Nicollo pokroił gęś a potem włożył kawałek mięsa do ust, powoli, starannie je przeżuwając. Nie sądził by gospodarz posunął się do skrytobójstwa godnego kobiet i eunuchów, była to jednak wrodzona ostrożność. Kiedy upewnił się, że mięso smakuje jak mięso i nie wyczuwa w nim żadnych podejrzanych przypraw przełknął je, lecz odczekał jeszcze chwilę, zanim na dobre zabrał się do uczty.
- Jestem bękartem kurwy i szlachcica z Nuln. Zanim pan ojciec zdążył mnie usynowić porwano go i sprzedano w niewolę. Nie jego jedynego, setki nieszczęśników umierało w tych kopalniach, gdzie odprawiano bluźniercze rytuały i tworzono istoty rodem z koszmarów. Skalpy bluźnierców wiszą teraz w posiadłości rodu Teslau, ale zrozumiałem, że takich jak oni jest więcej. Próżnych szaleńców z kompleksem boga, tak jak bóstwo próbujących stłamsić i zniewolić ludzi, gotowych podpalić świat i sprowadzić na niego zgubę byle zrealizować swoje chore wizje. Stawiasz się gospodarzu w roli obrońcy swojego ludu, twierdzisz, że kierują tobą szlachetnie pobudki. To ty jednak zaatakowałeś pierwszy, twoi ludzie przeprowadzili skoordynowany, bandycki atak na nasz statek. Widziałem wraki i zakładam, że nie jesteśmy pierwsi, ani pewnie ostatni. Zapytam więc po co to wszystko? Do czego ci potrzebny nasz czarodziej?

- Czy my się wcześniej gdzieś nie spotkaliśmy? Wyglądasz znajomo. Nazywam się Nicollo Teslau, jestem z Nuln a ty? - zapytał strażnika. Czuł się nieswojo patrząc na tego mężczyznę, narastał w nim dziwny niepokój.

- Nie wiem o czym mówisz starcze – powiedział z pełnym przekonaniem Nicollo cofając się w głąb izby – Przybyłem tu na pertraktacje, a nie odciągać twoją uwagę. Jeśli zabijesz posłańca, nie dostaniesz maga żywcem.
Teslau odrzucił broń, uklęknął, założył ręce na głowę poddając się.