Świecidełko IV: Dom - Strona 25

Plomiennoluski · 02-01-2019, 00:17

Czy mogłyby to być orki, które zgubili przenosząc się w czasie? To było ciężkie pytanie. Opis wskazywał na to, że okoliczny zamek przejęły orki i gobliny i pewnie jakaś większa ich odmiana. To niespecjalnie dobrze wróżyło. Czuł, że musi stanąć w obronie ich gospodarzy, chociażby po to, by odpłacić się za gościnę poprzednim razem, w innej rzeczywistości. Bo zdawało się, że to była inna rzeczywistość, czy może raczej ta sama, ale taka, w której za dużo kamyków spiętrzyło się w jednym miejscu na rzece czasu.

Jego żołądek ścisnął się mocno, mimo głodu. Po tych paru kęsach przestał być nagle głodny, a mimo to, starał się coś wcisnąć przez zaciśnięte gardło. Zgoda na pomoc niziołkom, oznaczała po prostu, że będą musieli zająć się zabijaniem orków i goblinów na większą skalę. Miał z tym spore problemy. Zwyczajnie nie podobało mu się zabijanie, nawet jeśli najprawdopodobniej było konieczne. - Zdarzyło się już, że któraś z ich karawan zaginęła po drodze, lub o czymś takim słyszeliście? Wiecie, co by się stało, gdyby jutrzejsza karawana zaginęła w drodze powrotnej? - Powiedział na głos i rozejrzał się po towarzyszach.

Sayane · 02-01-2019, 08:21

- Lepiej śledzić i obserwować, a nie zaraz do garów - odparła Luna, która w przeciwieństwie do fetchlinga nie miała problemów z jedzeniem. - A potem wyłuskiwac pojedynczo na patrolach czy wyjazdach właśnie. Jak Niego prowadzi wojnę, to obwini za stratę ludzi tego drugiego. No chyba że chcecie się z nim dogadać, z tym drugim znaczy... - spojrzała pytająco na kompanów i na Mirko.

Eleanor · 02-01-2019, 20:02

- Dogadywanie się, to chyba nie jest dobra opcja. - Stwierdziła tropicielka - Natomiast podoba mi się sugestia Luny. Najlepiej byłoby ich skłócić ze sobą i doprowadzić do zaognienia konfliktu. Moglibyśmy urządzić pułapkę na drodze transportu, może jakąś dziurę w stylu wilczych dołów, zamaskowana tak by nie zauważyli, a potem porwać kogoś z transportu tak by nas nie widział, zasłonić oczy i udawać, że jesteśmy od tamtego drugiego. Nagadać coś obraźliwego na ich wodza i wypuścić. A potem spróbować jakoś sprowokować tych drugich. Wiecie jak to jest: Gdzie dwóch się bije tam trzeci korzysta. Niech się wzajemnie powybijają. Musimy ich tylko do tego przekonać.

Mag · 02-01-2019, 20:25

Vos była prostą kobietą, dlatego knucie intryg i główkowanie jak podejść do trudnego tematu, zostawiała mądrzejszym od siebie. Piła więc sobie wodę, przyglądając się dyskusji pozostałym. Co prawda nie uśmiechało jej się podpisywanie umowy z niziołkami, ale jeśli będą potrzebowali jej sygnatury, to skorzysta ze swojego mało czytelnego pisma, kreśląc "coś tam coś tam" drobnym drukiem i mocno pochyłym.

Sekal · 05-01-2019, 23:26

Niziołki spojrzały po sobie słysząc pytająco. Bez zaskoczenia to Mirko znowu się odezwał, najbardziej niepokorny i ogarnięty z nich wszystkich.
- Nie możemy opuszczać wioski. Gdy nas widzą poza nią to zabierają następne niziołki. Nie wiemy co dzieje się z karawanami, ale jakby zniknęła ta od nas to na pewno zabraliby jeszcze więcej niziołków.
- To niedopuszczalne, aby się tak stało! - zaprotestował od razu kudłaty, na tyle głośno, że nawet starzec głośniej chrapnął. - Podpiszcie dokument - nalegał, wciskając pióro każdemu po kolei.

Elvin wstał i nerwowo zaczął przechadzać się po niskiej izbie, praktycznie szorując głową po suficie. Trzymał się blisko okien, gotowy w każdej chwili na odparcie jakiegoś niespodziewanego ataku. Podpisał się, ale nie brał udziału w dyskusji. Mirko chrząknął.
- Ja coś tam widziałem - skrzywił się na widok spojrzenia kudłatego. - Karawany z rzeczami od nas jadą od razu do zamku NIEGO. To niedaleko, pomiędzy nami i górami. A ten drugi za tym pasmem górskim, więc tak dziwnie by było. Co innego jakby te z rudą karawany znikały - zasugerował delikatnie. - No i muszą być inne osady. Skądś dostarczają nam tę marną żywność, tkaniny i inne potrzebne rzeczy.

Plomiennoluski · 07-01-2019, 22:27

- Hmm, gdyby z kolei niziołki zniknęły prosto z twierdzy... - Rzucił na głos fetchling, ale nie dokończył myśli. - Mam nadzieję, że Niego nie znajdzie tego papieru, trzymacie je gdzieś bezpieczne tutaj, co? - Powiedział Yetar podpisując się na dziwnej umowie. Czy wiedza księżniczki starczy na to, żeby wywiązać się z zadania i pomóc wiosce, przecież mieli również pomóc karawanie, jedno było pewne, nie mogli sprowadzić karawany w te strony, mogło to się dla wszystkich okazać zwyczajnie zabójcze. Musieli natomiast dowiedzieć się więcej na temat tego, co stało się z twierdzą po przeniesieniu księżniczki do obecnego czasu. Gdyby wrócili prosto do karawany, mogliby równie dobrze sprowadzić tam jakichś obserwatorów. Sytuacja nie wyglądała różowo, to, co miało być przygodą i dołączeniem karawany, zamieniło się w całkiem dziką opowieść, którą bard musiałby opowiadać będąc solidnie podchmielonym, albo jako coś z przymrużeniem oka, a nie prawdziwą historię. Jedno musiał przyznać, było ciekawie i nie miał czasu na nudę.

Eleanor · 08-01-2019, 20:16

- Czyli wokół jest więcej wiosek niziołków? - Z zaskoczeniem zapytała tropicielka. Z tego co pamiętała z sytuacji wioski przed zmiana przeszłości, niziołki mieszkały w zupełnym odosobnieniu. - Pomysł z napadem na karawanę rudy jest całkiem dobry. - Dodała jeszcze uśmiechając się do małych rozmówców. Ich pomysł był całkiem dobry i mógł się sprawdzić jeśli obaj antagoniści walczyli ze sobą, dostawy rudy miały dla obu strategiczne znaczenie.

Sayane · 09-01-2019, 08:48

- Może być ruda - skinęła głową Luna patrząc na Vos, zdziwiona że najemniczka tak ochoczo weszła w tą niziołkową kabałę. Oni niejako pracowali dla księżniczki (ten zamek de facto był kiedyś jej) a Eivor... cóż - nie. Ale darowanemu mieczowi nie zagląda się w zęby.

Swoją drogą miała nadzieję, że Niego nie jest jednym z potomków tych, którzy zdobyli twierdzę, bo tamta bitwa wyglądała nieciekawie dla rojalistów i Luna nie życzyła sobie powtórki.

Mag · 10-01-2019, 21:32

Vos podpisała się tak jak zamierzała. Pozostało już tylko czekać kiedy umyślą się co do planu działania.
- To gdzie można się rozłożyć do spania? - zapytała rozglądając się po podłodze. - Musimy jeszcze zaleczyć własne obolałe mięśnie - przypomniała, że nie wszyscy są w stanie idealnego zdrowia.

Sayane · 15-01-2019, 10:00

- Zaraz się wami zajmę - rzekła Luna, pośpiesznie przełykając jedzenie. Chyba w nocy cichaczem skorzysta z własnych zapasów, bo tego było stanowczo za mało. Ale za to poczuła, że rozpiera ją energia, również magiczna. Nawet ta chwila odpoczynku w cieple i bezpieczeństwie zrobiła swoje. Czuła nawet... gdy się skupiła poczuła nawet, że widzi, że WIE jakiej pomocy potrzebują jej towarzysze, gdzie kogo boli i ile mocy trzeba przelać by naprawić poczynione przez harpie szkody.

- A właśnie - wyrocznia spojrzała na Mirko, gdy już przestała zachwycać się swoją wszechwiedzą - Co to był za ryk co słyszeliśmy od was walcząc z harpiami? Przegonił je zupełnie. Dochodził ze strony waszej wioski.

02-01-2019, 00:17	#241
Plomiennoluski Reputacja: 1	Czy mogłyby to być orki, które zgubili przenosząc się w czasie? To było ciężkie pytanie. Opis wskazywał na to, że okoliczny zamek przejęły orki i gobliny i pewnie jakaś większa ich odmiana. To niespecjalnie dobrze wróżyło. Czuł, że musi stanąć w obronie ich gospodarzy, chociażby po to, by odpłacić się za gościnę poprzednim razem, w innej rzeczywistości. Bo zdawało się, że to była inna rzeczywistość, czy może raczej ta sama, ale taka, w której za dużo kamyków spiętrzyło się w jednym miejscu na rzece czasu. Jego żołądek ścisnął się mocno, mimo głodu. Po tych paru kęsach przestał być nagle głodny, a mimo to, starał się coś wcisnąć przez zaciśnięte gardło. Zgoda na pomoc niziołkom, oznaczała po prostu, że będą musieli zająć się zabijaniem orków i goblinów na większą skalę. Miał z tym spore problemy. Zwyczajnie nie podobało mu się zabijanie, nawet jeśli najprawdopodobniej było konieczne. - Zdarzyło się już, że któraś z ich karawan zaginęła po drodze, lub o czymś takim słyszeliście? Wiecie, co by się stało, gdyby jutrzejsza karawana zaginęła w drodze powrotnej? - Powiedział na głos i rozejrzał się po towarzyszach. __________________ Wzory światła i ciemności pośród pajęczyny z kości...

02-01-2019, 20:25	#244
Mag Reputacja: 1	Vos była prostą kobietą, dlatego knucie intryg i główkowanie jak podejść do trudnego tematu, zostawiała mądrzejszym od siebie. Piła więc sobie wodę, przyglądając się dyskusji pozostałym. Co prawda nie uśmiechało jej się podpisywanie umowy z niziołkami, ale jeśli będą potrzebowali jej sygnatury, to skorzysta ze swojego mało czytelnego pisma, kreśląc "coś tam coś tam" drobnym drukiem i mocno pochyłym. __________________ "Just remember, there is a thin line between being a hero and being a memory" Gram jako: Irya, Venora, Chris i Lyn

07-01-2019, 22:27	#246
Plomiennoluski Reputacja: 1	- Hmm, gdyby z kolei niziołki zniknęły prosto z twierdzy... - Rzucił na głos fetchling, ale nie dokończył myśli. - Mam nadzieję, że Niego nie znajdzie tego papieru, trzymacie je gdzieś bezpieczne tutaj, co? - Powiedział Yetar podpisując się na dziwnej umowie. Czy wiedza księżniczki starczy na to, żeby wywiązać się z zadania i pomóc wiosce, przecież mieli również pomóc karawanie, jedno było pewne, nie mogli sprowadzić karawany w te strony, mogło to się dla wszystkich okazać zwyczajnie zabójcze. Musieli natomiast dowiedzieć się więcej na temat tego, co stało się z twierdzą po przeniesieniu księżniczki do obecnego czasu. Gdyby wrócili prosto do karawany, mogliby równie dobrze sprowadzić tam jakichś obserwatorów. Sytuacja nie wyglądała różowo, to, co miało być przygodą i dołączeniem karawany, zamieniło się w całkiem dziką opowieść, którą bard musiałby opowiadać będąc solidnie podchmielonym, albo jako coś z przymrużeniem oka, a nie prawdziwą historię. Jedno musiał przyznać, było ciekawie i nie miał czasu na nudę. __________________ Wzory światła i ciemności pośród pajęczyny z kości...

10-01-2019, 21:32	#249
Mag Reputacja: 1	Vos podpisała się tak jak zamierzała. Pozostało już tylko czekać kiedy umyślą się co do planu działania. - To gdzie można się rozłożyć do spania? - zapytała rozglądając się po podłodze. - Musimy jeszcze zaleczyć własne obolałe mięśnie - przypomniała, że nie wszyscy są w stanie idealnego zdrowia. __________________ "Just remember, there is a thin line between being a hero and being a memory" Gram jako: Irya, Venora, Chris i Lyn

02-01-2019, 08:21	#242
Sayane Reputacja: 1	- Lepiej śledzić i obserwować, a nie zaraz do garów - odparła Luna, która w przeciwieństwie do fetchlinga nie miała problemów z jedzeniem. - A potem wyłuskiwac pojedynczo na patrolach czy wyjazdach właśnie. Jak Niego prowadzi wojnę, to obwini za stratę ludzi tego drugiego. No chyba że chcecie się z nim dogadać, z tym drugim znaczy... - spojrzała pytająco na kompanów i na Mirko.

02-01-2019, 20:02	#243
Eleanor Reputacja: 1	- Dogadywanie się, to chyba nie jest dobra opcja. - Stwierdziła tropicielka - Natomiast podoba mi się sugestia Luny. Najlepiej byłoby ich skłócić ze sobą i doprowadzić do zaognienia konfliktu. Moglibyśmy urządzić pułapkę na drodze transportu, może jakąś dziurę w stylu wilczych dołów, zamaskowana tak by nie zauważyli, a potem porwać kogoś z transportu tak by nas nie widział, zasłonić oczy i udawać, że jesteśmy od tamtego drugiego. Nagadać coś obraźliwego na ich wodza i wypuścić. A potem spróbować jakoś sprowokować tych drugich. Wiecie jak to jest: Gdzie dwóch się bije tam trzeci korzysta. Niech się wzajemnie powybijają. Musimy ich tylko do tego przekonać.

05-01-2019, 23:26	#245
Sekal Reputacja: 1	Niziołki spojrzały po sobie słysząc pytająco. Bez zaskoczenia to Mirko znowu się odezwał, najbardziej niepokorny i ogarnięty z nich wszystkich. - Nie możemy opuszczać wioski. Gdy nas widzą poza nią to zabierają następne niziołki. Nie wiemy co dzieje się z karawanami, ale jakby zniknęła ta od nas to na pewno zabraliby jeszcze więcej niziołków. - To niedopuszczalne, aby się tak stało! - zaprotestował od razu kudłaty, na tyle głośno, że nawet starzec głośniej chrapnął. - Podpiszcie dokument - nalegał, wciskając pióro każdemu po kolei. Elvin wstał i nerwowo zaczął przechadzać się po niskiej izbie, praktycznie szorując głową po suficie. Trzymał się blisko okien, gotowy w każdej chwili na odparcie jakiegoś niespodziewanego ataku. Podpisał się, ale nie brał udziału w dyskusji. Mirko chrząknął. - Ja coś tam widziałem - skrzywił się na widok spojrzenia kudłatego. - Karawany z rzeczami od nas jadą od razu do zamku NIEGO. To niedaleko, pomiędzy nami i górami. A ten drugi za tym pasmem górskim, więc tak dziwnie by było. Co innego jakby te z rudą karawany znikały - zasugerował delikatnie. - No i muszą być inne osady. Skądś dostarczają nam tę marną żywność, tkaniny i inne potrzebne rzeczy.

08-01-2019, 20:16	#247
Eleanor Reputacja: 1	- Czyli wokół jest więcej wiosek niziołków? - Z zaskoczeniem zapytała tropicielka. Z tego co pamiętała z sytuacji wioski przed zmiana przeszłości, niziołki mieszkały w zupełnym odosobnieniu. - Pomysł z napadem na karawanę rudy jest całkiem dobry. - Dodała jeszcze uśmiechając się do małych rozmówców. Ich pomysł był całkiem dobry i mógł się sprawdzić jeśli obaj antagoniści walczyli ze sobą, dostawy rudy miały dla obu strategiczne znaczenie.

09-01-2019, 08:48	#248
Sayane Reputacja: 1	- Może być ruda - skinęła głową Luna patrząc na Vos, zdziwiona że najemniczka tak ochoczo weszła w tą niziołkową kabałę. Oni niejako pracowali dla księżniczki (ten zamek de facto był kiedyś jej) a Eivor... cóż - nie. Ale darowanemu mieczowi nie zagląda się w zęby. Swoją drogą miała nadzieję, że Niego nie jest jednym z potomków tych, którzy zdobyli twierdzę, bo tamta bitwa wyglądała nieciekawie dla rojalistów i Luna nie życzyła sobie powtórki.

15-01-2019, 10:00	#250
Sayane Reputacja: 1	- Zaraz się wami zajmę - rzekła Luna, pośpiesznie przełykając jedzenie. Chyba w nocy cichaczem skorzysta z własnych zapasów, bo tego było stanowczo za mało. Ale za to poczuła, że rozpiera ją energia, również magiczna. Nawet ta chwila odpoczynku w cieple i bezpieczeństwie zrobiła swoje. Czuła nawet... gdy się skupiła poczuła nawet, że widzi, że WIE jakiej pomocy potrzebują jej towarzysze, gdzie kogo boli i ile mocy trzeba przelać by naprawić poczynione przez harpie szkody. - A właśnie - wyrocznia spojrzała na Mirko, gdy już przestała zachwycać się swoją wszechwiedzą - Co to był za ryk co słyszeliśmy od was walcząc z harpiami? Przegonił je zupełnie. Dochodził ze strony waszej wioski.