Stara Kuźnia [D&D 5] - Strona 12

Lord Melkor · 07-05-2017, 22:31

Kargar dysząc ciężko, posłuchał Jasenia i wycofał się za jego plecy, zbierając w sobie resztki sił. Zabił właśnie pięciu przeciwników, więc mógł oddać na chwilę pola innym. Następnie rozglądał się dookoła, wyciągając z sykiem bólu strzałę z pleców, gdzie wbiła się przez kolczugę.

- Musimy być czujni, pewnie dali sygnał by zaatakować z innej strony! -
Krzyknął rozglądając się dookoła.

Ruch za plecy Jasenia (tak z cztery kratki za nim) i second wind

Draugdin · 08-05-2017, 07:56

Zdążył na czas żeby przyłączyć się do walki i zabić ostatniego z przeciwników w tej części wioski. Prawie na czas, gdyż za chwilę mogło być za późno.
Postawny łysy wojownik był to kawał chłopa, ale dwie strzały pod rząd potrafią powalić i najsilniejszego byka. Swoją drogą to zielonoskóre paskudztwo celnie strzelało. Draugdin postanowił sobie dorwać go później i wepchnąć mu ten jego łuk do gardła albo do d.... Zależy co będzie bardziej bolało.

Tu i teraz jednak były ważniejsze rzeczy do zrobienia. W końcu mógł zapracować na zaufanie i szacunek towarzyszy. Nic tak nie jednoczy i spaja przyjaźnie jak wspólna walka ramię w ramię. On zaś do tego wszystkiego był jeszcze dodatkowo paladynem i w końcu miał okazję pomóc i w tym. Wbił miecz w ziemię obok siebie, podszedł do poranionego i osłabionego Kargara i użył swoich umiejętności paladyna.

Feniu · 08-05-2017, 08:00

Niech ktoś pomoże Liadonowi! - zakrzyknął - Przyjaciele brońcie swej osady w Was jest nadzieja! - odezwał się do chłopów, miał nadzieję że go usłyszą i również zaczną atakować orków, ponieważ w tym momencie mogli zwyciężyć jedynie przewagą liczebną.

Ivor poczuł jak wstępują w niego nowe siły. Nieustannie zmierzał w stronę najbliższego orka, a jego topory były przygotowane do ataku.

Akcja: Ruch w stronę orka i atak dwoma toporami

eugenes · 08-05-2017, 14:51

Okolice Palisady na północy

Smokowiec zbliżył się do Kargara i położył swoje czerwone, pokryte łuskami dłonie na plecach najemnika. W jednej chwili ręce paladyna rozświetliły się niczym zapalająca się pochodnia, a lecznicza magia zasklepiła rany po strzałach.

Tymczasem półork założył buzdygan na plecach i wyciągnął niewielkie ostrze schowane przy pasie. Podrzucił broń dwa razy i rzucił w stronę goblina na dachu. Sztylet wbił się prosto w głowę zielonoskórego, który osunął się z dachu i spadł obok Oghara. Wojak wyciągnął sztylet i powoli wytarł z niej krew po czym schował do pochwy, a następnie odwrócił się z triumfalnym uśmiechem na twarzy w stronę Kargara.

Walka została zakończona. Na ziemi, w wielkiej szkarłatnej kałuży leżało kilkanaście ciał orków. ludzi i goblinów,a przy palisadzie zwisały dwie liny uwiązane do drągów zapartych przez najeźdźców. Inny, trzeci sznur był zaczepiony o dach, najbliższego z budynków.

Mechanika

Lord Melkor · 08-05-2017, 22:53

Dziękuje, rycerzu - odpowiedział Kargar, czując jak uzdrawiający dotyk Draugdina leczy prawie wszystkie jego rany. Jednak może dobrze czasami było mieć u boku paladyna.

Rozejrzał się dookoło, nieco obłędnym wzrokiem, trupy zignorował, poszukując wzrokiem śladu żywego wroga.

-Musimy ściągnąć te sznury, żeby znowu nie przeszły - Zawołał podchodząc do sznuru zawieszonego na jednym z budynków. Zanim go ściągnął, chciał się podciągnąć i zobaczyć z dachu gdzie teraz znajdują się siły wroga.

Noraku · 09-05-2017, 01:19

Wpatrywał się w wystający z jego trzewi oszczep. Chyba miał szczęście. Ostrze ominęło najważniejsze z jego narządów, tylko dlatego jeszcze był w stanie stać. Nie, on klęczał. Z oddala słyszał czyjeś nawoływania. Przed sobą widział paskudnie uśmiechniętą orczą paszczę ale sam przeciwnik był jeszcze daleko. Nagle poczuł przypływ furii. Powietrze zapachniało ozonem, a ukryty głęboko w jego wnętrzu głosik jęknął w ekstazie przeczuwając zbliżający się impuls. Drżącymi palcami chwycił za drzewiec i wyszarpnął go z siebie razem ze sporą ilością płynącej posoki. Jedna dłoń momentalnie przycisnęła się do rany, a szata dookoła niej zaczęła przybierać szkarłatną barwę. Druga w tym czasie uniosła się do góry. Zaledwie cal od niej zaczęła się formować błyszcząca i iskrząca się kula, niewielkiej średnicy. Słowa same wydobywały się z jego ust, jakby samowolnie, ale teraz po raz pierwszy od dawna nie opierał się temu a wręcz poddał się chwili. Popłynął razem z tymi słowami, gdy kula poleciała w kierunku rannego już orka, elektryzując wszystko po drodze.

Mechanika

eugenes · 09-05-2017, 15:46

Okolice karczmy.

Pył, który pojawił się po wyjściu z rumowiska w rzeczywistości był raczej parą wodną, która unosiła się z wolna ku górze znikając w mroku nocy.We wnętrzu dostrzec można było kolejne postacie, gdy magiczna sfera, pełna kłębiących się iskier trafiła w oszczepnika. Ciało pokryła plątanina dziesiątek jasnoniebieskich błyskawic. Ivor biegnący w tym kierunku natrafił jedynie na zwęglone szczątki orka leżącego na ziemi. Najemnik skierował się więc w stronę brodatego starca.
Adryk walczący przy karczmie dźgnął jednego z orków w bok, gdy reszta z chłopów na słowa byłego żołnierza z wolna przybliżała się do karczmy i wystrzeliła z łuków. Cztery strzały wbiły się w jednego z orków. Jedna w jakiś sposób trafiła w ramię krasnoluda. Orkowie rozjuszeni ranami zamachnęli się niemal jednocześnie w stronę właściciela gospody. Ciosy trafił w ciało krasnoluda, który tylko jakimś cudem stał jeszcze na nogach. Wtedy przy jego boku pojawił się najemnik uzbrojony w parę ręcznych toporów.

W tym czasie, z tunelu wyłoniła się kolejna trójka wrogów. Gobliny. Ivor i Liandon doskonale rozpoznali jednego z nich. był to obwieszony dziesiątkami bransolet i łańcuchów zielonoskóry zwany Jazzikiem “Małorękim”. Wróg trzymał w zdrowej ręce pokręconą laskę. Wrzasnął i wskazał na walczących orków powoli zbliżając się do wejścia do karczmy.

Okolice palisady na północy.

Lin takich jak ta, mają pełno. Trzeba zniszczyć tą cholerną drabinę. - Odrzekł Jaśen i sam zaczął wspinać się razem z Kargarem, u którego każde podciągniecie wywołało potworny ból w plecach. Po dłuższej chwili, gdy znaleźli się na górze najemnik spojrzał na okolicę. O pale oparte zostały trzy długie drągi związane z ustawionymi w poziomie kołkami pełniącymi rolę szczebli. Konstrukcja była tak szeroka, że bez problemu mogłyby trzy postacie po niej wchodzić lub schodzić. Dalej, za murami było ciemno i Kargar nie mógł nic dostrzec, ale z odgłosów które do niego dobiegały mógł stwierdzić, że jakaś grupa atakujących zmierza na zachód. Drwal jednym zamachem toporem przeciął linę, która łączyła się z budynkiem i krzyknął do wojaka. - Jak to zniszczyć. Ja toporem nie dosięgnę. -

Mechanika

Draugdin · 09-05-2017, 15:58

Paladyn zadowolony, że jego umiejętności leczące się przydały poza zdolnościami bojowymi. Nie było jednak czasu do stracenia. Wioska stała się regularnym polem bitwy, a stało się to co mogło najgorsze. Wrogowie wtargnęli z kilku różnych stron jednocześnie.
Chwycił ponownie swój miecz i donośnym głosem krzyknął do towarzyszy:

-Tu mamy pozamiatane. Przegrupujmy się jak najbliżej pozostałych. Jedyne co nam pozostaje teraz to zebrać się w miarę możliwości razem. Najwyżej będzie to nasz ostatni posterunek. Ruszajmy się, bo mam jakieś złe przeczucia. - Po czym ruszył w kierunku gdzie powinna być reszta drużyny.

Feniu · 09-05-2017, 16:52

Widząc Jazzika serce zabiło mu mocniej, jednak teraz musiał pomóc Adrykowi atakując swymi toporami orków.

Noraku · 10-05-2017, 01:52

PIERWSZY POLEGŁY. PIERWSZA OFIARA NA DRODZE KU WIELKOŚCI. TAAAK. POCZUJ ZNOWU POTĘGĘ. POKAŻ WSZYSTKIM CZYM KOŃCZY ZADZIERANIE Z…

- Ah zamknij się. – powiedział głośno Liadon obficie kaszląc krwią. Głos miał jednak rację, pierwszy z orków leżał teraz martwy przypominając bardziej przypalonego nad ogniem zając niż straszną bestię. Nie złagodziło to jednak bólu promieniującego w jego boku. Nie wiedział jeszcze jak długo pociągnie w tym stanie. Ukryć się również nie mógł by jeżeli zawiodą, to cała wioska zamieni się w pogorzelisko i nic go wtedy nie uratuje. Trzeba będzie to po prostu zakończyć szybko. Wtedy dojrzał dziwnie wykrzywionego goblina wysuwającego się z rumowiska. Tego samego, którego ujrzeli na skraju lasu. To mogła być jego szansa. Pokuśtykał odrobinę w jego stronę, krzywiąc się z każdym krokiem. Wysunął dłoń przed siebie, a ta zajarzyła się najprawdziwszym ogniem.

TAAAAK. CZUJE TO!

Tym razem nie uciszał już głosu. W żołądku zbierały się refluksy, mięśnie drżały niebezpiecznie, a krew uciekała z rany, z każdym uderzeniem serca coraz bardziej. Mimo to zdołał skupić się na tyle na swojej mocy by posłać w kalekę ognisty pocisk.

07-05-2017, 22:31	#111
Lord Melkor Reputacja: 1	Kargar dysząc ciężko, posłuchał Jasenia i wycofał się za jego plecy, zbierając w sobie resztki sił. Zabił właśnie pięciu przeciwników, więc mógł oddać na chwilę pola innym. Następnie rozglądał się dookoła, wyciągając z sykiem bólu strzałę z pleców, gdzie wbiła się przez kolczugę. - Musimy być czujni, pewnie dali sygnał by zaatakować z innej strony! - Krzyknął rozglądając się dookoła. Ruch za plecy Jasenia (tak z cztery kratki za nim) i second wind

08-05-2017, 07:56	#112
Draugdin Wiedźmin Właściwy Reputacja: 1	Zdążył na czas żeby przyłączyć się do walki i zabić ostatniego z przeciwników w tej części wioski. Prawie na czas, gdyż za chwilę mogło być za późno. Postawny łysy wojownik był to kawał chłopa, ale dwie strzały pod rząd potrafią powalić i najsilniejszego byka. Swoją drogą to zielonoskóre paskudztwo celnie strzelało. Draugdin postanowił sobie dorwać go później i wepchnąć mu ten jego łuk do gardła albo do d.... Zależy co będzie bardziej bolało. Tu i teraz jednak były ważniejsze rzeczy do zrobienia. W końcu mógł zapracować na zaufanie i szacunek towarzyszy. Nic tak nie jednoczy i spaja przyjaźnie jak wspólna walka ramię w ramię. On zaś do tego wszystkiego był jeszcze dodatkowo paladynem i w końcu miał okazję pomóc i w tym. Wbił miecz w ziemię obok siebie, podszedł do poranionego i osłabionego Kargara i użył swoich umiejętności paladyna. Lay on Hands na Kargarze __________________ There can be only One Draugdin! We're fools to make war on our brothers in arms. Ostatnio edytowane przez Draugdin : 08-05-2017 o 16:36.

08-05-2017, 08:00	#113
Feniu Reputacja: 1	Niech ktoś pomoże Liadonowi! - zakrzyknął - Przyjaciele brońcie swej osady w Was jest nadzieja! - odezwał się do chłopów, miał nadzieję że go usłyszą i również zaczną atakować orków, ponieważ w tym momencie mogli zwyciężyć jedynie przewagą liczebną. Ivor poczuł jak wstępują w niego nowe siły. Nieustannie zmierzał w stronę najbliższego orka, a jego topory były przygotowane do ataku. Akcja: Ruch w stronę orka i atak dwoma toporami

08-05-2017, 14:51	#114
eugenes Reputacja: 1	Okolice Palisady na północy Smokowiec zbliżył się do Kargara i położył swoje czerwone, pokryte łuskami dłonie na plecach najemnika. W jednej chwili ręce paladyna rozświetliły się niczym zapalająca się pochodnia, a lecznicza magia zasklepiła rany po strzałach. Tymczasem półork założył buzdygan na plecach i wyciągnął niewielkie ostrze schowane przy pasie. Podrzucił broń dwa razy i rzucił w stronę goblina na dachu. Sztylet wbił się prosto w głowę zielonoskórego, który osunął się z dachu i spadł obok Oghara. Wojak wyciągnął sztylet i powoli wytarł z niej krew po czym schował do pochwy, a następnie odwrócił się z triumfalnym uśmiechem na twarzy w stronę Kargara. Walka została zakończona. Na ziemi, w wielkiej szkarłatnej kałuży leżało kilkanaście ciał orków. ludzi i goblinów,a przy palisadzie zwisały dwie liny uwiązane do drągów zapartych przez najeźdźców. Inny, trzeci sznur był zaczepiony o dach, najbliższego z budynków. Mechanika Inicjatywa Bitewna Morale +2 (zainspirowani walką Kargara i uderzeniem Trybusza) + 2; -2 (atak na łuczników), -2 (orkowie przy karczmie) Dowódca (Draugdin, Cha) Morale +3, - 3 chorąży przy palisadzie zabity przez Kargara (Gobliny), +2 Wdarli się do Osady przez tunel. mapa https://docs.google.com/drawings/d/1...3FOsj_tug/edit Więcej informacji dot. mapy w pierwszym poście w komentarzach. mapa walki dla Kargara, Randala i Draugdina https://docs.google.com/drawings/d/1...0G7pQya7I/edit Tabela Walki https://docs.google.com/document/d/1...9Uue6RO8k/edit mapa walki https://docs.google.com/drawings/d/1...kFEN8Xvzs/edit Tabela Walki https://docs.google.com/document/d/1...hMCuPORdE/edit mapa walki dla Liandona i Ivora https://docs.google.com/drawings/d/1...1N1boUS1s/edit Tabela Walki https://docs.google.com/document/d/1...vBRA7oJnA/edit

08-05-2017, 22:53	#115
Lord Melkor Reputacja: 1	Dziękuje, rycerzu - odpowiedział Kargar, czując jak uzdrawiający dotyk Draugdina leczy prawie wszystkie jego rany. Jednak może dobrze czasami było mieć u boku paladyna. Rozejrzał się dookoło, nieco obłędnym wzrokiem, trupy zignorował, poszukując wzrokiem śladu żywego wroga. -Musimy ściągnąć te sznury, żeby znowu nie przeszły - Zawołał podchodząc do sznuru zawieszonego na jednym z budynków. Zanim go ściągnął, chciał się podciągnąć i zobaczyć z dachu gdzie teraz znajdują się siły wroga.

09-05-2017, 01:19	#116
Noraku Reputacja: 1	Wpatrywał się w wystający z jego trzewi oszczep. Chyba miał szczęście. Ostrze ominęło najważniejsze z jego narządów, tylko dlatego jeszcze był w stanie stać. Nie, on klęczał. Z oddala słyszał czyjeś nawoływania. Przed sobą widział paskudnie uśmiechniętą orczą paszczę ale sam przeciwnik był jeszcze daleko. Nagle poczuł przypływ furii. Powietrze zapachniało ozonem, a ukryty głęboko w jego wnętrzu głosik jęknął w ekstazie przeczuwając zbliżający się impuls. Drżącymi palcami chwycił za drzewiec i wyszarpnął go z siebie razem ze sporą ilością płynącej posoki. Jedna dłoń momentalnie przycisnęła się do rany, a szata dookoła niej zaczęła przybierać szkarłatną barwę. Druga w tym czasie uniosła się do góry. Zaledwie cal od niej zaczęła się formować błyszcząca i iskrząca się kula, niewielkiej średnicy. Słowa same wydobywały się z jego ust, jakby samowolnie, ale teraz po raz pierwszy od dawna nie opierał się temu a wręcz poddał się chwili. Popłynął razem z tymi słowami, gdy kula poleciała w kierunku rannego już orka, elektryzując wszystko po drodze. Mechanika użycie czaru Chromatic Orb ( Lightning) na orku z oszczepami __________________ you will never walk alone

09-05-2017, 15:46	#117
eugenes Reputacja: 1	Okolice karczmy. Pył, który pojawił się po wyjściu z rumowiska w rzeczywistości był raczej parą wodną, która unosiła się z wolna ku górze znikając w mroku nocy.We wnętrzu dostrzec można było kolejne postacie, gdy magiczna sfera, pełna kłębiących się iskier trafiła w oszczepnika. Ciało pokryła plątanina dziesiątek jasnoniebieskich błyskawic. Ivor biegnący w tym kierunku natrafił jedynie na zwęglone szczątki orka leżącego na ziemi. Najemnik skierował się więc w stronę brodatego starca. Adryk walczący przy karczmie dźgnął jednego z orków w bok, gdy reszta z chłopów na słowa byłego żołnierza z wolna przybliżała się do karczmy i wystrzeliła z łuków. Cztery strzały wbiły się w jednego z orków. Jedna w jakiś sposób trafiła w ramię krasnoluda. Orkowie rozjuszeni ranami zamachnęli się niemal jednocześnie w stronę właściciela gospody. Ciosy trafił w ciało krasnoluda, który tylko jakimś cudem stał jeszcze na nogach. Wtedy przy jego boku pojawił się najemnik uzbrojony w parę ręcznych toporów. W tym czasie, z tunelu wyłoniła się kolejna trójka wrogów. Gobliny. Ivor i Liandon doskonale rozpoznali jednego z nich. był to obwieszony dziesiątkami bransolet i łańcuchów zielonoskóry zwany Jazzikiem “Małorękim”. Wróg trzymał w zdrowej ręce pokręconą laskę. Wrzasnął i wskazał na walczących orków powoli zbliżając się do wejścia do karczmy. Okolice palisady na północy. Lin takich jak ta, mają pełno. Trzeba zniszczyć tą cholerną drabinę. - Odrzekł Jaśen i sam zaczął wspinać się razem z Kargarem, u którego każde podciągniecie wywołało potworny ból w plecach. Po dłuższej chwili, gdy znaleźli się na górze najemnik spojrzał na okolicę. O pale oparte zostały trzy długie drągi związane z ustawionymi w poziomie kołkami pełniącymi rolę szczebli. Konstrukcja była tak szeroka, że bez problemu mogłyby trzy postacie po niej wchodzić lub schodzić. Dalej, za murami było ciemno i Kargar nie mógł nic dostrzec, ale z odgłosów które do niego dobiegały mógł stwierdzić, że jakaś grupa atakujących zmierza na zachód. Drwal jednym zamachem toporem przeciął linę, która łączyła się z budynkiem i krzyknął do wojaka. - Jak to zniszczyć. Ja toporem nie dosięgnę. - Mechanika Inicjatywa Bitewna Morale +2 (zainspirowani walką Kargara i uderzeniem Trybusza) + 2; -2 (atak na łuczników), -2 (orkowie przy karczmie) Dowódca (Draugdin, Cha) Morale +3, - 3 chorąży przy palisadzie zabity przez Kargara (Gobliny), +2 Wdarli się do Osady przez tunel. Kargar rzut (Spostrzegawczość) - 17 mapa https://docs.google.com/drawings/d/1...3FOsj_tug/edit Więcej informacji dot. mapy w pierwszym poście w komentarzach. mapa walki dla Liandona i Ivora https://docs.google.com/drawings/d/1...1N1boUS1s/edit Tabela Walki https://docs.google.com/document/d/1...vBRA7oJnA/edit

09-05-2017, 15:58	#118
Draugdin Wiedźmin Właściwy Reputacja: 1	Paladyn zadowolony, że jego umiejętności leczące się przydały poza zdolnościami bojowymi. Nie było jednak czasu do stracenia. Wioska stała się regularnym polem bitwy, a stało się to co mogło najgorsze. Wrogowie wtargnęli z kilku różnych stron jednocześnie. Chwycił ponownie swój miecz i donośnym głosem krzyknął do towarzyszy: -Tu mamy pozamiatane. Przegrupujmy się jak najbliżej pozostałych. Jedyne co nam pozostaje teraz to zebrać się w miarę możliwości razem. Najwyżej będzie to nasz ostatni posterunek. Ruszajmy się, bo mam jakieś złe przeczucia. - Po czym ruszył w kierunku gdzie powinna być reszta drużyny. __________________ There can be only One Draugdin! We're fools to make war on our brothers in arms.

09-05-2017, 16:52	#119
Feniu Reputacja: 1	Widząc Jazzika serce zabiło mu mocniej, jednak teraz musiał pomóc Adrykowi atakując swymi toporami orków. Atak na orka nr 3, jeśli go zabije to atak na orka nr 1.

10-05-2017, 01:52	#120
Noraku Reputacja: 1	PIERWSZY POLEGŁY. PIERWSZA OFIARA NA DRODZE KU WIELKOŚCI. TAAAK. POCZUJ ZNOWU POTĘGĘ. POKAŻ WSZYSTKIM CZYM KOŃCZY ZADZIERANIE Z… - Ah zamknij się. – powiedział głośno Liadon obficie kaszląc krwią. Głos miał jednak rację, pierwszy z orków leżał teraz martwy przypominając bardziej przypalonego nad ogniem zając niż straszną bestię. Nie złagodziło to jednak bólu promieniującego w jego boku. Nie wiedział jeszcze jak długo pociągnie w tym stanie. Ukryć się również nie mógł by jeżeli zawiodą, to cała wioska zamieni się w pogorzelisko i nic go wtedy nie uratuje. Trzeba będzie to po prostu zakończyć szybko. Wtedy dojrzał dziwnie wykrzywionego goblina wysuwającego się z rumowiska. Tego samego, którego ujrzeli na skraju lasu. To mogła być jego szansa. Pokuśtykał odrobinę w jego stronę, krzywiąc się z każdym krokiem. Wysunął dłoń przed siebie, a ta zajarzyła się najprawdziwszym ogniem. TAAAAK. CZUJE TO! Tym razem nie uciszał już głosu. W żołądku zbierały się refluksy, mięśnie drżały niebezpiecznie, a krew uciekała z rany, z każdym uderzeniem serca coraz bardziej. Mimo to zdołał skupić się na tyle na swojej mocy by posłać w kalekę ognisty pocisk. __________________ you will never walk alone