pracowity, dyrygujący niewielkiej grupce podwładnych
Płynęli z południa na północ, gdzie miało się znajdować miasto republiki, stolica państwa nazywanego zjednoczoną republiką. Nim dalej na północ, z ich podbiegunowego portu zwanego wyspą niedźwiedzi, tym robiło się cieplej w końcu przekroczyli równik i skierowali się do portu La Tien, gdzie mięli uzupełnić zapasy.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija