[WFRP 2ed] W kajdanach - Strona 25

**Dekline** · 03-04-2020, 18:39

Gustav i Katja czym prędzej ruszyli do przewężenia i ustawili się w pozycji obronnej. Ludzie uciekli do bramy, a obok bohaterów zostało dwóch mężczyzn, lecz gdy tylko zorientowali się co się świeci jeden z nich wykonał taktyczny odwrót i spierdzielił do tłumu. Na szczęście drugi z nich był na tyle przytomny lub szalony, jeden pies, że został i chwytając w locie dwa wiadra stanął obok nich. Nastąpiła chwila ciszy, po której z ciemności wyleciały skaczące punkty w ilości niemożliwej do policzenia. Futrzasta masa mknęła wprost na nich a jedynym ratunkiem było nie ulec.

Uderzenie, a właściwie %#^@#^@ o tarcze było bardzo mocne i gdyby nie twarde podłoże zostaliby przesunięci o kilka stop dalej. Szpony ze wściekłością wbijały się w szpary pomiędzy tarczami, lecz żaden z obrońców nie oberwał, głównie dlatego że obrońcy skupili się na obronie a nie na ataku. Nawet mężczyzna z wiadrami przetrwał natarcie co zdziwiło całą trójkę. Wnet, ponad ich głowami przekoziołkował jeden z atakujących potworów, przygrzmocił w skalne sklepienie i leciał dość nieskładnie stąd można było przyjąć że nie miał zamiaru przeskakiwać obrońców, tylko został przez swoich pobratyńców wyrzucony. Stwór wstawał powoli oszołomiony uderzeniem i upadkiem, lecz widać że swe kroki miał zamiar kierować w stronę obrońców, gdyż stali najbliżej.

Słowa Machavelliana przemówiły strażnikowi do rozsądku, rzucił w jego kierunku jakieś słowo którego szlachic nie rozumiał z uwagi na gwar i zaczął odryglowywać bramę, co w pojedynkę było trudniejsze, zdejmował jakieś zabezpieczenia jeden po drugim aż w końcu stanął na środku aby podnieść bele blokującą oba skrzydła. W tym samym momencie do jaskini wpadł nieproszony gość, w świetle dnia wyglądał jak diabeł wcielony, tylko rogów mu brakowało. Ludzie zareagowali błyskawicznie, naparli na bramę tak mocno że Machavellian powinien uskoczyć aby nie zostać stratowanym, i tak też próbował uczynić, lecz niezbyt dobrze mu to wyszło i teraz czuł na klatce piersiowej ukłucie prawdopodobnie wystającego gwoździa. Aczkolwiek nie to było najgorsze, tłum po chwili popuścił na tyle że szlachcic mógł się poruszyć i zauważył, a chyba bardziej usłyszał wrzask zablokowanego strażnika. Jego dłonie utknęły pomiędzy belką a wieszakami. Biedak próbował je wyciągnąć, lecz siła nacisku była zbyt duża. Problemem było to że nieszczęśnik ciągnął do góry, gdyby tak jego ręce były poziomie albo opadały w dół ... możłiwe ze belka zsunęłaby się z wieszaków, mieląc palce strażnika, otwierając tym samym brame i ratując więźniów z opresji.

Gladin szedł w dół zbocza, powoli kończyła się łąką a zaczynały krzewy i dalej drzewa. Niziołek zauważył na swojej drodze małą drewnianą chatę, wokoło której znajdowało się niskie ogrodzenie, okalające mały ogródek warzywny i pasącą się kozę. Z wątłego budyneczku wystawał wysoki na dwa sążnie maszt do którego przymocowana była naprężona lina której koniec ginął gdzieś w lesie. Nachylenie zbocza było od tego miejsca większe, ale dalej dało się chodzić w górę w i w dół, z tym że o wiele wolniej.

Arthur Fleck · 03-04-2020, 19:09

Całe życie, krótkie, spędzone w luksusie i wygodach jakich dostąpić może jedynie szlachetnie urodzony obywatel Imperium stanęło Machavellianowi przed oczami. Próbował panować nad strachem, lecz ogarniała go zwierzęca panika. Choć oddawał cześć Sigmarowi, modlił do Shallyai i Vereny miał przerażające przeczucie, że po drugiej stronie, za bramą Morra nie ma nic prócz nicości, że jego istnienie zakończy się wraz z ostatnim haustem powietrza.
Wyciągnął sztylet a potem zaczął dźgać na oślep robaków którzy go stratowali i zniweczyli starania by wydostać z tej przeklętej jaskini. Próbował przebić się do drzwi a potem nie zważając na strażnika odsunąć belkę.

archiwumX · 03-04-2020, 20:04

- Trzeba się cofnąć! - krzyknął Gustav, a następnie markując atak gwałtownie ruszył w tył, aby móc stanąć w miarę blisko tłumu więźniów. Wycofując się nie omieszkał zadbać, aby oszołomiony stwór nie wstał za szybko.

Gladin · 03-04-2020, 21:52

Alonso postanowił ostrożnie zbadać ogródek i chatkę. Chętnie by się pożywił i był ciekawe, do czego służy lina. Musiała mieć coś wspólnego z piratami, dlatego był gotów zabić, gdyby ktoś robił mu problemy. W tym świecie nie było miejsca dla litościwych.

**Dekline** · 04-04-2020, 11:04

Alonso zbliżał się powoli w stronę zagrody, ze swojego miejsca widział doskonale nabrzeże i sporą część morza dookoła, niestety nie było możliwości aby dotarły do niego informacje o tym co dzieje się w kopalni. Po krótkiej obserwacji niziołek usłyszał jak otwierają się skrzypiące drzwi i po chwili wyszedł z nich mężczyzna ubrany jak piraci których widział wcześniej. Udał się do wychodka. Drzwi którymi wyszedł znajdowały się od strony zbocza a drzwi do latryny prostopadle do nich, sam wychodek stał 4-5 sążni od głównego budynku. Pirat nie miał przy sobie broni.

Gustav pomimo ganiącego spojrzenia Katji zaczął się wycofywać, wiec zarówno ona jak i trzeci obrońca zrobili to samo. Cofając się Gustav przeszył oszołomionego stwora mieczem, więc ten nie stanowił już zagrożenia. Podczas odwrotu do jaskini wpadł zabłąkany stwór który od razu zwrócił się w stronę trzeciego obrońcy - wyposażonego we wiadra. Gustav stał najbliżej niego i miał szanse zbić atak i od razu zadać cios stworowi jednocześnie prawdopodobnie ratując życie mężczyźnie z wiadrami.

Machavellian prowadził swoją walkę, jego słowa zostały zakrzyczane, lecz kilkoro najbliższym ludzi usłuchało i nawet zaczeło pomagać szlachcicowi. Na szczęście nikt nie był na tyle oporny aby trzeba go było zarzynać na miejscu aby dostać się do bramy. Wrota przestały skrzypieć i Machavellian zauważył przez szpary, że strażnik, pomimo ran ,podniósł już cześć belki i lada chwila będą wolni.
- A teraz pchać ^#@&%$@! - wrzasnął
- ^$5^@^ sie zablokowało - dodał, lecz zza bramy ciężko było go słyszeć.
Szlachcić widział przez szpary że brama jest nadnaturalnie wygięta, więc bardzo prawdopodobne że mocowania również się zniekształciły blokując jakiś element którego nie widział.

archiwumX · 04-04-2020, 12:31

Gustav starając się utrzymać uporządkowany charakter wycofania natychmiast przyszedł z pomocą dla mężczyzny z wiadrami.

Arthur Fleck · 04-04-2020, 13:01

Machavellian próbował zlokalizować usterkę by ocenić czy uda się ją naprawić lub wydać odpowiednie polecenia strażnikowi który zrobi to za niego. Czas zatrzymał się w miejscu, nie słyszał już przerażonych krzyków, całkowicie skoncentrował na zadaniu.

Gladin · 04-04-2020, 13:31

Arrancia postanowił wykorzystać szczęśliwą okoliczność i przekraść się do wychodka. Najlepiej by było otworzyć drzwi i przeszyć draba nim się zorientuje, co się święci. Ale drzwi mogły być zamknięte i zdradziłby się. Dlatego przyczai się i zaatakuje pirata od tyłu, gdy ten będzie wychodził. Musi tylko uważać, żeby nie dać się zauważyć zawczasu innym piratom, gdyby Ci byli w budynku.

**Dekline** · 04-04-2020, 14:04

Gustavowi udało sie przywalić tarczą na tyle mocno że potwór zaczął chwiać się na nogach. Bez zbędnej zwłoki bohater ściął głowę przeciwnika i powrócił na swoje miejsce, aby dalej w trójkę się wycofywać. Po chwili na obrońców wyskoczył kolejny stwór, jego szpony zazgrzytały o tarczę Gustava po czym Katja przeszyła jego odsłonięty bok. Stwór był ranny, ale zaraz wstanie i pomimo ran wygląda na jeszcze groźniejszego niż wcześniej.

Tymczasem przy bramie sytuacja sie poprawiła, kilka osób które wraz z Machavellianem zachowało zimną krew kontrolowało tłum który nie napierł już tak bardzo na bramę. Szlachcic w pełnym skupieniu sprawdzał czemu wrota się nie otwierają, w pewnym momencie zauważył kawałek deski który blokował otwarcie. Sztylet posłużył za dzwignię i blokoada została usunięta, a z ust Machavelliana wyleciało mimowo;ne:
- Teraz!
Brama otworzyła się oślepiając wszystkich którzy przy niej stali. Szlachcic poczuł jak tłum napiera na jego plecy, mimo tego że sam biegł ile sił w nogach. Po chwili znaleźli się na placu przed wejściem do kopalni, kątem oka spostrzegł grupę mężczyzn odzianych w szaty, która biegla w ich stronę, wiedział że zajmie im to trochę czasu. Obok wejścia do jaskin, na wzniesieniu stał meżczyzna w szacie, obok wrót leżał pirat - żył, widocznie musiał uskoczyć w ostatnim momencie.

Gustav usłyszał zgrzyt a następnie zauważył swój własny cień, padający gdzieś w głębi jaskiń. Ku swojemu przerażeniu zauważył dużą grupę potworów którą oślepiło światło. Mężczyzna z wiadrami dał dyla zostawiając swą broń. Katja spojrzała Gustavowi prosto w oczy i zaczęła się wycofywać kustykając ku wyjściu.

Alonso bez problemu podkradł się do niczego nieświadomego pirata, odczekał swoje i gdy tylko miał sposobność wbił ostrze w plecy, a następnie doprawił upadającego tnąc po karku. Niestety pirat zdążył jęknąć zanim umarł, lecz Alonso nie zauważył aby ktoś to usłyszał.

archiwumX · 04-04-2020, 14:24

Gustav przepuścił szybki atak na potwora ranionego przez Katję, a następnie podbiegł do niej, aby korzystając z oślepienia wrogów, ulokować się na przedpolu tłumu więźniów, aby móc zyskać czas na ewakuację.

03-04-2020, 18:39	#241
Dekline Opiekun działu Warhammer Reputacja: 1	Gustav i Katja czym prędzej ruszyli do przewężenia i ustawili się w pozycji obronnej. Ludzie uciekli do bramy, a obok bohaterów zostało dwóch mężczyzn, lecz gdy tylko zorientowali się co się świeci jeden z nich wykonał taktyczny odwrót i spierdzielił do tłumu. Na szczęście drugi z nich był na tyle przytomny lub szalony, jeden pies, że został i chwytając w locie dwa wiadra stanął obok nich. Nastąpiła chwila ciszy, po której z ciemności wyleciały skaczące punkty w ilości niemożliwej do policzenia. Futrzasta masa mknęła wprost na nich a jedynym ratunkiem było nie ulec. Uderzenie, a właściwie %#^@#^@ o tarcze było bardzo mocne i gdyby nie twarde podłoże zostaliby przesunięci o kilka stop dalej. Szpony ze wściekłością wbijały się w szpary pomiędzy tarczami, lecz żaden z obrońców nie oberwał, głównie dlatego że obrońcy skupili się na obronie a nie na ataku. Nawet mężczyzna z wiadrami przetrwał natarcie co zdziwiło całą trójkę. Wnet, ponad ich głowami przekoziołkował jeden z atakujących potworów, przygrzmocił w skalne sklepienie i leciał dość nieskładnie stąd można było przyjąć że nie miał zamiaru przeskakiwać obrońców, tylko został przez swoich pobratyńców wyrzucony. Stwór wstawał powoli oszołomiony uderzeniem i upadkiem, lecz widać że swe kroki miał zamiar kierować w stronę obrońców, gdyż stali najbliżej. Słowa Machavelliana przemówiły strażnikowi do rozsądku, rzucił w jego kierunku jakieś słowo którego szlachic nie rozumiał z uwagi na gwar i zaczął odryglowywać bramę, co w pojedynkę było trudniejsze, zdejmował jakieś zabezpieczenia jeden po drugim aż w końcu stanął na środku aby podnieść bele blokującą oba skrzydła. W tym samym momencie do jaskini wpadł nieproszony gość, w świetle dnia wyglądał jak diabeł wcielony, tylko rogów mu brakowało. Ludzie zareagowali błyskawicznie, naparli na bramę tak mocno że Machavellian powinien uskoczyć aby nie zostać stratowanym, i tak też próbował uczynić, lecz niezbyt dobrze mu to wyszło i teraz czuł na klatce piersiowej ukłucie prawdopodobnie wystającego gwoździa. Aczkolwiek nie to było najgorsze, tłum po chwili popuścił na tyle że szlachcic mógł się poruszyć i zauważył, a chyba bardziej usłyszał wrzask zablokowanego strażnika. Jego dłonie utknęły pomiędzy belką a wieszakami. Biedak próbował je wyciągnąć, lecz siła nacisku była zbyt duża. Problemem było to że nieszczęśnik ciągnął do góry, gdyby tak jego ręce były poziomie albo opadały w dół ... możłiwe ze belka zsunęłaby się z wieszaków, mieląc palce strażnika, otwierając tym samym brame i ratując więźniów z opresji. Gladin szedł w dół zbocza, powoli kończyła się łąką a zaczynały krzewy i dalej drzewa. Niziołek zauważył na swojej drodze małą drewnianą chatę, wokoło której znajdowało się niskie ogrodzenie, okalające mały ogródek warzywny i pasącą się kozę. Z wątłego budyneczku wystawał wysoki na dwa sążnie maszt do którego przymocowana była naprężona lina której koniec ginął gdzieś w lesie. Nachylenie zbocza było od tego miejsca większe, ale dalej dało się chodzić w górę w i w dół, z tym że o wiele wolniej. __________________ ORDNUNG MUSS SEIN Odpowiadam w czasie: PW 24h, disco: 6h (Dekline#9103)

03-04-2020, 20:04	#243
archiwumX Reputacja: 1	- Trzeba się cofnąć! - krzyknął Gustav, a następnie markując atak gwałtownie ruszył w tył, aby móc stanąć w miarę blisko tłumu więźniów. Wycofując się nie omieszkał zadbać, aby oszołomiony stwór nie wstał za szybko. __________________ Szukam tajemnic i sekretów.

04-04-2020, 11:04	#245
Dekline Opiekun działu Warhammer Reputacja: 1	Alonso zbliżał się powoli w stronę zagrody, ze swojego miejsca widział doskonale nabrzeże i sporą część morza dookoła, niestety nie było możliwości aby dotarły do niego informacje o tym co dzieje się w kopalni. Po krótkiej obserwacji niziołek usłyszał jak otwierają się skrzypiące drzwi i po chwili wyszedł z nich mężczyzna ubrany jak piraci których widział wcześniej. Udał się do wychodka. Drzwi którymi wyszedł znajdowały się od strony zbocza a drzwi do latryny prostopadle do nich, sam wychodek stał 4-5 sążni od głównego budynku. Pirat nie miał przy sobie broni. Gustav pomimo ganiącego spojrzenia Katji zaczął się wycofywać, wiec zarówno ona jak i trzeci obrońca zrobili to samo. Cofając się Gustav przeszył oszołomionego stwora mieczem, więc ten nie stanowił już zagrożenia. Podczas odwrotu do jaskini wpadł zabłąkany stwór który od razu zwrócił się w stronę trzeciego obrońcy - wyposażonego we wiadra. Gustav stał najbliżej niego i miał szanse zbić atak i od razu zadać cios stworowi jednocześnie prawdopodobnie ratując życie mężczyźnie z wiadrami. Machavellian prowadził swoją walkę, jego słowa zostały zakrzyczane, lecz kilkoro najbliższym ludzi usłuchało i nawet zaczeło pomagać szlachcicowi. Na szczęście nikt nie był na tyle oporny aby trzeba go było zarzynać na miejscu aby dostać się do bramy. Wrota przestały skrzypieć i Machavellian zauważył przez szpary, że strażnik, pomimo ran ,podniósł już cześć belki i lada chwila będą wolni. - A teraz pchać ^#@&%$@! - wrzasnął - ^$5^@^ sie zablokowało - dodał, lecz zza bramy ciężko było go słyszeć. Szlachcić widział przez szpary że brama jest nadnaturalnie wygięta, więc bardzo prawdopodobne że mocowania również się zniekształciły blokując jakiś element którego nie widział. __________________ ORDNUNG MUSS SEIN Odpowiadam w czasie: PW 24h, disco: 6h (Dekline#9103)

04-04-2020, 12:31	#246
archiwumX Reputacja: 1	Gustav starając się utrzymać uporządkowany charakter wycofania natychmiast przyszedł z pomocą dla mężczyzny z wiadrami. __________________ Szukam tajemnic i sekretów.

04-04-2020, 14:04	#249
Dekline Opiekun działu Warhammer Reputacja: 1	Gustavowi udało sie przywalić tarczą na tyle mocno że potwór zaczął chwiać się na nogach. Bez zbędnej zwłoki bohater ściął głowę przeciwnika i powrócił na swoje miejsce, aby dalej w trójkę się wycofywać. Po chwili na obrońców wyskoczył kolejny stwór, jego szpony zazgrzytały o tarczę Gustava po czym Katja przeszyła jego odsłonięty bok. Stwór był ranny, ale zaraz wstanie i pomimo ran wygląda na jeszcze groźniejszego niż wcześniej. Tymczasem przy bramie sytuacja sie poprawiła, kilka osób które wraz z Machavellianem zachowało zimną krew kontrolowało tłum który nie napierł już tak bardzo na bramę. Szlachcic w pełnym skupieniu sprawdzał czemu wrota się nie otwierają, w pewnym momencie zauważył kawałek deski który blokował otwarcie. Sztylet posłużył za dzwignię i blokoada została usunięta, a z ust Machavelliana wyleciało mimowo;ne: - Teraz! Brama otworzyła się oślepiając wszystkich którzy przy niej stali. Szlachcic poczuł jak tłum napiera na jego plecy, mimo tego że sam biegł ile sił w nogach. Po chwili znaleźli się na placu przed wejściem do kopalni, kątem oka spostrzegł grupę mężczyzn odzianych w szaty, która biegla w ich stronę, wiedział że zajmie im to trochę czasu. Obok wejścia do jaskin, na wzniesieniu stał meżczyzna w szacie, obok wrót leżał pirat - żył, widocznie musiał uskoczyć w ostatnim momencie. Gustav usłyszał zgrzyt a następnie zauważył swój własny cień, padający gdzieś w głębi jaskiń. Ku swojemu przerażeniu zauważył dużą grupę potworów którą oślepiło światło. Mężczyzna z wiadrami dał dyla zostawiając swą broń. Katja spojrzała Gustavowi prosto w oczy i zaczęła się wycofywać kustykając ku wyjściu. Alonso bez problemu podkradł się do niczego nieświadomego pirata, odczekał swoje i gdy tylko miał sposobność wbił ostrze w plecy, a następnie doprawił upadającego tnąc po karku. Niestety pirat zdążył jęknąć zanim umarł, lecz Alonso nie zauważył aby ktoś to usłyszał. __________________ ORDNUNG MUSS SEIN Odpowiadam w czasie: PW 24h, disco: 6h (Dekline#9103)

03-04-2020, 19:09	#242
Arthur Fleck Reputacja: 1	Całe życie, krótkie, spędzone w luksusie i wygodach jakich dostąpić może jedynie szlachetnie urodzony obywatel Imperium stanęło Machavellianowi przed oczami. Próbował panować nad strachem, lecz ogarniała go zwierzęca panika. Choć oddawał cześć Sigmarowi, modlił do Shallyai i Vereny miał przerażające przeczucie, że po drugiej stronie, za bramą Morra nie ma nic prócz nicości, że jego istnienie zakończy się wraz z ostatnim haustem powietrza. Wyciągnął sztylet a potem zaczął dźgać na oślep robaków którzy go stratowali i zniweczyli starania by wydostać z tej przeklętej jaskini. Próbował przebić się do drzwi a potem nie zważając na strażnika odsunąć belkę.

03-04-2020, 21:52	#244
Gladin Reputacja: 1	Alonso postanowił ostrożnie zbadać ogródek i chatkę. Chętnie by się pożywił i był ciekawe, do czego służy lina. Musiała mieć coś wspólnego z piratami, dlatego był gotów zabić, gdyby ktoś robił mu problemy. W tym świecie nie było miejsca dla litościwych.

04-04-2020, 13:01	#247
Arthur Fleck Reputacja: 1	Machavellian próbował zlokalizować usterkę by ocenić czy uda się ją naprawić lub wydać odpowiednie polecenia strażnikowi który zrobi to za niego. Czas zatrzymał się w miejscu, nie słyszał już przerażonych krzyków, całkowicie skoncentrował na zadaniu.

04-04-2020, 13:31	#248
Gladin Reputacja: 1	Arrancia postanowił wykorzystać szczęśliwą okoliczność i przekraść się do wychodka. Najlepiej by było otworzyć drzwi i przeszyć draba nim się zorientuje, co się święci. Ale drzwi mogły być zamknięte i zdradziłby się. Dlatego przyczai się i zaatakuje pirata od tyłu, gdy ten będzie wychodził. Musi tylko uważać, żeby nie dać się zauważyć zawczasu innym piratom, gdyby Ci byli w budynku.

04-04-2020, 14:24	#250
archiwumX Reputacja: 1	Gustav przepuścił szybki atak na potwora ranionego przez Katję, a następnie podbiegł do niej, aby korzystając z oślepienia wrogów, ulokować się na przedpolu tłumu więźniów, aby móc zyskać czas na ewakuację. __________________ Szukam tajemnic i sekretów.