[Warhammer II ed.] Cienie nad starym światem cz II - Strona 26

Hakon · 09-02-2018, 20:44

Otto spojrzał za siebie stając w drzwiach.
- Droga czysta. Idziemy.- Oznajmił i jego wzrok skupił się na kapłanie.
- Co z kapłanem?- Zapytał i oparł się ramieniem o futrynę. Siły znowu uciekały z Otta. Chciał już wyjść puki ma jeszcze krztynę siły. Wyprostował się i poprowadził pozostałych do wyjścia.

pi0t · 09-02-2018, 21:16

Noc mijała nieubłaganie, Svein wraz z Erną dotarli do domu zmarłego maga. Zmaltretowana akolitka słaniała się na nogach, nie miała sił na rozmowy.
- Ja też się boję i dziękuję. Dziękuje Ci z całego serca. To moja wina, a mnie nie zostawiłeś. Dziękuję. – Kobieta mimowolnie garbiła się i podpierała ręką. Zgodziła się jednak rozejrzeć po siedzibie jej zmarłego przyjaciela. Szurała nogami o podłogę, wyraźnie była wyczerpana fizycznie i psychicznie. Gdy szczurołap rozpalił już w palenisku i zaczął rozglądać się za służką bogini miłosierdzia, znalazł ją w gabinecie Josefa Kawohlusa. Siedziała przy blacie biurka, przednią znajdowały się różne woreczki z ziołami, a kobieta najzwyczajniej usnęła.

W tym czasie w zupełnie innej części miasta Roel wraz z jednym ze strażników wtargnęli do świątyni. Ta zdawała się pusta i cicha. Starszy ochotnik pozostał przy wejściu, a sługa pana snów skierował się ku ukrytym przejściem schowanym za posągiem boga wilków. W korytarzu zaczął słyszeć stłumione odgłosy rozmowy, była ona niewyraźna i niezrozumiała, ale sugerowała że ktoś jest w lochach.
Gdy Roel się tam znalazł zastał związanego i zakneblowanego kapłana, pozostałych towarzyszy wahających się co do dalszego postępowania oraz dziadygę.

Hakon · 09-02-2018, 21:50

Gdy Otto wyszedł na korytarz zobaczył przewyższającą jego postać Roela. Z początku odskoczył wystraszony i chwycił magiczny kostur po druidzie by bronić się przed atakiem. Jednak gdy rozpoznał kompana odezwał się.
- Już myślałem, że to straż. Bierzmy Dziadygę i wynośmy się.- Zaproponował i widać, że nie chce tracić czasu na rozmowy.

Mag przystanął na chwilę i popatrzył na Kapłana.
- Trzeba coś z nim zrobić. Gdyby dało się by zapomniał o wszystkim byłoby bezpieczniej poruszać się po mieście. Eh.- Westchnął na koniec i spojrzał na Dziadygę.
- Powiedz, że możesz coś na to poradzić. Lepiej nie mieć jego na ogonie a w przyszłości też mogą być wielkie konsekwencje z naszego czynu.- Dodał potrząsając głową.

hen_cerbin · 11-02-2018, 22:33

- Żeby zapomniał o wszystkim, nie - zaprzeczył Caspar - Mogę spowodować "lukę w pamięci", przez co zapomni o mnie i o wydarzeniach ze mną związanych - dla pewności rzucę czar kilka razy - dodał - O ile nie Morryta nie potraktuje tego jako "krzywdy" zwalniającej go z przysięgi. Ale kiedy spotka się z kimś kto mu opowie o mnie, może się zorientować, że padł ofiarą zaklęcia - uprzedził.

**Kerm** · 11-02-2018, 22:50

Lennart wyraźnie się ucieszył.

- Nawet jeśli jest zawziętym fanatykiem - powiedział - to nie chciałbym mieć na sumieniu jego życia. Ale też nie chciałbym, żeby nas ścigał czy to w miasteczku, czy później, po całym Imperium.
- A nawet jeśli sobie uświadomi, że padł ofiarą zaklęcia - dodał - to i tak nie pogorszy naszej sytuacji.

Hakon · 14-02-2018, 12:57

Otto stanął w drzwiach i popatrzył na Roela. Kiwnął do niego głową by poczuł, że mag zachęca go do podjęcia ryzyka i by się zgodził.
- Lepiej się pospieszmy. Sądzę, że i tak na nic to będzie bo chociażby byle strażnik się spyta o nas to już czar pryśnie. No ale może pod odpowiednią gwiazdą się urodziliśmy i będziemy mieli szczęście.- Dodał po chwili mag.

hen_cerbin · 14-02-2018, 13:42

- nie pryśnie. Po prostu domyśli się że coś jest nie tak. To fanatyk, nie głupiec. Zawsze możecie go związać, zakneblować i zostawić w celu na kilka dni. - dokończył zły że sam musi podejmować decyzje za nich. Spojrzał też na Roela, pytając czy nie jest to "krzywda", która zwolni akolitę od przysięgi.

**Kerm** · 14-02-2018, 14:04

- Jest już związany i zakneblowany. - Lennart 'uświadomił' Dziadygę. - Otto, ty masz klucze. Zamkniemy kapłana w celi, a klucza pozbędziemy się po drodze. Trudnej będzie kapłana uwolnić, co jeszcze bardziej zagmatwa sprawę.
- A potem w drogę - dodał. - Nie możemy tracić czasu.

Hakon · 14-02-2018, 14:16

Otto kiwnął na zgodę Lennartowi i stanął przy drzwiach czekając aż wszyscy wyjdą. Następnie zamknął drzwi i ruszył za kompanami i Dziadygą.
Po drodze szukał odpowiedniego miejsca gdzie mógłby schować klucze.

Morel · 15-02-2018, 11:56

- Czy was już do reszty powaliło? - Roel spytał po chwili konsternacji. Jego towarzysze nie usłyszeli jednak karcącego tonu, a jedynie prawdziwe i głębokie zrezygnowanie spotęgowane opadającymi ramionami.
- Czy wy włamaliście się do świątyni boga furii i bitewnego szału i zaatakowaliście kapłana? - pytał, choć znał odpowiedź. Podszedł do Herberta by sprawdzić, jego stan. - I co? zostawimy go tutaj pobitego i związanego z luką w pamięci? Przecież jak tylko się obudzi stwierdzi, że coś jest nie tak.
Widać było jednak, że choć nie popierał takich działań, to nie zamierzał oponować.
- Ale za prawdę ja próbowałem z nim już rozmawiać.. i no nie da się, nie z nim. - dodał ze smutkiem wstając od kapłana.

- Dobrze wiesz, co miałem na myśli mówiąc o krzywdzeniu ludzi. Obicie mordy, czy częściowa amnezja nie spowoduje, że jego dusza zostanie pochłonięta przez mroczną potęgę chaosu skazując ją na wieczne cierpienie, którego ludzki umysł nie jest w stanie sobie nawet w części wyobrazić, by nie popaść w otchłań szaleństwa! Ja tam byłem! Widziałem ten ból! - Akolita uniósł się zbliżając się do Dziadygi, znów przybierając agresywną postawę, która przed przyjazdem to tego przeklętego miasta zdawała się być mu zupełnie obca. Zatrzymał się jednak zanim starzec znalazł się w zasięgu jego ramion - O taką krzywdę mi chodzi - powiedział z wysiłkiem uspokojonym głosem. Wpatrywał się w Caspara czarnymi oczyma, do których uporczywie cisnęły się zły. Gdy w końcu spłynęły mu po policzkach Roel odwrócił się i nie podnosząc głowy ruszył do wyjścia z lochów.
- Erna i Svein ukrywają się w domu Jadeitowego maga. Są podejrzani o sprowadzenie zarazy. Na górze czeka strażnik, który przyszedł ze mną. Odprawię go i przyjdę do was. Wtedy ja też będę podejrzany o to podejrzany. - Mówił stawiając pierwsze kroki na kamiennych schodach, lecz przystanął jeszcze na moment i przetarł twarz rękawem - Norina uprowadzono z lecznicy, by dokonać samosądu na nieludziu. Nie udało mi się go znaleźć. Najpewniej już nie żyje.

09-02-2018, 20:44	#251
Hakon Reputacja: 1	Otto spojrzał za siebie stając w drzwiach. - Droga czysta. Idziemy.- Oznajmił i jego wzrok skupił się na kapłanie. - Co z kapłanem?- Zapytał i oparł się ramieniem o futrynę. Siły znowu uciekały z Otta. Chciał już wyjść puki ma jeszcze krztynę siły. Wyprostował się i poprowadził pozostałych do wyjścia.

09-02-2018, 21:16	#252
pi0t Reputacja: 1	Noc mijała nieubłaganie, Svein wraz z Erną dotarli do domu zmarłego maga. Zmaltretowana akolitka słaniała się na nogach, nie miała sił na rozmowy. - Ja też się boję i dziękuję. Dziękuje Ci z całego serca. To moja wina, a mnie nie zostawiłeś. Dziękuję. – Kobieta mimowolnie garbiła się i podpierała ręką. Zgodziła się jednak rozejrzeć po siedzibie jej zmarłego przyjaciela. Szurała nogami o podłogę, wyraźnie była wyczerpana fizycznie i psychicznie. Gdy szczurołap rozpalił już w palenisku i zaczął rozglądać się za służką bogini miłosierdzia, znalazł ją w gabinecie Josefa Kawohlusa. Siedziała przy blacie biurka, przednią znajdowały się różne woreczki z ziołami, a kobieta najzwyczajniej usnęła. W tym czasie w zupełnie innej części miasta Roel wraz z jednym ze strażników wtargnęli do świątyni. Ta zdawała się pusta i cicha. Starszy ochotnik pozostał przy wejściu, a sługa pana snów skierował się ku ukrytym przejściem schowanym za posągiem boga wilków. W korytarzu zaczął słyszeć stłumione odgłosy rozmowy, była ona niewyraźna i niezrozumiała, ale sugerowała że ktoś jest w lochach. Gdy Roel się tam znalazł zastał związanego i zakneblowanego kapłana, pozostałych towarzyszy wahających się co do dalszego postępowania oraz dziadygę. __________________ Mistrz gry nie ma duszy! Sprzedał ją diabłu za tabelę trafień krytycznych!

09-02-2018, 21:50	#253
Hakon Reputacja: 1	Gdy Otto wyszedł na korytarz zobaczył przewyższającą jego postać Roela. Z początku odskoczył wystraszony i chwycił magiczny kostur po druidzie by bronić się przed atakiem. Jednak gdy rozpoznał kompana odezwał się. - Już myślałem, że to straż. Bierzmy Dziadygę i wynośmy się.- Zaproponował i widać, że nie chce tracić czasu na rozmowy. Mag przystanął na chwilę i popatrzył na Kapłana. - Trzeba coś z nim zrobić. Gdyby dało się by zapomniał o wszystkim byłoby bezpieczniej poruszać się po mieście. Eh.- Westchnął na koniec i spojrzał na Dziadygę. - Powiedz, że możesz coś na to poradzić. Lepiej nie mieć jego na ogonie a w przyszłości też mogą być wielkie konsekwencje z naszego czynu.- Dodał potrząsając głową. Ostatnio edytowane przez Hakon : 11-02-2018 o 22:24.

11-02-2018, 22:33	#254
hen_cerbin Reputacja: 1	- Żeby zapomniał o wszystkim, nie - zaprzeczył Caspar - Mogę spowodować "lukę w pamięci", przez co zapomni o mnie i o wydarzeniach ze mną związanych - dla pewności rzucę czar kilka razy - dodał - O ile nie Morryta nie potraktuje tego jako "krzywdy" zwalniającej go z przysięgi. Ale kiedy spotka się z kimś kto mu opowie o mnie, może się zorientować, że padł ofiarą zaklęcia - uprzedził. __________________ Ostatni Proszę o odpis: Gob1in, Druidh, Gladin

14-02-2018, 12:57	#256
Hakon Reputacja: 1	Otto stanął w drzwiach i popatrzył na Roela. Kiwnął do niego głową by poczuł, że mag zachęca go do podjęcia ryzyka i by się zgodził. - Lepiej się pospieszmy. Sądzę, że i tak na nic to będzie bo chociażby byle strażnik się spyta o nas to już czar pryśnie. No ale może pod odpowiednią gwiazdą się urodziliśmy i będziemy mieli szczęście.- Dodał po chwili mag.

11-02-2018, 22:50	#255
Kerm Administrator Reputacja: 1	Lennart wyraźnie się ucieszył. - Nawet jeśli jest zawziętym fanatykiem - powiedział - to nie chciałbym mieć na sumieniu jego życia. Ale też nie chciałbym, żeby nas ścigał czy to w miasteczku, czy później, po całym Imperium. - A nawet jeśli sobie uświadomi, że padł ofiarą zaklęcia - dodał - to i tak nie pogorszy naszej sytuacji.

14-02-2018, 13:42	#257
hen_cerbin Reputacja: 1	- nie pryśnie. Po prostu domyśli się że coś jest nie tak. To fanatyk, nie głupiec. Zawsze możecie go związać, zakneblować i zostawić w celu na kilka dni. - dokończył zły że sam musi podejmować decyzje za nich. Spojrzał też na Roela, pytając czy nie jest to "krzywda", która zwolni akolitę od przysięgi. __________________ Ostatni Proszę o odpis: Gob1in, Druidh, Gladin

14-02-2018, 14:04	#258
Kerm Administrator Reputacja: 1	- Jest już związany i zakneblowany. - Lennart 'uświadomił' Dziadygę. - Otto, ty masz klucze. Zamkniemy kapłana w celi, a klucza pozbędziemy się po drodze. Trudnej będzie kapłana uwolnić, co jeszcze bardziej zagmatwa sprawę. - A potem w drogę - dodał. - Nie możemy tracić czasu.

14-02-2018, 14:16	#259
Hakon Reputacja: 1	Otto kiwnął na zgodę Lennartowi i stanął przy drzwiach czekając aż wszyscy wyjdą. Następnie zamknął drzwi i ruszył za kompanami i Dziadygą. Po drodze szukał odpowiedniego miejsca gdzie mógłby schować klucze.

15-02-2018, 11:56	#260
Morel Reputacja: 1	- Czy was już do reszty powaliło? - Roel spytał po chwili konsternacji. Jego towarzysze nie usłyszeli jednak karcącego tonu, a jedynie prawdziwe i głębokie zrezygnowanie spotęgowane opadającymi ramionami. - Czy wy włamaliście się do świątyni boga furii i bitewnego szału i zaatakowaliście kapłana? - pytał, choć znał odpowiedź. Podszedł do Herberta by sprawdzić, jego stan. - I co? zostawimy go tutaj pobitego i związanego z luką w pamięci? Przecież jak tylko się obudzi stwierdzi, że coś jest nie tak. Widać było jednak, że choć nie popierał takich działań, to nie zamierzał oponować. - Ale za prawdę ja próbowałem z nim już rozmawiać.. i no nie da się, nie z nim. - dodał ze smutkiem wstając od kapłana. - Dobrze wiesz, co miałem na myśli mówiąc o krzywdzeniu ludzi. Obicie mordy, czy częściowa amnezja nie spowoduje, że jego dusza zostanie pochłonięta przez mroczną potęgę chaosu skazując ją na wieczne cierpienie, którego ludzki umysł nie jest w stanie sobie nawet w części wyobrazić, by nie popaść w otchłań szaleństwa! Ja tam byłem! Widziałem ten ból! - Akolita uniósł się zbliżając się do Dziadygi, znów przybierając agresywną postawę, która przed przyjazdem to tego przeklętego miasta zdawała się być mu zupełnie obca. Zatrzymał się jednak zanim starzec znalazł się w zasięgu jego ramion - O taką krzywdę mi chodzi - powiedział z wysiłkiem uspokojonym głosem. Wpatrywał się w Caspara czarnymi oczyma, do których uporczywie cisnęły się zły. Gdy w końcu spłynęły mu po policzkach Roel odwrócił się i nie podnosząc głowy ruszył do wyjścia z lochów. - Erna i Svein ukrywają się w domu Jadeitowego maga. Są podejrzani o sprowadzenie zarazy. Na górze czeka strażnik, który przyszedł ze mną. Odprawię go i przyjdę do was. Wtedy ja też będę podejrzany o to podejrzany. - Mówił stawiając pierwsze kroki na kamiennych schodach, lecz przystanął jeszcze na moment i przetarł twarz rękawem - Norina uprowadzono z lecznicy, by dokonać samosądu na nieludziu. Nie udało mi się go znaleźć. Najpewniej już nie żyje. Ostatnio edytowane przez Morel : 15-02-2018 o 12:04.