Slan

Aiko
Aiko przywołała matki, potężne ramiona godna boga-ośmiornicy, co ponoć śpi w morskim w morskim mieście, a kobiety-foki śpiewają mu do snu, a następnie cisnęła nimi o siebie. Upadli bezładnie na ziemię. Tymczasem Enkh skoczyła ku trapowi, mało nie wywróciła się w powietrzu, ale wylądowała na statku.
- Aiko, mają kusze! Au! – zawołała i krzyknęła z bólu.
W kawiarni.
Chłopak Hitomi uśmiechnął się z miną „Tak mi kadź, tak mi mów”. Hitomi rzuciła Migmarowi groźne spojrzenie.
- och, to słodkie! – rzekła Ikki – Ja też pierwszy raz całowałam się z dziewczyną, bo chłopaki wyobrażają sobie nie wiadomo co… A jak się przekonałam, dziewczyny też,. – pokręciła głową.
- Oj, ładnie mi kadzisz Migmarze, Moja siostra i tak nie walczyłaby o swoje, a Chang jest młody. Matka kiedyś zwolniła służącą, bo doniosłam, że całuje się Kazumi, a podejrzewała, że owa służąca jest kochanką ojca, choć kochanką ojca jest jej najlepsza przyjaciółka i jej dwie siotry, które o sobie nie wiedzą. – tłumaczyła Hitomi
- Jak w romansie. Postaram się moja droga, abyś wszystk odziedziczyła. Może mo Firelady Izumi? – oboje się zaśmiali. Ikki nerwowo do nich dołączyła.
Tymczasem Marko zawołał o kawę. Tymczasem daichi zobaczył, że do środka wszedł jakiś śpiewak, który śpiewał jakąś miłosną pieśń. Daichi najpierw mógł się zastanowić, czemu Lee przebrał się za śpiewaka, i czemu nie mówił, że potrafi śpiewać… Choć po chwili przekonał się, że Lee może był Chiblockerem, mistrzem sztuk walki i świetnym kucharzem, ale nie zna się na śpiewaniu.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Guren

Daichi otarł łzę. Nie ma co analizować własnych miłosnych porażek. Nasłuchiwał rozmowy prowadzonej przy stoliku Migmara kiedy Marko chował się za kartą. Podsłuchiwał, czy próbował ukryć zmieszanie wywołane przez przebieg wieczoru?
Słuchając wywodów Hitomi obiecywał sobie, że zadba o najsurowszy wyrok dla tej psychopatki. Jakkolwiek własne (trudne) dzieciństwo sprawiło, że był bardzo przeciwny biciu dzieci to miał chęć przyznać swojemu ojcu rację - "Z rozpuszczonych bachorów nie wyrasta nic dobrego". Smarkula też dowodziła własnej obserwacji Daichiego - "Bezkarność przewraca pod kopułą". W po za tym Hitomi to juz nastolatka, nie dziecko... Z nimi się inaczej postępuje... Małej psychopatce raczej nie zaszkodzi przerzucenie przez kolano i zlanie pasem...

Jego rozmyślania przerwał śpiew, którego nie dało się zignorować. Kaburagi nie uważał się za szczególnie muzykalnego, ale mógł stwierdzić, że śpiewak fałszował. Zdziwiony rozpoznał sierżanta Lee. Mógł o nim powiedzieć wiele, ale nie to, żeby facet umiał śpiewać.
W po za tym co za ironia losu - Daichiemu przyszło powspominać dawną relację z Sugą, a Lee był znany na posterunku z nieudanego związku z mężczyzną. Z bardzo bolesnym rozstaniem, po którym blizny mógł zobaczyć w szatni jeśli obaj się przebierali. Widocznie te na duszy były nie mniej bolesne skoro policjant nikogo sobie nie znalazł. Sierżant sam nie wdawał się w szczegóły, a i Kaburagi wolał nie dopytywać. Po co wydrapywać komuś stare rany? Dla samego zaspokojenia ciekawości? To takiego małostkowe. Daichi sam z reguły nie opowiadał szczegółów o dawnych miłościach. Żaden związek i tak nie był tak istotny i długotrwały jak ten z Lan Chi. Czyżby bogowie postanowili mu coś wytknąć?

- A cholera! Masz lepsze rzeczy do roboty!" - skarcił się w duchu.
- Pan podejdzie. Chętnie posłuchamy z bliska -zawołał. Kątem oka dostrzegł przerażenie u Marka.

Daichi próbował wypatrzeć na sali Hisasi. Na służbie byli praktycznie nierozłączni z sierżantem Lee.

 

__________________
You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. Kubuś Puchatek aka Winnie the Pooh

Brilchan

Sytuacja nie szła po myśli Migmara przedobrzył z wazeliną i czuł to potrzebował odwrócić sytuacje oraz uwagę przejść do następnego numeru - Na wiatry Przodków jak on morduję tą melodie! Głos ma zupełnie nieustawiony sam nie śpiewam, ale moja muzyczna dusza nie wytrzyma tego jazgotu! Muszę uratować świat przed tym, brakiem talentu, bo inaczej pokażą mnie Duchy muzyki! - Rzekł, po czym, chwycił za swą osobliwą trąbkę i podchwyciwszy melodie pieśni granej przez śpiewaka, (którą zagrał w przeciwieństwie do nieszczęsnego artysty czysto) zagiął wiatr, którym przyciągnął do ich stolika.

- Panie szanowny, powiem wam szczerze jak jeden muzyk drugiemu zupełnie nie macie słuchu ani talentu muzycznego, ale sam też musiałem grać za chlebem, jeżeli macie muzykę w duszy i potrzebę śpiewu czuje się w obowiązku wam pomóc! Nawet, jeżeli los poskąpił wam talentów wokalnych można ustawić głos, chociaż odrobinę żeby waszym słuchaczom nie krwawiły uszy! Przerywam moją cudowną randkę żeby wam pomóc, więc nie chce słyszeć sprzeciwu! - Słowa Dorjee płynęły z autentycznej pasji oraz oddania wobec muzyki.

Zaczął uczyć muzyka ćwiczeń oddechowych i próbować znaleźć tonacje, która byłaby najmniej bolesna dla uszu słuchaczy chcąc dać mu kilka podstawowych rad nie miał czasu na nic więcej niż kilka chwil podstawowych rad, ale nie mógł zostawić kolegi grajka w potrzebie a nie miał sumienia go wyrzucać... Kim byłby wszakże gdyby niszczył cudze marzenia?!

 

Slan

Migmar i Daichi
Le obrócił się dzięki tkaniu Migmara w ich stronę. Oczy ikki zrobiły się szerokie.
- Migmarze, to Porucznik! – zakrzyknęła Ikki i cisnęła powietrznym pociskiem w Lee, który wykonał absolutnie doskonały piruet, więc dziewczyna zdmuchnęła tylko zastawę ze stołu Daichiego.
- Tylko nie moja porcelana – rozległ się krzyk właściela.
- Och panienka, Ikki, dobrze, że się widzimy – powiedział Lee, zanim ugryzł się w język.
- Ha, szukałeś mnie! – zakrzyknęła Akolitka.
Hitomi i jej Chłopak popatrzyli na siebie. Nic nie rozumieli.

Aiko
Tkaczka wody wskoczyła na pokład, gdzie zobaczyła Enkh, której mundur był rozdarty na boku, a trochę ludzi napisało właśnie kusze. Aiko usiłowała stworzyć ścianę wody, ale była za wolna i bełty pomknęły w jej stronę. Widziała czubek grotu mknący w stronę jej twarzy. W ułamku chwili odwróciła się, ale zobaczyła jak pocisk przeleciał tuż obok niej.
Tymczasem Enkh zawirowała na jednej nodze i zbierała powietrze, po dwóch obrotach stanęła i cisnęła falą wiatru tak, że uderzyła w napastników od boku zmywając ich do wody.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Kaworu

- Enkh! - krzyknęła Aiko. Jej towarzyszka była ranna i dziewczyna musiała się nią zająć -Jak się czujesz? Bardzo krwawisz? - spytała przejęta, podbiegłszy do niej. Jej ręce juz były pokryte warstwą wody, która lśniła, gdy Tkaczka przymierzała się do leczenia policjantki.

 

Brilchan

Migmar instynktownie użył trąbki żeby ocalić porcelane swoim zagnianiem wiatru. Następnie spróbował stanąć pomiędzy Lee a Ikki.

- Panie Poruczniku Mistrzyni ma traumę z powodu krzywdy którą wyrządzliście jej rodzinie oraz innym Tkaczom. Ja sądzę że mieliście dobre intencje które zmieniły się w zło pod fałszywym przywodcom ale Mistrzyni jest przekonana że wciąż chcecie doprowadzić Plan waszej dawnej organizacji do skutku- Wyjaśnił.

- Jeżeli rzeczywiście, tak jak podejrzewam zaczęliście służyć społeczeństwu aby zmyć dawne plamy na honorze powinniście zacząć od przeproszenia Pierwszej Rodziny Nacji Wiatru- Zaproponował delikatnym tonem.

- Żałuje, że nie powiedzieliście mi że waszą pasją, w cywilu jest muzyka z chęcią wam pomogę bo Wiatry mi świadkiem że potrzebujecie pomocy- Dodał z uśmiechem.

 

Guren

Daichi wstał z wrażenia przez podmuchy Migmara. Potem stał obserwując sytuację. Czy on dobrze słyszał? Sierżant Lee był Porucznikiem?
Ma rozumieć, że TYM Porucznikiem? Tym od Amona?! Tym od Wyrównywaczy?!

Czuł potrzebę, żeby bronić wieloletniego kolegi, ale jak coś teraz palnie to wyda się, że rozmowę z Hitomi, Ikki i Tym Trzecim podsłuchuje grupa gliniarzy. Gestem nakazał Markowi, a sam schował się za kartą. Liczył, że nikt go nie rozpoznał.

 

__________________
You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. Kubuś Puchatek aka Winnie the Pooh

Slan

Aiko
Enkh spojrzała na swój mundur, który z wolna nasiąkał czerwienią.
- Bywało gorzej… Musimy iść! – pobiegła w stronę zejścia pod pokład.
W kawiarni kla
Migmar uratował porcelanę, ale Ikki popatrzyła na Migmara.
- Nie wierz mu! – zakrzyknęłą i zaatakowała kopnięciem ze ślizgiem Lee’iego, ale ten wykonał doskonały unik i…Cisnął elektryczny bolas w stronę chłopaka Hiotmi, który odchylił się do tył prawie pod kątem 90 stopni.
- Robi się zabawnie – klasknął aż najbliższe naczynia pękły i cisnął nimi w „Porucznika”, rozrywając jego ubranie i raniąc go i paru gości. Potem rozległ się huk, jakby coś spadło z góry

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Brilchan

Migmar ucieszył się, że uratował porcelanę - Hej no! Przez ciebie wyrzucą nas stąd i dostaniemy zakaz wstępu! Ale imponujące i pomysłowe wykorzystanie tkania ziemi! - Krzyknął na chłopaka irytacja walczyła u niego z podziwem szkło było, jakby nie patrzeć wysuszonym przez ogień piaskiem a piasek był skruszoną ziemią, o czym, świadczyli pustynni Nomadzi. Jednak nie słyszał wcześniej o podobnym, tkaniu szkła.

Chłopak z Republic City podobał mu się coraz bardziej, był kreatywny, potężny oraz niegrzeczny Dorjee nie mógł się oprzeć wrażeniu, że zaatakował porcelaną tylko, dlatego że zostało to przed chwilą zakazane zawsze kręcili go buntownicy i łamacze zasad. Pomyślał, że przyjemnie byłoby odbić go Hitomi żeby sama posmakowała tego, co zrobiła swojej kuzynce...

Z bujania w obłokach wyrwał go huk. Podskoczył do Mistrzyni Ikki i zaczął grać przeciągły trel na trąbce, którym zagiął powietrze wokół nich w ochronną barierę o kształcie kuli.

Może Mistrzyni miała racje i ten hałas to Neo Równiści szykujący się do ataku skoro ich sekret się wydał?

 

Kaworu

Aiko osobiście uważała, że minuta więcej lub mnie nikomu nie zaszkodzi, a Enkh mogłaby zostać uzdrowiona. Nie powiedziała jednak niczego, tylko ruszyła za Tkaczką Powietrza. Im szybciej wyzwolą doktor Szept, tym szybciej dziewczyna będzie mogła pomóc swojej koleżance.