[WFRP] Porwanie córki karczmarza! - Strona 4

omikron · 11-11-2014, 23:09

Siegfried nie czuł się pewnie w tej części lasu i kiedy zobaczył posągi Leśnych Ludzi mimowolnie przełknął ślinę, która od jakiegoś czasu gromadziła mu się w ustach. Już zebrał się na odwagę i miał iść dalej, kiedy kto szarpnął go z tyłu ii po chwili usłyszał przerażający krzyk.

Ktoś go o coś pytał, jednak słowa dotarły do niego po dobrej chwili.

-Ee...- wyjąkał rozglądając się dookoła, by dowiedzieć się skąd dochodził głos mężczyzny- To już tutaj, ale nie wiem dokładnie gdzie są te ogrody panienki. Pójdę na zwiad, ale niech ktoś idzie za mną i na litość Taala trzymajcie tego zwierza, żeby hałasu nie robił, bo wszystkie gobliny z lasu się nam zlecą.

kokolor · 12-11-2014, 20:18

Werner wykorzystując chwile zastoju po ostatnich sytuacjach wolał nie ryzować , i tak jego koc już do niczego się nie nadawał. Porwał go na parę małych długich pasów i poprzywiązywał je naokoło ramion, kapelusza i piersi następnie pozbierał lokalna roślinność i powtykał ją w te pasy , oraz wszystkie nadające się do tego części wyposażenia, z doświadczeń ze szlaku wiedział, że dobry kamuflaż może uratować życie.

Powoli podszedł do Siegfrieda.
-Pójdę z tobą, spróbujmy się tam podczołgać, za tymi krzakami.

Odwrócił się w stronę Arna i Svena.
- Znajdźcie jakąś osłonę, ustalmy jakiś sygnał gdy zobaczycie coś niepokojącego. W razie czego będziecie osłaniać nasz odwrót.

Następnie spojrzał na Witalisa i jego niedźwiedzia
- W razie czego, twój niedźwiedź będzie mógł zaatakować ?

Lord Cluttermonkey · 12-11-2014, 21:09

- Z mojej kuszy strącę każdy łeb, ale rozdzielanie się to głupi pomysł. Werner, tak? Idź z Siegfriedem z przodu, weźcie też Svena, wygląda na takiego, co umie się bić. Sto stóp przede mną i Witalisem, nie mniej, nie więcej. Jak coś zobaczycie to gwiżdżcie. Najpierw walimy, a potem pytamy - nikt jeszcze nie słyszał, by Francksen kiedykolwiek wypowiedział tyle słów naraz.

- Pień sam w sobie może być pułapką, gdzieś na jego długości, najczęściej w połowie, może być zlokalizowana płytka - jak na nią nadepniecie, drzewo obróci się wokół własnej osi, zwalając was do wody. Co się tak dziwicie? To standardowy numer zielonoskórych - towarzysze mieli minę ludzi zaproszonych na pokaz cudu, w ich oczach malowało się bezgraniczne zdziwienie, a z postaw przebijało niedowierzanie. Byli pod tak silnym wrażeniem, że niejeden jeszcze długo drapał się w głowę, zanim podjął jakiekolwiek działanie. - No co się tak gapicie? - zapytał, nie czekając na odpowiedź. Stanął z wymierzoną w stronę pnia kuszą i krzyknął:

- Psi parobku wyjdziesz z tej dziury, czy mam tam nasrać?! - huknął Arno w stronę miejsca, z którego dochodził krzyk.

Dnc · 13-11-2014, 13:32

-Dobra, lepiej się nie rozdzielać. Chodźmy wszyscy. Prowadź Siegfried i mniejmy to już za sobą. powiedział Sven patrząc na Baryłe.
Wygląda jakby wiedział co mówi i z tą kuszą to się może przydać - pomyślał Bauer

Poprawił w ręce kij i ruszył za towarzyszami bacznie obserwując otoczenie. W drugą rękę pewnie chwycił buzdygan i co jakiś czas ogląda się za siebie by sprawdzić czy Baryła i ten z niedźwiedziem idą za nimi. Wolałby nie zostawać sam z tymi co prowadzą pochód, nie wyglądają na walecznych.

TomaszJ · 13-11-2014, 19:22

Na zawołanie Baryły z drugiej strony strumienia podniósł się z krzaczorów zielonoskóry i odkrzyknął:
- Gupi człowiek! Gupi człowiek! Sam wpadnie w pułapka i do dziura pójdzie!

Tylko Sven przegapił delikwenta, bo akurat obrócił się do żołnierza. Reszta widziała goblina jak na dłoni, acz tylko przez chwilę, bo kilka par zielonych rąk ściągnęło go w dół, po czym z krzaków posypały się odgłosy razów i inwektyw.

Lord Cluttermonkey · 13-11-2014, 20:25

- Wiecie co? Ta zgraja goblinów chyba chce nam zrobić krzywdę - Francksen ciągnął dalej stanowczym głosem sierżanta odgrywającego metodyczne scenariusze walk podczas porannej zaprawy. Obawiał się, że jak przestanie gadać, odwaga z towarzyszy ujdzie jak woda. - Parszywa zielona mordo, wynocha stąd albo przeszyjemy cię strzałą! - krzyknął, naciskając dźwignię spustową i posyłając bełt w stronę zarośli.

Paszczakor · 15-11-2014, 22:25

-Arno, odpuść! - Witalis był trochę zaskoczony i zniesmaczony. - Przecież nic nam nie zrobili. Na mój rozum oni najzwyczajniej w świecie chcą zobaczyć przedstawienie. Rozumiecie – sztuki wielkiej kawałek. W tej dziczy nie mają zbyt wiele kulturalnych rozrywek. - Wybujałe ego Witalisa z góry spoglądało na Arno i pozostałych. - Popatrzcie tylko – Wyprostował się dumnie, starając się jednak cały czas być choć trochę przez kogoś zasłonięty. Wielkim, teatralnym, do perfekcji wyćwiczonym głosem zawołał:
-Witaj, wspaniała, zielona publiczności. Zaszczyt to dla was wielki zaiste i szczęście niespotykane. Spotka was dzisiaj coś, o czym opowiadać będziecie wnukom swoim. Oto ja, wielki i sławny Witalis i ten tu, równie wielki Jakub, sprawimy dziś, że nie uwierzycie w to, co zobaczą wasze przekrwione oczy. Podziwiać będziecie piękno i kunszt sztuk naszych. Drżeć będziecie na widok groźnego Jakuba.
Ale nie ubiegajmy faktów, prowadźcie teraz gdzie się przygotować możemy, no i zjeść coś dajcie. - To, że zdążył tyle powiedzieć i żył jeszcze, uznał za dobry znak. Spojrzał wymownie na towarzyszy i czekał. Jakub swoim zwyczajem gromko puścił gazy.

Dnc · 17-11-2014, 14:24

Sven dokładnie przyglądał się krzakom ale nie widział właściciela głosu, który do nich przemawiał.
Po chiwli namysłu stwierdził, że nie ma zamiaru umierać dla jakieś panienki a przecież nie wiadomo ile tam jest tych goblinów.

- Baryła, idźmy stąd póki żywi. Nie wiadomo ile tam jest tych zielonych głupków i ilu jeszcze pochowanych gdzie indziej rzekł Sven do Arno

Bauer złapał za swój buzdygan i przyklękł za jakimś krzakiem by mieć jako taką ochronę przed gobliśnskimi strzałami.

Następnie zachowanie Witalisa wprawiło go w osłupienie. Przez chwilę nie wiedział co powiedzieć i jak zareagować po czym sam nie mógł uwierzyć że ktoś może być tak glupi, że się sam wystawia na strzał z kuszy.
Dla ostrożności odsunął się od tresera i niedźwiedzia i cicho rzekł do najbliższego towarzysza:
- Z nim chyba nie wszystko jest w porządku...

Lord Cluttermonkey · 18-11-2014, 10:40

- Sprzodu tchórze, a z tyłu popapranjec! Chyba nie mamy innego wyjścia, co? Nie mają broni dystansowej, wystrzelam ich jak kaczki. Bierzcie kamienie i przegońcie te ścierwa - krzyknął przeładowując i przymierzając się do kolejnego strzału.

Dnc · 19-11-2014, 12:32

- Ty to się tak nie drzyj. Przecież one rozumieją po staroświatowym. Wystarczy cieszej powiedzieć.
Poza tym to co sie dziwisz, że masz taką kompanie. Jesteśmy przecież zbieraniną z jakieś przydrożnej karczemki a nie wyszkolonym patrolem.- odpowiedział Anro Sven po czym dodał ciszej pod nosem:

- To tak jak bym zabrał was do biblioteki i dziwił się, że żaden z was ćwoki nie potrafi czytać...

Jednak Bauer nienamyślając się poszedł za radą Baryły i podniósł parę kamieni i cisnął jednym za drugim w stronę krzaków.

11-11-2014, 23:09	#31
omikron Reputacja: 1	Siegfried nie czuł się pewnie w tej części lasu i kiedy zobaczył posągi Leśnych Ludzi mimowolnie przełknął ślinę, która od jakiegoś czasu gromadziła mu się w ustach. Już zebrał się na odwagę i miał iść dalej, kiedy kto szarpnął go z tyłu ii po chwili usłyszał przerażający krzyk. Ktoś go o coś pytał, jednak słowa dotarły do niego po dobrej chwili. -Ee...- wyjąkał rozglądając się dookoła, by dowiedzieć się skąd dochodził głos mężczyzny- To już tutaj, ale nie wiem dokładnie gdzie są te ogrody panienki. Pójdę na zwiad, ale niech ktoś idzie za mną i na litość Taala trzymajcie tego zwierza, żeby hałasu nie robił, bo wszystkie gobliny z lasu się nam zlecą. __________________ Przemierzcie góry Irrana i malownicze wzgórza Glanborielle jako Pasterze z Carcassonne. Ostatnio edytowane przez omikron : 12-11-2014 o 21:39.

12-11-2014, 21:09	#33
Lord Cluttermonkey Reputacja: 1	- Z mojej kuszy strącę każdy łeb, ale rozdzielanie się to głupi pomysł. Werner, tak? Idź z Siegfriedem z przodu, weźcie też Svena, wygląda na takiego, co umie się bić. Sto stóp przede mną i Witalisem, nie mniej, nie więcej. Jak coś zobaczycie to gwiżdżcie. Najpierw walimy, a potem pytamy - nikt jeszcze nie słyszał, by Francksen kiedykolwiek wypowiedział tyle słów naraz. - Pień sam w sobie może być pułapką, gdzieś na jego długości, najczęściej w połowie, może być zlokalizowana płytka - jak na nią nadepniecie, drzewo obróci się wokół własnej osi, zwalając was do wody. Co się tak dziwicie? To standardowy numer zielonoskórych - towarzysze mieli minę ludzi zaproszonych na pokaz cudu, w ich oczach malowało się bezgraniczne zdziwienie, a z postaw przebijało niedowierzanie. Byli pod tak silnym wrażeniem, że niejeden jeszcze długo drapał się w głowę, zanim podjął jakiekolwiek działanie. - No co się tak gapicie? - zapytał, nie czekając na odpowiedź. Stanął z wymierzoną w stronę pnia kuszą i krzyknął: - Psi parobku wyjdziesz z tej dziury, czy mam tam nasrać?! - huknął Arno w stronę miejsca, z którego dochodził krzyk. __________________ [D&D 5E \| Zapomniane Krainy] Megaloszek Szalonego Clutterbane’a - czekam na: Lord Melkor, Dust Mephit, Panicz, psionik [Adventurer Conqueror King System] Saga Utraconego Królestwa - czekam na: Gladin, WOLOLOKIWOLO, Stalowy, Lord Melkor Ostatnio edytowane przez Lord Cluttermonkey : 29-12-2014 o 12:41.

13-11-2014, 19:22	#35
TomaszJ Reputacja: 1	Na zawołanie Baryły z drugiej strony strumienia podniósł się z krzaczorów zielonoskóry i odkrzyknął: - Gupi człowiek! Gupi człowiek! Sam wpadnie w pułapka i do dziura pójdzie! Tylko Sven przegapił delikwenta, bo akurat obrócił się do żołnierza. Reszta widziała goblina jak na dłoni, acz tylko przez chwilę, bo kilka par zielonych rąk ściągnęło go w dół, po czym z krzaków posypały się odgłosy razów i inwektyw. __________________ Bez podpisu.

13-11-2014, 20:25	#36
Lord Cluttermonkey Reputacja: 1	- Wiecie co? Ta zgraja goblinów chyba chce nam zrobić krzywdę - Francksen ciągnął dalej stanowczym głosem sierżanta odgrywającego metodyczne scenariusze walk podczas porannej zaprawy. Obawiał się, że jak przestanie gadać, odwaga z towarzyszy ujdzie jak woda. - Parszywa zielona mordo, wynocha stąd albo przeszyjemy cię strzałą! - krzyknął, naciskając dźwignię spustową i posyłając bełt w stronę zarośli. __________________ [D&D 5E \| Zapomniane Krainy] Megaloszek Szalonego Clutterbane’a - czekam na: Lord Melkor, Dust Mephit, Panicz, psionik [Adventurer Conqueror King System] Saga Utraconego Królestwa - czekam na: Gladin, WOLOLOKIWOLO, Stalowy, Lord Melkor Ostatnio edytowane przez Lord Cluttermonkey : 29-12-2014 o 12:41.

15-11-2014, 22:25	#37
Paszczakor Reputacja: 1	-Arno, odpuść! - Witalis był trochę zaskoczony i zniesmaczony. - Przecież nic nam nie zrobili. Na mój rozum oni najzwyczajniej w świecie chcą zobaczyć przedstawienie. Rozumiecie – sztuki wielkiej kawałek. W tej dziczy nie mają zbyt wiele kulturalnych rozrywek. - Wybujałe ego Witalisa z góry spoglądało na Arno i pozostałych. - Popatrzcie tylko – Wyprostował się dumnie, starając się jednak cały czas być choć trochę przez kogoś zasłonięty. Wielkim, teatralnym, do perfekcji wyćwiczonym głosem zawołał: -Witaj, wspaniała, zielona publiczności. Zaszczyt to dla was wielki zaiste i szczęście niespotykane. Spotka was dzisiaj coś, o czym opowiadać będziecie wnukom swoim. Oto ja, wielki i sławny Witalis i ten tu, równie wielki Jakub, sprawimy dziś, że nie uwierzycie w to, co zobaczą wasze przekrwione oczy. Podziwiać będziecie piękno i kunszt sztuk naszych. Drżeć będziecie na widok groźnego Jakuba. Ale nie ubiegajmy faktów, prowadźcie teraz gdzie się przygotować możemy, no i zjeść coś dajcie. - To, że zdążył tyle powiedzieć i żył jeszcze, uznał za dobry znak. Spojrzał wymownie na towarzyszy i czekał. Jakub swoim zwyczajem gromko puścił gazy. Ostatnio edytowane przez Paszczakor : 15-11-2014 o 22:36.

12-11-2014, 20:18	#32
kokolor Reputacja: 1	Werner wykorzystując chwile zastoju po ostatnich sytuacjach wolał nie ryzować , i tak jego koc już do niczego się nie nadawał. Porwał go na parę małych długich pasów i poprzywiązywał je naokoło ramion, kapelusza i piersi następnie pozbierał lokalna roślinność i powtykał ją w te pasy , oraz wszystkie nadające się do tego części wyposażenia, z doświadczeń ze szlaku wiedział, że dobry kamuflaż może uratować życie. Powoli podszedł do Siegfrieda. -Pójdę z tobą, spróbujmy się tam podczołgać, za tymi krzakami. Odwrócił się w stronę Arna i Svena. - Znajdźcie jakąś osłonę, ustalmy jakiś sygnał gdy zobaczycie coś niepokojącego. W razie czego będziecie osłaniać nasz odwrót. Następnie spojrzał na Witalisa i jego niedźwiedzia - W razie czego, twój niedźwiedź będzie mógł zaatakować ?

13-11-2014, 13:32	#34
Dnc Reputacja: 1	-Dobra, lepiej się nie rozdzielać. Chodźmy wszyscy. Prowadź Siegfried i mniejmy to już za sobą. powiedział Sven patrząc na Baryłe. Wygląda jakby wiedział co mówi i z tą kuszą to się może przydać - pomyślał Bauer Poprawił w ręce kij i ruszył za towarzyszami bacznie obserwując otoczenie. W drugą rękę pewnie chwycił buzdygan i co jakiś czas ogląda się za siebie by sprawdzić czy Baryła i ten z niedźwiedziem idą za nimi. Wolałby nie zostawać sam z tymi co prowadzą pochód, nie wyglądają na walecznych.

17-11-2014, 14:24	#38
Dnc Reputacja: 1	Sven dokładnie przyglądał się krzakom ale nie widział właściciela głosu, który do nich przemawiał. Po chiwli namysłu stwierdził, że nie ma zamiaru umierać dla jakieś panienki a przecież nie wiadomo ile tam jest tych goblinów. - Baryła, idźmy stąd póki żywi. Nie wiadomo ile tam jest tych zielonych głupków i ilu jeszcze pochowanych gdzie indziej rzekł Sven do Arno Bauer złapał za swój buzdygan i przyklękł za jakimś krzakiem by mieć jako taką ochronę przed gobliśnskimi strzałami. Następnie zachowanie Witalisa wprawiło go w osłupienie. Przez chwilę nie wiedział co powiedzieć i jak zareagować po czym sam nie mógł uwierzyć że ktoś może być tak glupi, że się sam wystawia na strzał z kuszy. Dla ostrożności odsunął się od tresera i niedźwiedzia i cicho rzekł do najbliższego towarzysza: - Z nim chyba nie wszystko jest w porządku...

18-11-2014, 10:40	#39
Lord Cluttermonkey Reputacja: 1	- Sprzodu tchórze, a z tyłu popapranjec! Chyba nie mamy innego wyjścia, co? Nie mają broni dystansowej, wystrzelam ich jak kaczki. Bierzcie kamienie i przegońcie te ścierwa - krzyknął przeładowując i przymierzając się do kolejnego strzału. __________________ [D&D 5E \| Zapomniane Krainy] Megaloszek Szalonego Clutterbane’a - czekam na: Lord Melkor, Dust Mephit, Panicz, psionik [Adventurer Conqueror King System] Saga Utraconego Królestwa - czekam na: Gladin, WOLOLOKIWOLO, Stalowy, Lord Melkor Ostatnio edytowane przez Lord Cluttermonkey : 29-12-2014 o 12:41.

19-11-2014, 12:32	#40
Dnc Reputacja: 1	- Ty to się tak nie drzyj. Przecież one rozumieją po staroświatowym. Wystarczy cieszej powiedzieć. Poza tym to co sie dziwisz, że masz taką kompanie. Jesteśmy przecież zbieraniną z jakieś przydrożnej karczemki a nie wyszkolonym patrolem.- odpowiedział Anro Sven po czym dodał ciszej pod nosem: - To tak jak bym zabrał was do biblioteki i dziwił się, że żaden z was ćwoki nie potrafi czytać... Jednak Bauer nienamyślając się poszedł za radą Baryły i podniósł parę kamieni i cisnął jednym za drugim w stronę krzaków.