Olimpius

Olimpius stał przez chwilę niewzruszony. "Tępe, małe gady...". Łotrzyk uśmiechnął się do goblina i w ostatnim momencie odsunął się przed jego atakiem, a sam wyprostował rapier aby obciąć karakanowi głowę.

 

imported_Jorun

Toporek poleciał z niesamowitą szybkością w kierunku orka i natychmiast padł na ziemię z głośnym łoskotem, wydając ostatni ryk. Krasnolud zręcznie wykonywał ciosy swym orężem i w końcu położył najwięcej cuchnących głazołazów, zabił też trzech gobliśnkich łucznikó, rapier Olimpiusa zręcznie ciął siejąc postrach, natomiast potężny Jotun uderzał z taką siłą, że każdy jego przeciwnik padał po jednym ciosie jego potężnego oręża...Wkrótce staliście posród ścierwa jeszcze niedawno chętnych do walki a teraz już martwych goblinów i trzech orków, Aghash zdyszany spojrzał po Was i swoich wojakach po czym rzekł: Heh...niezła jadka, ruszajmy więc dalej.... Ruszyliście aż doszliście do miejsca gdzie ścieżka kończyła się i zbiegała w dół...na ścieżkę co jakiś czas zwalały się ogromne połacie śniegu. Cholera - warknął Aghash - cóż teraz poradzicie, przyjaciele ?

 

rasgan

- Dobra walka przyjacielu - powiedział Jotun do krasnoluda.
Gdy dotarli na przełęcz Jotun przemówił szeptem.
- Bądźcie cicho, pokażę wam jak to robimy u nas. - pokazał wszystkim by się cofnęli w bezpieczne miejsce. Popatrzył czy da się wywołać lawinę i czy wojownicy mają tarcze.
- TEMPOS! - zakrzyczał z całych sił, najgłośniej jak potrafił. Chciał wywołać lawinę, a później zjechać po spadłym śniegu na tarczy jak na sankach.
- Przecież jeśli śnieg spadnie na dół a oni pójdą po nim to będzie lepsze rozwiązanie niż gdyby było na odwrót - pomyślał spokojnie i zaczął krzyczeć ze zdwojoną siłą.

 

__________________
Szczęścia w mrokach...

Olimpius

Olimpius nie był pewien tego całego "sposobu" barbarzyńcy... ale czy sam miał jakiś inny pomysł? Na dole może być jakaś wioska. - powiedział do dowódcy - Może istnieje inna droga? - spojrzał w oczy dowódcy z nadzieją, że wie on o innej ścieżce.

 

Potwór

Krasnolud splunął na truchło orka po czym oparł się jedną nogą o jego klatkę piersiową i szybkim ruchem wyszarpnął z czerepu besti swój toporek. Przez chwilę rozglądał się jeszcze po pobojowisku po czym ruszył truchtem aby dogonić towarzyszy. Przystanął przy nich oceniając wzrokiem ilość śniegu zalegającą na szczycie. Może tamtędy mieji szanse przejść.

 

imported_Jorun

Okrzyki barbarzyńcy spowodowały, że śnieg zaczął się zsuwać w dół ze szczytów, w końcu lawina zaczęła spadać na ścieżkę, która szybko została zasypana. Aghash z niedowierzaniem patrzył na Jotuna, gdy ten mówił o zjeżdżaniu po śniegu na tarczach, ale w końcu zdecydowaliście się wykonać ten plan aniżeli mielibyście zawracać. Zjeżdżając obijaliście się jeden o drugiego a Jotun zjeżdżał z taką gracją, iż odrazu można by poznać, że nie pierwszy raz to robi. Niestety trzech wojów nie opanowało tej sztuki i nabrawszy zbyt duży rozpęd wpadli w przepaść, pod którą było już tylko pasmo białych chmur. Aghash zrobił wielkie oczy gdy zjechał już na sam dół. Straciliśmy trzech dobrych wojów przez zjeżdżanie w dół na tarczach po śniegu...niemniej dzięki tobie - zwrócił się do barbarzyńcy - udało nam się tutaj dotrzeć.... Zasmucił się po tych słowach. Przed Wami rozciągała się pokłuta licznymi podziemnymi jaskiniami przełęcz Kuldahar, jak olbrzymi korytarz, była niemal całkowicie przesłoniona skałami, tak, że na 'suficie' znajdowała się jedynie mała szparka, przez którą wiatr wpadał gwiżdżąc złowróżebnie. Każdy dźwięk wypowiadany w przełęczy odbijał się potężnym echem...No skoro już jesteśmy na miejscu, chodźmy do starca - rzekł jeden z wojów, a Wy znów nie wiedzieliście o co chodzi...Zdaje się, że oni ostatnim razem długo zabawili w przełęczy i to nie tylko miecznik, z którym rozmawiał Olimpius przeżył wyprawę...

 

Potwór

- Chwila! Moment! Jakiego znowu starca?- Norin pomimo wcześniejszej potyczki z orkami bł nie w humorze. Jakoś nie podpasował mu zjazd w dól doliny po świerzym puchu, szczególnie że raz zdarzyło mu niemalże wkopać się razem z tarczą w śnieg i musiał gonić drużynę.

 

Olimpius

Łotrzyk otrzepywał się ze śniegu i zaklną cicho pod nosem. Potem wyprostował się, zmierzwił palcami mokre włosy i powiedział - Na dzisiaj mam już dosyć wrażeń i niespodzianek... Może nas oświecisz Aghashu? Olimpius cały czas wpatrywał się w zakłopotaną twarz kapitana.

 

rasgan

- Eee... - zamruczał barbarzyńca. Wziął kulkę ze śniegu i cisnął nim w krasnoluda.
- Rozchmurz się brodaczu. To dobra rozrywka. W moim domu często się tak bawimy. - powiedział rzucając w jednego z wojów. - No chodźmy już do tego starca, bo znów posypie się śnieg - cisnął kulkę w dowódcę.

 

__________________
Szczęścia w mrokach...

Potwór

Krasnolud zdusił pod nosem przekleństwo utrząsając się z puchu, upił łyk trunku z dzbana, pochylił się i uformował piekną kulę ze śniegu i korzystając z tego że barbarzyńca odwrócił się w stronę Aghasha, cisnął w jego stronę śnieżką.


(A śniegu za oknem wcale nie ma )