[Warhammer] Wewnętrzny Wróg - Strona 132

Hakon · 11-01-2019, 23:53

Wolfgang uśmiechnął się na komentarze towarzyszy, ale nic nie powiedział. Rozglądał się szukając jakiś śladów wiatrów magii w okolicy, czy to na zamku czy w innym miejscu.

- Lothar wie co robi. My także musimy się skupić, ale macie rację trzeba zobaczyć czy z barką wszystko w porządku.- W końcu przemówił.
- Co do druida to zbyt daleko stąd. Wiele czasu upłynie nim go ściągniemy i wydaje mi się, że szybciej by było z Altdorfu lub Nuln ściągnąć jakiś magów.- Zastanawiał się z kompanami.
- Spalenie zamku nic nie da jeśli ten spaczeń tam się znajduje. Będzie dalej spaczał okolicę. Trzeba go zabezpieczyć i poinformować Kolegium by się tym zajęło. Ja nie chcę ryzykować zmian na ciele czy też umyśle. W każdym razie jak przyjdzie zmrok udajmy się pod zamek i zobaczmy jak go pilnują i czy może jest jakieś wejście. To stary zamek a jeśli tak samo zadbany jak wioska to może szczęście nam dopisze. Zgadza się Bernharcie?- Uśmiechnął się do przyjaciela.

xeper · 12-01-2019, 21:57

Axel i Wolfgang pozostali w kryjówce, a Berni pognał na Syrenkę. Stała nadal przywiązana do rozlatującego się pomostu i nikt się nią nie interesował. Nikt, poza jaskrawozielonymi mewami o różowych dziobach, które gromadnie obsiadły reję.

Lothar podszedł bliżej i zorientował się, że nie ma wcale do czynienia z potomkinią jakiegoś orka, ani nawet z wampirzycą, tylko ze zwyczajną jak na to miejsce mutantką.

- Panie, to nie było zbyt mądre - powiedziała dziewczyna kłaniając się. Najwidoczniej poznała, że ma do czynienia ze szlachcicem albo takie wrażenie na niej wywarł swoim wcześniejszym występem. - Zamkowi zaraz wrócą i będą Was chcieli zabrać do Wittgensteinu. A stamtąd nie ma powrotu... Chyba, że do rzeki głową w dół... Musicie uciekać! Na szczęście mogę Wam pomóc, bo są tu jeszcze ludzie, którzy widzą bezeceństwa von Wittgensteinów i starają się im przeciwstawić. Ukrywają się w lesie. Trzeba Wam do nich!

Tymczasem z zamku wyszedł oddział zbrojnych, który pomaszerował drogą do wsi. Dwóch zakutych w stal strażników odłączyło się i zawróciło, zabierając ze sobą rannego w nogi towarzysza, który w międzyczasie przeczołgał się kilkanaście metrów w górę. Pozostali z chrzęstem zbliżali się do Wittgendorfu.

hen_cerbin · 13-01-2019, 21:28

Mutantka. No tak... Ale z drugiej strony, skoro Imperator nie ma nic przeciwko mutantom, to kim jest Lothar by się sprzeciwiać jego zaleceniom.

- Nie jestem uczonym by robić mądre rzeczy, lecz szlachcicem, by robić właściwe - powiedział tak przekonująco, że niemal sam sobie uwierzył.
- A ich jest tylko ośmiu... Ale nie ma sensu sprowadzać wojny na tę wioskę, dość już przecierpiała. Powiedz, jest gdzie ukryć barkę w okolicy? - zapytał.

Nie miał nic przeciwko poprowadzeniu buntowników, zawsze to lepiej by to na nich wina spadła w razie czego. Tyle że wolał by dziewczyna poprowadziła ich do ich leśnego obozu z zacisznego starorzecza, a nie bezpośrednio stąd. Chyba że nie będzie innego wyjścia, barkę zawsze będzie można odzyskać jakby co.

kymil · 16-01-2019, 13:54

Berni obejrzał krytycznym okiem "Syrenkę".

- Bezpieczna - orzekł niczym wytrawny żeglarz. Dla pewności wdrapał się po trapie na pokład. z wysokości stateczki zlustrował rzekę i okolice. Tak upewniony powrócił do kompanów.

- Jest w porządku - oznajmił kompanom. Dostrzegłszy zbliżających się zbrojnych zaklął szpetnie: - To co, wiejemy na barkę?

**Kerm** · 16-01-2019, 14:14

Gdy miało się do czynienia z przeważającymi siłami wroga zawsze lepiej było się wycofać, chyba że miało się zdecydowaną przewagę pozycji.
W tym przypadku Axel mógłby co prawda zaatakować zamkowych rycerzy z zaskoczenia, a kompani z pewnością by go wspomogli, to jednak nie zniwelowałoby przewagi tamtych.

- Wycofajmy się na barkę - powiedział. - Lepiej że my nią odpłyniemy, niż żeby oni mieli ją nam zabrać.

Hakon · 17-01-2019, 12:31

Wolfgang oceniał szansę. Tamtych ośmiu a ich czterech. Niby dwóch na jednego, ale przewaga jaka dawało zaskoczenie było pokrzepiające.
Jednak kompani chcieli uciekać na barkę a mag pokiwał głową ze skrzywioną miną.
- Wyeliminowanie ich będzie korzystne w przyszłości. Ich jest tylko ośmiu a pojedynczo da się ich wyeliminować. Z resztą trzeba poinformować Lothara. Bez niego nie pójdę na barkę.- Wyraził swoje zdanie mag.-

xeper · 21-01-2019, 13:51

Zbrojni zbliżali się do wsi. Kiedy Berni wrócił z rekonesansu na barce, znajdowali się nie dalej niż pięćdziesiąt od pierwszych zabudowań. Trzeba było się szybko wycofać i to nie w kierunku, gdzie znajdował się Lothar. Wolfgang, Berni i Axel zgięci w pół, przemykali między ruderami, kierując się ku nabrzeżu. Szlachcic musiał sobie radzić sam. Na razie. Wojacy weszli między domy, najpierw zmierzając w stronę zajazdu. Tam zatrzymali się na chwilę, oglądając miejsce walki, co dało trójce awanturników na barce czas na odbicie od pomostu. Ten zaskrzypiał, zachwiał się i jego ostatnia część oderwała się, odpływając z nurtem Reiku. Barka pod okiem Berniego skierowała się ku bezpiecznej zatoczce w zakolu. Zamkowi strażnicy z chrzęstem dopadli do szczytu klifu i teraz z bezsilnością wymachiwali bronią, grożąc i wykrzykując wezwania do powrotu.

Lothar w tym czasie podążył za dziewczyną, która poprowadziła go na przeciwległy kraniec wioski, w okolice młyna.

- Pewnie popłynęli w to samo miejsce co ostatnio – stwierdziła, po czym dygnęła i zarumieniła się. – Nie przedstawiłam się Jaśnie Panu. Jestem Hilda. Widzieliśmy statek już wcześniej. Obserwujemy okolicę. Mamy schronienie w lesie, niedaleko stąd. Tam jest taka polana, co na niej jest bezpiecznie, bo chroni ją magia Wielkiego Taala. Pójdziecie Panie ze mną? Nasza przywódczyni, Sigrid z pewnością bardzo się ucieszy.

hen_cerbin · 21-01-2019, 15:54

- Prowadź zatem - zgodził się Lothar, na wszelki wypadek wyjmując też miecz z pochwy - A gdyby nas dopadli uciekaj i nie oglądaj się za siebie - dodał, nie wspominając o tym drobnym szczególe, że miecz wyjął także na wypadek bycia prowadzonym w pułapkę. Nie żeby zamierzał za wszelką cenę walczyć, gdyby otoczyli go rabusie. W sumie aż tyle grosza przy sobie nie miał, a lepiej stracić sakiewkę niż umrzeć. Ale i tak wolał sprawdzić swoje szanse z dziewczyną niż bić się przeciwko ośmiu strażnikom samotnie. Kompani na barce powinni sobie poradzić. Sądząc po krzykach strażników, im także się udało uciec.

**Kerm** · 21-01-2019, 16:57

Taktyczny odwrót.
Tak trzeba było nazwać akcję, jaką wykonali Axel i jego kompani. Ale jeszcze z przystani Axel zobaczył, jak Lothar, w towarzystwie nowo poznanej dziewczyny, znika na drugim końcu wioski.

- Lothar jest bezpieczny - powiedział, zrzucając cumy.

Widać było, że zainteresowanie zamkowych wojaków skupia się na barce i jej załodze, że zapewne nie mają pojęcia o tym, że w wiosce ktoś jeszcze pozostał.

- Zacumujemy tam, gdzie poprzednio - zaproponował. - Lothar odnajdzie nas bez problemów.

kymil · 22-01-2019, 15:10

Bernhardt skinął głową i skierował "Dumną Syrenkę" w kierunku bezpiecznej zatoki.

- Dziwne, że panicz Lothar udał się z dziewczyną w krzaki. W sensie, że z nieznajomą dziewczyną, a nie że z dziewczyną. Ale i tak dziwne, że niskiego stanu sobie niewiastę upodobał. Mam nadzieję, że coś się z tego dobrego urodzi... Tfu! Co ja, na Ranalda, plotę. Nie dosłownie, ale w przenośni urodzi. Zresztą... Płyńmy już!

11-01-2019, 23:53	#1311
Hakon Reputacja: 1	Wolfgang uśmiechnął się na komentarze towarzyszy, ale nic nie powiedział. Rozglądał się szukając jakiś śladów wiatrów magii w okolicy, czy to na zamku czy w innym miejscu. - Lothar wie co robi. My także musimy się skupić, ale macie rację trzeba zobaczyć czy z barką wszystko w porządku.- W końcu przemówił. - Co do druida to zbyt daleko stąd. Wiele czasu upłynie nim go ściągniemy i wydaje mi się, że szybciej by było z Altdorfu lub Nuln ściągnąć jakiś magów.- Zastanawiał się z kompanami. - Spalenie zamku nic nie da jeśli ten spaczeń tam się znajduje. Będzie dalej spaczał okolicę. Trzeba go zabezpieczyć i poinformować Kolegium by się tym zajęło. Ja nie chcę ryzykować zmian na ciele czy też umyśle. W każdym razie jak przyjdzie zmrok udajmy się pod zamek i zobaczmy jak go pilnują i czy może jest jakieś wejście. To stary zamek a jeśli tak samo zadbany jak wioska to może szczęście nam dopisze. Zgadza się Bernharcie?- Uśmiechnął się do przyjaciela.

13-01-2019, 21:28	#1313
hen_cerbin Reputacja: 1	Mutantka. No tak... Ale z drugiej strony, skoro Imperator nie ma nic przeciwko mutantom, to kim jest Lothar by się sprzeciwiać jego zaleceniom. - Nie jestem uczonym by robić mądre rzeczy, lecz szlachcicem, by robić właściwe - powiedział tak przekonująco, że niemal sam sobie uwierzył. - A ich jest tylko ośmiu... Ale nie ma sensu sprowadzać wojny na tę wioskę, dość już przecierpiała. Powiedz, jest gdzie ukryć barkę w okolicy? - zapytał. Nie miał nic przeciwko poprowadzeniu buntowników, zawsze to lepiej by to na nich wina spadła w razie czego. Tyle że wolał by dziewczyna poprowadziła ich do ich leśnego obozu z zacisznego starorzecza, a nie bezpośrednio stąd. Chyba że nie będzie innego wyjścia, barkę zawsze będzie można odzyskać jakby co. __________________ Ostatni Proszę o odpis: Gob1in, Druidh, Gladin

17-01-2019, 12:31	#1316
Hakon Reputacja: 1	Wolfgang oceniał szansę. Tamtych ośmiu a ich czterech. Niby dwóch na jednego, ale przewaga jaka dawało zaskoczenie było pokrzepiające. Jednak kompani chcieli uciekać na barkę a mag pokiwał głową ze skrzywioną miną. - Wyeliminowanie ich będzie korzystne w przyszłości. Ich jest tylko ośmiu a pojedynczo da się ich wyeliminować. Z resztą trzeba poinformować Lothara. Bez niego nie pójdę na barkę.- Wyraził swoje zdanie mag.-

21-01-2019, 15:54	#1318
hen_cerbin Reputacja: 1	- Prowadź zatem - zgodził się Lothar, na wszelki wypadek wyjmując też miecz z pochwy - A gdyby nas dopadli uciekaj i nie oglądaj się za siebie - dodał, nie wspominając o tym drobnym szczególe, że miecz wyjął także na wypadek bycia prowadzonym w pułapkę. Nie żeby zamierzał za wszelką cenę walczyć, gdyby otoczyli go rabusie. W sumie aż tyle grosza przy sobie nie miał, a lepiej stracić sakiewkę niż umrzeć. Ale i tak wolał sprawdzić swoje szanse z dziewczyną niż bić się przeciwko ośmiu strażnikom samotnie. Kompani na barce powinni sobie poradzić. Sądząc po krzykach strażników, im także się udało uciec. __________________ Ostatni Proszę o odpis: Gob1in, Druidh, Gladin

12-01-2019, 21:57	#1312
xeper Reputacja: 1	Axel i Wolfgang pozostali w kryjówce, a Berni pognał na Syrenkę. Stała nadal przywiązana do rozlatującego się pomostu i nikt się nią nie interesował. Nikt, poza jaskrawozielonymi mewami o różowych dziobach, które gromadnie obsiadły reję. Lothar podszedł bliżej i zorientował się, że nie ma wcale do czynienia z potomkinią jakiegoś orka, ani nawet z wampirzycą, tylko ze zwyczajną jak na to miejsce mutantką. - Panie, to nie było zbyt mądre - powiedziała dziewczyna kłaniając się. Najwidoczniej poznała, że ma do czynienia ze szlachcicem albo takie wrażenie na niej wywarł swoim wcześniejszym występem. - Zamkowi zaraz wrócą i będą Was chcieli zabrać do Wittgensteinu. A stamtąd nie ma powrotu... Chyba, że do rzeki głową w dół... Musicie uciekać! Na szczęście mogę Wam pomóc, bo są tu jeszcze ludzie, którzy widzą bezeceństwa von Wittgensteinów i starają się im przeciwstawić. Ukrywają się w lesie. Trzeba Wam do nich! Tymczasem z zamku wyszedł oddział zbrojnych, który pomaszerował drogą do wsi. Dwóch zakutych w stal strażników odłączyło się i zawróciło, zabierając ze sobą rannego w nogi towarzysza, który w międzyczasie przeczołgał się kilkanaście metrów w górę. Pozostali z chrzęstem zbliżali się do Wittgendorfu.

16-01-2019, 13:54	#1314
kymil Reputacja: 1	Berni obejrzał krytycznym okiem "Syrenkę". - Bezpieczna - orzekł niczym wytrawny żeglarz. Dla pewności wdrapał się po trapie na pokład. z wysokości stateczki zlustrował rzekę i okolice. Tak upewniony powrócił do kompanów. - Jest w porządku - oznajmił kompanom. Dostrzegłszy zbliżających się zbrojnych zaklął szpetnie: - To co, wiejemy na barkę?

16-01-2019, 14:14	#1315
Kerm Administrator Reputacja: 1	Gdy miało się do czynienia z przeważającymi siłami wroga zawsze lepiej było się wycofać, chyba że miało się zdecydowaną przewagę pozycji. W tym przypadku Axel mógłby co prawda zaatakować zamkowych rycerzy z zaskoczenia, a kompani z pewnością by go wspomogli, to jednak nie zniwelowałoby przewagi tamtych. - Wycofajmy się na barkę - powiedział. - Lepiej że my nią odpłyniemy, niż żeby oni mieli ją nam zabrać.

21-01-2019, 13:51	#1317
xeper Reputacja: 1	Zbrojni zbliżali się do wsi. Kiedy Berni wrócił z rekonesansu na barce, znajdowali się nie dalej niż pięćdziesiąt od pierwszych zabudowań. Trzeba było się szybko wycofać i to nie w kierunku, gdzie znajdował się Lothar. Wolfgang, Berni i Axel zgięci w pół, przemykali między ruderami, kierując się ku nabrzeżu. Szlachcic musiał sobie radzić sam. Na razie. Wojacy weszli między domy, najpierw zmierzając w stronę zajazdu. Tam zatrzymali się na chwilę, oglądając miejsce walki, co dało trójce awanturników na barce czas na odbicie od pomostu. Ten zaskrzypiał, zachwiał się i jego ostatnia część oderwała się, odpływając z nurtem Reiku. Barka pod okiem Berniego skierowała się ku bezpiecznej zatoczce w zakolu. Zamkowi strażnicy z chrzęstem dopadli do szczytu klifu i teraz z bezsilnością wymachiwali bronią, grożąc i wykrzykując wezwania do powrotu. Lothar w tym czasie podążył za dziewczyną, która poprowadziła go na przeciwległy kraniec wioski, w okolice młyna. - Pewnie popłynęli w to samo miejsce co ostatnio – stwierdziła, po czym dygnęła i zarumieniła się. – Nie przedstawiłam się Jaśnie Panu. Jestem Hilda. Widzieliśmy statek już wcześniej. Obserwujemy okolicę. Mamy schronienie w lesie, niedaleko stąd. Tam jest taka polana, co na niej jest bezpiecznie, bo chroni ją magia Wielkiego Taala. Pójdziecie Panie ze mną? Nasza przywódczyni, Sigrid z pewnością bardzo się ucieszy.

21-01-2019, 16:57	#1319
Kerm Administrator Reputacja: 1	Taktyczny odwrót. Tak trzeba było nazwać akcję, jaką wykonali Axel i jego kompani. Ale jeszcze z przystani Axel zobaczył, jak Lothar, w towarzystwie nowo poznanej dziewczyny, znika na drugim końcu wioski. - Lothar jest bezpieczny - powiedział, zrzucając cumy. Widać było, że zainteresowanie zamkowych wojaków skupia się na barce i jej załodze, że zapewne nie mają pojęcia o tym, że w wiosce ktoś jeszcze pozostał. - Zacumujemy tam, gdzie poprzednio - zaproponował. - Lothar odnajdzie nas bez problemów.

22-01-2019, 15:10	#1320
kymil Reputacja: 1	Bernhardt skinął głową i skierował "Dumną Syrenkę" w kierunku bezpiecznej zatoki. - Dziwne, że panicz Lothar udał się z dziewczyną w krzaki. W sensie, że z nieznajomą dziewczyną, a nie że z dziewczyną. Ale i tak dziwne, że niskiego stanu sobie niewiastę upodobał. Mam nadzieję, że coś się z tego dobrego urodzi... Tfu! Co ja, na Ranalda, plotę. Nie dosłownie, ale w przenośni urodzi. Zresztą... Płyńmy już!