- Ślad racicy? - Odpowiedział Graf wymijając Krasnę i podając jej butelkę.

- Choć za jasny chuj nie mam pojęcia jak to coś może tutaj przetrwać. Śnieg żre? Czy podróżnych? Poprawił czapę i starał się podążyć wzrokiem za tropami.

- Psi los! - Graf kopnął kupę śniegu na wieści o pogodzie. - Co za parszywa kraina. Zimno, to źle. Ociepli się i jeszcze gorzej. - Pokręcił głową.

- Ale jakby nam się nie spieszyło, przemoknąć będzie raczej niedobrze. Musimy sprawdzić jak stoimy z zapasami, bo jeszcze trzeba będzie zeżreć psy. Krasna, zajmiesz się tym? No i poprawić obóz. Może zbierzemy trochę drewna, żeby nie marnować suszonego z zapasów. - Omiótł spojrzeniem obozowisko, zastanawiając się co można by jeszcze do niego dodać.

-Można też zerknąć na to płonące dziwactwo. Jak nie da rady tego zawlec do miasta i sprzedać, to może ktoś zapłaci z wiedzę gdzie to znaleźć. O ile wcześniej nie zniknie. Det, dasz radę jakoś dokładnie zaznaczyć to na mapie? Jakiś opis drogi dodać albo co?

Viburn nie był zbytnio zachwycony z decyzji, którą grupa podjęła i przez cały dzień marudził. Jednak nie miał za wiele do powiedzenia, bo nawet jak raz zagroził, że wszystkich zwolni, to po chwili wycofał się ze swojego stanowiska. Chyba zrozumiał, że byłaby to dość głupia decyzja, zważywszy na warunki, w jakich się znajdował.

W każdym razie następny dzień był dokładnie taki, jak przewidział Mirthal. Wiało okrutnie, co jakiś czas sypało śniegiem, co jakiś czas lodowymi szpilkami. Det próbował raz wyjść z ich dobrze chronionego obozowiska, jednak po pięciu minutach wrócił i przez dobrych następnych pięć minut nie potrafił mówić, tak bardzo miał odmarznięte policzki.

Psy były wyjątkowo zadowolone. Leżały na bokach i z zadowoleniem przyglądały się ludzkiej pracy. Wywalone języki podrygiwały przy każdym oddechu, jakby drwiąc sobie, że to w końcu ludzie, a nie one, się męczą.

Dzień, pomimo okrutnej pogody, był całkiem przyjemny. Oczywiście trzeba było zajmować się wzmacnianiem śnieżnych ścian, przygotowywaniem posiłków czy zabawianiem znudzonego szlachcica, ale mimo wszystko nie była to ciężka praca. I wszystko byłoby dobrze, gdyby nagle nie pojawiło się coś... dziwnego.

Gdy chwilę po obiedzie Otto i Krasna przecierali naczynia śniegiem, a Det z Mirthalem sprawdzali uprzęże psów, które postanowiły zrobić z nich gryzaki, przy wejściu do obozowiska zrobiło się nieco jaśniej. I znacznie cieplej.

Po chwili trwającej uderzenie serca, gdy wszyscy zamarli, w tym wejściu pojawiła się ognista sylwetka, na którą spadał właśnie marznący deszcz i natychmiast zamieniał się w parę wodną.

Poproszę krótkie reakcje postaci, bez dywagowania na temat, co z tematem zrobić. Załóżcie jakieś 5 sekund na działanie. I postaram się teraz częściej obiecywać, ale nic nie obiecuję.

Otto dzielnie znosił marudzenie szlachetki i tylko wywracał oczami co jakiś czas zwracajac na niego uwagę. I tak nie gadał nic sensownego. Reszta dnia zapowiadała się równie leniwie co początek i Graf niespiesznie przecierał miski. Jak by na to nie patrzeć, to robił gorsze rzeczy za mniejsze pieniądze. Lepsze za większe również, choć dokładnych sum nie mógł przywołać w pamięci.

Tak rozmyślając nad pieniędzmi i sposobami ich zarobku, zaskoczyła go nagła światłość przy wejściu do obozu. Wszystkich ich zaskoczyła. Momentalnie upuścił miskę i chwycił za miecz.

- Ki chu... - Urwał kiedy w wejściu do obozowiska pojawiła się ognista postać i wyszarpnął ostrze.

- Krasna, zabierz starego! Det! Mit! Kurwa! - Krzyknął, ruszając w stronę przeciwnika.