[sesja]Piraci, kamraci joho. - Strona 3

Khalida · 13-05-2007, 20:53

Mnóstwo pytań, ale na żadne nie odpowiedziała. Czekała tylko na swoich ludzi.
Gdy znaleźli się przy niej wszyscy, odwróciła sie do nich i zmierzyła ich stalowym wzrokiem.
-Zanim gdzie kolwiek popłyniemy, zanim cokolwiek zrobimy, chcę, abyśmy coś zrobili. Od tej chwili, ten statek - wskazała na okręt - będzie naszym domem. Będzie dla nas wszystkim. Naszą matką, naszym ojcem, naszym kochankiem, naszym życiem. Tak samo jak załoga. Ale my już sie znamy- pływaliśmy ze sobą, żyliśmy ze sobą, walczyliśmy... Byliśmy razem. Ale tego statku, tego właśnie okrętu nie znamy. Kim on jest? Jaki jest? Czy możemy powiedzieć w którym miejscu na pokładzie jest źle położona deska? Czy możemy powiedzieć który schodek do ładowni skrzypi? Czy możemy powiedzieć na której ścianie znajduje się sęk, przez który nie wygodnie sie onią opierać? Czy możemy powiedzieć, gdzie znajduje się najlepsze dla nas miejsce, aby schować sie, gdy jest nam żle? Czy możemy powiedzieć, gdzie czujemy się na nim najlepiej. Nie. Nie znamy tego okrętu. Nieufamy mu. A to jest najważniejsze - aby sie poznać, i sobie zaufać! Dlatego przestańcie zadawać mi te głupie pytania i marsz mi na okręt! Zbadać go dokąłdnie, poznać go lepiej niż swoją własną, przysłowiową kieszeń! Dopiero gdy mu zaufamy, wypłyniemy!- patrzyła jeszcze na nich chwilę, po czym pogoniła ich ruchem dłoni. Zanim Allandril zdążył wstać spojrzała jeszcze na niego i powiedziała:
-A ty, mój drogi, będziesz dziś odpowiedzialny za załadunek żywności i wody pitnej jak i alkoholi. Po tym jak wszystko to zaniesiesz na statek, daj mi znać, chętnie sprawdzę, czy nie ma w żadnym worku ani beczce czegokolwiek co by mi się niespodobało. Służymy teraz pod banderą królowej, ale nie zmienia to faktu, że jako kapitan mogę użyć kota o dziewięciu ogonach... No już, koniec przedstawienia, brać sie do roboty, wszyscy!- czekała aż wszyscy wejdą na statek, weszła jako ostatnia.

Ailleurs · 13-05-2007, 21:11

Bakly stał pośród ludzi, którzy przez najbliższy czas mieli stać się jego jedynymi towarzyszami, przyjaciółmi a nawet, kto wie, wrogami. Stał, wpatrując się pusto w niebo, nie zwracając najmniejszej uwagi na okręt. Doskwierało mu palące słońce, nie przepadał za taką pogodą. Zamknął oczy i zaczął nasłuchiwać cichego szumu morza. Raz po raz, przez ucho przelatywały mu jakieś słowa pani kapitan, jednak nie zwracał na nie uwagi. Prawie nigdy jej nie słuchał, co nie znaczy, iż jej nie szanował jako swojego przełożonego. Dotarły do niego jej ostatnie słowa "... i alkoholi". Otrząsnął się i, popędzany przez Emilię, wszedł na pokład.

Latilen · 13-05-2007, 21:49

- Ajaj kapitanie. - zasalutowała, choć bardziej to wyglądało na odgonienie muchy. Po czym przyjrzała się dokładniej kadłubowi łajby. Jeśli jest nie wyczyszczony, to trzeba będzie to zrobić. W końcu teraz najważniejsza jest szybkość tej łajby i jej zwrotność. Jej wzrok padł na najmłodszego załoganta. Jakby co nawet wiem, kto się nada. . Na razie uśmiechnęła się półgębkiem i sprężystym krokiem weszła na pokład. No dobrze, najpierw na rufówkę - w końcu to ma być miejsce mojej pracy. A będę pracować jedynie w odpowiednich warunkach. Yr wbiegła po trapie zaraz za swoją panią i zaczęła zwiedzać wszystkie zakamarki nowego miejsca. Trochę jej to zajmie. Sigrid weszła po schodkach na pokład nad kajutą pani kapitan i dokładnie im się przyjrzała. Nie miała zamiaru pewnego dnia potknąć się o wystający gwóźdź, kiedy akurat będzie jej się spieszyć. Potem dokładnie obejrzała koło sterowe. Sprawdziła, ile będzie ją kosztować zmiana kierunku. Potem zwróciła uwagę na stan want i masztu wraz z jego ożeglowaniem koło jej głowy. Udarła kawałek materiału z chustki (pomagając sobie nożem) i zawiesiła icka. Taki wystarczy, będzie dobrze pokazywać kierunek wiatru. Po czym zeskoczyła na śródokręcie i szybkim krokiem skierowała się do ładowni. Schodząc pod pokład rzuciła jeszcze okiem, czy Yr zbytnio nie przeszkadza. Właśnie pałętała się w pobliżu kambuzu. Czyli jak zwykle tylko jej jedzenie w głowie. Później to z nią załatwię. Sigrid nie zwracała uwagi na działa czy hamaki, na to przyjdzie czas później. Po prostu je minęła i zeszła niżej. Zapach stęchłej wody w ładowni uznała za swojski. Podczas swojego pierwszego rejsu, niezauważona przez nikogo, spędziła w takiej wilgotniej, zatęchłej atmosferze całe dwa tygodnie. Dla piętnastolatki przyzwyczajonej do sypiania w łóżku można było nazwać to pewną "odmianą". Jednak wtedy odkryła coś bardzo ważnego - człowiek potrafi się przystosować do wszystkiego.
Przeszła koło prochowni, rzucając okiem na wielkość pomieszczenia i w końcu dotarła do rumpla. Sprawdziła dokładnie, niemalże pedantycznie, czy nie był przegniły, czy liny dobrze trzymały? Jeśli nic nie trzeba wymieć, będę mogła po prostu cieszyć się tym, że jestem już na morzu. W pewnym sensie. Dopóki nie odcumujemy. Ale wtedy zostanę już tylko ja i mój ster, wiatr we włosach, muchy w zębach. Zaśmiała się do siebie. Humor rzeczywiście powoli jej wracał. Dopiero jak poczuję opór steru na pełnym morzu, będę w domu. Ale to jeszcze potrwa, jeśli ładować zapasy ma tylko ten młokos.

Lavi · 13-05-2007, 22:00

Terry Bogard

Wysłuchał co miała do powiedzenia pani Kapitan po czym poczekał aż wszyscy wejdą na pokład. jak na złość poczekał jeszcze chwile po czym powoli ruszył się z miejsca. Bardzo powoli wszedł na statek bacznie obserwując go od samego początku, jego interesował tylko strategiczne miejsca. Gdzie można by walczyć, gdzie się najlepiej ulokować w razie abordażu. Gdy mijał pani Kapitan popatrzał na nią spod kaptura, nie odzywając się ani słowem. Nie było widać jego twarzy lecz pani Kapitan zdążyła się przyzwyczaić do jego milczenia i sposobu w jaki się poruszał. Nauczono go by mówić mało i dużo słuchać oraz tego by nikomu zbędnemu nie pokazywać swojej twarzy. Nawet pani Kapitan dokładnie nie wie jak on wygląda, szatę zdejmuje tylko podczas walki lub podczas snu. Aczkolwiek podczas walki nie ma zbytniego czasu przyglądaniu się mu, stąd ciężko jest go opisać przez osoby trzecie. Właśnie o to w tym wszystkich chodzi. Przechadzał się po statku by następnie zejść pod pokład i wybrać sobie kajutę jak najdalej od wejścia. W ten sposób będzie mięć czas na zebranie się do kupy razie niespodziewanego ataku.

Arentis · 14-05-2007, 07:40

Grid wszedl na statek jako pierwszy. Zerkną na calosc, i odrazu pomaszerowal w strone miejsca gdzie bedzie robil jedzenie dla calej zalogi.
Ze swych kompanow znal tylko troche pania kapitan, tak to byl nowy jak chyba wielu. Postanowil teraz rozpakowac sie, i tak tez zrobil. Po czym pomarszowal do pani kapitan i zapytal:

- Pani kapitan ! Czy mam cos przygotowac ?

14-05-2007, 08:10

Po przemowie pani kapitan udał sie pod pokład do kajut,wszedł do 1 z lewej i rozejrzał sie.rozpakował sie i ruszył pozwiedzać statek.zwiedził mniej więcej połowę i jako tako wiedział gdzie co jest.Zawrócił z powrotem do swojej kajuty i posiedział tam trochę.Znudzony wrócił na pokład i zaczął wpatrywać sie w Może,rozmyślając o przygodzie jaka go czeka.

Caje-e · 14-05-2007, 17:03

Allandril zażenowany rozkazem kapitam został na brzegu najdłużej. "chętnie sprawdzę, czy nie ma w żadnym worku ani beczce czegokolwiek co by mi się niespodobało" - eh nie będzie niczego nie odpowiedniego jak się wywali tę beczkę. Kiedy wszyscy poszli rozejrzeć się po pokładzie Allandril zatkał beczkę do której ćwiczył celność, przewrócił na bok i wturlał do wody. Z tą beczką po sprawie. Mam nadzieje, że nie będzie sprawdzać liczby beczek. Allandril wziął pierwszą beczke i zaczął wtaczać na pokład. O nie, co z tego, że jestem najmłodszy. Nie będą się mną wysługiwać. Nie ma mowy Jak przypomniał sobię o "kocie o dziewięciu ogonach" mina mu lekko zrzędła. Kolejne beczki poszły już szybciej. Wszedł na pokład i rozejrzał się. Zajął pokój naprzeciw pokoju Araganta. Położył się na hamaku nie interesując się statkiem i jego budową. Ciekawe co dziś ten zapchany krasnolud ugotuje. Pewnie zje wszystko sam. Ma tak wielki brzuch i jedzenia nigdy mu dosyć. Zniechęcony postawą innych osobników wobec siebie zaczął się bujać na hamaku. Misja dla królowej. A co mnie to. Po co wymyślono coś takiego jak "królowa". Jakiś debil ubzdurał sobie że rządzi całym krajem i wszyscy mu podlegają i tak idzie z pokolenia na pokolenie. Wyjął pomiętoloną kartkę papieru i zaczął szkicować. Nie szło mu wogóle więc wkurzył się i rzucił kartkę w kąt pomieszczenia. Pobawił się potem z krukiem i w końcu zasnął ze zmęczenia z wtaczania beczek. Niech nie myślą, że tak łatwo się dam i usnął z uśmiechem na twarzy.

Kościej · 14-05-2007, 17:55

Statek załadowano żywnością, wodą, piwem, winem i białym rumem, oraz prochem, kulami i zapasem broni. Gdy wszystko było gotowe, na pokład wgramolił się jeszcze jeden człowiek - staruszek który pokazał wam statek. Jesli dostał od tego zadyszki, to już mu pszeszła i mógł zwrócić się do Miss Kapitan.
-Jak go ochrzcisz Ma'am?- po czym postawił koło jej nóg wiaderko czarnej farby i mały, zgrabny pędzel.

Khalida · 14-05-2007, 20:42

Spojrzała po swojej załodze, kręcącej się po statku.
-Szept- powiedziała do staruszka. Podeszła do masztu i delikatnie pogładziła jego powierzchnię. -Szept- powtórzyła, i to było jej ostatnie słowo. Po tym odwróciła sie do załogi, zwłaszcza do kuka
-Przygotuj, najlepsze danie jakie masz w repertuarze. Niech nasz rejs rozpocznie się suto, bo potem nie wiadomo ile będziemy mieć okazji do bycia rozrzutnymi. - po tych słowach podeszła do Angarata, który stał przy burcie.
-Dopilnuj ich chwilowo, teraz ja się tu troche rozejrzę- powiedziała do niego cicho, po czym pierwsze co zrobiła, to skierowała się do swojej kajuty, obejrzała ją, i potem zrobiła to samo pobieżnie z resztą statku.

Arentis · 15-05-2007, 08:40

Spojrzal na pania kapitan i po chwili rzekl:

-Tak jest pani kapitan ! - po czym kieruje sie w strone kuchni.

Rozpakowuje caly plecak, wszystko kladzie na pulke. Odrazu bierze sie do roboty. Wyciaga potrzebne skladniki i zaczyna robic.
Sok z cytryny polaczyl z rumem, miodem i olejem, dodal curry i wszystko wymieszal. Ryby przekroil na duzo filetow (tak zeby dla kazdego starczylo), i natarl pieprzem. Mieso polal dokladnie marynata, wstawil na powietrze, po 20 minutach odstawil. Filety lekko osaczyl. Ulozyl na posmarowanym olejem ruszcie, zmazyl po około 2 minuty z każdej strony. Po tym, przyszykowal dla kazdego tace i zaczal zanosic. Przeszedl sie po kajucie i wszystkim podawal, po czym mowil:

-Smacznego ! Jedzcie do syta.

13-05-2007, 20:53	#21
Khalida Reputacja: 1	Mnóstwo pytań, ale na żadne nie odpowiedziała. Czekała tylko na swoich ludzi. Gdy znaleźli się przy niej wszyscy, odwróciła sie do nich i zmierzyła ich stalowym wzrokiem. -Zanim gdzie kolwiek popłyniemy, zanim cokolwiek zrobimy, chcę, abyśmy coś zrobili. Od tej chwili, ten statek - wskazała na okręt - będzie naszym domem. Będzie dla nas wszystkim. Naszą matką, naszym ojcem, naszym kochankiem, naszym życiem. Tak samo jak załoga. Ale my już sie znamy- pływaliśmy ze sobą, żyliśmy ze sobą, walczyliśmy... Byliśmy razem. Ale tego statku, tego właśnie okrętu nie znamy. Kim on jest? Jaki jest? Czy możemy powiedzieć w którym miejscu na pokładzie jest źle położona deska? Czy możemy powiedzieć który schodek do ładowni skrzypi? Czy możemy powiedzieć na której ścianie znajduje się sęk, przez który nie wygodnie sie onią opierać? Czy możemy powiedzieć, gdzie znajduje się najlepsze dla nas miejsce, aby schować sie, gdy jest nam żle? Czy możemy powiedzieć, gdzie czujemy się na nim najlepiej. Nie. Nie znamy tego okrętu. Nieufamy mu. A to jest najważniejsze - aby sie poznać, i sobie zaufać! Dlatego przestańcie zadawać mi te głupie pytania i marsz mi na okręt! Zbadać go dokąłdnie, poznać go lepiej niż swoją własną, przysłowiową kieszeń! Dopiero gdy mu zaufamy, wypłyniemy!- patrzyła jeszcze na nich chwilę, po czym pogoniła ich ruchem dłoni. Zanim Allandril zdążył wstać spojrzała jeszcze na niego i powiedziała: -A ty, mój drogi, będziesz dziś odpowiedzialny za załadunek żywności i wody pitnej jak i alkoholi. Po tym jak wszystko to zaniesiesz na statek, daj mi znać, chętnie sprawdzę, czy nie ma w żadnym worku ani beczce czegokolwiek co by mi się niespodobało. Służymy teraz pod banderą królowej, ale nie zmienia to faktu, że jako kapitan mogę użyć kota o dziewięciu ogonach... No już, koniec przedstawienia, brać sie do roboty, wszyscy!- czekała aż wszyscy wejdą na statek, weszła jako ostatnia. __________________ Każdy powinien mieć motto. Nawet jeśli jest dziwne: "I'm greedy, not stupid..." Widzicie?

13-05-2007, 21:49	#23
Latilen Reputacja: 1	Sigrid Olafsdottir - Ajaj kapitanie. - zasalutowała, choć bardziej to wyglądało na odgonienie muchy. Po czym przyjrzała się dokładniej kadłubowi łajby. Jeśli jest nie wyczyszczony, to trzeba będzie to zrobić. W końcu teraz najważniejsza jest szybkość tej łajby i jej zwrotność. Jej wzrok padł na najmłodszego załoganta. Jakby co nawet wiem, kto się nada. . Na razie uśmiechnęła się półgębkiem i sprężystym krokiem weszła na pokład. No dobrze, najpierw na rufówkę - w końcu to ma być miejsce mojej pracy. A będę pracować jedynie w odpowiednich warunkach. Yr wbiegła po trapie zaraz za swoją panią i zaczęła zwiedzać wszystkie zakamarki nowego miejsca. Trochę jej to zajmie. Sigrid weszła po schodkach na pokład nad kajutą pani kapitan i dokładnie im się przyjrzała. Nie miała zamiaru pewnego dnia potknąć się o wystający gwóźdź, kiedy akurat będzie jej się spieszyć. Potem dokładnie obejrzała koło sterowe. Sprawdziła, ile będzie ją kosztować zmiana kierunku. Potem zwróciła uwagę na stan want i masztu wraz z jego ożeglowaniem koło jej głowy. Udarła kawałek materiału z chustki (pomagając sobie nożem) i zawiesiła icka. Taki wystarczy, będzie dobrze pokazywać kierunek wiatru. Po czym zeskoczyła na śródokręcie i szybkim krokiem skierowała się do ładowni. Schodząc pod pokład rzuciła jeszcze okiem, czy Yr zbytnio nie przeszkadza. Właśnie pałętała się w pobliżu kambuzu. Czyli jak zwykle tylko jej jedzenie w głowie. Później to z nią załatwię. Sigrid nie zwracała uwagi na działa czy hamaki, na to przyjdzie czas później. Po prostu je minęła i zeszła niżej. Zapach stęchłej wody w ładowni uznała za swojski. Podczas swojego pierwszego rejsu, niezauważona przez nikogo, spędziła w takiej wilgotniej, zatęchłej atmosferze całe dwa tygodnie. Dla piętnastolatki przyzwyczajonej do sypiania w łóżku można było nazwać to pewną "odmianą". Jednak wtedy odkryła coś bardzo ważnego - człowiek potrafi się przystosować do wszystkiego. Przeszła koło prochowni, rzucając okiem na wielkość pomieszczenia i w końcu dotarła do rumpla. Sprawdziła dokładnie, niemalże pedantycznie, czy nie był przegniły, czy liny dobrze trzymały? Jeśli nic nie trzeba wymieć, będę mogła po prostu cieszyć się tym, że jestem już na morzu. W pewnym sensie. Dopóki nie odcumujemy. Ale wtedy zostanę już tylko ja i mój ster, wiatr we włosach, muchy w zębach. Zaśmiała się do siebie. Humor rzeczywiście powoli jej wracał. Dopiero jak poczuję opór steru na pełnym morzu, będę w domu. Ale to jeszcze potrwa, jeśli ładować zapasy ma tylko ten młokos. __________________ "Women and cats will do as they please, and men and dogs should relax and get used to the idea." Robert A. Heinlein Ostatnio edytowane przez Latilen : 13-05-2007 o 22:03.

13-05-2007, 22:00	#24
Lavi Reputacja: 1	Terry Bogard Wysłuchał co miała do powiedzenia pani Kapitan po czym poczekał aż wszyscy wejdą na pokład. jak na złość poczekał jeszcze chwile po czym powoli ruszył się z miejsca. Bardzo powoli wszedł na statek bacznie obserwując go od samego początku, jego interesował tylko strategiczne miejsca. Gdzie można by walczyć, gdzie się najlepiej ulokować w razie abordażu. Gdy mijał pani Kapitan popatrzał na nią spod kaptura, nie odzywając się ani słowem. Nie było widać jego twarzy lecz pani Kapitan zdążyła się przyzwyczaić do jego milczenia i sposobu w jaki się poruszał. Nauczono go by mówić mało i dużo słuchać oraz tego by nikomu zbędnemu nie pokazywać swojej twarzy. Nawet pani Kapitan dokładnie nie wie jak on wygląda, szatę zdejmuje tylko podczas walki lub podczas snu. Aczkolwiek podczas walki nie ma zbytniego czasu przyglądaniu się mu, stąd ciężko jest go opisać przez osoby trzecie. Właśnie o to w tym wszystkich chodzi. Przechadzał się po statku by następnie zejść pod pokład i wybrać sobie kajutę jak najdalej od wejścia. W ten sposób będzie mięć czas na zebranie się do kupy razie niespodziewanego ataku. __________________ "I never make the same mistakes twice" -- by Me :P Ostatnio edytowane przez Lavi : 13-05-2007 o 22:04.

14-05-2007, 07:40	#25
Arentis Reputacja: 1	Grid wszedl na statek jako pierwszy. Zerkną na calosc, i odrazu pomaszerowal w strone miejsca gdzie bedzie robil jedzenie dla calej zalogi. Ze swych kompanow znal tylko troche pania kapitan, tak to byl nowy jak chyba wielu. Postanowil teraz rozpakowac sie, i tak tez zrobil. Po czym pomarszowal do pani kapitan i zapytal: - Pani kapitan ! Czy mam cos przygotowac ? __________________ :)

14-05-2007, 17:03	#27
Caje-e Reputacja: 1	Allandril zażenowany rozkazem kapitam został na brzegu najdłużej. "chętnie sprawdzę, czy nie ma w żadnym worku ani beczce czegokolwiek co by mi się niespodobało" - eh nie będzie niczego nie odpowiedniego jak się wywali tę beczkę. Kiedy wszyscy poszli rozejrzeć się po pokładzie Allandril zatkał beczkę do której ćwiczył celność, przewrócił na bok i wturlał do wody. Z tą beczką po sprawie. Mam nadzieje, że nie będzie sprawdzać liczby beczek. Allandril wziął pierwszą beczke i zaczął wtaczać na pokład. O nie, co z tego, że jestem najmłodszy. Nie będą się mną wysługiwać. Nie ma mowy Jak przypomniał sobię o "kocie o dziewięciu ogonach" mina mu lekko zrzędła. Kolejne beczki poszły już szybciej. Wszedł na pokład i rozejrzał się. Zajął pokój naprzeciw pokoju Araganta. Położył się na hamaku nie interesując się statkiem i jego budową. Ciekawe co dziś ten zapchany krasnolud ugotuje. Pewnie zje wszystko sam. Ma tak wielki brzuch i jedzenia nigdy mu dosyć. Zniechęcony postawą innych osobników wobec siebie zaczął się bujać na hamaku. Misja dla królowej. A co mnie to. Po co wymyślono coś takiego jak "królowa". Jakiś debil ubzdurał sobie że rządzi całym krajem i wszyscy mu podlegają i tak idzie z pokolenia na pokolenie. Wyjął pomiętoloną kartkę papieru i zaczął szkicować. Nie szło mu wogóle więc wkurzył się i rzucił kartkę w kąt pomieszczenia. Pobawił się potem z krukiem i w końcu zasnął ze zmęczenia z wtaczania beczek. Niech nie myślą, że tak łatwo się dam i usnął z uśmiechem na twarzy. __________________ Allandril Elavien Ostatnio edytowane przez Caje-e : 14-05-2007 o 21:25.

13-05-2007, 21:11	#22
Ailleurs Reputacja: 1	Bakly stał pośród ludzi, którzy przez najbliższy czas mieli stać się jego jedynymi towarzyszami, przyjaciółmi a nawet, kto wie, wrogami. Stał, wpatrując się pusto w niebo, nie zwracając najmniejszej uwagi na okręt. Doskwierało mu palące słońce, nie przepadał za taką pogodą. Zamknął oczy i zaczął nasłuchiwać cichego szumu morza. Raz po raz, przez ucho przelatywały mu jakieś słowa pani kapitan, jednak nie zwracał na nie uwagi. Prawie nigdy jej nie słuchał, co nie znaczy, iż jej nie szanował jako swojego przełożonego. Dotarły do niego jej ostatnie słowa "... i alkoholi". Otrząsnął się i, popędzany przez Emilię, wszedł na pokład.

14-05-2007, 08:10	#26
Andregor Poziom Ostrzeżenia: (0%)	Po przemowie pani kapitan udał sie pod pokład do kajut,wszedł do 1 z lewej i rozejrzał sie.rozpakował sie i ruszył pozwiedzać statek.zwiedził mniej więcej połowę i jako tako wiedział gdzie co jest.Zawrócił z powrotem do swojej kajuty i posiedział tam trochę.Znudzony wrócił na pokład i zaczął wpatrywać sie w Może,rozmyślając o przygodzie jaka go czeka.

14-05-2007, 17:55	#28
Kościej Reputacja: 1	Statek załadowano żywnością, wodą, piwem, winem i białym rumem, oraz prochem, kulami i zapasem broni. Gdy wszystko było gotowe, na pokład wgramolił się jeszcze jeden człowiek - staruszek który pokazał wam statek. Jesli dostał od tego zadyszki, to już mu pszeszła i mógł zwrócić się do Miss Kapitan. -Jak go ochrzcisz Ma'am?- po czym postawił koło jej nóg wiaderko czarnej farby i mały, zgrabny pędzel. __________________ *ZA KAŻDYM RAZEM KIEDY PISZESZ GŁUPIE POSTY BÓG ZABIJA KOTKA!*

14-05-2007, 20:42	#29
Khalida Reputacja: 1	Spojrzała po swojej załodze, kręcącej się po statku. -Szept- powiedziała do staruszka. Podeszła do masztu i delikatnie pogładziła jego powierzchnię. -Szept- powtórzyła, i to było jej ostatnie słowo. Po tym odwróciła sie do załogi, zwłaszcza do kuka -Przygotuj, najlepsze danie jakie masz w repertuarze. Niech nasz rejs rozpocznie się suto, bo potem nie wiadomo ile będziemy mieć okazji do bycia rozrzutnymi. - po tych słowach podeszła do Angarata, który stał przy burcie. -Dopilnuj ich chwilowo, teraz ja się tu troche rozejrzę- powiedziała do niego cicho, po czym pierwsze co zrobiła, to skierowała się do swojej kajuty, obejrzała ją, i potem zrobiła to samo pobieżnie z resztą statku. __________________ Każdy powinien mieć motto. Nawet jeśli jest dziwne: "I'm greedy, not stupid..." Widzicie?

15-05-2007, 08:40	#30
Arentis Reputacja: 1	Spojrzal na pania kapitan i po chwili rzekl: -Tak jest pani kapitan ! - po czym kieruje sie w strone kuchni. Rozpakowuje caly plecak, wszystko kladzie na pulke. Odrazu bierze sie do roboty. Wyciaga potrzebne skladniki i zaczyna robic. Sok z cytryny polaczyl z rumem, miodem i olejem, dodal curry i wszystko wymieszal. Ryby przekroil na duzo filetow (tak zeby dla kazdego starczylo), i natarl pieprzem. Mieso polal dokladnie marynata, wstawil na powietrze, po 20 minutach odstawil. Filety lekko osaczyl. Ulozyl na posmarowanym olejem ruszcie, zmazyl po około 2 minuty z każdej strony. Po tym, przyszykowal dla kazdego tace i zaczal zanosic. Przeszedl sie po kajucie i wszystkim podawal, po czym mowil: -Smacznego ! Jedzcie do syta. __________________ :)