- Azyl. To miejsce będzie nazywane Azylem - Tanis zdecydowanie nie był wielbicielem pomysłu wywoływania go przez każdego kto będzie chciał wejść do środka.

Po zadziwiająco szybkiej naradzie piątka podróżników doszła do jako takiej zgody. Rezydencja miała składać się z wytwornej sali narad zdolnej olśnić zaproszonych gości i zapewnić wszelakie wygody mieszkańcom, niewielkiego, acz sprytnie ukrytego skarbca na kosztowności oraz wielopiętrowego labiryntu-biblioteki i czytelni w Złotym Skrzydle, pięciu osobistych sypialni i wspólnej łaźni w Srebrnym Skrzydle oraz laboratorium alchemicznego i sporego magazynu na wszelakie łupy w Miedzianym.

Tanis nie poczuwał się do precyzowania jak miałyby wyglądać sypialnie jego towarzyszy, a tym bardziej jak ma wyglądać pracownia alchemiczna Zorena.
Jako pierwszy bardzo ogólnie wyraził swoje oczekiwania - ale zastrzegł sobie że przed ich wdrożeniem chce wysłuchać pomysłów pozostałych (pod groźbą wstawienia sękatych dębowych ław do spania za całe wyposażenie tym którzy nie będą łaskawi sami powiedzieć czego chcą).

Udało się uzyskać jednomyślność w także innej kwestii - wstrzymania się od zapraszania gości aż do momentu gdy wymyślą godne zabezpieczenia dla skarbu jakim była ta rezydencja. Ostrożność Morna zdecydowanie była na miejscu i choć mogła być drobną niewygodą teraz, mogła oszczędzić im wielu problemów w nieodległej przyszłości.

Już miał się udać na obchód posiadłości i zostawić w rękach pozostałych to jak będą wyglądać pozostałe pomieszczenia, gdy zauważył brak Anathema. Mnich nie określił tego czego chciał - i zgodnie z groźbą powinien był dostać twardą ławę do spania i nic więcej. O ile...o ile nie była to jego wina, a rezydencja wcale nie była taka gościnna jaką udawała.

- Gdzie jest Anathem? - zapytał głośno - Był tu przed chwilą, co się z nim stało? -

Własne miejsce - nad tym Zoren dotychczas się nie zastanawiał. Skromne lokum na uczelni i pokoje w karczmach zawsze mu wystarczały, uważał, że potrzeby umysłu mają znacznie większy priorytet. Dlatego ze szczegółami opisał, jak powinno wyglądać pomieszczenie laboratoryjne, po cichu licząc, że uda mu się zdobyć aparaturę równie dobrą, co ta w Oakhurst, a dopiero potem zaczął myśleć o swoim osobistym pomieszczeniu. Nic ekstrawaganckiego - wygodne łóżko, kilka foteli i półka na grimuary, by nie biegać co chwilę do biblioteki, porządne biurko do prowadzenia zapisków. Koniecznie też z odpowiednim oświetleniem i wyciszeniem, by łatwiej było skupić się na pracy.

Kiedy Anathem zniknął, nie odzywając się nawet słowem, Zoren westchnął ciężko. Miał wielką nadzieję, że to tylko kolejny pokaz lekkomyślności "kuzyna", a nie stało mu się nic złego.
- Odnoszę wrażenie, iż jedyne, co zmieni jego zdanie co do swoich czynów, to tyrada od samego Pana Płomieni. - mruknął do Tanisa, zastanawiając się, czy upomnienie mnicha, że nagłe znikanie z kompletnie nieznanego półplanu bez uprzedzenia towarzyszy nie należy do rozsądnych zachowań, przyniesie jakiś skutek poza kolejnymi złośliwościami - Za chwilę do was dołączę - dodał, po czym wyciągnął pustą fiolkę i położył ją w rogu pomieszczenia, mówiąc głośno - Proszę tego nie sprzątać - i wrócił na Plan Materialny. Jeśli rezydencja posiada magiczną służbę, mogłaby posprzątać zostawiony przez Tanisa pył.

- Szczury miały być w korytarzu na wprost, a droga do goblinów miała iść w bok - po krótkiej chwili gdy na twarzy Tanisa zagościła ulga że to jednak Anathem wciąż najwyraźniej był nieobyty z podróżowaniem razem (a nie ich nowa rezydencja już zaczęła na nich polować), niedoszły kapłan naburmuszył się jakby kto mu świeżo wypucowany ołtarz zanieczyścił.
- A żeby bez słowa iść szukać goblinów to tego nie potrzebowałeś, co? - burknął, ale rzecz jasna sięgnął różdżką także i w jego stronę.

- Mamy jakiś sprytny sposób na takie ilości szkodników? - pytanie było skierowane do Zorena i Morna, ale może także ktoś inny miał jakiś pomysł.
- Jak dla mnie, o ile nie zajdą nas potem od tyłu to możemy je zostawić w spokoju i robić swoje -