Zaalaos

Mandragora wyszarpnął miecz z zwłok goblina i machnął nim w bok, tworząc w ten sposób linię z gobliniej krwi na ścianie. Przykucnął i wytarł miecz o ubrania trupa, by w końcu czyste i zadbane ostrze wsunąć do pochwy. Musiał się odwdzięczyć kowalowi, jego cacko ponownie mu pomogło.

Następnie alchemik wyjął z bandoliera miksturę, odkorkował ją i dwoma szybkimi haustami połknął zawartość. Jego rany momentalnie zaczęły się zarastać, ale wiedział że nie może już więcej dzisiaj ryzykować. Jego zasoby magii leczącej skurczyły się do niemal zera, a nie miał zamiaru szukać Walkirii i jej akolitki by zajęły się jego ranami z powodów... Osobistych.

W końcu Bartholomeus zaczął przeszukiwać pomieszczenie, jak i gobliny które zabił w poszukiwaniu czegoś użytecznego, by na końcu skierować swoje kroki do drzwi na północ.

Akcja/ruch: łykam napój leczenia lekkich ran, potem przeszukuję gobliny i pomieszczenie w którym były, na końcu staram się wejść do pomieszczenia na północ korytarza

 

Mag

 

__________________
"Just remember, there is a thin line between being a hero and being a memory"

Gram jako: Irya, Venora, Chris i Lyn

Raga

 

__________________
Walls of stone do not a fortress make. But they're not a bad start.

Plomiennoluski

Raileyn oparł się o ścianę jedną ręką i odsapnął po swoim szaleńczym biegu, starając się uspokoić nie tylko oddech, ale również swoje myśli. - No dobrze. - Rzekł w stronę pluszowego paladyna i grupy, której towarzyszył. - Skoro góra jest chwilowo mało bezpieczna, proponuję zejść do piwnic i dołączyć do reszty oddziału. Zajęcie pozycji taktycznej to jedno, a rozważenie opcji, to całkiem inna sprawa. - Kłos przytaknął sam sobie. - Ktoś jeszcze się ze mną zabiera w tamtą stronę? - Dał chwilę na decyzję Puszkowi oraz towarzyszom. - Randar, też idziesz? - Podniósł głos w stronę druida, który, jak miał nadzieję, dogadał się już z panterą.

 

__________________
Wzory światła i ciemności pośród pajęczyny z kości...

Ranghar

Bartholomeus poczuł jak ciepło z mikstury zasklepia większość jego ran.
Przeszukał ciała goblinów i pokój narad znajdując następujące przedmioty:
1. Gwiaździsty nóż +4 obrażenia, broń do walki wręcz, którą można rzucić i zadać dodatkowe +4 obrażenia.
2. Błogosławieństwo Iomedae (jednorazowy medalion) +1 obrażenia +2 charyzma.
3. Piekący promień (jednorazowy zwój)+12 obrażeń od ognia.
Następnie udał się do drzwi na północy, gdzie czekały go dwa rzędy drzwi po lewej stronie. Wyglądało na to, że dotarł do ostatnich pomieszczeń w tym narożniku.

Raieleyn nie dosłyszał odpowiedzi od druida w zbrojowni.
Pluszowy paladyn rozważył słowa rzemieślnika i pokiwał przecząco głową.
- Bojowy rumak Laerune nie zmieści się w zejściu, kilka osób jest nadal w ciężkim szoku i nie można ich ruszyć nim dojdą do siebie. Poza tym w pomieszczeniu obok są gobliny, które poddały się i trzeba mieć na nie oko. Obawiam się, że musimy się tu ufortyfikować z rannymi.

- Jeśli schodzisz na dół to udam się z tobą. - zadeklarowała Enngu Brightdream najemna chorąża, którą zaklęcie oddzieliło od Balkazara.




II poziom piwnic

Axim rzucił się na ogara, który zaatakował Sybill. Jego atak był przepełniony bólem i wściekłością. Wgryzł się w kark ogara za 12 obrażeń i 1 krytyka rozszarpując skórę i mięśnie wokół szyi. Zacisnął zębiska na ile miał sił, ale nadnaturalna budowa ogara nie pozwoliła przegryźć do końca szyi, ale przynajmniej był trzymany zębiskami w miejscu. Lew Axim wykrwawia się za 6 punktów życia z odciętej ręki, jakby ktoś co chwila wylewał wiadro krwi z jego łapy (zostało 10PŻ).

Rhella dojrzała jak Vylona jest gryziona przez demonicznego niedźwiedziołaka.
- Zostaw ją! atakuj innych! - rozkazała bestii, która nie chętnie odstąpiła od miniszki.
- Vylono co tu robisz z tymi ludźmi? Pojmano cię? - Mniszka milczała, spojrzała na rany, na ramieniu, a następnie powoli zacisnęła pięść.
- Wręcz przeciwnie moja droga. Przyjęto mnie i ty też zostaniesz zaproszona! - Vylona kiwnęła głową Sybill i rzuciła się na Rhellę z pięściami kupując czas Walkirii.
Grad ciosów zasypał zaskoczoną Rhellę, pięści uderzyły w odsłonięte części ciała w podniszczonym przez Axima pancerzu za 7 obrażeń.
Zza kapłanki nagle wyrósł Draug wbijając sztylet w plecy za 5 obrażeń.
- To za okaleczenie zdobywcy mostu!
Spanikowany Gobelin zaczął skakać wokół kapłanki i pryskać napojem leczniczym jej rany próbując je zasklepić, +2 PŻ wchłonęło się przez kontakt ze skórą.

Tarcza Sybill rozbłysła światłem wzmocniona przez medalion. Blask wypełnił sale i otoczył Rhellę, Gobelina, Vylonę i Drauga. Po kilku chwilach światło zgasło, a z tarczy uniosła się gęsta para.
Rhella padła na klęczki, jej skóra pulsowała błękitnym światłem. Z otwartej buzi, nosa i uszu zaczął wydobywać się czarny dym. Dym zaczął obierać kształt czaszki szakala z trzema czerwonymi oczodołami.
- Ty suko kalekiego boga! Upomnę się o mojego czempiona! Spaczę i wykręcę twoje ciało, będziesz mogła rodzić tylko demony!
Trzy oczodoły zaczęły wirować, rozmazując obłok z czaszką szakala. Czarna gęsta chmura zaczęła lecieć przez powietrze ku Sybill, w kierunku jej brzucha.

Nagle przed Sybill pojawiła się tarcza i sylwetka Balkazara.

-Haaahah! Ty głupi orku to na nic! Aaaahhhh... - Czarna chmura parsknęła szyderczo śmiechem, by tylko po chwili wrzasnąć.

Tarcza Balkazara płonęła błękitnym płomieniem, a jego oczy świeciły. Aktywowała się duchowa warta, a w głowie brzmiały słowa płomienistej sylwetki Wszechstwórcy z czasów wskrzeszenia orka na arenie. - Posyłam na ziemię Walkirię, będzie ona moim mieczem i ogniem. Ty zaś będziesz jej tarczą i zdrajcą starego porządku rzeczy. - Balkazar zbierając wszystkie siły odepchnął tarczą smolisty obłok, który zaczął zajmować się błękitnymi wrzącymi płomieniami.
- Niemożliwe... - z oparów wyłoniło się jedno czerwone oko - Ork... - pozostałość chmury wyparowała spalona niebiańską energią - Egidą?

Do pokoju wbiegli również Grzmot, Esmond i Laerune wyszukując celów do ataku, ale przeciwnicy wyparowali zostawiając po sobie tylko smród siarki.
- Demony zniknęły, gdy kapłanka straciła przytomność. Musiała stracić koncentrację nad zaklęciem, które je przywołało.

Ciało kapłanki świeciło się jeszcze przez chwilę, plugawy znak Lamashtu wyryty na brzuchu zasklepił się, ale demoniczna ręka została na swoim miejscu. Rhella otworzyła swoje fioletowe oczy wpatrzona tępo przed siebie, powoli wyciągnęła ręce. Spojrzała na normalną rękę, później na demoniczną. Zszokowana powoli zaczęła obmacywać zdrową ręką twardą skorupę na drugiej.
- Spieprzyłam.
- Wiem - Vylona przytuliła ją do siebie.
- Tak bardzo spieprzyłam.
- Obie spieprzyłyśmy wiele spraw, ale w końcu jesteś wolna od wpływów Lamashtu. Służymy teraz Wszechstwórcy i jego Walkirii.

Gobelin znalazł się w płonącym miejscu, duża płomienna postać spoglądała na niego, a chwilę później wyciągnęła rękę i położyła ją na jego głowie.
- Będziesz służył Walkirii Wszechstwórcy. Ty najmniej znaczący nawet wśród własnego ludu zaświadczysz światu o sprawach najwyższych.
Gobelin leżący niedaleko Rhelli drgnął i otworzył oczy.

 

Zaalaos

Mandragora powoli zaczynał się czuć jak juczny muł. Nie żeby bardzo cierpiał z powodu znajdowania tak wielu ciekawych przedmiotów, ale w jego małym plecaku zwyczajnie brakowało na wszystko miejsca. Gdyby chociaż nie targał ze sobą sterty mikstur i innych alchemicznych wytworów to może udałoby mu się wszystko spakować. Zamiast tego zmuszony był decydować co zostawi, a co weźmie ze sobą. Ostatecznie postanowił wziąć medalion i magiczny zwój, który zamienił w swoim bandolierze na jeden z tych które posiadał.

Po krótkim namyśle zastąpił ostrze które wykuł mu Raileyn na nóż, jako że zawsze był nieco bardziej zręczny niż silny. Spodziewał się że z tą bronią będzie sobie radził nieco lepiej, choć żałował utraty zasięgu jaki zapewniało dłuższe ostrze. Nie chcąc pozbywać się broni permanentnie zrobił nieco porządku w swoim plecaku, wyrzucając z niego butelkę rumu, co pozwoliło mu zapakować do środka miecz, który ledwo, ledwo się zmieścił.

Dobrze przygotowany do dalszej akcji podszedł do ostatnich drzwi, gotów sprawdzić co się za nimi kryje.

Akcja/ruch: podnoszę medalion (zakładam że się mieści w slocie na błogosławieństwa?), wyrzucam zwój widmowego sługi i na jego miejsce pakuję piekący promień, miecz długi wkładam do plecaka, wyrzucam z niego butelkę rumu, w slot broni do walki wręcz wkładam gwiaździsty nóż.
Po tym wszystkim sprawdzam ostatnie 2 pary drzwi, jeśli za nimi niczego ciekawego nie ma to spróbuję wszystko co wyrzuciłem zapakować do juk Shadowmista i poprowadzę konika do przedsionka twierdzy.

 

MTM

 

__________________
"Pulvis et umbra sumus"

Kerm

Walka się skończyła, nim Esmond wziął w niej udział.
No - z tego powodu nie rozpaczał - ważniejsze było zwycięstwo niż udział w nim.
Wyglądało nawet na to, że zyskali sojusznika, ale było jedno 'ale'...

- Ma ktoś jakąś miksturę? Przyda się pomoc, zanim Axim się wykrwawi? - podszedł szybko do leżącego lwa, który nie wyglądał na to, by odpoczywał...

 

Aiko

 

AJT

- Idę, idę, leziemy - krzyknął w końcu krasnolud i popędził z opóźnieniem za Raileynem.