[sesja] Pani Kryształu II - Strona 5

Aurora Borealis · 13-10-2006, 23:27

Fosht'ka

Faktycznie, zwykle, gdy spała, wyglądała słodko. Zwykle zawinięta w swoje okrycie, obrócona gładszym policzkiem do góry. Drżenie było właściwie niedostrzegalne. W taką noc mogła mieć tylko chłodne sny.. Ale Nathiel o tym nie wiedział. Wyglądała słodko. Nie obudziła jej cicha rozmowa Drowów.
Głosy obudziły za to Calcifera. Zaburczał coś, po czym dziobnął czarownicę kilka razy w okryte plecy, a gdy to nie pomogło, w odsłoniętą głowę. Otworzyła oczy i natychmiast wstała, ubierając płaszcz, sadzając sobie kruka na ramieniu i gładząc go po dziobie. - Mam nadzieję, że mój budzik nie zaspał tym razem. Zdażyło się coś ciekawego? - szepnęła do Nathiela, nie chcąc budzić śpiących. Wzdrygnęła się i zaczęła wyciągać szalik ze swojej torby.

Sayane · 14-10-2006, 17:09

Zmieniliście się na warcie, choć czytanie ksiażki wartowaniem nazwać raczej trudno. Burza przeszła gdzieś bokiem, chwilami dochodzą Was jedynie echa grzmotów; do okazjonalnych wstrząsów o różnym nasieniu zdąrzyliście się trochę przyzwyczaić. Wiatr nadal jest silny, niechętnie więc wychodzicie ze swoich posłań by pełnić wartę w najciemniejszych godzinach nocy.

Nadel · 15-10-2006, 20:48

Nathiel

Budzik. Ciekawy ten budzik.
-Nie nie zaspałaś. Choć nie chciałem Cię budzić skoro tak... ładnie spałaś. Nic sie nie wydarzyło interesującego niestety

Przyjrzałem sie twarzy Fosht'ki. W tej ciemności na pewno nie widziała jak sie jej przyglądam. Ciekawe skąd ma tą ładną bliznę. Ładnie pulsuje w tej ciemności...

Wybacz jeśli Cię to drażni, ale ciekawi mnie Twoja blizna. Bardzo ładna zresztą. Interesujące może być skąd taka ładna dziewczyna jak Ty ma takie cudo.

Ciekaw jestem czy powie. Ciekawa z niej osoba. Dobrze by było poznać ją lepiej. Ciekawe co za tajemnice w sobie skrywa...

Aurora Borealis · 15-10-2006, 22:48

Fosht'ka

Gdy Nathiel oznajmił, że ładnie spała, spojrzała na niego dosć podejżliwie; nieczęsto słyszała takie rewelacje o sobie. Z drugiej strony, nikt jej nie opowiadał, jak wygląda, gdy śpi. Za to gdy nazwał ją ładną dziewczyną, nie powstrzymała rumieńca. Poprawiła nieistniejącą zmarszczkę płaszcza. Nie pytaj o "piękną", myślała. To się zawsze źle kończy. - To.. skutek małego wypadku. Podczas jednego z ćwiczeń w akademickim laboratorium popełniłam umyślny błąd, mimo ostrzeżeń w opisach i przepisach, dodając do naczynia troszkę więcej substancji nazywanej aquigni, niż powinnam - uśmiechnęła się do wspomnienia. - Draństwo spryskało mi nie tylko twarz. - Dotknęła blizny, po czym spojrzała w stronę, z której dobiegał głos Drowa. - Właściwie to nie było takie straszne, jak się wydaje. Było.. - zastanowiła się, zawahała. - No.. Ciepłe - dokończyła. - Aleś mu powiedziała - ziewnął kruk z jej ramienia i znów zamilkł.
- Jeśli mogę zadać ci pytanie tego rodzaju.. Musisz mi wybaczyć, niewiele wiem o mrocznych elfach. Pewnie wychowałeś się pod ziemią, w ciemności. Czy.. Ależ to będzie głupie pytanie - znów się zaczerwieniła - Hmm.. Jak to właściwie jest u ciebie z chłodem i gorącem.. Czy jako istota z natury lubiąca mrok lubisz zimno?

zaluk · 15-10-2006, 23:10

Bast

No i po co ja złaziłem z tego drzewa... To pewnie złośliwość bogów... Pomyślał tak pół elf, wziął swoje rzeczy i wrócił na swoją gałąź gdzie ponownie się rozpakował i ułożył do snu.

Nadel · 15-10-2006, 23:24

Nathiel

Popełniła umyślnie błąd... Bardzo ciekawe, naprawdę. Robi się coraz bardziej interesująco.

-Cóż, czy lubię zimno? Hmmm... W Podmroku bardziej panuje swego rodzaju specyficzna wilgoć niż zimno. Choć jest o wiele chłodniej niż na powierzchni. Im bliżej wyjścia na powierzchnię tym bardziej można odczuć wpływ świata zewnętrznego na korytarze pod ziemią.
W lecie jest cieplej, w zimę zimniej. W samym moim rodzimym mieście przez cały czas jest tak samo. Więc odpowiadając na Twoje pytanie nie lubię zimna ale mogę znieść o wiele więcej niż normalny człowiek. Choć to ma minusy, ponieważ ciężko mi jest znieść bezpośrednie światło, a przynajmniej moje oczy bardzo cierpią. Lecz zima może nas tak samo zabić. Powiedz mi Fosht'ko słyszałaś coś o nas drowach? Pewnie musiałaś odbywać nauki o innych istotach ze świata?

Patrzę jak Bast gramoli się niezdarnie na drzewo...

Ribesium · 15-10-2006, 23:35

Maureen

Dziewczyna nie należała do osób mających ciężki sen, toteż jeden głośniejszy grzmot wyrwał ją z objęć Morfeusza. Gwałtownie otworzyła oczy i usiadła na posłaniu, próbując przypomieć sobie gdzie się znajduje. Po chwilowym oszołomieniu, rozejrzeniu się dookoła i skojarzeniu faktów odetchnęła. Phaere i Bast pogrążeni byli we śnie, a Fosht'ka i Nathiel gawędzili sobie w najlepsze przyciszonym głosem. Głęboka ciemność oznaczała zapewne, że jeszcze nie czas na zmianę warty, nie było zatem sensu przerywać rozmowy dwójce towarzyszy. Maureen ziewnęła, poprawiła poduszkę utworzoną z koca i spojrzała na Anzelma. Śpiący, po metamorfozie, która odjęła mu lat i powagi, wyglądał bardzo spokojnie i bezbronnie. "No tak, zacznij się jeszcze rozczulać i zachowywać jak zakochane dziewczątko" skarciła siebie. Już za kilka godzin razem powitają poranek i przeprowadzą rozmowę sam na sam jak Fosht'ka z Nathielem.

Maureen ułożyła się wygodnie na posłaniu, przykryła szczelnie kocem, bo środek nocy wyraźnie stał się chłodniejszy, po czym wtuliła się w plecy mnicha zasypiając ponownie z uśmiechem na twarzy.

Aurora Borealis · 15-10-2006, 23:45

Fosht'ka

Whoa, odpowiedział.. Odetchnęła troszeczkę głębiej. Jak dalej będzie zadawała takie pytania, zrobi się całkiem ciekawie. - Cóż.. Niestety nie wiem o "was" zbyt wiele.. Informacje w księgach były niezyt, jak dla mnie, wiarygodne. Istoty nienawidzące światła, mordujące większosć stworzeń, jakie spotkają, plugawe, dzikie, pragnące chaosu i zagłądy wszystkiego. Zimne, dotyk wysysający ciepło, krzywdzące oczy, kwaśne wnętrzności, niezrównowarzenie, szał, nawet trujący oddech.. - zamilkła, mówiła wszakże do Drowa właśnie. - Cóż, jak dotąd większość opisów mogłabym wykreślić z ksiąg, gdy patrzę na ciebie i Phaere. Nie wiem jeszcze jak z tymi wnętrznościami, oddechem i zimnem, ale chyba nie ściągasz ciepła z innych - zachichotała, trochę nerwowo. Może nie popełniła jakiegoś dużego nietaktu.

Nadel · 15-10-2006, 23:59

Nathiel

Tego się spodziewałem... Wszystko co złe to my... Typowy opis z jakim sie spotkałem tutaj na górze. Ale jakoś mnie to przestało juz dziwić...

-Jak widzisz sama potrafisz mnie ocenić i wykreśli jak to powiedziałaś z tego opisu większość. Co do reszty nurtujących rzeczy to wnętrzności nie wiem... Ale nie dam się pociąć dobrowolnie. Roześmiałem się po cichu...
-Co do oddechu to zapewniam, że niczym sie nie różni od ludzkiego. Natomiast dotyk wysysający ciepło to się możesz sama przekonać... Uniosłem powoli rękę i dotknąłem delikatnie twarz Fosht'ki...

Sayane · 16-10-2006, 22:51

Burzowe odgłosy zniknęły już zupełnie i otacza Was cisza nocy. Nawet wiatr uspokoił się nieco, choć nadal dokuczają Wam jego podmuchy a niebo zasnute jest ciemnymi chmurami. Nathiel i Fosht'ka rozmawiają szeptem, nie budząc nikogo; pozostali śpią twardo; Maureen z Anzelmem, Phaere z Tiloupem a Bast obejmując drzewo.

[center:0e212b7553]

[/center:0e212b7553]

Wzajemna bliskość dodaje Wam otuchy, gdyż kołyszące się na wietrze rośliny widziane kątem oka przywodzą na myśl najróżniejsze potworności. Zwłaszcza, że zbliża się godzina wilka...

[user=1078,345,1980]Anzelm: Zasnąłeś szybko, kojony ciepłem bijącym od Maureen i spokojem, jaki Ci dawała. Zasypiając czułeś nawet, jak uśmiechasz się łagodnie - już nie pamiętasz kiedy tak ostatnio się uśmiechałeś. Na pewno nie przed Kedros. Zmiana warty nie wytrąciła Cię ze snu; lecz gdy Maureen podniosła się, obudzona przez grzmot, odruchowo odsunąłeś się od niej, przewracając na lewy bok i przygniatając sobie rękę. Ból jakby rozbudza Cię nieco, lecz zamiast przyciszonych głosów wartowników słyszysz jedynie krakanie kruków. Zdumiomy otwierasz szerzej oczy, lecz widzisz tylko mrok. Po chwili Twój wzrok przyzwyczaja się do ciemności i zaczynasz rozumieć - to nie ciemność nocy, lecz zasnute ptakami niebo...

[center:0e212b7553]

[/center:0e212b7553]

Olbrzymie czarne kruki krążą nad Twoją głową kracząc rozgłośnie. Ich głosy przywodzą wspomnienia kopalni i dołu, o którego wrzucano zmarłych - a raczej zakatowanych - więźniów. Odruchowo spoglądasz pod swoje stopy. Dwa kroki dalej leży ciało Rashki, szczerząc zęby w szyderczym uśmiechu. Jego martwa dłoń nadal trzyma sztylet wbity w pierś twojego ojca, który patrzy na Ciebie z wyrzutem. Nie tego Cię uczyłem... - szepcze ze smutkiem wskazując w niebo, gdzie kruki, dotąd krążące bezładnie, układają się w symbol Nerulla. Po chwili z wrzaskiem rzucają się na ciało ojca, rozdziobując je na krwawe strzępy. Słyszysz przedśmiertny jęk swojego ojca, ten sam który wydał, gdy Rashka wbijał mu sztylet w pierś. Chcesz mu pomóc, lecz nogi masz jak z ołowiu. Gdy się wreszcie budzisz, w uszach brzmi Ci jeszcze szyderczy śmiech Rashki i jego słowa, wypowiedziane jeszcze na plaży... Ręka pulsuje boleśnie, spod bandaża sączy się krew. [/user]

[user=1176,1980]Phaere: Zasnęłaś szybko i twardo, uśpiona zmęczeniem i mruczeniem kota; nie zaniepokojona ni obcym miejscem ni, obecnością istot, którym nie ufasz. Nagle wydaje Ci się, że ktoś Cię woła - nie słyszysz swojego imienia, lecz wiesz, że chodzi o Ciebie. Przez na wpół otwarte oczy widzisz długi, zrujnowany korytarz, a na jego końcu oświetloną niebieskawym blaskiem komnatę. Po chwili jesteś w środku - biblioteki; stare, pokryte kurzem i obumarłą roślinnością księgi spadają ze zmurszałych regałów... Brudne, wilgotne, zapomniane i nie używane przez nikogo... Jest Ci ich żal. Przed Tobą widzisz dziwne stwory; ...

[center:0e212b7553]

[/center:0e212b7553]

... nie boisz się ich, wiesz, że to bibliotekarze. Rozsuwają się przed Tobą z szacunkiem a Ty kroczysz - a raczej suniesz - pomiędzy regałami, nie zostawiając śladów ani nie wzbijając kurzu. Dotykasz palcami ksiąg... Napawasz się atmosferą przesyconą wiedzą i pradawną magią... Magią, nie jakimś tam "błogosławieństwem Matki". W samym środku sali na postumencie leży wielka księga, okuta srebrem, owinięta srebrnym łańcuchem i zamknięta na ozdobny zamek. Wokół leżą kamienie runiczne wykonane z dziwnego rodzaju drewna.

[center:0e212b7553]

[/center:0e212b7553]
Patrząc na nią, w czerni oprawy widzisz swój Dom, rodzeństwo, poddane kapłanki... Widzisz strach i szacunek w ich oczach i ogarnia Cię spokój, i satysfakcja. Tak... tak właśnie powinno być... nie jak ten bezczelny mieszaniec, albo Nathiel, który śmie spoglądać Ci w twarz... Zadowolona sięgasz do wielkiej księgi - przecież należy do Ciebie, do Ciebie należą wszystkie dzieci Mocy - gdy czujesz, że Twoje piersi przenika żar nie do zniesienia. Budzisz się przerażona, szarpiąc wiszący na Twoich piersiach medalion Elistraee tak silnie, że porozrywałaś troczki przy koszuli. Tiloup jeży się i prycha kilka metrów od Ciebie - w mroku widzisz, jak błyszczą mu szeroko rozwarte oczy.[/user]

13-10-2006, 23:27	#41
Aurora Borealis Reputacja: 1	Fosht'ka Faktycznie, zwykle, gdy spała, wyglądała słodko. Zwykle zawinięta w swoje okrycie, obrócona gładszym policzkiem do góry. Drżenie było właściwie niedostrzegalne. W taką noc mogła mieć tylko chłodne sny.. Ale Nathiel o tym nie wiedział. Wyglądała słodko. Nie obudziła jej cicha rozmowa Drowów. Głosy obudziły za to Calcifera. Zaburczał coś, po czym dziobnął czarownicę kilka razy w okryte plecy, a gdy to nie pomogło, w odsłoniętą głowę. Otworzyła oczy i natychmiast wstała, ubierając płaszcz, sadzając sobie kruka na ramieniu i gładząc go po dziobie. - Mam nadzieję, że mój budzik nie zaspał tym razem. Zdażyło się coś ciekawego? - szepnęła do Nathiela, nie chcąc budzić śpiących. Wzdrygnęła się i zaczęła wyciągać szalik ze swojej torby. __________________ - Dlaczego nie wolno mi kłamać? (..) Dlaczego tylko ja mam być prawdomówna? Wujek nie myśli, że to jest wystawianie się na cel? Jasne jest chyba, że jeśli ktoś tu oberwie, to nie ci, którzy kłamią, tylko ja. - (..) Tu nie o to chodzi, kto oberwie. Tu chodzi o to, żebyś nie dołączyła do ich stada.

15-10-2006, 22:48	#44
Aurora Borealis Reputacja: 1	Fosht'ka Gdy Nathiel oznajmił, że ładnie spała, spojrzała na niego dosć podejżliwie; nieczęsto słyszała takie rewelacje o sobie. Z drugiej strony, nikt jej nie opowiadał, jak wygląda, gdy śpi. Za to gdy nazwał ją ładną dziewczyną, nie powstrzymała rumieńca. Poprawiła nieistniejącą zmarszczkę płaszcza. Nie pytaj o "piękną", myślała. To się zawsze źle kończy. - To.. skutek małego wypadku. Podczas jednego z ćwiczeń w akademickim laboratorium popełniłam umyślny błąd, mimo ostrzeżeń w opisach i przepisach, dodając do naczynia troszkę więcej substancji nazywanej aquigni, niż powinnam - uśmiechnęła się do wspomnienia. - Draństwo spryskało mi nie tylko twarz. - Dotknęła blizny, po czym spojrzała w stronę, z której dobiegał głos Drowa. - Właściwie to nie było takie straszne, jak się wydaje. Było.. - zastanowiła się, zawahała. - No.. Ciepłe - dokończyła. - Aleś mu powiedziała - ziewnął kruk z jej ramienia i znów zamilkł. - Jeśli mogę zadać ci pytanie tego rodzaju.. Musisz mi wybaczyć, niewiele wiem o mrocznych elfach. Pewnie wychowałeś się pod ziemią, w ciemności. Czy.. Ależ to będzie głupie pytanie - znów się zaczerwieniła - Hmm.. Jak to właściwie jest u ciebie z chłodem i gorącem.. Czy jako istota z natury lubiąca mrok lubisz zimno? __________________ - Dlaczego nie wolno mi kłamać? (..) Dlaczego tylko ja mam być prawdomówna? Wujek nie myśli, że to jest wystawianie się na cel? Jasne jest chyba, że jeśli ktoś tu oberwie, to nie ci, którzy kłamią, tylko ja. - (..) Tu nie o to chodzi, kto oberwie. Tu chodzi o to, żebyś nie dołączyła do ich stada.

15-10-2006, 23:45	#48
Aurora Borealis Reputacja: 1	Fosht'ka Whoa, odpowiedział.. Odetchnęła troszeczkę głębiej. Jak dalej będzie zadawała takie pytania, zrobi się całkiem ciekawie. - Cóż.. Niestety nie wiem o "was" zbyt wiele.. Informacje w księgach były niezyt, jak dla mnie, wiarygodne. Istoty nienawidzące światła, mordujące większosć stworzeń, jakie spotkają, plugawe, dzikie, pragnące chaosu i zagłądy wszystkiego. Zimne, dotyk wysysający ciepło, krzywdzące oczy, kwaśne wnętrzności, niezrównowarzenie, szał, nawet trujący oddech.. - zamilkła, mówiła wszakże do Drowa właśnie. - Cóż, jak dotąd większość opisów mogłabym wykreślić z ksiąg, gdy patrzę na ciebie i Phaere. Nie wiem jeszcze jak z tymi wnętrznościami, oddechem i zimnem, ale chyba nie ściągasz ciepła z innych - zachichotała, trochę nerwowo. Może nie popełniła jakiegoś dużego nietaktu. __________________ - Dlaczego nie wolno mi kłamać? (..) Dlaczego tylko ja mam być prawdomówna? Wujek nie myśli, że to jest wystawianie się na cel? Jasne jest chyba, że jeśli ktoś tu oberwie, to nie ci, którzy kłamią, tylko ja. - (..) Tu nie o to chodzi, kto oberwie. Tu chodzi o to, żebyś nie dołączyła do ich stada.

16-10-2006, 22:51	#50
Sayane Reputacja: 1	Trakt Pokoju - nocleg pierwszy Burzowe odgłosy zniknęły już zupełnie i otacza Was cisza nocy. Nawet wiatr uspokoił się nieco, choć nadal dokuczają Wam jego podmuchy a niebo zasnute jest ciemnymi chmurami. Nathiel i Fosht'ka rozmawiają szeptem, nie budząc nikogo; pozostali śpią twardo; Maureen z Anzelmem, Phaere z Tiloupem a Bast obejmując drzewo. [center:0e212b7553] [/center:0e212b7553] Wzajemna bliskość dodaje Wam otuchy, gdyż kołyszące się na wietrze rośliny widziane kątem oka przywodzą na myśl najróżniejsze potworności. Zwłaszcza, że zbliża się godzina wilka... [user=1078,345,1980]Anzelm: Zasnąłeś szybko, kojony ciepłem bijącym od Maureen i spokojem, jaki Ci dawała. Zasypiając czułeś nawet, jak uśmiechasz się łagodnie - już nie pamiętasz kiedy tak ostatnio się uśmiechałeś. Na pewno nie przed Kedros. Zmiana warty nie wytrąciła Cię ze snu; lecz gdy Maureen podniosła się, obudzona przez grzmot, odruchowo odsunąłeś się od niej, przewracając na lewy bok i przygniatając sobie rękę. Ból jakby rozbudza Cię nieco, lecz zamiast przyciszonych głosów wartowników słyszysz jedynie krakanie kruków. Zdumiomy otwierasz szerzej oczy, lecz widzisz tylko mrok. Po chwili Twój wzrok przyzwyczaja się do ciemności i zaczynasz rozumieć - to nie ciemność nocy, lecz zasnute ptakami niebo... [center:0e212b7553][/center:0e212b7553] Olbrzymie czarne kruki krążą nad Twoją głową kracząc rozgłośnie. Ich głosy przywodzą wspomnienia kopalni i dołu, o którego wrzucano zmarłych - a raczej zakatowanych - więźniów. Odruchowo spoglądasz pod swoje stopy. Dwa kroki dalej leży ciało Rashki, szczerząc zęby w szyderczym uśmiechu. Jego martwa dłoń nadal trzyma sztylet wbity w pierś twojego ojca, który patrzy na Ciebie z wyrzutem. Nie tego Cię uczyłem... - szepcze ze smutkiem wskazując w niebo, gdzie kruki, dotąd krążące bezładnie, układają się w symbol Nerulla. Po chwili z wrzaskiem rzucają się na ciało ojca, rozdziobując je na krwawe strzępy. Słyszysz przedśmiertny jęk swojego ojca, ten sam który wydał, gdy Rashka wbijał mu sztylet w pierś. Chcesz mu pomóc, lecz nogi masz jak z ołowiu. Gdy się wreszcie budzisz, w uszach brzmi Ci jeszcze szyderczy śmiech Rashki i jego słowa, wypowiedziane jeszcze na plaży... Ręka pulsuje boleśnie, spod bandaża sączy się krew. [/user] [user=1176,1980]Phaere: Zasnęłaś szybko i twardo, uśpiona zmęczeniem i mruczeniem kota; nie zaniepokojona ni obcym miejscem ni, obecnością istot, którym nie ufasz. Nagle wydaje Ci się, że ktoś Cię woła - nie słyszysz swojego imienia, lecz wiesz, że chodzi o Ciebie. Przez na wpół otwarte oczy widzisz długi, zrujnowany korytarz, a na jego końcu oświetloną niebieskawym blaskiem komnatę. Po chwili jesteś w środku - biblioteki; stare, pokryte kurzem i obumarłą roślinnością księgi spadają ze zmurszałych regałów... Brudne, wilgotne, zapomniane i nie używane przez nikogo... Jest Ci ich żal. Przed Tobą widzisz dziwne stwory; ... [center:0e212b7553][/center:0e212b7553] ... nie boisz się ich, wiesz, że to bibliotekarze. Rozsuwają się przed Tobą z szacunkiem a Ty kroczysz - a raczej suniesz - pomiędzy regałami, nie zostawiając śladów ani nie wzbijając kurzu. Dotykasz palcami ksiąg... Napawasz się atmosferą przesyconą wiedzą i pradawną magią... Magią, nie jakimś tam "błogosławieństwem Matki". W samym środku sali na postumencie leży wielka księga, okuta srebrem, owinięta srebrnym łańcuchem i zamknięta na ozdobny zamek. Wokół leżą kamienie runiczne wykonane z dziwnego rodzaju drewna. [center:0e212b7553] [/center:0e212b7553] Patrząc na nią, w czerni oprawy widzisz swój Dom, rodzeństwo, poddane kapłanki... Widzisz strach i szacunek w ich oczach i ogarnia Cię spokój, i satysfakcja. Tak... tak właśnie powinno być... nie jak ten bezczelny mieszaniec, albo Nathiel, który śmie spoglądać Ci w twarz... Zadowolona sięgasz do wielkiej księgi - przecież należy do Ciebie, do Ciebie należą wszystkie dzieci Mocy - gdy czujesz, że Twoje piersi przenika żar nie do zniesienia. Budzisz się przerażona, szarpiąc wiszący na Twoich piersiach medalion Elistraee tak silnie, że porozrywałaś troczki przy koszuli. Tiloup jeży się i prycha kilka metrów od Ciebie - w mroku widzisz, jak błyszczą mu szeroko rozwarte oczy.[/user]

14-10-2006, 17:09	#42
Sayane Reputacja: 1	Zmieniliście się na warcie, choć czytanie ksiażki wartowaniem nazwać raczej trudno. Burza przeszła gdzieś bokiem, chwilami dochodzą Was jedynie echa grzmotów; do okazjonalnych wstrząsów o różnym nasieniu zdąrzyliście się trochę przyzwyczaić. Wiatr nadal jest silny, niechętnie więc wychodzicie ze swoich posłań by pełnić wartę w najciemniejszych godzinach nocy.

15-10-2006, 20:48	#43
Nadel Reputacja: 1	Nathiel Budzik. Ciekawy ten budzik. -Nie nie zaspałaś. Choć nie chciałem Cię budzić skoro tak... ładnie spałaś. Nic sie nie wydarzyło interesującego niestety Przyjrzałem sie twarzy Fosht'ki. W tej ciemności na pewno nie widziała jak sie jej przyglądam. Ciekawe skąd ma tą ładną bliznę. Ładnie pulsuje w tej ciemności... Wybacz jeśli Cię to drażni, ale ciekawi mnie Twoja blizna. Bardzo ładna zresztą. Interesujące może być skąd taka ładna dziewczyna jak Ty ma takie cudo. Ciekaw jestem czy powie. Ciekawa z niej osoba. Dobrze by było poznać ją lepiej. Ciekawe co za tajemnice w sobie skrywa...

15-10-2006, 23:10	#45
zaluk Reputacja: 1	Bast No i po co ja złaziłem z tego drzewa... To pewnie złośliwość bogów... Pomyślał tak pół elf, wziął swoje rzeczy i wrócił na swoją gałąź gdzie ponownie się rozpakował i ułożył do snu.

15-10-2006, 23:24	#46
Nadel Reputacja: 1	Nathiel Popełniła umyślnie błąd... Bardzo ciekawe, naprawdę. Robi się coraz bardziej interesująco. -Cóż, czy lubię zimno? Hmmm... W Podmroku bardziej panuje swego rodzaju specyficzna wilgoć niż zimno. Choć jest o wiele chłodniej niż na powierzchni. Im bliżej wyjścia na powierzchnię tym bardziej można odczuć wpływ świata zewnętrznego na korytarze pod ziemią. W lecie jest cieplej, w zimę zimniej. W samym moim rodzimym mieście przez cały czas jest tak samo. Więc odpowiadając na Twoje pytanie nie lubię zimna ale mogę znieść o wiele więcej niż normalny człowiek. Choć to ma minusy, ponieważ ciężko mi jest znieść bezpośrednie światło, a przynajmniej moje oczy bardzo cierpią. Lecz zima może nas tak samo zabić. Powiedz mi Fosht'ko słyszałaś coś o nas drowach? Pewnie musiałaś odbywać nauki o innych istotach ze świata? Patrzę jak Bast gramoli się niezdarnie na drzewo...

15-10-2006, 23:35	#47
Ribesium Reputacja: 1	Maureen Dziewczyna nie należała do osób mających ciężki sen, toteż jeden głośniejszy grzmot wyrwał ją z objęć Morfeusza. Gwałtownie otworzyła oczy i usiadła na posłaniu, próbując przypomieć sobie gdzie się znajduje. Po chwilowym oszołomieniu, rozejrzeniu się dookoła i skojarzeniu faktów odetchnęła. Phaere i Bast pogrążeni byli we śnie, a Fosht'ka i Nathiel gawędzili sobie w najlepsze przyciszonym głosem. Głęboka ciemność oznaczała zapewne, że jeszcze nie czas na zmianę warty, nie było zatem sensu przerywać rozmowy dwójce towarzyszy. Maureen ziewnęła, poprawiła poduszkę utworzoną z koca i spojrzała na Anzelma. Śpiący, po metamorfozie, która odjęła mu lat i powagi, wyglądał bardzo spokojnie i bezbronnie. "No tak, zacznij się jeszcze rozczulać i zachowywać jak zakochane dziewczątko" skarciła siebie. Już za kilka godzin razem powitają poranek i przeprowadzą rozmowę sam na sam jak Fosht'ka z Nathielem. Maureen ułożyła się wygodnie na posłaniu, przykryła szczelnie kocem, bo środek nocy wyraźnie stał się chłodniejszy, po czym wtuliła się w plecy mnicha zasypiając ponownie z uśmiechem na twarzy.

15-10-2006, 23:59	#49
Nadel Reputacja: 1	Nathiel Tego się spodziewałem... Wszystko co złe to my... Typowy opis z jakim sie spotkałem tutaj na górze. Ale jakoś mnie to przestało juz dziwić... -Jak widzisz sama potrafisz mnie ocenić i wykreśli jak to powiedziałaś z tego opisu większość. Co do reszty nurtujących rzeczy to wnętrzności nie wiem... Ale nie dam się pociąć dobrowolnie. Roześmiałem się po cichu... -Co do oddechu to zapewniam, że niczym sie nie różni od ludzkiego. Natomiast dotyk wysysający ciepło to się możesz sama przekonać... Uniosłem powoli rękę i dotknąłem delikatnie twarz Fosht'ki...