- Sam jestem zdziwiony że tak dobrze poszło. Widać Gond był dziś szczególnie dumny z ryzyka które podjąłem w poszukiwaniu wiedzy i mi szczególnie pomógł ale wątpię żebym szybko sobie drugi raz zasłużył na taką uwagę - Wyjaśnił dziwne zajście.

- Tego języka nie znam a dopiero jutro będę mógł wymodlić ten cud co użyłem dzisiaj rano ale jeżeli to zrobię to znów mniej ran wyleczę. Na razie spisze ten znak a jutro dowiemy się co znaczy- Zaproponował po czym, wyciągnął dziennik, kałamarz oraz pióro i szybko przepisał nieznany symbol

Smocze drzwi

Otwierając drzwi po lewej stronie, drużyna przeszła do pustej komnaty. Przeciwległa ściana dawno się zawaliła i w jej miejscu była teraz kupa gruzu. Po prawej stronie na ścianie wyryty był obraz, który przedstawiał lecące smoki. Jeden z nich wyryty był na kamiennych drzwiach. Ten smok miał otwartą paszcze w której znajdował się zamek do drzwi.

***

Dom Tomorrow

Morn szybko odnalazł dom Pani Tomorow. Olbrzymia posiadłość w porównaniu do okolicznych domów. Dwie kondygnacje, ogród z fontanną. Coś wyjątkowego. Przed wejściem stał uzbrojony mężczyzna z mieczem przy pasie. Na widok łotrzyka spojrzał na niego zimno.

- Czego tu szukasz? - zapytał oschle.

Smocze drzwi

Ostrożność Morna była zrozumiała. Drzwi otaczała jakaś aura. Aura tajemnicy. Czy przez takie wrota, można było sobie od tak przejść? Wydawało się to nieprawdopodobne. Niestety łotrzykowi nie udało się dopatrzyć żadnego sprytnego mechanizmu, który odstraszałby złodziei. Niczego oprócz ostrych jak gwoździe zębów w paszczy smoka. Aby pociągnąć za klamkę trzeba było chwycić za jęzor gada.

Ręka Morna mimowolnie drżała. Skoro już tutaj byli a przy drzwiach nie było śladu żadnej pułapki, to teoretycznie należało jeszcze tylko sprawdzić czy drzwi są otwarte. Mężczyzna zdecydowanie pociągnął za klamkę zamykając jednocześnie oczy. Gdyby zęby się zatrzasnęły, prawdopodobnie straciłby rękę. Na szczęście nic takiego jednak się nie stało. Właściwie to nic się nie stało. Drzwi były po prostu zamknięte.

W ruch poszły wytrychy. Morn niczym dentysta grzebał w paszczy smoka swoim zestawem złodziejskim. Pacjent okazał się jednak zbyt wielkim wyzwaniem a pomieszczenie za drzwiami musiało pozostać na razie zagadką.

W międzyczasie Tarja obchodziła pomieszczenie. Widać było, że od dawna nikt tu nie zaglądał. Jednak być może wśród gruzów mogło znajdować się coś interesującego. Wychyliła się by lepiej widzieć co znajduję się pomiędzy szczelinami. I tu czekała na kobietę niespodzianka. Ukryty pomiędzy kamieniami szczur wyskoczył prosto na nią i pazurskami rozciął kobiecie policzek. Wyjątkowo ukrwione miejsce. Z twarzy Tarji zaczął lecieć strumień krwii zalewając jej całą zbroję.

(-3 hp Tarja)

Na szczęście tuż obok niej była Hlin. Całkowicie bez zastanowienia wzięła zamach swoim dwuręcznym mieczem. Ten odruch był jednak wyjątkowo trafnym ciosem. Ostrze przepołowiło gryzonia na pół rozchlapując flaki wokoło.

***

Dom Tomorrow

- Czekaj tu. - rzucił krótko strażnik. W jego oczach widać było pogardę. Zniknął na chwilę za drzwiami domu. Morn musiał odczekać dłuższą chwilę, więc miał czas żeby się rozejrzeć. Na placu oprócz fontanny nie był nic ciekawego. Ogród był pełen różnych krzewów i kwiatów. Na pewno ktoś dobrze o niego dbał. Niestety nie dało się zajrzeć do wnętrza. W oknach wisiały zasłony, wyszywane w piękne wzory, różnobarwne i doskonale wykończone.

Drzwi otworzyły się ponownie. Ochroniarz kazał mu wejść skinieniem głowy. Zaprowadził go na piętro a potem wyszedł z nim na taras. Tam w wiklinowym fotelu siedziała kobieta po czterdziestce. Miała surową minę. Widząc morna zwęziła powieki i zacisnęła usta.

- Szukam doświadczonych poszukiwaczy. - Odezwała się mierząc go od stóp do głów.

Korytarz

Nocne Jaskółki kontynuowały eksploatację ruin. Grupa musiała się wrócić do poprzedniej komnaty a tam przeszli przez następne drzwi. Prowadziły one do wąskiego korytarza. Na jego końcu były zamknięte drzwi. Oprócz tego po jego obu stronach też były pomieszczenia. Po lewej stronie były kamienne wrota z ryciną smoka podobnie jak poprzednim razem. Ten gad był jednak otoczony falami jakby pływał w oceanie. Drzwi nie miały żadnej pułapki lecz były zamknięte. Morn doszedł do wniosku, że może tym razem sobie poradzi. Sięgnął więc po swoje narzędzia i zaczął pracę.

W tym czasie Dhalia stała przy uchylonych drzwiach po prawej stronie. Nastawiła uszu by upewnić czy za drzwiami coś na nich nie czyha. Oprócz chrzęstu wytrychów Morna nic nie było słychać. Dziewczyna uchyliła nieco szerzej drzwi tak by James mógł tam wlecieć. Nietoperz zwinnie wleciał do pomieszczenia i wysłał sygnał swojej Pani, że jest bezpiecznie. Tylko schodząc na dół do jaskini też miało nie być niczego groźnego. Czy tym razem nietoperz też się mylił?

Widząc jak Dhalia się waha Henk przeprosił ją i wparował do środka. W środku było pusto. Jedynie gdzieś w rogach plątały się gdzieś pajęczyny. Nagle, Niespodziewanie coś strzeliło. Był to zamek w drzwiach. Łotrzyk zakomunikował, że drzwi są otwarte.

Ty razem Hlin postanowiła je otworzyć. Za kamiennymi wrotami było malutkie pomieszczenie wykute z kamienia. Na jego środku stała miedziana beczka. Wychodziły z niej metalowe rury, które wchodziły w posadzkę.


***

Dom Tomorrow

- Ta wiocha i tak nie ześle mi nikogo lepszego. Zatem niech będzie. - Powiedziała kobieta po dłuższym zastanowieniu.

- Sprawa dotyczy mojego syna Thomasa. Przepadł trzy dni temu. Ta elfka Katrina obiecała mi, że odnajdzie mojego syna. Jednak co ona może. Takie rzeczy należy wziąć w swoje ręce.

- Mój syn pomagał mi w biznesie. Jego ojciec umarł dawno temu i tylko on mi został. Miał przejąć dziedzictwo, kiedy na mnie przyjdzie pora. Jeśli go przyprowadzić całego zapłacę 1200 sztuk złota. Myślę że to przyzwoita oferta dla.. “profesjonalistów”.