Meepo, niewielki, wystraszony kobold nieco się rozluźnił, słysząc słowa Brana, ale znów spiął się i syknął, gdy Willie mu zagroził.
- Gnom niedobry, jak wszystkie gnomy! Meepo nie krzywdzi nikogo!
Słowa Elory zrobiły jednak swoje i jaszczurkopodobna istota uspokoiła się na tyle, by mogła zacząć odpowiadać na pytania.
- Meepo jest do niczego, bo Meepo miał pilnować naszego klanowego smoka i Meepo go stracił... Meepo był strażnikiem smoka, a teraz Meepo nic nie znaczy... Paskudne gobliny ukradły Calcryxa, naszego smoczka! - Uderzył małą pięścią w otwartą dłoń. - To Calcryx był w tej klatce, a one go ukradły. Paskudne, brudne gobliny! Calcryx musi się teraz bardzo bać. - Kobold kręcił głową, wyraźnie przejęty. - Moi bracia... są niedaleko. I nasz wódz, Yusdrayl! Meepo zabierze was do wodza, jeśli będziecie grzeczni. Obiecuję bezpieczne przejście, jeśli wy obiecacie nie skrzywdzić Meepo. Może jak obiecacie też uwolnić naszego smoka, wódz będzie dla was miły i odpowie na wasze pytania. - Meepo patrzył po was z nadzieją w oczach.

Przysłuchujący się całej rozmowie Archie sprawdzał w tym czasie klatkę i ognisko. Rzeczywiście, tak jak mówił kobold, klatkę mógł zajmować mały smok, gdyż odchody zdecydowanie nie należały do człowieka, a pręty wyglądały na wyłamane z zewnątrz. Oględziny kości i resztek pancerzy w dogasającym ognisku pozwoliły dojść do wniosku, że należały albo do koboldów, albo goblinów.

Poszukiwacze zaginionej drużyny wpakowali, jak się okazało, w międzyrasową wojenkę, powiązaną z kradzieżą smoka. Pytanie brzmiało, czy dla dobra poszukiwaczy i poszukiwanych warto było angażować się i opowiadać się po którejś z stron. A jeśli tak, to po której.
No i warto było uwzględnić kolejną przeszkodę - nienawiść Williego do koboldów... Zapewne ze wzajemnością.

- Moim zdaniem powinniśmy porozmawiać z Yusdraylem - opowiedział Bran, kierując te słowa zarówno pod adresem Meepo, jak i w stronę członków grupy poszukiwawczej.

Kwestię tego, czy smok zechce wrócić do klatki, zaklinacz postanowił pozostawić do późniejszego rozstrzygnięcia.

W najdziwniejszych wizjach nie przyszłoby jej do głowy, że będzie się jakoś układać z tymi złymi z natury istotami, jakimi są koboldy, ale życie wciąż nie przestawało zaskakiwać. Jeśli mieli odnaleźć grupę Talgena, trzeba było zdobyć informacje i dowiedzieć się, o co tu tak naprawdę chodzi. Bo wyglądało na to, że koboldy walczą tutaj z goblinami, a w dodatku gdzieś tutaj znajduje się smoczątko. Tego się nie spodziewała schodząc pod ziemię. Wychodziło, że ta twierdza żyje własnym, podziemnym życiem a oni najwyraźniej staną się stroną konfliktu.

Inna rzecz, że Meepo mógł być tutaj przynętą, prowadząc ich wprost w pułapkę. Nie zamierzała jednak krzywdzić kobolda, ani pozwolić zrobić to komukolwiek z ich grupy, póki ten nie zaatakuje lub wciągnie ich w kłopoty.
- Dokładnie, zgadzam się z Branem i Draugdinem - powiedziała. - Dopóki ty też jesteś grzeczny i spokojny, Meepo, nie stanie ci się żadna krzywda z naszej strony. Prowadź nas do swego wodza. I oby to nie była żadna pułapka, bo wtedy już nie będzie tak miło. - Zmarszczyła brwi patrząc na kobolda.

Amos przysłuchiwał się rozmowie pozostawiając jej bieg mądrzejszym od siebie. Włączył się dopiero gdy Elora zadeklarowała wstępną pomoc. Gigant miał swoje zdanie na temat wkraczania pomiędzy dwie zwaśnione strony - nie miał zamiaru bratać się z żadną ze stron, o ile to nie jest absolutnie koniecznie.
- Opowiedz nam gdzie znajduje się wasz Yusdrayl? Jak dużymi siłami dysponują gobliny, że nie jesteście w stanie się ich pozbyć? - zapytał. Chciał możliwie podejść kobolda do zdradzenia liczebności jego ludzi. Jeśli mieli wchodzić do gardła gada, lepiej było wiedzieć ile ma zębów.

Meepo ożywił się, gdy postanowiliście ruszyć z nim na spotkanie wodza.
- Żadna pułapka, Meepo uczciwy - powiedział i spojrzał na Archiego. - Calcryx to jest biały smoczek. Piękny biały smoczek. Najlepszy. - Potem przeniósł wzrok na Amosa. - Yusdrayl niedaleko, trzeba korytarzem iść, Meepo zaprowadzi. A goblinów to jest dużo, one atakujom często, bo im się nie podoba, że koboldzi zajęli swoje miejsce tutaj. I chcą nas zabić. I porwali Calcryxa. - Amos wyczuł, że mały kobold mówi prawdę.

Meepo osmutniał, ale po chwili podniósł jaszczurzy łeb.
- Chodźcie ze mną, droga krótka, my raz dwa będziemy u Yusdrayla. - Machnął łapą, po czym ruszył przodem otwartym korytarzem.
Tak, jak było ustalone, Draugdin szedł za koboldem, potem Elora, Bran, Archie, Amos i tym razem zamykający pochód Willie. Po obu stronach korytarza znajdowały się zamknięte drzwi, a Meepo co jakiś czas rzucał w powietrze słowo "Łaskotki".
- To taki nasz tajny kod, nasze hasło - wyjaśnił wam. - W niektórych z komnat siedzą moi bracia, a jak słyszą to hasło, to znaczy, że wszystko jest w porządku i nie muszą wychodzić, żeby sprawdzać, co się dzieje. Mówiłem, że Meepo uczciwy.

Niedługo potem doszliście do miejsca, gdzie korytarz skręcał w prawo. Przeszliście kilka dobrych metrów i weszliście do długiej, prostokątnej, szerokiej na jakieś 20 stóp sali. Przy zachodniej ścianie stał niski tron, zbudowany z kawałków murów spiętrzonych o stary ołtarz. Na tronie dostrzegliście małą, rogatą sylwetkę kobolda w białych szatach, która zdecydowanie nie wyglądała na wojownika. Na jednym z jego palców dostrzegliście masywny, złoty pierścień. Po obu jego stronach znajdowało się sześciu odzianych w łachmany strażników z krótkimi włóczniami. Szczyt tronu wieńczyła rzeźba smoczego łba, trzymającego w paszczy spory, metalowy klucz.

Widząc was, koboldzcy strażnicy ruszyli o krok, jednak postać w bieli zatrzymała ich jednym ruchem ręki.
- Meepo mówił, że doprowadzi do wodza - powiedział strażnik smoka. - Oto Yusdrayl, nasz przywódca - po tych słowach padł na kolana i ukłonił się.
- Co to ma znaczyć, Meepo? - zapytał sykliwym głosem Yusdrayl. Chociaż mówił w innym języku, niż wspólny, ci, którzy nie znali smoczego i tak go rozumieli. - Dlaczego przyprowadziłeś do mnie obcych z powierzchni?
- Oni nie skrzywdzili Meepo, a mogli. Oni mogą pomóc znaleźć Calcryxa - rzucił spolegliwie Meepo, nie odrywając wzroku od podłogi.

Yusdrayl spojrzał na was, na chwilę zawieszając wzrok na stojącym z tyłu Willie'm, ale nic nie powiedział na temat obecności gnoma.
- Dlaczego mam wierzyć w słowa Meepo? - zapytał. - Powierzchniowcy zwykle chcą nas zabić a nie współpracować. A już zwłaszcza gnomy... Wytłumaczcie się...
Wódz koboldów mierzył was spojrzeniem, ale nie wyczuliście od niego żadnej wrogości. Przynajmniej na razie.

Ruszając za Draugdinem i Meepo, Elora wciąż była nastawiona na to, że kobold zawiedzie ich wprost w pułapkę, dlatego kuszę miała w gotowości i rozglądała się na boki. Zdziwiło ją, że jaszczurkowaty przewodnik miał zamiar dotrzymać słowa, dodatkowo rzucanym hasłem zatrzymywał przebywających w innych pomieszczeniach koboldów. Wystarczyło pomyśleć, co by było, gdyby pozbawili wcześniej życia Meepo i ruszyli dalej. Nie poszłoby tak gładko.

Oczywiście wszystko wciąż mogło się zmienić i nadal mogli mieć z koboldami na pieńku, ale Elora nie lubiła działać agresywnie, jeśli sprawy dało się załatwić dyplomatycznie. Niestety najczęściej w jej życiu bywało tak, że jedynie rozwiązania siłowe działały na jej przeciwników.

Gdy dotarli do wodza, pierwszy w oczy rzucił jej się klucz w pysku kamiennego smoka nad tronem, potem fakt, że Yusdrayl nie wyglądał na typowego przedstawiciela swojej rasy i pewnie dlatego dowodził podziemną bandą. Nie zdziwiłaby się, gdyby był kimś w rodzaju szamana czy innego kapłana, o ile koboldy czciły jakichś bogów - na tym się akurat nie znała. Zdawał się też być dużo inteligentniejszy od Meepo, więc trzeba było grać w otwarte karty, ale ostrożnie.

- Przybyliśmy odnaleźć tutaj inną grupę ludzi, która zjawiła się w twierdzy parę tygodni temu. Czy wiesz coś na ten temat, Yusdraylu? - spytała kapłanka. - Przypadkowo trafiliśmy na Meepo, opowiedział nam, że straciliście swojego smoka. Być może moglibyśmy przy okazji eksploracji cytadeli i jego poszukać, ale to zależy od tego, co nam zaproponujesz w zamian. Informacje o tym, co się tutaj dzieje będą mile widziane. Na pocżątek.
Jej twarz nie zdradzała żadnych emocji, gdy patrzyła na kobolda.