kemuri

Gerda odetchnęła z ulgą widząc reakcje strażników na Zieleńszą. Cieszyła się, że to nie ona odgrywa tutaj główną rolę. Historia stworzona przez Torina była dla niej trudna do zapamiętania. Miała nadzieję, że on przynajmniej się w tym nie pogubił.
Nie będąc w centrum zainteresowania mogła spokojnie się rozejrzeć. Nie umknął jej uwadze niepokój karczmarza. Czego on właściwie się bał? Trzymając się stale o pół kroku za swą Panią zerkała co chwilę w jego kierunku.
Dałaby dużo aby znaleźć się daleko od tego miejsca. Niestety tkwiła w tym okropnym miejscu nie wiedząc czy uda im się dożyć do jutrzejszego dnia.

 

__________________
"Było tak zimno, że gdyby termometr był o cal dłuższy, zamarzlibyśmy na śmierć".
Mark Twain

Yarot

- Słusznie, słusznie - strażnik pokiwał głową. - Nie wiadomo, kto wróg a kto nie. Jednak karczmarza bym nie wciągał w to. Musi działać tak, jakby się nic nie stało. Nie można ich spłoszyć a ten gotów jeszcze ich ostrzec albo się wysypać czymś. Nie jest to nasz znajomy, ale o karczmie się słyszało co nieco. To trochu za mało by powierzać mu coś.
Czarnowłosy wstał z ławy. Jego towarzysz uczynił to samo.
- To na nas czas. Miejcie na wszystko baczenie a my ruszamy po odsiecz. Róbcie co tylko możecie byleby zatrzymać ich do świtu tutaj. Karczmarz niech wie tyle, co teraz. Pójdziemy i powiemy, że już ruszamy, bo spieszno nam do miasta. Powinien się uspokoić, gdy nas nie będzie. Dla was będzie łatwiej ich obserwować i zatrzymać.
Skinął głową w stronę Zieleńszej i Gerdy.
- Miło było poznać - rzucił jeszcze i ruszyli do karczmarza. Słychać było jak pytają się o konie na podróż i że muszą już jechać. Karczmarz najwyraźniej odetchnął z ulgą, a oczy uspokoiły się i nie strzelają na boki. Zaraz posłano po konie a strażnicy wyszli na zewnątrz.
Zieleńsza przysiadła na ławie, gdzie jeszcze niedawno siedzieli ludzie na służbie Imperatora.
- I co teraz? - spytała.

 

__________________
...and the Dead shall walk the Earth once more
_. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

Glyph

-Postaramy się nie zawieść Was Panie-Torin skłonił się uniżenie. Obserwował wychodzących strażników, póki znajdowali się w karczmie milczał, lecz jak tylko ostatni znikł za drzwiami od razu się ożywił.

Przysiadł po drugiej stronie stołu, by nikt nie poczuł się zaproszony widokiem wolnych miejsc i nie zepsuł im dogodnej obserwacyjnej kryjówki.

-Powinniśmy wypocząć przed dalszą podróżą Pani.-odparł grzecznie, jakby w obawie przed demaskacją tym głośnym pytaniem, Starał się utwierdzić okolicznych biesiadników w być może usłyszanych ukradkiem faktach. Choć po prawdzie nie wielu w izbie, a tym bardziej w pobliżu żywiło zainteresowanie czym innym jak śpiewami.

Pochylił się nad stołem. Nikły wzrost zmusił go do powstania z ławy.
-Miejmy nadzieję, że karczmarz dobrym słuchem się cieszy i posłyszał nasze powitanie. W razie konieczności łatwiej przekonać się da do naszej sprawy. Przed świtem powinniśmy się spotkać z nieznajomymi na osobności, choć wiem jak ryzykowne może to się wydać. Stworzyłem list, który zanieść możemy-wyciągnął kawałek szmaty z zaczernionymi na niej, nierównym pismem literami-Spotkajmy się z nimi nad rankiem, wypytajmy o wszystko i niech się dzieje wola losu. Przedtem nabrać sił, ale także przygotować się wypada, jakby zechcieli opuścić zajazd w nocy. Zatrzymać ich nie zdołamy, ale opóźnić i owszem. Gdyby tak spróbować uszkodzić ich wóz, koło obluzować, lub konie przepłoszyć. Lecz tak samo trzeba zrobić z innymi pojazdami. Gdy domyślą się podstępu gotowi ukraść jakowyś. Nikt po nocy i tak jeździć nie będzie więc krzywda się nikomu nie stanie. -snuł tak wesołek dywagacje przez czas dłuższy, o koniach, to znowuż o liście, pytając czy czegoś w nim nie braknie, czy o strażnikach lub winie w nim wspomnieć, czy tylko pieczęć wyjawić. Potem znów wracał do miejsca w którym powinni się spotkać. Umyślił, by zobaczyć je jeszcze w nocy, choćby sprawdzić, czy krzaki i zarośla dostatecznie wysokie są jak myślał, by się za nimi skryć w razie ucieczki.

Słuchał wszystkich uważnie, lecz wzrok mu błądził za służką. Powiedzieć by można, że dziewka zawróciła mu w głowie, lecz po prawdzie szukał sposobności, by zamienić z nią kilka słów, poprosić, lub przekupić, by list dostarczyła.

 

Arango

- Przytrzymać w piwnicy dałoby się i dzień cały, ot przywalić wieko paroma beczkami, ale jak karczmarzowi to wytłumaczyć ?
Hmmm chyba żeby beczkę faktycznie na klapie postawić, a na nim kogoś, kto by opowieściami, albo sztuczkami jakimiś tłum w gospodzie zajął ?
Ale to na nic, bo jak list dostaną, to przecież jeden przynajmniej wyleźć musi z piwnicy.

- Rada z wozami dobra, ale jak nas Torinie na tym złapią to sami będziemy w niezłych tarapatach.
- Panienko ! - skinął na dziewkę, która w pierwszej chwili nie usłyszała, albo nie sądziła, że to do niej się zwracają, bo dopiero po chwili się obejrzała.
- Panienko ! Pozwól do nas, bo rzecz mamy do Ciebie ...

 

Glyph

W trakcie dyskusji Torin raz jeszcze czytał szeptem list. Na bieżąco poprawiał tekst według uwag towarzyszy. Ostatecznie głównym punktem przetargowym stała się skradziona pieczęć, której połówka została odbita na materiale. Kierowany przezornością nie pokrył całej gliny czarnym pyłem. Kto wie, co niedobrego tym razem mogłoby się stać. Poprawił też mapkę kierującą w pobliże miejsca, gdzie pochowali figurkę; stosunkowo blisko od karczmy i jak pamiętał osłonięte gęstymi chaszczami.


-Jeśli nas złapią-powtórzył powoli-racja kłopoty być mogą. Jeśli do rana uda nam się przeżyć straż nas oczyści z zarzutów. Mamy wykorzystać wszelkie konieczne środki. Jeśli zaś nic nie zrobimy, a oni wozami uciekną, kto wie o ile nam to życie przedłuży.-na chwilę zawahał się nad płótnem, jakby miarkując jak znak postawić, po czym dodał pośpiesznie-A i przecie z jaką łatwością udało nam się wkraść na wóz, pachołkowie pijani są, niczego nie uważą.


Przez chwilę korciło go, żeby o winie wspomnieć cokolwiek, postraszyć napastników, lecz skąd wiedza, czy skosztowali trunku. Nie, mogli by tylko zmarnować swą przewagę.
Za radą strażników zatarł też wzmiankę o nich. Rozmazane w ten sposób kilka linii, nie wyszło na dobre estetyce listu. Cóż poradzić, pospiech pięknu nie służy zwłaszcza, gdy Gustav poprosił już służkę do stołu. Przelotnie zastanowiło go co będzie, gdy napastnikom nie uda się odczytać treści. Nadzieje pokładał w rysunkach i ich domyślności. Odbicie pieczęci i mapka dość objaśniały.

 

Yarot

Dziewczyna właśnie wracała do szynkwasu z pustą drewnianą tacą, gdy usłyszała wołanie od stolika. Zareagowała odruchowo, tym bardziej, że ta pora to najlepsza pora na zdobycie kilku srebrnych szylingów. Podeszła do stolika, uśmiechnęła się, oparła tacę o biodro i spytała:


- Co podać? - Jej wzrok spoczął na Gustavie i jego wyróżniającej się sylwetce. Reszcie ledwo się przyjrzała, o tyle ile wymagała tego grzeczność. Torin zaś wiedział, że to nie ona zanosiła wcześniej wino na dół.

 

__________________
...and the Dead shall walk the Earth once more
_. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

kemuri

Gerda przyjrzała się z uwagą służce. Jakoś taka zbyt zgrabna i ładna jej się wydała jak na takie koszmarne miejsce. Z całego serca wierzyła, że pomysły Torina są dobre. W każdym razie sama nie była w stanie wymyślić nic lepszego. Czekała jednak cały czas gotowa do pomocy gdyby Torin dał znać, że to właśnie ona ma coś zrobić. W głębi duszy chciała być już daleko od tej karczmy i tego koszmaru, który stał się ich udziałem.
Zepsucie wozów wydawało jej się świetnym pomysłem ale żeby go zrealizować chyba potrzebna byłaby siła Gustava.

 

__________________
"Było tak zimno, że gdyby termometr był o cal dłuższy, zamarzlibyśmy na śmierć".
Mark Twain

Arango

Gustav zauważył wzrok jakim obdarzyła go dziewczyna, ale nawet w normalnej sytuacji nie byłby zbyt chętny do flirtów, a co dopiero teraz.
- Panienko zaniesiesz naszym przyjaciołom na dole list. Oddaj go prędko i zaraz wracaj, bo spragnieni jesteśmy, a napiwek cie nie ominie.
- A gdzie jest ta dziewczyna, która przedtem nosiła wino ? - zapytał, a jakieś mroczne podejrzenie zakiełkowało mu w duszy.

 

Glyph

Podejrzane mogło się wydać szukanie posłańca w takiej sprawie. Gustav wprawdzie był przekonujący, Zieleńsza jako wielmożna pani mogła wydać taką dyspozycję. Mimo to wesołek wolał doprecyzować, niż dopuścić do jakichkolwiek wątpliwości.

-Jest to-wskazał na zapisane płótno-bardzo korzystna dla wszystkich propozycja, lecz byłoby niezręcznie składać wizytę o tak późnej porze. Dlategoż zanieś im to panienko, lecz bacz byś kogo nie przebudziła. Jeśli sen ich zmorzył, zostaw pakunek w widocznym miejscu i gościom nie przeszkadzaj. Rano się z nimi spotkamy

 

Yarot

Dziewczyna lekko zmarkotniała, ale bez słowa wzięła od Gustava płótno. Zieleńsza kiwnęła głową na znak poparcia a Torin pospieszył z wyjaśnieniami.
- Jak sobie państwo życzą - zwinęła płótno w garści. - Poprzednio chodziła tam Selena i jest tam, przy palenisku.
Służka wskazała ręką kręcącą się w pobliżu pieca brunetkę. A ponieważ miała obiecany po powrocie z dołu napiwek, ruszyła do zejścia na dół. Sprawnie podniosła klapę i ruszyła na dół zostawić wiadomość.

 

__________________
...and the Dead shall walk the Earth once more
_. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._