Póki co wyglądało na to, że nikt nie zarejestrował ich obecności i wtargnięcia do budynku ani nikt ich nie zauważył. Wyglądało na to, że te urządzenia maskujące działają. Trzeba było wykorzystać element zaskoczenie najdłużej jak się da.

Draug nie zamierzał też błądzić na oślep w poszukiwaniu centrum nadawczego. Należało uzupełnić braki w wywiadzie imperialnym najlepiej przez zaciągnięcie języka. Okazja nadarzyła się szybciej niż mógłby nawet przypuszczać.

W jednym z kolejnych sprawdzanych pomieszczeń było dwóch żołnierzy. Jasne było, że ich nie zauważono. Technologia maskująca musiała działać bezbłędnie. Wyglądało na to, że jeśli ich nie usłyszą to na pewno ich nie zobaczą. Byle nie zrobić jakiegoś hałasu lub nie potknąć się.

Jako, że Kelsan też już posiadał hełm z pełną możliwością komunikacji wszedł w tryb wysyłania wiadomości zamiast wydawania rozkazów głosowych.
Na wszystkich wyświetlaczach pojawił się krótki komunikat:
"Jednego zabić natychmiast tylko po cichu, a drugiego przesłuchać i zabić. Też po cichu."

Liczył na możliwości CZR-9, który jednym uściskiem swoich mechanicznych ramion jest w stanie prawdopodobnie skręcić kark wookiego, a co dopiero człowieka. Wierzył tylko, że nie przesadzi, gdyż potrzebowali informacji gdzie jest centrum nadawcze, żeby nie poszukiwać go po omacku na przestrzeni pięciu pięter.

EDIT:
Cichym przekazem poszło do wszystkich:
CZR-9 załatw to proszę. Skutecznie i dyskretnie.

Kelsan wraz z resztą członków załogi czołgał się niczym Bruce Willis w 'szklanej pułapce' w szybie wentylacyjnym, aż dziw że nikt nie usłyszał robota, który przemykał się razem z nimi. Draug szedł jako pierwszy, a tuż za nim robot, rudy mężczyzna szedł jaki ostatni. Kapitan wyjął kratkę wentylacyjną i mógł się rozejrzeć za potencjalną dalszą drogą. Wyszli na zewnątrz mogli spokojnie zejść na dół. Nie było żywej duszy w tym pokoju co oznaczało, że na razie byli bezpieczni. Kelsan szedł z tyłu obserwując otoczenie raz po raz obejrzał się czy nikt ich nie śledził. Przeszli dalej w ciszy. Choć może nie w ciszy, bo cały czas słyszał swój oddech, który odbijał się od jego hełmu. Trochę przytłoczył go widok tych wskaźników w hełmie, ale szybko obczaił co i jak. Znaleźli się przed dużymi drzwiami, które niejako mogły km zdradzić co się za nimi kryło. Tempest zauważył dwóch żołnierzy, którzy najwyraźniej strzegli tego pomieszczenia.

Nas jest trzech, ich jest dwóch. Na co czekamy? - pomyślał mężczyzna i obejrzał się. Potem dostał wiadomość napisaną przez kapitana. Szybko załatwi to robot. Byli gotowi by wejść do środka. Kelsan zabezpieczał tyły.

CZR-9 włączył protokoły cichego zabójcy. Jego długie nogi delikatnie i cicho poruszały się po podłożu, włączył pole maskujące które zrobiło z niego rozmazaną prześwitującą masę i otworzył szerokie drzwi do sali konferencyjnej. W tym samym czasie Draug i Kelsan przywarli po obu stronach wejścia, żeby w razie czego dać wsparcie ogniowe. Droid zabójca znalazł się za jednym żołnierzem i potężnym ciosem na odlew uderzył go w hełm. Mężczyzna poleciał w bok o dobre parę metrów i zamarł martwy a spod czerwonej stali chroniącej głowę wyciekła jasna krew. Niestety taki szybki ruch wyłączył pole maskujące. Pozostały przy życiu buntownik krzyknął przerażony i poleciał ręką do kabury z automatycznym blasterem Westara. Jednak CZR-9 nie dał mu szans. Chwycił rękę, która sięgała po broń i szarpnięciem wyrwał ją z stawów. Ryk przeszedł całą salę, a potem droid Czerki chwycił mężczyznę za szyję i unosząc go metr na ziemią powiedział nieco wesołkowatym tonem konstruktu osobowości płatnego zabójcy z dolnego Nar Shaddaa.

-Mój drogi, myślę że przekonam Cię do współpracy. Chłopaczki chodźcie tu, jestem kiepski w zadawaniu pytań a ręką mi cierpnie jak trzymam tak długo tego fiuta.

Jeden z dwójki żołnierzy leży martwy z rozwaloną głową. Drugi jest trzymany za szyję na ziemią przez CZR-9. Kelsan i Draug spokojnie mogą wejść i przesłuchać żołnierza, gdzie jest centrum łączności.

CZR-9 to chyba najlepsza rzecz jaka mogła im się ostatnio przydarzyć. Pomijając jego wybryki z doborem tak zwanej "stylówy" to był nie zastąpiony praktycznie w każdej sytuacji. Dodatkowo dzielił świadomość z SID-em.
Tym razem perfekcyjnie wykonał polecenie dowódcy dzięki protokołom cichego zabójcy. Jeden żołnierz leżał martwy drugi zaś trzymany w stalowym uścisku robota wisiał kilkanaście centymetrów nad ziemią. Chwilowo nie mógł wydobyć głosu, a oczy niemalże wychodziły mu z orbit z przerażenia.

Draug wszedł spokojnym pewnym krokiem do pomieszczenia. Zanim podszedł do CZR-9 obszedł pomieszczenie, a gdy mijał leżące zwłoki z aktorską pogardą kopnął je po czym podszedł bezpośrednio do przerażonego szturmowca. Wyjął niewielką ampułkę z automatycznym dozownikiem i przysunął ją przed oczy żołnierza.

- Mam dzisiaj dzień dobroci dla zwierząt także musisz sobie zadać jedno ważne pytanie. Czy chcesz żyć? - Zaczął spokojnym głosem łowca po czym dokończył.
- To co widzisz to jest niegroźny środek usypiający. Obudzisz się po około dwóch godzinach z bólem głowy, ale będziesz żył. Drugą opcję już poznałeś. - Kiwnął hełmem w stronę ciała. - Zadam ci tylko jedno pytanie. Na którym piętrze jest centrum łączności i radzę nie zwlekać z odpowiedzią gdyż promocja jest mocno ograniczona czasowo. - Dokończył Draug.

Draug kopnął z pogardą zwłoki żołnierza z zmiażdżoną głową po czym podszedł to trzymanego w uścisku drugiego, trzymanego w tytanowym uścisku mężczyzny, który nie miał hełmu. Blada cera, wygolone włosy i czarna szczecina może nadawały mu wygląd twardziela, ale teraz całkowicie bał się o swoje życie. Kapitan pokazał aplikator z środkiem usypiającym i od razu wiedział, że facet pójdzie na współpracę.

- Mam dzisiaj dzień dobroci dla zwierząt także musisz sobie zadać jedno ważne pytanie. Czy chcesz żyć? - Zaczął spokojnym głosem łowca po czym dokończył.

- To co widzisz to jest niegroźny środek usypiający. Obudzisz się po około dwóch godzinach z bólem głowy, ale będziesz żył. Drugą opcję już poznałeś. - Kiwnął hełmem w stronę ciała. - Zadam ci tylko jedno pytanie. Na którym piętrze jest centrum łączności i radzę nie zwlekać z odpowiedzią gdyż promocja jest mocno ograniczona czasowo. - Dokończył Draug.

-Dobrze, tylko niech robot zmiejszy ucisk.

CZR-9 wysłuchał tych słów z zadowoleniem. Puścił szturmowca Faktoriatu a ten upadł na podłogę trzymając się za szyję i łapczywie łapiąc oddech. Nie próbował nawet sięgać po broń, poczekał chwilę aż przestanie kręcić mu się w głowie, chwiejnie wstał i zaczął sypać wszystkie informacje.

-Centrum łączności jest na 20 piętrze. Chronią je ciężkie pancerne wrota. Trzeba mieć kod, ale ja go nie mam, niedawno dołączyłem po tym jak pierdolone Imperium spaliło mi rodzinne ranczo.- powiedział gość z nieukrywanym obrzydzeniem do Łowców, na usługach Imperium.- Bez kodu albo dużego ładunku detonitu nie wejdziecie. Talerze komunikacyjne są niewidoczne, ale to pewnie wiecie. Jest ich cztery i wszystkie są schowane pod ziemią. Rozwijają się właśnie po wciśnięciu komendy w centrum.

-A gdzie Was dowódca?

-Erand? Nie wiem. Pewnie w centrum. Na komie poszła wiadomość o jakimś strasznym wydarzeniu, coś o jakiejś wielkiej katastrofie. Pewnie kontaktuje się z wywiadem Rebelii. Oni powinni wiedzieć coś więcej. Dajcie mi kurwa żyć, proszę.- odparł błagalnie były ranczer.

Skomlący szturmowiec to już było za dużo nawet dla łowcy. Nawet nie czekał na resztę błagań o życie. Jednym płynnym ruchem zaaplikował mu środek nasenny. Rzeczywiście miał dzisiaj dobry dzień i darował mu życie. Obudzi się z bólem głowy dawno potem jak ich już tu nie będzie.
Pokiwał jedynie z dezaprobatą na "jakość" wielkiego Imperium i jego sprawnego podobno wywiadu.

- Nie mam zamiaru przebijać się przez pięć pięter w dół. Możemy tylko niepotrzebnie narazić się na szybsze wykrycie. Cofamy się do szybu i zjeżdżamy na piętnaste piętro. - Powiedział do towarzyszy już kierując swoje kroki do wyjścia z pomieszczenia i do szybu, którym się tu opuścili.

Jednocześnie z komunikatora osobistego wklepał komunikat do SID-a.
Słyszałem, że narzekałeś ostatnio na brak wyzwań godnych twoich umiejętności. Piętro dwudzieste, centrum łączności, zabezpieczone drzwi. Potrzebuję kodu dostępu także postaraj się. Proszę!
Ostatnie słowo dopisał już będąc przy szybie i podłączając wyciągarkę aby opuścić się w dół.

Żołnierz jak za sprawą magicznej różdżki po wbiciu igły w nagie ramie przez chwilę zmrużył oczy, a potem z uśmiechem na twarzy padł na ziemię jak szmaciana lalka. Draug nieco wkurwiony sytuacją, że wywiad Imperium nieco się pomylił postanowił zjechać znów szybem na 15 piętro. Po chwili cała drużyna znowu zjeżdżała odbijając się od zardzewiałego metalu i zgodnie z wyliczeniami byli na odpowiednim piętrze. Wyskoczyli z tunelu i znaleźli się w otwartej przestrzeni. Wokół kręciła się szybko zeskanowana piątka żołnierzy w tych samych czerwonych durastalowych pancerzach i kamizelkach soldatowych. Ci jednak nie nosili pistoletów, a karabiny blasterowe. Z włączonym polem maskującym Kelsan wyjrzał zza filaru, jednego z wielu w tym lobby i szybko zauważył dość grube, stalowe wrota.

Podsłuchali również rozmowy dwójki szturmowców Faktoriatu.

-Tak, tak też słyszałem. Całe Aldeeran zniszczone jedną potężną wiązką lasera. Dla mnie to pierdolenie nic nie ma takiej siły. Spójrz na to tak Fliplip, na orbicie krąży Gwiezdny Niszczyciel. I co? Nawet nas nie bombardują.

-Słuchaj stary, skanery wykazały cztery TIE. Chyba bombowce i dwa myśliwce. Musimy być w stanie pogotowia. Erand każe chronić bazy do ostatniej kropli krwi. Nie chodzi o Faktoriat. To było dobre państwo socjalne. Chodzi o walkę z demonem jakim jest Imperium. Tylko o to.- na chwilę zniekształcony przez hełm głos załamał się w rozpaczy.- Pyłowcy zgwałcili moją siostrę a potem poderznęli jej gardło. To chore chuje i jeśli będę miał okazję jakiegoś zabić zrobię to z przyjemnością.

Wtedy, cały czas skryci za słupem i prostokątną dawno niezarośniętą podłużną donicą ozdobną odezwał się Czerka.

-Jesteśmy aż tak źli?- powiedział prawie ludzko brzmiący głos i Draug oraz Kelsan tym razem zastanowili się głębiej nad słowami droida, ich przyjaciela.

JESTEŚCIE NA 15 LV. POMIESZCZENIE TO OBSZERNE LOBBY OTOCZONE DONICAMI Z MARMURU I POPĘKANYMI FILARAMI. NA ŚRODKU STOI NIEDZIAŁAJĄCA FONTANNA. NA PÓŁNOCY ZNAJDUJĄ SIĘ PANCERNE WROTA DO CENTRUM ŁĄCZNOŚCI.

DODATKOWO SKANERY ROZPOZNAŁ MAJĄCE DZIAŁAĆ PO CICHU TIE Z WASZEJ OBSTAWY. ŻOŁNIERZY JEST PIĄTKA. DZIAŁAJCIE

Draug zastanawiał się chwilę nad słowami droida. Czyżby SID znowu przesadził z protokołami świadomości wirtualnej? Zdanie wypowiedziane przez CZR-9 było tak ludzkie, że nie każdy człowiek czy inny humanoid zdobyłby się na tak głęboką refleksję. Łowca wiedział jednak, że prawda jest zupełnie inna i po każdej stronie konfliktu zdarzają się takie rzeczy. W końcu jak to gdzieś kiedyś usłyszał największym przekleństwem wojny jest to, że dobro przestaje być dobrem, a zło złem.

- Nie przyjacielu. My jesteśmy po prostu neutralni. - Odezwał się Draug wiedząc, że sformułowanie "przyjacielu" było nie było do droida było w tym miejscu i w tym czasie akurat idealnie na czasie.
- Po prostu neutralni. Czekamy na potwierdzenie od SID-a czy przełamał szfrowanie i gdy tylko uda mu się odblokować te wrota ruszamy. Jakieś pomysły jak to rozegramy? W sumie potrzebujemy tylko dowódcę żywego, ale jeśli będą dylematy moralne możemy broń ustawić na ogłuszanie.

Dokończył łowca będąc ciekaw szczególnie odpowiedzi CZR-9. Od niej wiele zależało. W końcu to miał być droid bojowy, a nie filozof z dylematami moralnymi - być albo nie być, zabijać czy oszczędzić.

CZR-9 zaś niczym zabójca filozof rozważając jakieś spostrzeżone właśnie prawidła rządzące światem w jakim przyszło mu żyć, pozostawał w kilkusekundowym stanie uśpienia.
- Oczywiście Osobo Tempest - odpowiedział w końcu bynajmniej głosem wskazującym na obecność huttańskiego gangstera. Gwałt dla jego jestestwa nie znaczył absolutnie niczego co możnaby nawet w nomenklaturze osób biologicznych nazwać złem. Zwyczajny przesył informacji, którym on sam posługiwał się w co drugim porcie. Praktyczne wykorzystanie prawa silniejszego, które osoba Tempest definiowała jako neutralność. Temat zamknięty. Czemu więc niektóre protokoły burzyły się przeciw kontynuacji procedowania? - Oczywiście. Neutralni.
Droid powtórzył i ciągnął dalej przekaz przygotowany przez SIDa. Zaawansowana inteligencja w przeciwieństwie do jej skrytptowanego odpowiednika nie miała najmniejszych nawet skrupułów w dyrektywach Imperium. Bolączki Istot ją mało interesowały jeśli chodziło o dyrektywy i aktualizowała je w swojej danie wyłącznie w celach statystycznych. Wszelkiego wszak rodzaju niedogodności związane z gwałtem na siostrznej jednostce nie miały wpływu na jednostkę rodzimą. A nawet gdyby to identyczna reakcja nie stanowiła remedium na uszkodzenia... No cóż.
- Kod do drzwi do Centrum Dowodzenia stanowi prostą wariację kodu Schffenletsa z 17 zmiennymi - oznajmił CZR-9 - Do złamania w przeciągu 79 minut i 29 sekund. Na szczęście w niewidocznych podskryptach ewentualnością jest pytanie pomocnicze stanowiące tzw klucz szkieletu kodu i zostawione programiście na wypadek gdyby użytkownik zapomniał hasła. Brzmi ono: "Jestem tam gdzie nie ma niczego innego." Odpowiedź ujawni kod. Ewentualnością jest oczekiwanie na złamanie szyfru, lub uzyskanie rozwiązania siłą...
- Siłą! - przyklasnął CZR-9.
- siłą od osób, którym kod jest znany.