Brilchan

Szeptanie do Kibo

Muzyk miał okazje spokojnie zjeść wszystkiego wysłuchać i przemyśleć pokiwał głową do kuzynów i uśmiechnął się - Oj tu się ubrudziliście pozwólcie, że wam pomogę i wytrę - Powiedział wskazując nieistniejącą plamkę na prawym ramieniu wykorzystał okazje żeby nachylić się i szybko szepnąć Kibo do ucha - To groźna psychopatka z wpływowej rodziny. Pamiętliwa i mściwa trzymać dystans, ale z szacunkiem Odsunął się pomachał serwetą po ubraniu kuzynów - Od razu lepiej! Już jesteście czyściutcy ! - Oznajmił głośno, choć pewnie właśnie zaplamił strój tłuszczem.

Następnie zawinął ostry patyk po szaszłyku w serwetę i schował ją do kieszeni miał przy sobie już dwie bronie, ale nigdy nie wiadomo, kiedy przyda się trzecia improwizowana.

Gaszenie Hitomi

- Nie pamiętam droga przyjaciółko czy byliśmy na ty? Wydaje mi się, że po tym, co przeszliśmy w restauracji powinniśmy być! Ale nie chcę wyjść na syna chłopskiego, co się z pouchwala, bo go państwo dopuściło do stołu - Roześmiał się gromko z własnego dowcipu.

- Nie powiesz mi, że taka dobrze wykształcona, inteligentna Panienka z dobrego domu wierzy w te teorie spiskowe o tym, że Raava pożera duszę wcieleń i przejmuje je jak marionetki? A może jest Panienka zwolenniczką teorii że skoro Duch światła i porządku jest źródłem mocy wszystkie wcielenia Awatara powinny być traktowane jako jeden byt ? - Spytał a jego głos ociekał sztuczną wręcz słodyczą i fałszywym zainteresowaniem.

- Czytałem argumenty za oboma pierwszy to zwykła propaganda anty awatarowa prawdopodobnie autorstwa Czerwonego Lotosu a drugie jest zwykłą semantyką. Tak czy inaczej Awatarowie są jednocześnie częściami całości jak i osobnymi bytami. Stare duchy nie byłby wstanie tak dobrze udawać ludzkich zachowań osobowości Awatarów są zbyt różne żeby można to było uznać za mistyfikacje. Dodatkowym argumentem byłby wizje Mistrza Tenzina, w których rozmawiał ze swoim ojcem w świecie duchów, co potwierdza niezależność Awatarów, jako osobne byty duchowe - Dorjee był pasjonatem tego typu tematyki i dyskusji ciężko było go przegadać.

- Co do naszego wspólnego znajomego cieszę się, że jest pamiętliwy mam nadzieje, że nauczy się wyciągać wnioski, bo nie ma powodów do zemsty na mnie a paradoksalnie może wiele dobrego zrobić dla świata... Raava zyskała zbyt dużo władzy nad światem śmiertelnych jej prawo doprowadziło do zbytniej stagnacji a Narody zbyt dużo wagi przywiązują do Awatara zaś same wcielenia zbyt wiele uwagi poświęcają wewnętrznemu rozwojowi. Gdyby Narody nie były tak przyzwyczajone polegać na jednym bycie być może nie doszłoby do wielkiej wojny a losy świata nie spoczywałby na barkach dzieci i nastolatków... Mistrzyni Ikki kazała mi obiecać że nie będę więcej podrywać wcieleń zła i chaosu - Znów roześmiał się z własnego dowcipu

- Ja jednak widzę, Vaatu nie, jako zło, mrok i zniszczenie to są oczywiście jego negatywne aspekty, ale na tej samej zasadzie można powiedzieć, że zbyt dużo światła oślepia a zbyt restrykcyjne prawo zniewala i blokuje innowacje oraz potrzebne zmiany. Gdyby tylko mroczny awatar zrozumiał, że może być katalizatorem zmiany na lepsze, że chaos nie jest jedynie zniszczeniem a mrok nie musi być straszny wtedy Awatar miałby konkurencje a świat musiałby zająć się sobą, bo awatary zajęliby się współzawodnictwem - Rozmarzył się.

- Ależ się rozgadałem! Tak to jest jak większość życia spędza się w bibliotece bez przyjaciół! Ikki kochanie na pewno jesteś głodna! Ja potrzebuje napić się soku z liczi z wodą, bo od tego mówienia i grania zaschło mi w gardle. Rin a ty chcesz coś zjeść? Może zaciągnijmy twojego Tatę i Siostrę do stołów? – Migmar widział, że Pan Daichi czuł się niekomfortowo w pobliżu Hitomi nie mógł go winić spróbował, więc dać mu otwarcie do ucieczki. Oczywiście Nuworyszka ze złodziejskim gliną na ramieniu pewnie za nimi podąży, ale zawsze jest to jakiś początek żeby się od niej odczepić.

 

Guren

- Awatar jest jedynym magiem, który włada wszystkimi żywiołami i duchowo połączony ze swoimi poprzednimi wcieleniami - Rin wychylił się zza Daichiego. Tkacz Ziemi dostrzegł u syna bardzo zacięty wyraz twarzy jakby chcial zawołać "Chcesz się bić, to proszę?!": - Każdy nowy pojawia się dopiero po śmierci poprzednika. Wie to każde dziecko w przedszkolu. Ale jakby się zastanowić to są Awatar Awatarowi jest nierówny. Był dureń jak Kuruk co przeżył nie więcej niż 30 lat, bo zadarł z durnym duchem. I była Kyoshi, która dożyła 10 razy tyle, bo skopała Kostuchę parę razy, a długie spódnice nosiła, żeby dać wrogom czas na ucieczkę. Więc bycie "dzielnym jak Awatar jest względne"...
-Ano trzeba przyznać. Ludzie posiadający tę samą funkcję wykonują je z różnym skutkiem. -przyznał mu Daichi. Dalej nie bardzo dało się coś powiedzieć, bo Migmar się rozgadał. Zwłaszcza o Vaatarze. Kaburagiego zatkało tak, że nie dał radę mu przerwać. -[i] Migmar, ty już nie powinieneś dzisiaj pić...
-Tato. Siostra, chodź!- syn pociągnął go za rękaw kierując do stołu. Widocznie uznał, że nie ma co dyskutować z rozkazami Migmara. Dalej dodał ciszej: - A co to jest Vaatar?
-Legenda miejska. Równie mistyczna, pompatyczna co z marnym pokryciem w faktach...
-Jak Zółwioludzie w kanałach?
-Kto wie...

 

__________________
You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. Kubuś Puchatek aka Winnie the Pooh

Brilchan

- A czemu? O kur... ka wodna! No tak macie racje wybaczcie to ten likierek bardzo mocny - Migmar zdziwił się na uwagę Daichiego ale potem uświadomił sobie że zaczął sypać sekrety przed dzieciakami. Osobiście uważał że ludzie powinni wiedzieć ale Pan Daichi miał święte ojcowskie prawo chronić swoje dzieciaki przed problemami jakie mogła by ta wiedza spowodować.

- To do widzenia! Było miło was zobaczyć ale chyba wszyscy potrzebujemy pogadać z innymi ludźmi i rozszerzyć sieć kontaktów - Pomachał ręką Hitomi i Sępowi w nadziej że skapują aluzje a Pan Dachi wybaczy mu wpadkę.

- Tak Rin rozmawialiśmy z Panią Hitomi o różnych teoriach spiskowych w jakie ludzie wierzą na temat Awatara jedni sądzą że duch pożera dusze wszystkich wcieleń, jeszcze inne mówią o sekretnych złych awatarach straszny stek bzdur młody nie ma się co przejmować. Przepraszam was ale jestem trochę historyk - Pasjonat - Zawstydzony Dorjee poczerwieniał posłał Panu Daichemu przepraszające spojrzenie naprawdę nie chciał robić Tkaczowi ziemi problemów.

 

Kaworu

- Oh? Enkh? - spytała Aiko. Nie wiedziała do końca gdzie jest, co się działo i co robiła. Zamrugała, odpędzając resztki hipnozy ze swego umysłu. Spojrzała jeszcze raz.

- Enkh! - tak, to była ona! Aiko myślała, że się myliła – Jak miło Cię widzieć! - przytuliła przyjaciółkę.

- Mam nadzieję, że się nie gniewasz na Hidekiego? - spytała – Jak sama zauważyłaś, tamta kobieta była… dziwna – zakończyła nieco niezręcznie – Po prawdzie to nie wiem co o niej mam myśleć, nieco się jej boję… - rzuciła okiem w stronę drzwi do łazienki – Czy powinnam uciec…? - powiedziała ni to do siebie, ni to do swoich towarzyszy.

 

Slan

Aiko
Hideki popatrzył na Enkh.
-[i] Po pierwsze przestań wywoływać u mnie dysonans poznawczy, a po drugie, co tu robisz.
Enk zgromiła wzrokiem Hidekiego, i odpowiedziała Aiko.
- Pewnie chciała się poderwać albo coś takiego. Ja sama dostałam propozycję od dwóch facetów i trzech bab, czy abym nie zgodziła, żeby na mnie podano sushi. Czy tu ktokolwiek słyszał o molestowaniu? Ale Tengri nie rychliwy, lecz sprawiedliwy… Jeszcze zobaczymy… -popatrzyła groźnie i zmieniła temat
- Jestem tu, bo usłyszałam, że zaproszono tego Kaburagiego, to uznałam, że coś się to szykuje. Zapłaciłam kuzynce, aby pozwoliła mi przyjść za siebie. No i jest tu Kaburagi z dzieciakami, Migmar z szurniętą Ikki. Oni coś knują… Zobacz na tę dziwną kobietę, co cię zaczepiała.
Hideki zamyślił się.
- Coś w tym jest. Ta córka Daichiego ma problemy z z agresją

Daichi i Migmar.
Hitomi uśmiechnęła się
- Filozof z ciebie drogi Migmarku. Mnie mój przyjaciel nauczył jednej rzeczy – zaszła Mgmara od tyłu i położyła mu dłoń, na ramieniu, ale Ikki ją strzepnęła.
-[i] Streszczaj się. [/i – warknęła tkaczka.
- Nauczył mnie, że czysta przemoc prawdziwą miarą jest wielkości, gdy wy cenicie własną niemoc – potem podeszła do Kaburagiego.
- Proszę sprawdzić, co u mojej siostry. Czy nie została pobita… i takie tam. Nie chciałabym, aby coś jej się stało, mimo bezmiaru jej podłości – odeszła od nich.
- Stęchła flondra – wycedziła Ikki.
Oh, usłyszeliśmy tu wiele dziwnych i niepokojących rzeczy – rzekli Kibo zafrasowani.
- Może nie mówcie tego nikomu wyżej – zapytała Ikki.
- Wiesz, że musimy. – odparli Kibo.

Tymczasem Kohaku stała podłamana.
- Może jednak skorzystamy z propozycji stryjka Kuna

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Brilchan

Migmar uśmiechnął się jadowicie do Hitomi ale jego oczy były zimne jak lodowce północy.

- Przemoc lub jej brak to tylko dwa narzędzia w arsenale. Jeżeli sądzisz że jesteśmy bezsilni za mocno skupiłaś się na piciu herbaty zamiast patrzeć dokąd zaprowadziła go ta czysta przemoc. Udanego wieczoru przyjaciółko - Odpowiedział.

Gdy odeszła nachylił się do Kibo - Uważam że powinniście powiedzieć, to tym wyżej kimkolwiek są... Sprawy zaszły za daleko żeby bawić się w gang awatara kilka dnia temu dostałem przepowiednie od ducha który wyglądał i podawał się za księżyc. Przekazałem ją Mgielnym wydaje mi się że "Ci wyżej" też ją powinni poznać - Wyrecytował im na ucho przepowiednie:

- Pierwsza część się wypełniła możesz przekazać swoim mocodawcom że jestem chętny do współpracy pomogłem Mgielnej Straży uważam że im więcej odpowiedzialnych osób nam pomoże tym lepiej a teraz będę trzymał już buzie na kłódkę - Obiecał za pomocą pantomimy zamykając usta na niewidzialną kłódkę i chowając równie niewidzialny klucz do kieszeni.

- Dziękuje Ikki, za twoją pomoc z tą kobietą złamanie tej ręki było kuszące ale nie byłoby dobre dla mojej kariery ani zdrowia chodźmy jeść - Zaproponował i skierował się do stołów ręką delikatnie obejmując Mistrzynie w talii.

 

Guren

- Żadna metoda... - zaczął Rin kierując na Hitomi palec.
- Postaram się zajrzeć do Kasumi pomiędzy sprawdzaniem kolejnych przestępstw... - odparł Daichi przy okazji próbując schować Rina. Zważywszy co się ostatnio działo, to lista ludzi "Do zajrzenia" rosła.
- Migmar, nie wiem czy możemy polegać na czymś takim jak przepowiednia. To zbyt niestabilna zdolność i za często doprawiana podejrzanymi substancjami... -wtedy usłyszał propozycję Kohaku, więc powoli odwrócił się w jej stronę - Wolałbym po to nie sięgać. Stryj był roszczeniowy od... Dawna. Zbyt długo.

Obstawiał, że jego twarz krzyczała "WSZYSTKO TYLKO NIE ZHENGOWIE"

- A! I trzeba by pogadać z Wężycą. Nadal mamy długą listę...

 

__________________
You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. Kubuś Puchatek aka Winnie the Pooh

Brilchan

Migmar pokiwał głową

- Panie Daichi to nie jest tak że jestem wierny też przepowiedni jak dziewczynie i nie wykluczam opcji że jakieś zły duch podszył się pod księżyc ale jak na razie się sprawdziła, pomogła nam powstrzymać terrorystę i oddać go w ręce osób które są wstanie go zabezpieczyć...- doszli do stołu Wypił sok z liczy w proporcji 2/3 wody przy ostatnim sporym łyku przyszło mu coś do głowy z wrażenia opluł napojem miłego kelnera który mu pomagał.

- Przodkowie! Ikki tytuł książki twojej siostry! Ona jest pierwszą córką z przepowiedni. Zna się na duchach jak nikt inny z obecnie żyjących więc możemy ją ostrzec i ona będzie wiedzieć co z tą przepowiednią- Chwycił dziewczynę za rękę.

- Przepraszam, Pana najmocniej pozwólcie że was osusze - Tkaniem posłał podmuch powietrza w stronę kelnera.

- Panie Daichi jak czytałem raporty z nocy koncertu to zauważyłem że napisaliście coś o jakieś kobiecie którą podejrzewacie o nielegalny handel rybami i wykorzystywanie nieletnich do przymusowej pracy zarobkowej też warto by sprawdzić mogę się tym zająć - Zaoferował.

 

Guren

- A czemu akurat Jinora, a nie Kohaku? Jest najstarsza -burknął Rin. Daichi zaś wskazał dłonią na syna. - I ma Latadełko za przyjaciela, a Latadełko to duch!
-A co ma to do rzeczy... - wymamrotała córka.
- I przepraszamy za Pucka! - powiedział do kelnera.

Na wspomkę o handlarce ryb Daichi zmierzył Dorjeena wzrokiem, który zabija. Na przodków czy nie mają dostatecznie problemów?! Albo czy chociaż uniwersum nie da mu łaskawie odetchnąć od kolejnej dziury do załatania?!
- Obstawiam, że zwróciło to uwagę już odpowiednich służb... wymamrotał lejąc sobie jeden z soków. Miał coraz większą chęć na coś mocniejszego, ale nie kiedy jest z dziećmi i przyjechał tutaj swoim samochodem.

W sumie kiedy miał ostatnio okazje napić się z kumplami? Dawno... A już zwłaszcza zaszaleć. Miał chęć dolać do ponczu soku z kaktusa. Nawet nie żeby pić, ale żeby zepsuć te żałosną imprezkę. Tylko skąd by wytrzasnął sok z kaktusa?!

 

__________________
You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. Kubuś Puchatek aka Winnie the Pooh

Brilchan

- Przepraszam Panie Daichi ja tylko chciałem pomóc, a cały czas wam robię problemy- Wymamrotał zawstydzony układając ręce w obronnym geście bo wzrok Aspiranta przypomniał mu jak się ludzie na niego wściekali. Bał się tego wzroku cały się w sobie skurczył.

- Chłopak ma racje, pozwólcie że dam wam napiwek naprawdę dobry z was kelner - Wyciągnął w kierunku kelnera banknot o nominale 20 nie był na tyle bogaty żeby rozstawać się ze swoim ostatnim Ryo ale za tą gafę mógł podzielić się wypłatą policyjną.

- Przy całym szacunku dla Panienki Kohaku, nie mówię że możesz nie mieć racji Rin bo przepowiednie mają to do siebie że są wkurzająco ogólne, ale Mistrzyni J. napisała książkę o tytule "Pierwsza córka" do tego jest znana jako pierwsza córka narodu wiatru i jest starsza od Kohaku - Odpowiedział chłopcu traktując go z szacunkiem bo sam doświadczył jak to jest gdy ludzie cię olewają i uważają za głupiego.

Jeżeli ma uczyć Rina obiecał sobie że będzie dla niego lepszym sensei niż Meelo był dla niego!