[Autorski] Mystia: Na ratunek królowi - Strona 51

Mag · 16-02-2018, 11:09

Wyglądało na to, że w tym miejscu sytuacja była opanowana. Teraz trzeba było wymyślić co zrobić z ocalonym. Nie wyglądał on by był na siłach podążać za najemnikami, a wysłanie akolitki samej z nim by wróciła do obozu było niebezpieczne. Trzeba więc było go zostawić gdzieś gdzie mógłby przeczekać aż zakończą "czyszczenie" huty szkła.
- Tam w korytarzu od północnego wejścia, gdzie też są schody do piwnicy, jest magazynek. Dużo w nim szpargałów. Tamto miejsce mogłoby się nadać - wspomniała Nedia.

Sybill spodobał się ten pomysł i zaraz pokiwała głową. Walkiria podeszła do pluszowego misia i uśmiechnęła się do niego.
- Zaniosę cię tam, żeby przypadkiem moi towarzysze nie rzucili się na ciebie. Oni nie czują twojej aury jak ja - wyjaśniła Arunsun plusowemu rycerzowi i wzięła go na ręce, by też nie musiał za nimi biegać na tych krótkich nóżkach.
Walkiria wróciła do rannego i akolitki.

- Zaprowadzimy teraz pana do jednego wmiarę bezpiecznego miejsca w tym budynku. Zabarykaduje się tam pan od środka i będzie czekał na nasz powrót. Ja i moi towarzysze pójdziemy szukać dalej, czy nie ma tu więcej żywych - wyjaśniła spokojnym tonem starcowi. Po tych słowach użyczając swego ramienia wraz z Nedią pomogła mu iść. Ruszyli więc w kierunku gdzie pobiegł Axim. Odgłosy walki tam ucichły więc wydawało jej się, że będzie tam już bezpieczni.

Stalowy · 16-02-2018, 15:18

"We are the shadow that kills, the hidden death that none suspect"

- Corvus Corax

Zapewne gdyby nie pluszowa natura rycerza to ten by się obraził na noszenie go nawet jeżeli była to kwestia bezpieczeństwa i dobrej woli. A tak... była dla Pluszka to rzecz po prostu naturalna. Rozluźnił się, zwiesił głowę, ale z łapki nie wypuścił szklanego sztyletu. Wyglądał teraz jak zwykła zabawka... tylko ubrana tak jakby jakieś dziecko chciało zrobić z wypchanego misia żołnierza czy kogoś w tym stylu.
Był to przebiegły plan Pluszka na zaskoczenie. Nikt by się w końcu nie spodziewał że trzymana w ręku zabawka może nagle ożyć.

Noraku · 19-02-2018, 00:30

- Nosz pękaj, psia dupa - warknął Grzmot ponownie biorąc zamach. Tym razem odrąbał większy kawał kości, który z łoskotem opadł na ziemię. Droga stała przed nimi otworem.
Oczy zabłysły mu na widok zbrojowni. Co jak co ale był wielkim wielbicielem wszelkich narzędzi mordu i zagłady. Przeczuwał jednak, że są też obserwowani.
- Na ciche podejście nie ma już raczej szans. Zbierajmy się szybko i skończmy robotę tutaj. Coraz mniej podoba mi się to przeklęte miejsce.

Raga · 19-02-2018, 11:46

- Czekamy na nich tutaj czy idziemy za nimi? - Balkazar zadał pytanie towarzyszom w pomieszczeniu.

W czasie oczekiwania na odpowiedź ork podszedł do jednych ze zwłok, podniósł kuszę i załadował ją. Balkazar do tej pory nie traktował tego typu broni poważnie, ale z dziwną łatwością nią operował.

- Skierować broń w kierunku celu i zwolnić spust. Na takim dystansie nie powinno stanowić to żadnego problemu - pomyślał.

Akcje: Pierwszy wróg w polu widzenia oberwie z kuszy, która zaraz potem zostanie ciśnięta w kolejnego wroga (fabularnie, a nie jako atak) i w jej miejsce Balkazar znowu będzie używał tarczy. Reszta deklaracji zgodnie z sugestią Jarnara

Ranghar · 19-02-2018, 17:49

Drużyna A

Kobiety pomogły przejść starcowi to bezpiecznego pokoju w pobliżu zejścia do piwnicy.
- Nazywam się Elgal, moja córka Cinnar została zabrana przez pół-elfa, który nas zaatakował wraz z zielonymi. Proszę znajdźcie ją, nim zrobi jej krzywdę - głos mu się łamał i zanikał. Oparł się o chłodną ścianę w pokoju i odprowadził wzrokiem dwie kobiety.
Walkiria wraz z akolitką dołączyła do reszty drużyny przy zejściu. W ręce trzymała zwyczajnego pluszowego misia. Pewnie znalazła go przy jakimś ciele i wzięła z sentymentu lub z chęci obdarowania nim jakiegoś dziecka.
Axim, Draug, Balkazar i Rag z ulgą odnotowali dołączenie brakujących towarzyszy i wspólnie zeszli ostrożnie do piwnicy.
Gdzieś w piwnicy roznosiły się bolesne krzyki kobiety. Była bita, jeśli nie gorzej. Jej głos ucichł, a zapanowały jakieś przyśpieszone męskie głosy.
Axim spojrzał w kierunku, z którego dobiegały głosy. Wschodnia ściana była częściowo rozwalona ujawniając przejście na bardziej tajny korytarz. Sybill i Pluszek czuli, że zbliżają się do przedmiotu promieniującego niebiańską energią. Wykrywalna energia dobiegała z kierunku rozbrzmiewających głosów. Balkazar spojrzał przed siebie na drugi widoczny korytarz. Stały taczki i beczki z piaskiem i węglem. Nie było widać przeciwników.

Drużyna O

Grzmot pośpieszył towarzyszy i wraz z Erskine otworzył drzwi i wszedł do zbrojowni. Drzwi głośno zaskrzypiały przyprawiając o ciary i alarmując najbliższe otoczenie. W głębi pokoju ukazał się duży stół narad z licznymi krzesłami. Po prawej leżały dwie duże drewniane skrzynie wypełnione zbrojami strażników. Przy ścianach w całym pokoju stały stojaki z bronią.

Ryfui przesunęła się o parę kroków zrównując z Esmondem. W ręku trzymała łuk gotowa do akcji. Powoli doczłapał się do nich Olaf wraz z Kargulem. Widząc, że jest bezpiecznie zaczęli się przesuwać w stronę zbrojowni, gdy z prawej strony korytarza usłyszeli hałas. Coś zbiegało z pobliskiej wieży.
Kroki pojawiały się coraz bliżej, ale trudno było dostrzec cel. W końcu w zasięgu wzroku pojawiła się grupka 4 humanoidów.

Ich szara skóra, była trudna do zauważenie w ciemnościach. Pozbawieni oczu, z dużymi nosami i mięśniami zaatakowali grupkę przy celach. Harpia gotowa do walki wystrzeliła strzałę z łuku trafiając pierwszy cel w pierś. Przeciwnik wrzasnął i oparł się o ścianę będąc ciężko rannym. Trzech pozostały zaczęło machać maczugami i toporami w grupę przeciwników.
Pierwszy zamachnął się potężnie w Olafa trafiając go w tors. Pancerz rozbłysł magiczną energią zbywając topór, obudził w sobie ukryty potencjał +1 do punktów ruchu i magii.
Drugi przeciwnik zamachnął maczugą w Ryfui. Uderzył w pancerz po którym broń ześlizgnęła się i rozryła lewe udo harpii (-3PŻ).
Trzeci przeciwnik zamachnął się maczugą w Esmonda. Jadnak tarcza i pancerz dobrze się spisały amortyzując cios bez szkody.
Czwarty wciąż się wił, próbując coś zrobić ze strzałą w piersi.

**Kerm** · 19-02-2018, 18:15

Co za dużo, to niezdrowo.
Dla niektórych walka była przyjemnością, ale Esmond zazwyczaj nie przepadał za sytuacjami, gdzie zbrojny po zęby osiłek usiłował zrobić mu krzywdę, używając różnorakich śmiercionośnych narzędzi.
Od walenia się po pyskach i robieniu za tarczę byli inni, a nie magowie.

- Sir Erskine, zabij ich - powiedział.

Szkielet, znajdujący się za plecami przeciwników powinien dobrze się spisać.
Mag natomiast wycofał się za plecy Kargula i Olafa. Z tego miejsca posłał w najbliższego szaroskórego garść lodowych sztyletów.

Esmond - 2 kratki na zachód

Avitto · 19-02-2018, 19:25

- Ktoś nas celowo męczy przed spotkaniem!

Krasnolud nie dawał sobie i przewnikom odetchnąć i rąbał toporem raz za razem. Kątem oka zauważył rany harpii.

- Szlag. Zostawcie jednego, Ryfui oberwała!

Mag · 19-02-2018, 21:04

Bardzo zmartwiło ją to co przekazał jej starzec. Wedle jego słów to półelf był tu hersztem bandy zielonych. To komplikowało sprawy, bo do tej pory wrogowie byli jasno określeni, a teraz...
Sybill westchnęła ciężko i dołączyła wraz z Pluszkiem oraz akolitką do pozostałych.

- To nasz niespodziewany sprzymierzeniec - Sybill przedstawiła pluszową zabawkę, a Nedia potwierdziła to skinięciem głowy. - Zieloni mają córkę tego męczonego starca, musimy ją uratować

Zeszli po schodach do piwnic. Słysząc krzyk kobiety mocniej przydusiła ręką pluszaka do siebie.
- Musimy tam iść. Uważajcie bo półelf jest tu hersztem i przewodzi zielonym - oznajmiła wszystkim, choć pewnie każdy to wiedział doskonale. Ostrożnie usadowiła pluszowego misia przy ścianie, by mógł swobodnie się poruszać. - Wpadamy tam, nie oszczędzamy żadnego z napastników

MTM · 19-02-2018, 21:45

- To chyba dobiegało stamtąd - Axim odpowiedział na uwagę Sybill, wskazując wschodni korytarz.
- Masz rację, powinniśmy zachować czujność. Wróg o nas wie i pewnie zastawił pułapkę, a obecność długouchego tylko komplikuje sprawy. - Najemnik poruszył ramieniem trzymającym Wyzwoliciela oraz poprawił zdobyczną kuszę i skrzywił się lekko. Poprzednia walka z orkami zaskoczyła go. Jarnar wiedział, że nie jest już młodzikiem i nigdy nie będzie miał takiej formy, jak kiedyś. Mimo to nie spodziewał się, że przed czwartym krzyżykiem będzie miał już jakieś problemy ze stawami.

Na dodatek nie wiedział, co sądzić o świetlistej barierze, która wcześniej się pojawiła. Jaka magia była za nią odpowiedzialna i co ją sprowokowało? Pamiętał, że nie było wtedy przy nim Sybill, a więc musiał być to ktoś inny. Może nawet coś.

- Pójdę przodem - zaproponował i powiódł jeszcze raz spojrzeniem po drużynie, przez dłużej zatrzymując go na nietuzinkowym pluszowym misiu. Axim na razie go nie komentował, co nie znaczyło, że nie był dla niego dziwnym widokiem.

Ruch: Ostrożnie wschodnim korytarzem. Atak z zaskoczenia w pierwszego przeciwnika, jeśli się taki pojawi.

Stalowy · 19-02-2018, 21:53

"He who stands with me shall be my brother."

- Brother-Captain Gabriel Angelos

Plan paladyna odnośnie zaskoczenia kogokolwiek spełzł na panewce. Co prawda mógł jeszcze zażartować z Walkirii i się po prostu nie poruszać, ale chyba to nie byłoby uczciwe po tym jak go przedstawiła reszcie drużyny.

Dlatego podniósł się tylko, poprawił tarczę na ręku i zamachał przyjaźnie do pozostałych istot szklaną drzazgą.

- Uratujmy ją. - powiedział cicho idąc bezgłośnie za Aximem.

Skradanie. W razie pojawienia się przeciwnika poprawka po ciosie Axima - rzut szklanym sztyletem.

16-02-2018, 11:09	#501
Mag Reputacja: 1	Wyglądało na to, że w tym miejscu sytuacja była opanowana. Teraz trzeba było wymyślić co zrobić z ocalonym. Nie wyglądał on by był na siłach podążać za najemnikami, a wysłanie akolitki samej z nim by wróciła do obozu było niebezpieczne. Trzeba więc było go zostawić gdzieś gdzie mógłby przeczekać aż zakończą "czyszczenie" huty szkła. - Tam w korytarzu od północnego wejścia, gdzie też są schody do piwnicy, jest magazynek. Dużo w nim szpargałów. Tamto miejsce mogłoby się nadać - wspomniała Nedia. Sybill spodobał się ten pomysł i zaraz pokiwała głową. Walkiria podeszła do pluszowego misia i uśmiechnęła się do niego. - Zaniosę cię tam, żeby przypadkiem moi towarzysze nie rzucili się na ciebie. Oni nie czują twojej aury jak ja - wyjaśniła Arunsun plusowemu rycerzowi i wzięła go na ręce, by też nie musiał za nimi biegać na tych krótkich nóżkach. Walkiria wróciła do rannego i akolitki. - Zaprowadzimy teraz pana do jednego wmiarę bezpiecznego miejsca w tym budynku. Zabarykaduje się tam pan od środka i będzie czekał na nasz powrót. Ja i moi towarzysze pójdziemy szukać dalej, czy nie ma tu więcej żywych - wyjaśniła spokojnym tonem starcowi. Po tych słowach użyczając swego ramienia wraz z Nedią pomogła mu iść. Ruszyli więc w kierunku gdzie pobiegł Axim. Odgłosy walki tam ucichły więc wydawało jej się, że będzie tam już bezpieczni. __________________ "Just remember, there is a thin line between being a hero and being a memory" Gram jako: Irya, Venora, Chris i Lyn

16-02-2018, 15:18	#502
Stalowy Reputacja: 1	"We are the shadow that kills, the hidden death that none suspect" - Corvus Corax Zapewne gdyby nie pluszowa natura rycerza to ten by się obraził na noszenie go nawet jeżeli była to kwestia bezpieczeństwa i dobrej woli. A tak... była dla Pluszka to rzecz po prostu naturalna. Rozluźnił się, zwiesił głowę, ale z łapki nie wypuścił szklanego sztyletu. Wyglądał teraz jak zwykła zabawka... tylko ubrana tak jakby jakieś dziecko chciało zrobić z wypchanego misia żołnierza czy kogoś w tym stylu. Był to przebiegły plan Pluszka na zaskoczenie. Nikt by się w końcu nie spodziewał że trzymana w ręku zabawka może nagle ożyć. Ostatnio edytowane przez Stalowy : 16-02-2018 o 15:22.

19-02-2018, 00:30	#503
Noraku Reputacja: 1	- Nosz pękaj, psia dupa - warknął Grzmot ponownie biorąc zamach. Tym razem odrąbał większy kawał kości, który z łoskotem opadł na ziemię. Droga stała przed nimi otworem. Oczy zabłysły mu na widok zbrojowni. Co jak co ale był wielkim wielbicielem wszelkich narzędzi mordu i zagłady. Przeczuwał jednak, że są też obserwowani. - Na ciche podejście nie ma już raczej szans. Zbierajmy się szybko i skończmy robotę tutaj. Coraz mniej podoba mi się to przeklęte miejsce. __________________ you will never walk alone

19-02-2018, 11:46	#504
Raga Reputacja: 1	- Czekamy na nich tutaj czy idziemy za nimi? - Balkazar zadał pytanie towarzyszom w pomieszczeniu. W czasie oczekiwania na odpowiedź ork podszedł do jednych ze zwłok, podniósł kuszę i załadował ją. Balkazar do tej pory nie traktował tego typu broni poważnie, ale z dziwną łatwością nią operował. - Skierować broń w kierunku celu i zwolnić spust. Na takim dystansie nie powinno stanowić to żadnego problemu - pomyślał. Akcje: Pierwszy wróg w polu widzenia oberwie z kuszy, która zaraz potem zostanie ciśnięta w kolejnego wroga (fabularnie, a nie jako atak) i w jej miejsce Balkazar znowu będzie używał tarczy. Reszta deklaracji zgodnie z sugestią Jarnara __________________ *Walls of stone do not a fortress make. But they're not a bad start.*

19-02-2018, 18:15	#506
Kerm Administrator Reputacja: 1	Co za dużo, to niezdrowo. Dla niektórych walka była przyjemnością, ale Esmond zazwyczaj nie przepadał za sytuacjami, gdzie zbrojny po zęby osiłek usiłował zrobić mu krzywdę, używając różnorakich śmiercionośnych narzędzi. Od walenia się po pyskach i robieniu za tarczę byli inni, a nie magowie. - Sir Erskine, zabij ich - powiedział. Szkielet, znajdujący się za plecami przeciwników powinien dobrze się spisać. Mag natomiast wycofał się za plecy Kargula i Olafa. Z tego miejsca posłał w najbliższego szaroskórego garść lodowych sztyletów. Esmond - 2 kratki na zachód Ostatnio edytowane przez Kerm : 19-02-2018 o 18:18.

19-02-2018, 17:49	#505
Ranghar Reputacja: 1	Drużyna A Kobiety pomogły przejść starcowi to bezpiecznego pokoju w pobliżu zejścia do piwnicy. - Nazywam się Elgal, moja córka Cinnar została zabrana przez pół-elfa, który nas zaatakował wraz z zielonymi. Proszę znajdźcie ją, nim zrobi jej krzywdę - głos mu się łamał i zanikał. Oparł się o chłodną ścianę w pokoju i odprowadził wzrokiem dwie kobiety. Walkiria wraz z akolitką dołączyła do reszty drużyny przy zejściu. W ręce trzymała zwyczajnego pluszowego misia. Pewnie znalazła go przy jakimś ciele i wzięła z sentymentu lub z chęci obdarowania nim jakiegoś dziecka. Axim, Draug, Balkazar i Rag z ulgą odnotowali dołączenie brakujących towarzyszy i wspólnie zeszli ostrożnie do piwnicy. Gdzieś w piwnicy roznosiły się bolesne krzyki kobiety. Była bita, jeśli nie gorzej. Jej głos ucichł, a zapanowały jakieś przyśpieszone męskie głosy. Axim spojrzał w kierunku, z którego dobiegały głosy. Wschodnia ściana była częściowo rozwalona ujawniając przejście na bardziej tajny korytarz. Sybill i Pluszek czuli, że zbliżają się do przedmiotu promieniującego niebiańską energią. Wykrywalna energia dobiegała z kierunku rozbrzmiewających głosów. Balkazar spojrzał przed siebie na drugi widoczny korytarz. Stały taczki i beczki z piaskiem i węglem. Nie było widać przeciwników. Drużyna O Grzmot pośpieszył towarzyszy i wraz z Erskine otworzył drzwi i wszedł do zbrojowni. Drzwi głośno zaskrzypiały przyprawiając o ciary i alarmując najbliższe otoczenie. W głębi pokoju ukazał się duży stół narad z licznymi krzesłami. Po prawej leżały dwie duże drewniane skrzynie wypełnione zbrojami strażników. Przy ścianach w całym pokoju stały stojaki z bronią. Ryfui przesunęła się o parę kroków zrównując z Esmondem. W ręku trzymała łuk gotowa do akcji. Powoli doczłapał się do nich Olaf wraz z Kargulem. Widząc, że jest bezpiecznie zaczęli się przesuwać w stronę zbrojowni, gdy z prawej strony korytarza usłyszeli hałas. Coś zbiegało z pobliskiej wieży. Kroki pojawiały się coraz bliżej, ale trudno było dostrzec cel. W końcu w zasięgu wzroku pojawiła się grupka 4 humanoidów. Ich szara skóra, była trudna do zauważenie w ciemnościach. Pozbawieni oczu, z dużymi nosami i mięśniami zaatakowali grupkę przy celach. Harpia gotowa do walki wystrzeliła strzałę z łuku trafiając pierwszy cel w pierś. Przeciwnik wrzasnął i oparł się o ścianę będąc ciężko rannym. Trzech pozostały zaczęło machać maczugami i toporami w grupę przeciwników. Pierwszy zamachnął się potężnie w Olafa trafiając go w tors. Pancerz rozbłysł magiczną energią zbywając topór, obudził w sobie ukryty potencjał +1 do punktów ruchu i magii. Drugi przeciwnik zamachnął maczugą w Ryfui. Uderzył w pancerz po którym broń ześlizgnęła się i rozryła lewe udo harpii (-3PŻ). Trzeci przeciwnik zamachnął się maczugą w Esmonda. Jadnak tarcza i pancerz dobrze się spisały amortyzując cios bez szkody. Czwarty wciąż się wił, próbując coś zrobić ze strzałą w piersi.

19-02-2018, 19:25	#507
Avitto Dział Fantasy Reputacja: 1	- Ktoś nas celowo męczy przed spotkaniem! Krasnolud nie dawał sobie i przewnikom odetchnąć i rąbał toporem raz za razem. Kątem oka zauważył rany harpii. - Szlag. Zostawcie jednego, Ryfui oberwała!

19-02-2018, 21:04	#508
Mag Reputacja: 1	Bardzo zmartwiło ją to co przekazał jej starzec. Wedle jego słów to półelf był tu hersztem bandy zielonych. To komplikowało sprawy, bo do tej pory wrogowie byli jasno określeni, a teraz... Sybill westchnęła ciężko i dołączyła wraz z Pluszkiem oraz akolitką do pozostałych. - To nasz niespodziewany sprzymierzeniec - Sybill przedstawiła pluszową zabawkę, a Nedia potwierdziła to skinięciem głowy. - Zieloni mają córkę tego męczonego starca, musimy ją uratować Zeszli po schodach do piwnic. Słysząc krzyk kobiety mocniej przydusiła ręką pluszaka do siebie. - Musimy tam iść. Uważajcie bo półelf jest tu hersztem i przewodzi zielonym - oznajmiła wszystkim, choć pewnie każdy to wiedział doskonale. Ostrożnie usadowiła pluszowego misia przy ścianie, by mógł swobodnie się poruszać. - Wpadamy tam, nie oszczędzamy żadnego z napastników __________________ "Just remember, there is a thin line between being a hero and being a memory" Gram jako: Irya, Venora, Chris i Lyn

19-02-2018, 21:45	#509
MTM Reputacja: 1	- To chyba dobiegało stamtąd - Axim odpowiedział na uwagę Sybill, wskazując wschodni korytarz. - Masz rację, powinniśmy zachować czujność. Wróg o nas wie i pewnie zastawił pułapkę, a obecność długouchego tylko komplikuje sprawy. - Najemnik poruszył ramieniem trzymającym Wyzwoliciela oraz poprawił zdobyczną kuszę i skrzywił się lekko. Poprzednia walka z orkami zaskoczyła go. Jarnar wiedział, że nie jest już młodzikiem i nigdy nie będzie miał takiej formy, jak kiedyś. Mimo to nie spodziewał się, że przed czwartym krzyżykiem będzie miał już jakieś problemy ze stawami. Na dodatek nie wiedział, co sądzić o świetlistej barierze, która wcześniej się pojawiła. Jaka magia była za nią odpowiedzialna i co ją sprowokowało? Pamiętał, że nie było wtedy przy nim Sybill, a więc musiał być to ktoś inny. Może nawet coś. - Pójdę przodem - zaproponował i powiódł jeszcze raz spojrzeniem po drużynie, przez dłużej zatrzymując go na nietuzinkowym pluszowym misiu. Axim na razie go nie komentował, co nie znaczyło, że nie był dla niego dziwnym widokiem. Ruch: Ostrożnie wschodnim korytarzem. Atak z zaskoczenia w pierwszego przeciwnika, jeśli się taki pojawi. __________________ "Pulvis et umbra sumus"

19-02-2018, 21:53	#510
Stalowy Reputacja: 1	"He who stands with me shall be my brother." - Brother-Captain Gabriel Angelos Plan paladyna odnośnie zaskoczenia kogokolwiek spełzł na panewce. Co prawda mógł jeszcze zażartować z Walkirii i się po prostu nie poruszać, ale chyba to nie byłoby uczciwe po tym jak go przedstawiła reszcie drużyny. Dlatego podniósł się tylko, poprawił tarczę na ręku i zamachał przyjaźnie do pozostałych istot szklaną drzazgą. - Uratujmy ją. - powiedział cicho idąc bezgłośnie za Aximem. Skradanie. W razie pojawienia się przeciwnika poprawka po ciosie Axima - rzut szklanym sztyletem. Ostatnio edytowane przez Stalowy : 19-02-2018 o 21:55.