- Dziękuję za miłe słowa - odkiwnął Bladin - ale wśród moich nie uchodzę za zbyt tęgą głowę. To już chyba wolę poobserwować mimo, że raczej dyskretność nie jest w mojej naturze. Siądę gdzieś na uboczu w drugiej linii - zaproponował.

Podążanie za kimś przez mroczne zaułki miasta nie należało do najulubieńszych zajęć Konrada i nawet towarzystwo pięknej dziewczyny nie zmieniało jego podejścia do całej sytuacji. Obawa, że Karl zniknie w mrokach nocy lub, co gorsza, zorientuje się, że jest śledzony, dodatkowo źle wpływała na humor Konrada.
Zarówno Liwia jak i on nie mieli żadnego doświadczenia w śledzeniu, ale najwyraźniej jacyś bogowie mieli ich w swej opiece, albo też dopisało im szczęście.

- Chodźmy podzielić się naszym odkryciem z pozostałymi - powiedział cicho do towarzyszącej mu dziewczyny.

W przeciwieństwie do wielu ludzi Liwia nie bała się nocy. Można nawet powiedzieć, że lubiła noc - ale noc w lesie, a nie w mieście. I gdyby miała tak sama włóczyć się śmierdzącymi zaułkami, to pewnie nie podjęłaby się tego zadania. Na szczęście miała odpowiednie towarzystwo, tudzież świadomość, iż w razie konieczności pozostała trójka przybiegnie im na ratunek.
Jednego też była pewna - Breider miał coś na sumieniu, bo niewinny człowiek nie oglądałby się co chwila za siebie. Szli za nim w bezpiecznej odległości by nie stracić go z oczu, wykorzystując słupy, wejścia do sklepów czy bramy jako chociażby częściową zasłonę.
Gdy Breider zamknął za sobą drzwi do magazynu Liwia odetchnęła z nieskrywaną ulgą.

- W pewnej chwili byłam pewna, że nas zobaczył - powiedziała cicho. - Chodźmy do pozostałych - dodała, odpowiadając na propozycję Konrada.


Emocje towarzyszące Liwi podczas śledzenia Breider najwidoczniej jeszcze nie opadły, gdyż kobieta z wypiekami na twarzy przekazała pozostałym wszystkie informacje które zdobyła razem z Konradem.

- Breider wszedł do jakiegoś magazynu - powiedziała robiąc krótką przerwę. - Powinniśmy sprawdzić, czy z magazynu nie ma innego wyjścia. Może nas oszukał i się wymknął - dodała. - Jeśli nie... Od razu sprawdzimy, po co tu przyszedł, czy zrobimy to następnego dnia, jak nikogo tu nie będzie?

- Chyba jednak jutro - Bladin potarł się po karku. - Jeżeli ktoś tam jest to jeszcze nas za złodziei okrzyknie i w prawie będzie, dobrze myślę?

- Jutro... - Wolken zmrużył oczy. - może być już za późno, panie Bladin. Wiem, żeś rozsądny i nie gorączka, w zapale nie działasz. Wszelako nie ma co się zbytnio powściągać, toć to człowiek jeno. Samojeden. Co prawda wielki, ale tylko człowiek. Ciekaw jestem, co tam skrywa w tej szopie... Ostlandczyk obnażył miecz, maskując klingę zbójeckim sposobem, by nie zdradził jej błysk księżycowej poświaty, jego sylwetka przypominała teraz najemnego zbira, który szykował się do nocnej akcji.

- Człowiek jeden i się go nie boję - odżegnał się nerwowo khazad - ale my nie zbóje ani złodzieje, żeby do cudzego po nocy wchodzić. Jego winę za przesądzoną widzę macie mimo, że dowodu żadnego. Ale jeżeli wam zależy, to wejdę sam nie kryjąc się. Jeżeli nic podejrzanego nie będzie, to się wytłumaczę. A jeżeli co będzie, to stanę do walki, jak należy.

Konrad przez moment przysłuchiwał się wymianie poglądów między swymi towarzyszami, by w końcu zabrać głos w tej sprawie.

- Nikt nie włóczy się po nocy, w tym miejscu, by załatwiać uczciwe sprawy - powiedział. - Zachowanie Breidera jest co najmniej podejrzane. No ale jeśli chcemy teraz sprawdzić, co on knuje, to muszę się zgodzić z Bladinem. Niech idzie jedna osoba, a ty - spojrzał na krasnoluda - pewnie najbardziej się do togo nadajesz.

Bladin podszedł do magazynu i próbował go otworzyć. Był jednak zamknięty. Rozejrzał się po okolicy sprawdzając, czy gdzieś wypatrzy inne wejście. Ale jeżeli nawet takie było, nic nie znalazł. Czas na podejście bezpośrednie - pomyślał. Cofnął się trzy magazyny wcześniej i zastukał. Nikt nie odpowiedział. Odczekał dość długo, następnie ruszył do kolejnego magazynu. Powtórzył czynność dla siedmiu kolejnych, ale nie przyniosło to żadnych efektów. Wrócił więc do towarzyszy.
- Drzwi zamknięte i nikt nie odpowiada. Może nie chce, a może wyszedł innym wyjściem. Jeżeli chcemy wejść, musimy rozwalić zamek lub znaleźć kogoś, kto potrafi go otworzyć - złożył relację.