Donki

- Niah niah półważki !- krzyknął Aquodayro gdy jakby z nikąd pojawiły się trzy smoczydła. Cóż za marna namiastka ważek... pomyślał czarownik. Pierwszym zaklęciem jakiego urzył mag było przyzwanie stworzenia, które by go broniło. Paradoksalnie tym stworzeniem okazała się być wiwerna (choć innego rodzaju, ale zawsze smok). Istota ta sięgała starcowi gdzieś do ramion, więc najprawdopodobniej wiwerna była jeszcze młoda. Gdy potwór zmaterialiwował się tylko, obrócił swoją głowę w stronę czarodzieja i zasyczał jakby chciał się zapytać kogo ma zaatakować.
- Czekaj. Gryść bedziesz gdy na mnie ruszyć zechcą- rzekł podnieconym głosem dziad i natychmiast zabrał się za tworzenie nowego czaru. Wybór padł na błyskawicę, a została ona posłana w kierunku półsmoka który jeszcze nie zdąrzył nikogo zaatakować...

 

Zafrire

Adrila wysłuchała pieśni, w trakcie której spojrzała jeszcze na barda załzawioną twarzą, kiedy skończył nie powiedziała ani słowa, oprócz ktrótkiego dziękuje kiedy skończył śpiewać. Była zmęczona podróżą chociaż tego nie okazywała kiedy w końcu zarządzili noclego była szczęśliwa. Kiedy wyszli na polanę i zobaczyła 3 półsmoki, w pierwszej chwili była oszołomiona i nie wiedziałą co ze sobą zrobić. W końcu nigdy nie walczyła tak naprawdę. Patrzyła jak pierwszy półsmok atakuje, a później trzeci, w zamieszaniu jakie wywołał czarownik odsunęła się kawałek ściągnęła z pleców łuk, napięła cięciwe i wystrzeliła w stronę półsmoka, który zaatakował Veinsteela. Miała tylko nadzije, że udało jej się trafić.

 

__________________
Irokez lub glaca to powód do dumy...

Mael

Pojawienie się półsmoków zdziwiło Peredhila, który jednakże przyznał w duszy, że nareszcie zaczyna się coś dziać; coś co mogłoby się stać tematem na pieśni. Jednak jak na razie nie był to czas na składanie rymów. Półelf wyciągnął łuk i szybko wystrzelił kilka strzał wq kierunku skrzydeł półsmoka, który właśnie szarżował na Veinsteela. Następnie zaś natarł na stwora mając nadzieję, że razem jakoś zdołają go pokonać…

 

__________________
Wyjechałem na dłużej! Nie mam dojścia do kompa! Help!
MG niech poprowadzą lub uśmiercą moją postać wg. uznania! Graczy przepraszam i proszę o wyrozumiałość!

Astaroth

Gdy Tantalion ujrzał smoczydła, przed jego oczyma pojawiła się wizja z przeszłości: oto armia smoczydeł szturmuje umocnienia Zakonu, prowadzona przez straszliwego smoka-zombi, a dawnego czerwonego smoka, Thiradrinoxinotla. Zobaczył ciała swoich braci rozszarpane przez żądne krwi bestie, klasztor zamieniony w ruinę i zbeszczeszczone relikwie Duriana. To był prawdziwy dzień sądu. Upadek. Tantalion chwycił mocno swoją tarczę, a jego czy zapłonęły gniewem. Wyjął jednym, płynnym ruchem katanę - "Kieł Chłodu", której klinga miała dziwną, niebieskawą poświatę. Spojrzał uważnie na bestie. *Czy któryś z nich był tam wtedy?* - zadał sobie pytanie, ale na rozmyślania nie było czasu. Jeden ze smoczydeł zamachnął się na niego swoim ostrzem, ale ruch był łatwy do przewidzenia. Tantalion przyjął uderzenie na tarczę, która odbiła cios z głuchym łoskotem. Jednocześnie odchylił się w prawo i wykonał błyskawiczny ruch klingą z góry na dół pod ostrym katem, celując w golenie przeciwnika bliżej kostek.

 

Zak

Perendhil jako pierwszy przystąpił do kontrataku. Wystrzelił strzałę w skrzydło smoczydła atakującego Veinstella. Odległośc nie była zbyt duża więc strzała trafiła w cel. Gad wrzasnął potwornie i odwrucił się w stronę barda. Nagle nie wiadomo kiedy wyskoczył Kelgar z okrzykiem zamieżając ranic bestię w rękę swoim toporem. Uderzenie nie było zbytnio precyzyjne dlatego smoczydło sparowało je bez problemu i odpowiedziało kontrą. W tym momencie znowu pojawił się Perendhil ze swoim mieczem nacierając na bestię. Rozpoczeła się wymiana ciosów między smokiem a Kelgarem i Perendhilem. Veinsteel zdążył się pozbierac po odskoku przed pierwszym uderzeniem.

W tym samym czasie Aquodayro cisnął błykawicą w smoczydło stojące na uboczu. Stwór padł na ziemię lecz tylko na chwilę. Zdezorientowany podniósł się i zaczął się rozglądac po polanie oszołomiony ciosem. Całe ciało smoka było osmolone, lecz bez większych obrażeń.

Adrila wystrzeliła strzałę w smoka walczącego z Kelgarem i Perendhilem. Nie trafiła w cel lecz rozproszyła go tym dając okazję walczącym na cios. Po zablokowaniu tarczą ciosu, Tantalion wymierzył cios w nogi smoczydła. Udeżenie doszło do celu lecz nie przebiło to jego łusek. Magia zimna spowodowła odrętwienie nogi. Widząc to Mallun zaszarżował na gada wbijając swój topór w jego pierś. Bestia padła. W ułamku sekundy nie wiadomo z kąd Krasnolud przyjął udeżenie wielką pięścią w twarz co odrzuciło go kawałek do tyłu. To trzeci smok otrząsnął się z szoku po uderzeniu błyskawicy. W tej chwili zamachnął się na Aquodayro.

 

Zafrire

Adrila zaczęła się rozglądać, żeby przynajmniej po części wiedzieć co się teraz dzieje. Kiedy zobaczyła bestie, która atakowała Aquodayro wystrzeliła jeszcze w stronę smoczydła dwie strzały "może teraz trafię" Była zła na siebie że nie może nic więcej zrobić. Mogła strzelić, a później tylko patrzeć czy się udało. Nie rzuci się w końcu ze sztyletami, bo to i tak nic nie da. Zaczęła nawet myśleć czy jej nie wyrzucą z drużyny, skoro i tak prawie nic nie robi.

 

__________________
Irokez lub glaca to powód do dumy...

Donki

- Gryź!- krzyknął mag do przyzwanej przed chwilą wiwerny. Ta ja posłuszny sługa rzuciła się na smoczydło z silnym zamiarem przegryzienia gardła potwora. To dało stracowi chwilę, by wypowiedzieć inkantację do następnego zaklęcia. Aquodayro był już nieco osłabiony. Skarcił się w duchu, że niepotrzebnie marnował siły na tamten wyskok z tawerną, który zmniejszył tylko jego moc. Przecież i tak rzezi widzieć nie mogłem... pomyślał czarownik, ale w tym momencie rzucanie zaklęcia dobiegło końca. Ciało Aquodayro wpierw zabłysło słabym światłem, by po chwili zniknąć całkowicie. Mag zdecydowanie nie miał teraz ochoty urzywac swego magicznego kija dlatego skorzystałz niewidzialności, a następnie udał się trochę dalej by z tego miejsca wysłac w stronę jaszczura który próbował go zaatakować magiczne pociski.

 

Alaron Elessedil

Veinsteel usłyszał tylko jak nieznajomy przedstawia się jako mag Rohnaar, a na resztę pytań odpowiadał burknięciem.
No cóż... Tacy jak on nie przeżyją długo, gdyż tak naprawdę są sami i nikt nic o nich nie wie, więc nie wiadomo jak ich rozstawić podczas walki. W każdym razie to nie mój problem. Próbowałem-pomyślał, lecz dalej nie był skory do zaufania zarówno Rohnaarowi jak też Adrili.
Lepiej niepotrzebnie mieć się na baczności niż wykazać się bezmyślnością i polec na tym-pomyślał.
Ruszyli dalej. Prowadził Mallun, a pochód zamykał Vein, osłaniając tyły, a przy okazji pilnując dwójki "nowych". Miał całkiem dobry wgląd na wszystko prawie przez cały czas. Obserwował każdego członka drużyny, ale widok ograniczała ciemność, lecz mimo wszystko jego wzrok pozwalał mu ją przeniknąć, nawet jeżeli nie całkiem, to po części.
Szli bardzo długo, co po części zmęczyło Veinsteela. Spojrzał w gwiazdy i stwierdził, że jest koło godziny 4.30. Nagle Mallun zatrzymał pochód, nerwowo rozglądając się.
-Wkraczamy na ziemie oblegane przez smoczydła... Od tej pory żadnych rozmów, postojów, krzyków i śpiewania-wyszeptał Krasnolud, a Veinsteel skinął głową powoli, nie wydając żadnego dźwięku.
Ludzka adrenalina wpompowała się w serce Półelfa, ożywiając i niwelując zmęczenie do zera.
Całą godzinę był w stanie gotowości, ignorując ewentualne zmęczenie, gdy prowadzący Krasnolud zatrzymał pochód ponownie. Rozejrzał się i podążył za wzrokiem krasnoluda, który zatrzymał się na szczelinie.
-Tam...-szepnął, wskazując ową szczelinę. Była tak wąska, że ledwo mogła się przecisnąć jedna osoba. Po kolei przeciskali się do środka, a ostatni wszedł Mordinan. Gdy był w środku, Krasnolud rzekł:
-Będziemy trzymać wartę po kolei, ja obejmę posterunek jako pierwszy-to powiedziawszy otrzymał od Veina potwierdzenie w postaci skinienia. Veinsteel nauczył się od ojca jak błyskawicznie zasnąć. Powiedział mu, że kiedyś to się przyda w życiu i rzeczywiście. Ledwo się położył, a już zasnął.
Po chwili obudził się i zobaczył nad sobą twarz Krasnoluda.
-Twoja kolej-rzekł, zaś sam położył się. Vein usiadł przy wejściu, obserwując i nasłuchując, ale nic się nie działo... Siedział spokojnie przez jakiś czas, nudząc się niemiłosiernie, więc zaczął czyścić miecz jakąś szmatką, którą znalazł w kieszeni. Gdy zakończył tą czynność, postanowił, że nadeszła już pora zmiany, obudził Peredhila, a sam jeszcze poszedł się zdrzemnąć. Położył się i ponownie zasnął bez żadnego problemu.
Jakiś czas później obudziło go nieprzyjemna przeczucie, że coś się dzieje. Zerwał się na równe nogi, ale nic się nie działo. Każdy z osobna powoli budził się ze snu, a Vein odetchnął z ulgą, lecz nie mniej nie podobało mu się owe przeczucie.
-Chodźmy, mamy jeszcze 2 godziny marszu do ruin wioski-rzekł Krasnolud. Ruszyli dalej w porę, w której robiło się niezwykle duszno i gorąco.
Nagle wyszli na polanę, co wcale nie spodobało się Veinowi.
Ewentualne smoki nie będą miały problemu z otoczeniem nas-pomyślał.
-Nie podoba mi się tutaj, musimy...-rzekł Mallun, lecz nie dokończył, gdyż nagle pojawiły się trzy półsmoki. Widok ten zaskoczył Veinsteela, ale szybko się z tego otrząsnął, gdyż podzielono ich na dwie grupy. On razem z Peredhilem, Kelgarem oraz Rohnaarem.
Nagle półsmok zaatakował Półelfa, który odskoczył bez większych problemów, ale niestety magowi się nie udało. Kątem oka dostrzegł Kelgara, szarżującego z toporem w ręku, Aquodauro, którzy przywołał wyvernę i jeszcze jakieś zaklęcie, Tantaliona, atakującego kataną i Peredhila oraz Adrilę strzelającego do półsmoka.
Czarodziej rzucił błyskawicę na smoka na uboczu i trafił powalając go, lecz tamten szybko się podniósł. Mimo wszystko był zdezorientowany, co pomogło Veinowi. Błyskawicznie ściągnął łuk z pleców i nałożył strzałę na cięciwę, zaś kolejne dwie trzymał w zębach. Pierwszą celował w miękkie podgardle, drugą w oko gada, zaś trzecią w skrzydło.
Trafiałem z Gryfa w jelenia to powinienem trafić też w oko. Mniej więcej tej samej wielkości-pomyślał, wyciągając kolejne trzy strzały, lecz tamte posłał w kierunku smoka atakującego Peredhila i Kelgara. Jeżeli żadna z bestii nie padnie, przyjdzie z pomogą jego grupie. Miał zamiar wtedy przebić podgardle mieczem lub ciąć po oczach albo skrzydłach.
Zobaczymy na co was stać, kreatury-pomyślał, wypuszczając trzecią strzałę.

 

Astaroth

Tantalion ciął precyzyjnie w nogi, ale klinga tylko zarysowała łuski na kończynach gada. Jednak jej magia dała się we znaki potworowi, który stracił mobilnośc, dotknięty przenikliwym zimnem. *Koniec półśrodków.* - pomyślał, szykując się do bardziej zdecydowanego uderzenia, ale nim zdążył zareagować, Mallun wyrósł jak spod ziemi ze swoim toporem, kończąc całą zabawę. Tantalion skinął z aprobatą w stronę krasnoluda, po czym szybko rozejrzał się za kolejnym przeciwnikiem. Nie musiał długo szukać. Trafiony na początku walki magiczną błyskawicą potwór, otrząsnął się z chwilowego szoku i zaszarżował na Aquodayro. Mag posłał przeciw niemu dopiero co przywołaną wiwernę, która zdawała się całkowicie pochłaniać uwagę stwora. Tantalion dostrzegł mozliwość zajścia wroga od tyłu. Wyćwiczonym ruchem zarzucił tarczę na plecy (miała do tego specjalny pas skórzany) i ujął oburącz swoją katanę. "Siedząc" gadowi na plecach, rzucił się do przodu i ciął w poprzek na połowie długości gadziego ogona, starając się go odciąć, wykorzystując pęd i masę ciała do zwiekszenia siły uderzenia.

 

Kelgar

Kelgar po nie udanym ataku pomyślał -Co ze mnie za amator co mi sie stało chyba wyszedłem z wprawy.Kelgar widząc Perendhila biegnącego na smoka krzyknął -No wreszcie co tak długo.W zamieszaniu bitewnym widząc że już jeden smok padł na glebę Krasnolud wpadł na pomysł.
-Perendhil słuchaj musimy zabić tego półsmoka.Mam plan ja podetnę tego smoka a ty go dobijesz.Po chwili Kelgar odrazy wziął sie do roboty. podszedł do smoka na długość swojego topora i pochylił sie jak najbardziej potrafił od razu wyprowadzając atak na nogi połsmoka i tylko czekał na reakcje Perendhila