Brilchan

- Są sprytni, jeżeli ściągniecie mi jakiegoś to mogę piosenką namówić żeby wyjawił wszystkie sekrety. Żeby nie było, że dużo gadam a mało robię - Zaoferował.

- Z drugiej strony osiągnęliśmy już raczej wszystko, co było do osiągnięcia plus zdobyliśmy informacje, więc może lepiej się wycofać zanim nas wykryją? Ja byłbym za tym żeby się wycofać - Dodał po chwili namysłu.

- Słuchaj Wujku przepraszam, jeżeli odbierasz moje zachowanie, jako brak szacunku. Pomogliście mi w ciężkiej sytuacji narażając swoich ludzi i ja to doceniam... Jestem wam winny do końca życia. Doskonale wiem, że jeżeli miałbyś na to ochotę mógłbyś mi bez problemu skręcić kark... Tyle, że nie zamierzam udawać, że się tego boje. Dość już w życiu przeszedłem żeby nie bać się śmierci - Wyjaśnił.

- Jesteście bohaterami, pomagacie ludziom i ja to szanuje. Sam próbuje robić to samo... Mamy po prostu odmienne wartości. Nie jestem katolikiem jak dla mnie okradanie złodziej i bogaczy to nie grzech. Skoro już tu jestem to, co w tym złego, że wezmę trochę środków czystości od Yakuzy? Biedaków nie okradam ale przestępców czemu nie ?

- Nie chcę drzeć kotów o głupoty szanuje twoją siłę, bohaterstwo i przywództwo ale nie zamierzam udawać że się przesadnie boję - Zakończył.

 

Col Frost

 

__________________

Edge Allcax, Franek Adamski, Fowler
To co myśli moja postać nie musi pokrywać się z tym co myślę ja - Col

Mike

Zamknięcie tunelu prowadzącego do ściany chwilę zabrało. Niby zostawienie go by posłużył kolejnym razem kosztowałoby mniej wysiłku, ale skoro szukali prześc wewnątrz, równie dobrze mogą poszukać od zewnątrz. Odeszli kanałami na wszelki wypadek dodatkową przecznice wyszli w zaułku.
Powrót do włoskiej dzielnicy zajął im z pół godziny. Szybciej piechotą niż czekać na mrozie na autobus.
Przed głównym wejściem do kościoła pełno było śladów przy drzwiach. Cała grupa ruszyła do bocznego wejścia. Weszli po cichu. W zakrystii nikogo nie było, ale przez uchylone drzwi słyszeli głosy w kościele. Wyjrzeli ostrożnie, dwójka mundurowych właśnie zamykała notesy i żegnała się z księdzem.
Ławki w kościele były poprzewracane i połamane, parę obrazów zostało zrzuconych ze ścian.
Ojciec Forthill poczekał aż policjanci wyjdą i skierował się do zakrystii. Był blady, miał plaster na czole i spuchnięty nos, z bliska było widać, że przód sutanny ma we krwi.
- A to wy? - zaskoczenie i obawa zniknęły z jego bladego oblicza. - Na szczęście nikomu nic się nie stało, niech Bogu będą dzięki. Twoi przyjaciele są bezpieczni na dole, ale nie mogą tu zostać. Ci którzy was szukają mogą przyjść ponownie.

 

Fenrir__

- Wybacz ojcze - Zaczął Franko - To przez moją pychę...

Stary ksiądz tylko machnął ręką i pokręcił przecząco głową.

- Przecież wiedziałem co mi grozi gdy brałem ich pod mój dach. Nie raz i nie dwa ktoś mi w tej dzielnicy groził. - Jego uśmiech wbijał kolejne gwoździe w serce wielkiego Włocha. Mimo, że serce Franko nie biło i nie czuło. Wyrzuty sumienia targały nim jak jeszcze nigdy.

Franko znalazł ławkę opadł na klęcznik i pochylił głowę w modlitwie.

Gdy Ojciec wrócił razem z resztą muzyków oparł na ramieniu wielkiego Włocha swoja dłoń.

- Synu pora już na was. Pismo uczy by nadstawiać drugi policzek ale również by nie pozostawać biernym wobec zła które nas otacza. Pamiętaj chłopcze, że droga powołania nie zawsze jest łatwa. Niech to cię nie łamie. Czerp z tego wiarę. Pamiętaj, nieważne na jakie natrafisz przeszkody. Nawet jeśli będą bolesne i przysporzą trudności, nie wolno ci tracić nadziei. Utrata nadziei to jedyne, co naprawdę może cię zniszczyć!... Niech bóg was prowadzi moi drodzy ! - rzekł do wszystkich.

Było zimno. Para z ust całej grupy unosiła się w obłoczkach. Wszystkich oprócz Franko. Muzycy obejmowali się próbując się ogrzać.

- Musimy znaleźć wam jakąś kryjówkę i musimy zgubić ogon. Na pewno ktoś nas obserwuje. Sami widzieliście, że są jak Ninja. Trzeba zrobić to sprytnie.

Franko podszedł do Tommiego i pochyliwszy się powiedział zciszonym głosem.
- Zaprowadzimy ich to Rockyego ale nie bezpośrednio. Parę przecznic dalej jest centrum handlowe z podziemnym parkingiem. Może gdzieś tam uda nam się znaleźć jakieś ustronne miejsce i spróbujemy powoli przedostać się na kreta do bazy.. Dasz rade utrzymać tunel dla nas wszystkich? Jeśli nie to przeprowadź tylko dzieciaki. Ja z zielonym czubkiem poczekamy w Mamma Mia, tam się umówiłem z Ortegą. Mamy jej przedstawić czego się dowiedzieliśmy. Wolę go mieć na oku... - dodał po chwili widząc jak Duncan przekazuje worek z fantami kumplom.

 

Col Frost

 

__________________

Edge Allcax, Franek Adamski, Fowler
To co myśli moja postać nie musi pokrywać się z tym co myślę ja - Col

Fenrir__

- No to niewiele jesteśmy w stanie zrobić... - Mruknął Franko.
W myślach przetrząsając układ dzielnicy i szukając miejsca gdzie można było przechować tą chołotę... Większość przestępowała już z nogi na nogę bo chłód dawał się mocno we znaki.
- Ej ty! - zawołał w stronę Duncana, a gdy ten podszedł bliżej powiedział cicho - Kurczą się nam możliwości przechowania twojej ekipy. Żadna ze znanych mi kryjówek nie zapewni im bezpieczeństwa, a tylko ściągnie niepotrzebnie uwagę na niewinnych ludzi... Albo będziecie musieli sobie poradzić jakoś sami w czasie kiedy będziemy szukać rozwiązania albo będziecie musieli szybko się przeprowadzić gdzieś daleko od całej tej przygody. Ale musicie się decydować szybko bo jeśli ma się udać to tylko teraz gdy mają tam spore zamieszanie.

 

Mike

- Chyba mam pomysł - powiedział Max - pamiętacie stare tunele pod uniwerkiem? Tylko muszą zabrać zapasy i światło. Dadzą radę tam wytrzymać dzień lub dwa. Pod warunkiem, że się nie zgubią. A żeby zgubić ogon, proponuje wejść do kanałów. Tam poczekają, ja skoczę po parę rzeczy do bazy, potem sprawdzę czy nie podczepili im pluskwy. Tommy, bez problemu dasz radę z jednego do drugiego kanału wykopać tunel i zasklepić po przejściu. Śledzący będą w kropce. Jak ich schowamy muszę naprawić swój pancerz i twój samochód.

 

Col Frost

 

__________________

Edge Allcax, Franek Adamski, Fowler
To co myśli moja postać nie musi pokrywać się z tym co myślę ja - Col

Fenrir__

- Prowadź Max im szybciej to załatwimy tym lepiej. - Przytaknął Franko

 

Mike

Zebranie potrzebnego ekwipunku nie zajęło wiele czasu. Ojciec Forthill miał kilka latarek, zapas baterii kupili po drodze, podobnie jak jedzenie i wodę.
Umówili się w kanale niedaleko uniwerku. Max przybył ciut spóźniony z torbą czujników. Żadnej pluskwy nie znalazł. Pozostały tylko dwie opcje do wykluczenia. To, że ich śledzono tradycyjnie lub ktoś zdradził.
Naukowiec wprowadził całą grupę do tuneli pod uniwerkiem. Wciąż sprawiały posępne wrażenie tak jak poprzednio. I też Franko miał wrażenie, że ktoś go obserwował. Max śledząc na tablecie mapkę poprowadził ich kilkoma betonowymi korytarzami.
- W starej rozdzielni prądu powinno być ok. Nie została ukończona, przynajmniej wg planów.

W końcu dotarli do ciężkich metalowych drzwi. Max w kilka chwil otworzył zamek. Ze środka przywitała ich woń stęchlizny.
- Nie jest to 3 gwiazdkowy hotel, mruknął ktoś z zespołu. Ale i gorsze nory doprowadzało się do porządku.
Weszli świecąc latarkami po betonowych ścianach, jedna z nich pokrywały dziesiątki kabli, które miały być zapewne do czegoś podłączone tutaj.

Nagle rozległ się metalowy szczęk i oczy wszystkich poraził krótkotrwały błysk. Po chwili oczy przyzwyczaiły się do światła i wszyscy spojrzeli oskarżycielsko na Dimę, który wciąż trzymał rękę na przełączniku.
- No co - wzruszył ramionami - warto było spróbować. Mamy prąd.
- Rozgośćcie się - powiedział Max - ja muszę wracać do warsztatu doprowadzić do porządku zbroję i samochód.
- Ja mam spotkanie z Ortegą - mruknął Franko.
- Idę z tobą - dodał Tommy.
- Ja też - Duncan oddał plecak z jedzeniem dziewczynom i był gotowy do drogi.


Czekanie na Ortegę urozmaicali sobie pizzą. Tommy i Duncan uzmysłowili sobie, że nie jedli od dawna. Franko patrząc na nich też uświadomił sobie, że nie jadł od wieków.
W końcu pojawiła się, przyszła od strony zaplecza.
- Posuń się drągalu - rzuciła do Franko i usiadła. - Paparazzi za mną łażą, musiałam z partyzanta tu przyjść, bo jeden czatuje przed wejściem. W czerwonym dodgu, jakbyście się nudzili zróbcie mu jakiegoś psikusa potem. Co to za młody? - wskazała głową Duncana. - I co to za sprawa nie na telefon?