[Autorski] Mystia: Na ratunek królowi - Strona 53

Mag · 24-02-2018, 23:16

Sybill bała się o życie Cinnar i pragnęła za nią pobiec. Ale słowa Axima sprawiły że się zawahała i nie ruszyła z miejsca. Widząc jednak jak przeciwnik walczy Walkiria nie mało się zmartwiła. Już miała odpowiedzieć na wezwanie Janrara, ale ten dopiero podnosił się z podłogi. Wtedy przypomniało jej się, że ma możliwość przeciągnąć pólelfa na ich stronę. Mogła wtedy dowiedzieć się o co tu chodziło.
- Nie Axim! - odparła. - Balkazar, Draug, biegnij cie za nimi! - rzuciła.

Sama pochwyciła tarczę, ustawiając ją przed sobą. Skupiła się na jej mocy i nakierowała ją na półelfa.
- Wszechstwórco, nakaż mu jedyną słuszną drogę! - powiedziała.

Akcja: użycie mocy specjalnej tarczy - nawrócenie

Raga · 25-02-2018, 14:19

Balkazar w pierwszym odruchu chciał zignorować polecenie Walkirii.
Nie miał pewności czy poradzą sobie z przeciwnikiem, który gołymi rękami tak sponiewierał Jarnara.
Jednak gdy Arnsun skierowała na przeciwnika swoją tarczę w charakterystyczny sposób stwierdził, że w zasadzie jest już po walce.
Skinął głową w kierunku pleców Walkirii, poprawił swoją tarczę i ruszył za uciekinierami.

Akcje:
Pogoń i atak na najbliższego wroga w zasięgu ruchu.

Ranghar · 25-02-2018, 21:43

Drużyna A

Gdy Axim przemówił z uczuciem do Sybill półelf spojrzał z zainteresowaniem na kobietę. Jego rysy twarzy na chwilę się rozluźniły, a gdy zaczęła wydawać rozkazy nie zwrócił większej uwagi na Pluszka, Balkazara i Drauga wbiegających w tunel, w ścianie po lewej.

Do Jarnara i Arunsun dołączyła Rag i Nedia korzystając ze zwolnionego miejsca. Przeciwnik szykował się do zadania kolejnego ciosu, gdy Walkiria wypowiedziała modlitwę. Z tarczy wystrzelił oślepiający promień światła, który spowił półelfa. Gdy światło ustało przeciwnik padł na kolana i oparł się rękoma o ziemię. Z jego oczu zaczęły lecieć łzy.

Axim znając już moc tarczy ruszył śladem towarzyszy. Mając na nogach magiczne buty prześcignął Balkazara oraz Drauga i zrównał się z pluszowym misiem na czele pościgu. Przeciwnicy byli z 8 metrów przed nimi i znikali z oczu za zakrętem. Ork w czerwonych szatach trzymał nagą, krwawiącą kobietę za włosy, przewiesił ją sobie przez plecy. Każdy atak ma dużą szanse zranić porwaną. Dwa gobliny zniknęły gdzieś przed orkiem, który też znikał już z pola widzenia. Jedynie Axim ma szanse ich doścignąć i coś zrobić.

Tymczasem Sybill i towarzyszki przyglądały się płaczącemu półelfowi.
- Nie... Nie możesz mi tego zrobić... Proszę Wszechstwórco! - Przeciwnik zacisnął bezsilnie pięści na kamieniach, wbił paznokcie głęboko w ziemię.
- Nie... Nie mogę zdradzić jej zaufania... Ona mnie kocha... Ja ją kocham! - Półelf cały drgał i łkał, silny głos łamał się coraz bardziej i bardziej. Męski głos załamał się i zastąpił go słaby, kruchy kobiecy ton. Kobieta walczyła z własnymi myślami, przycisnęła dłonie do głowy.
- Nie mogę ci służyć bez niej... Nie mogę walczyć przeciw niej... Nie... Nie! Nieee!! - Kobieta trzymając się za głowę zaczęła bić nią o ziemię, próbowała się pozbyć nowego głosu z głowy lub go uciszyć na własny sposób.

Drużyna O

Kargul poczęstował leczniczym jedzeniem Ryfui, zjedzone trzy śliwki powoli zaczynały przynosić złagodzenie bólu. Jeszcze jedna śliwka została mu na zapas w plecaku.
Tropicielka i Barbarzyńca przywłaszczyli sobie po ozdobnym kamyku.
Sir Erskine skinął Esmondowi.
- Dobra robota - powtórzył po nim niczym upiorne echo i udał się wraz z nim na przeszukanie zbrojowni.
Reszta drużyny ruszyła powolnym krokiem w kierunku wieży.

W tym czasie Esmond szybko się rozejrzał po pomieszczeniu. Znalazł kilka stojaków z bronią, głównie dominowały dwuręczne włócznie, gizarma, glewie i halabardy. Nic nadzwyczajnego.
Na osobnej półce leżał gnomi młot z hakiem. Z tego co Esmond się orientował Młotohaków można używać na kilka sposobów. Strona młota zadaję +3 obrażenia miażdżone, a atak hakiem +2 kłute. Od broni biła energia [pioruna] dodająca +2 bez względu na używaną stronę. Broń posiadała również runę ochronną: Gdy przeciwnik cię przewróci odrzucasz broń z ręki na ziemie, anulując przewrócenie.
Ponadto osoba wyszkolona w egzotycznej broni może:
- 1 raz uderzyć młotem i hakiem w jednym ataku,
- 1 raz spróbować przewrócić przeciwnika,
- używać haka jak kotwiczki z linką i wspinać się po nich.

Na stole lezy jedna mikstura lecznicza [4]PZ oraz zwój cichego obrazu - pozwala rzucić zaklęcie iluzji, rzucający wybiera wygląd iluzji. Trwa póki nie zostanie dotknięta lub rzucający nie straci koncentracji.

Między zwykłymi pancerzami [1] obrony w skrzyni leży także Tarcza Kapitana +3 obrony.

Stalowy · 25-02-2018, 22:08

"None can match our combined might."

- Chaplain Varnus

Pluszek nie był w stanie dogonić uciekających wrogów. Ale jego aparycja pozwalała mu skorzystać z pomocy kogoś innego.

- Zabierz mnie. Pomogę ci walczyć. - zawołał do Axima i wyciągnął do niego rękę -
Możesz rzucić mną w orka.

Akcja:
Wspięcie się na Axima

MTM · 26-02-2018, 18:08

Najemnik zatrzymał się, zerkając ze skonsternowaną miną na pluszowego misia. Widać było, że mężczyzna wahał się przez chwilę, jakby rozważając, czy mały wojownik mówi poważnie.

- Wskakuj - powiedział Axim, odkładając tarczę oraz miecz. Następnie złapał miśka pod biodra i uniósł ostrożnie, jakby z lekką obawą.
- Trzymaj się, mały - szepnął, po czym chwycił go całą dłonią za plecki, biorąc szeroki zamach. Chwila wycelowania i napięcia mięśni do granic możliwości, by zaraz stęknąć z wysiłku, miotając Pluszkiem za uciekającym przeciwnikiem.

Ruch: Rzut Pluszkiem → dalsza pogoń za przeciwnikiem (jeśli możliwy, ostrożny atak bez broni, by przechwycić kobietę)

Stalowy · 26-02-2018, 23:14

"I sense danger... we will root it out."

Ivrin, Blood Raven Scout

- Najpierw trzeba ich dogonić. Poświeć sobie. Ja widzę w ciemności, nie wiem jak ty. - odparł Pluszek uczepiony wojownika.

Noraku · 27-02-2018, 01:51

- W obecnej sytuacji nie za blisko. Mogło by mnie to rozpraszać - powiedział bezwstydnie wlepiając spojrzenie w jej cycki. - Ale w innej sytuacji, kto wie?

- Prowadź, Olafie, skoroś taki chętny wieże zwiedzać - powiedział już do krasnoluda, jednocześnie się odwracając. Miał przeczucie, że to tam powinni teraz skierować swoje kroki.

Raga · 27-02-2018, 08:30

Balkazar wyprzedzony przez Jarnara i Drauga uzmysłowił sobie, że Arnsun została bez obrońcy. Poza tym najemnik posiadając magiczne buty będzie miał o wiele większe szanse dogonić uciekinierów.
Ork zatrzymał się i postanowił wrócić do poprzedniej sali zobaczyć jaki skutek przyniosło zawrócenie przez Walkirię.
Korytarz jaki zostawili niesprawdzony mógł przecież kryć wrogów.

Akcje: Jak w opisie.

Mag · 28-02-2018, 20:51

Sybill z nietęgą miną spojrzała po swoich towarzyszkach. Nie miała pojęcia co działo się teraz w głowie półelfa. Wyglądało to jakby próba nawrócenia wstrząsnęła nim na tyle by ocucić go z czegoś co wyglądało jak opętanie. Skinieniem głowy nakazała Rag i Nedii by odsunęły się, zachowując bezpieczny dystans od pólelfa.

Walkiria sama powoli zbliżyła się do niego skupiając się na emocjach, które odczuwał. Miłość, wierność i rozterka. Ogromny konflikt targał tą istotą, która uderzając głową o kamienie, bólem próbowała to w sobie zwalczyć. Była to kluczowa chwila.

Arunsun przyklękła przy półelfie i położyła jedną dłoń na ramieniu wątpiącego, a drugą na piersi by powstrzymać go przed okaleczaniem się.
- Nie kalecz się. Nie broń się przed nim. Przyjmij go. Tak jak jak i mnie, także ciebie Wszechstwórca uleczy z bólu, zwątpienia i beznadziei, nadając twej iskrze znaczenie i sens - powiedziała ciepłym i przyjaznym tonem. - Miłość jest ważna dla nas wszystkich. Jeśli jest prawdziwa i szczera to znajdzie zrozumienie i dołączy do ciebie - dodała szeptem.

[media]http://www.youtube.com/watch?v=ucicMQJx8b8[/media]

**Kerm** · 28-02-2018, 21:45

- Tak, skarbie. - Mag uśmiechnął się do Ryfui. - Jak sobie życzysz.

Nie zamierzał się grzebać. Chociaż pospiech nie był najlepszym doradcą, to Esmond uważał, że i tak stracili dosyć czasu i nie zamierzał w zbrojowni spędzać zbyt wiele czasu, nawet gdyby coś miał przegapić...
Mimo wszystko coś ciekawego znalazł. A nawet parę 'cosiów'.

Do kieszeni Esmonda trafiły mikstura i zwój, zaś sir Erskinowi powierzył inne cenne łupy - młotohak i tarczę. Te ostatnie miały trafić albo w ręce kogoś z drużyny, albo na sprzedaż. Bycie bohaterem było bardzo miłe, ale żyć trzeba było i nawet bohater musiał za to czy tamto płacić.

Po opuszczeniu zbrojowni Esmond, w towarzystwie sir Erskina, ruszył w ślad za pozostałymi członkami drużyny.

24-02-2018, 23:16	#521
Mag Reputacja: 1	Sybill bała się o życie Cinnar i pragnęła za nią pobiec. Ale słowa Axima sprawiły że się zawahała i nie ruszyła z miejsca. Widząc jednak jak przeciwnik walczy Walkiria nie mało się zmartwiła. Już miała odpowiedzieć na wezwanie Janrara, ale ten dopiero podnosił się z podłogi. Wtedy przypomniało jej się, że ma możliwość przeciągnąć pólelfa na ich stronę. Mogła wtedy dowiedzieć się o co tu chodziło. - Nie Axim! - odparła. - Balkazar, Draug, biegnij cie za nimi! - rzuciła. Sama pochwyciła tarczę, ustawiając ją przed sobą. Skupiła się na jej mocy i nakierowała ją na półelfa. - Wszechstwórco, nakaż mu jedyną słuszną drogę! - powiedziała. Akcja: użycie mocy specjalnej tarczy - nawrócenie __________________ "Just remember, there is a thin line between being a hero and being a memory" Gram jako: Irya, Venora, Chris i Lyn

25-02-2018, 14:19	#522
Raga Reputacja: 1	Balkazar w pierwszym odruchu chciał zignorować polecenie Walkirii. Nie miał pewności czy poradzą sobie z przeciwnikiem, który gołymi rękami tak sponiewierał Jarnara. Jednak gdy Arnsun skierowała na przeciwnika swoją tarczę w charakterystyczny sposób stwierdził, że w zasadzie jest już po walce. Skinął głową w kierunku pleców Walkirii, poprawił swoją tarczę i ruszył za uciekinierami. Akcje: Pogoń i atak na najbliższego wroga w zasięgu ruchu. __________________ *Walls of stone do not a fortress make. But they're not a bad start.* Ostatnio edytowane przez Raga : 25-02-2018 o 18:23.

25-02-2018, 22:08	#524
Stalowy Reputacja: 1	"None can match our combined might." - Chaplain Varnus Pluszek nie był w stanie dogonić uciekających wrogów. Ale jego aparycja pozwalała mu skorzystać z pomocy kogoś innego. - Zabierz mnie. Pomogę ci walczyć. - zawołał do Axima i wyciągnął do niego rękę - Możesz rzucić mną w orka. Akcja: Wspięcie się na Axima

26-02-2018, 18:08	#525
MTM Reputacja: 1	Najemnik zatrzymał się, zerkając ze skonsternowaną miną na pluszowego misia. Widać było, że mężczyzna wahał się przez chwilę, jakby rozważając, czy mały wojownik mówi poważnie. - Wskakuj - powiedział Axim, odkładając tarczę oraz miecz. Następnie złapał miśka pod biodra i uniósł ostrożnie, jakby z lekką obawą. - Trzymaj się, mały - szepnął, po czym chwycił go całą dłonią za plecki, biorąc szeroki zamach. Chwila wycelowania i napięcia mięśni do granic możliwości, by zaraz stęknąć z wysiłku, miotając Pluszkiem za uciekającym przeciwnikiem. Ruch: Rzut Pluszkiem → dalsza pogoń za przeciwnikiem (jeśli możliwy, ostrożny atak bez broni, by przechwycić kobietę) __________________ "Pulvis et umbra sumus"

27-02-2018, 01:51	#527
Noraku Reputacja: 1	- W obecnej sytuacji nie za blisko. Mogło by mnie to rozpraszać - powiedział bezwstydnie wlepiając spojrzenie w jej cycki. - Ale w innej sytuacji, kto wie? - Prowadź, Olafie, skoroś taki chętny wieże zwiedzać - powiedział już do krasnoluda, jednocześnie się odwracając. Miał przeczucie, że to tam powinni teraz skierować swoje kroki. __________________ you will never walk alone

25-02-2018, 21:43	#523
Ranghar Reputacja: 1	Drużyna A Gdy Axim przemówił z uczuciem do Sybill półelf spojrzał z zainteresowaniem na kobietę. Jego rysy twarzy na chwilę się rozluźniły, a gdy zaczęła wydawać rozkazy nie zwrócił większej uwagi na Pluszka, Balkazara i Drauga wbiegających w tunel, w ścianie po lewej. Do Jarnara i Arunsun dołączyła Rag i Nedia korzystając ze zwolnionego miejsca. Przeciwnik szykował się do zadania kolejnego ciosu, gdy Walkiria wypowiedziała modlitwę. Z tarczy wystrzelił oślepiający promień światła, który spowił półelfa. Gdy światło ustało przeciwnik padł na kolana i oparł się rękoma o ziemię. Z jego oczu zaczęły lecieć łzy. Axim znając już moc tarczy ruszył śladem towarzyszy. Mając na nogach magiczne buty prześcignął Balkazara oraz Drauga i zrównał się z pluszowym misiem na czele pościgu. Przeciwnicy byli z 8 metrów przed nimi i znikali z oczu za zakrętem. Ork w czerwonych szatach trzymał nagą, krwawiącą kobietę za włosy, przewiesił ją sobie przez plecy. Każdy atak ma dużą szanse zranić porwaną. Dwa gobliny zniknęły gdzieś przed orkiem, który też znikał już z pola widzenia. Jedynie Axim ma szanse ich doścignąć i coś zrobić. Tymczasem Sybill i towarzyszki przyglądały się płaczącemu półelfowi. - Nie... Nie możesz mi tego zrobić... Proszę Wszechstwórco! - Przeciwnik zacisnął bezsilnie pięści na kamieniach, wbił paznokcie głęboko w ziemię. - Nie... Nie mogę zdradzić jej zaufania... Ona mnie kocha... Ja ją kocham! - Półelf cały drgał i łkał, silny głos łamał się coraz bardziej i bardziej. Męski głos załamał się i zastąpił go słaby, kruchy kobiecy ton. Kobieta walczyła z własnymi myślami, przycisnęła dłonie do głowy. - Nie mogę ci służyć bez niej... Nie mogę walczyć przeciw niej... Nie... Nie! Nieee!! - Kobieta trzymając się za głowę zaczęła bić nią o ziemię, próbowała się pozbyć nowego głosu z głowy lub go uciszyć na własny sposób. Drużyna O Kargul poczęstował leczniczym jedzeniem Ryfui, zjedzone trzy śliwki powoli zaczynały przynosić złagodzenie bólu. Jeszcze jedna śliwka została mu na zapas w plecaku. Tropicielka i Barbarzyńca przywłaszczyli sobie po ozdobnym kamyku. Sir Erskine skinął Esmondowi. - Dobra robota - powtórzył po nim niczym upiorne echo i udał się wraz z nim na przeszukanie zbrojowni. Reszta drużyny ruszyła powolnym krokiem w kierunku wieży. W tym czasie Esmond szybko się rozejrzał po pomieszczeniu. Znalazł kilka stojaków z bronią, głównie dominowały dwuręczne włócznie, gizarma, glewie i halabardy. Nic nadzwyczajnego. Na osobnej półce leżał gnomi młot z hakiem. Z tego co Esmond się orientował Młotohaków można używać na kilka sposobów. Strona młota zadaję +3 obrażenia miażdżone, a atak hakiem +2 kłute. Od broni biła energia [pioruna] dodająca +2 bez względu na używaną stronę. Broń posiadała również runę ochronną: Gdy przeciwnik cię przewróci odrzucasz broń z ręki na ziemie, anulując przewrócenie. Ponadto osoba wyszkolona w egzotycznej broni może: - 1 raz uderzyć młotem i hakiem w jednym ataku, - 1 raz spróbować przewrócić przeciwnika, - używać haka jak kotwiczki z linką i wspinać się po nich. Na stole lezy jedna mikstura lecznicza [4]PZ oraz zwój cichego obrazu - pozwala rzucić zaklęcie iluzji, rzucający wybiera wygląd iluzji. Trwa póki nie zostanie dotknięta lub rzucający nie straci koncentracji. Między zwykłymi pancerzami [1] obrony w skrzyni leży także Tarcza Kapitana +3 obrony.

26-02-2018, 23:14	#526
Stalowy Reputacja: 1	"I sense danger... we will root it out." Ivrin, Blood Raven Scout - Najpierw trzeba ich dogonić. Poświeć sobie. Ja widzę w ciemności, nie wiem jak ty. - odparł Pluszek uczepiony wojownika.

27-02-2018, 08:30	#528
Raga Reputacja: 1	Balkazar wyprzedzony przez Jarnara i Drauga uzmysłowił sobie, że Arnsun została bez obrońcy. Poza tym najemnik posiadając magiczne buty będzie miał o wiele większe szanse dogonić uciekinierów. Ork zatrzymał się i postanowił wrócić do poprzedniej sali zobaczyć jaki skutek przyniosło zawrócenie przez Walkirię. Korytarz jaki zostawili niesprawdzony mógł przecież kryć wrogów. Akcje: Jak w opisie. __________________ *Walls of stone do not a fortress make. But they're not a bad start.*

28-02-2018, 20:51	#529
Mag Reputacja: 1	Sybill z nietęgą miną spojrzała po swoich towarzyszkach. Nie miała pojęcia co działo się teraz w głowie półelfa. Wyglądało to jakby próba nawrócenia wstrząsnęła nim na tyle by ocucić go z czegoś co wyglądało jak opętanie. Skinieniem głowy nakazała Rag i Nedii by odsunęły się, zachowując bezpieczny dystans od pólelfa. Walkiria sama powoli zbliżyła się do niego skupiając się na emocjach, które odczuwał. Miłość, wierność i rozterka. Ogromny konflikt targał tą istotą, która uderzając głową o kamienie, bólem próbowała to w sobie zwalczyć. Była to kluczowa chwila. Arunsun przyklękła przy półelfie i położyła jedną dłoń na ramieniu wątpiącego, a drugą na piersi by powstrzymać go przed okaleczaniem się. - Nie kalecz się. Nie broń się przed nim. Przyjmij go. Tak jak jak i mnie, także ciebie Wszechstwórca uleczy z bólu, zwątpienia i beznadziei, nadając twej iskrze znaczenie i sens - powiedziała ciepłym i przyjaznym tonem. - Miłość jest ważna dla nas wszystkich. Jeśli jest prawdziwa i szczera to znajdzie zrozumienie i dołączy do ciebie - dodała szeptem. [media]http://www.youtube.com/watch?v=ucicMQJx8b8[/media] __________________ "Just remember, there is a thin line between being a hero and being a memory" Gram jako: Irya, Venora, Chris i Lyn

28-02-2018, 21:45	#530
Kerm Administrator Reputacja: 1	- Tak, skarbie. - Mag uśmiechnął się do Ryfui. - Jak sobie życzysz. Nie zamierzał się grzebać. Chociaż pospiech nie był najlepszym doradcą, to Esmond uważał, że i tak stracili dosyć czasu i nie zamierzał w zbrojowni spędzać zbyt wiele czasu, nawet gdyby coś miał przegapić... Mimo wszystko coś ciekawego znalazł. A nawet parę 'cosiów'. Do kieszeni Esmonda trafiły mikstura i zwój, zaś sir Erskinowi powierzył inne cenne łupy - młotohak i tarczę. Te ostatnie miały trafić albo w ręce kogoś z drużyny, albo na sprzedaż. Bycie bohaterem było bardzo miłe, ale żyć trzeba było i nawet bohater musiał za to czy tamto płacić. Po opuszczeniu zbrojowni Esmond, w towarzystwie sir Erskina, ruszył w ślad za pozostałymi członkami drużyny.