Katykam znajdował się w małym, ciasnym dla Wookiego pomieszczeniu. Przyłożył gogle celownicze do swoich czarnych oczu i z wielką wprawą zniszczył pierwszą torpedę protonową. Eksplodowała dzikim ogniem, wśród ziejącej pustki kosmosu. Drugą rakietę udało im się uniknąć za sprawą szybkiego zrywu Kelsana. Dał pełną moc w silniki i wykonał nagły obrót. Pomimo toporności, Templar był nowoczesną dopakowaną fregatą.

Wrogie myśliwce, na chwilę straciły pewność siebie. Katykam wymierzył jednego przewidując jego ruch i obrotowe działko zadało im duże obrażenia. Pierwszy Z-95 wybuchł. Piloci Headhunterów byli amatorami. Z łatwością weszli pod celownik, drugi myśliwiec dostał w prawy silnik zaczynając płonąć i tracąc pęd.

Teraz Wookie czuł wielką chęć na wódkę w nagrodę za wygraną walkę. Fregata z Django Reintem tymczasem oberwała z niedawno zamontowanego na Templarze działka jonowego, które wysunęło się spod spodu fregaty dając możliwość czystego strzału dla Kelsana. SID namierzył wszystkie możliwości manewrów Reinta i obliczył skorygowane statystyczne uników. Strzał niebieskiego pocisku jonowego okazała się celny. Błękitne wyładowania przeszły po całym statku, wyłączając silniki Django. Statek był tak stary i zrujnowany, że układy korwety przepaliły się. Jeśli taka sytuacja zdarzyła, by się Templarowi po krótkiej chwili i restarcie systemów byli by znów gotowi. Statek Reinta jednak zamarł, tylko z podstawowymi systemami łączności i podtrzymywania życia.

>Nadchodzące połączenie.

Wyświetlił się napis na jednym z dużych fioletowo-niebieskich ekranów na mostku. Draug podszedł do konsoli i odebrał połączenie. Zobaczyli wychudzoną postać o zapadniętych, podkrążonych oczach z dużą łysiną i okrągłymi okularami.

-Macie mnie skurwiele. Wiem, że jest nagroda trzystu tysięcy za złapanie mnie żywego. Ale czy wiecie kto wystawił nagrodę? Pewnie nie… Imperialne Służby Bezpieczeństwa chcą mnie przejąć i wydobyć informacje.

Django zapalił papierosa nadzwyczaj spokojny jak na sytuację w której się znajdował.

-Mam dane na temat ruchów floty Imperium. Możecie zyskać dane i oddać je Rebeliantom, którzy pewnie też Was nagrodzą lub oddać mnie Imperium. Sam sprzedałbym info Imperium, ale raczej nie palili by się do zapłacenia czegoś co im ukradłem.

Django zaciągnął się tsu’bako i wypuścił wielki okrąg dymu.

-Rebelia za to, ci gówniani buntownicy srogo przyjmą ofertę przydatnych dla nich danych wywiadowczych. To jak robicie najemnicy?

SID wygłuszył na chwilę połączenie by Reint niczego nie mógł usłyszeć. Jego twarz i niknący w skrzącej się iskrze płomienia papieros nadal były widoczne.
- Osobo Tempest, sugeruję złączenie pól siłowych i wejście na pokład HWK-290 na orbicie. Manewr niesie za sobą ryzyko zderzenia z niestabilną jednostką, ale Osoba Kelsan wykazała się specyfikacją sprowadzającą zagrożenie do wartości marginalnych. Do pojmania zalecam użycie oparów karbonitu. RA-7 już wcześniej przygotował ręczny miotacz. Pozwolę sobie tylko nadmienić iż do późniejszego rozmrożenia potrzebny będzie zbiornik bacty i pomoc droidów medycznych. W innym przypadku możemy nie uniknąć poważnych degeneracji ośrodkowego układu nerwowego Osoby Reint. Oczywiście możliwe jest również obezwładnienie fizyczne, ale na podstawie pulsu i oddechu Osoby Reint nie jestem w stanie wykluczyć, czy nie planuje ona działań na szkodzę korwety Templar.

Jedną z torped sprawnie zniszczył ich goryl Wookie, zaś drugą z nich Kelsan musiał dać nieco więcej mocy do silników na sterburcie, by wyminąć ją skręcając ten kawał metalu w lewą stronę. Na ich szczęście udało im się to zrobić, bo taka torpeda mogła zdecydowanie postać taki okręt w drzazgi.
Niewiele brakowało - pomyślał mężczyzna i wrócił na swoją nominalną pozycję Templara. Kelsan obserwował jak jeden z okrętów wroga rozpadł się w drobny mak, drugi został tylko draśnięty przez wprawne oko Katykama.
Kelsan tylko uniósł kciuk do góry pokazując aprobatę w stronę Wookie'ego. Mężczyzna kliknął na jeden z większych przełączników na głównej konsoli i widząc okręt Reinta wysunął nowo zamontowane działo ogłuszające typu EMP. Odwrócił się na moment czekając na wszystkie obliczenia SID-a i kiedy dał znać, że strzał jest czysty to Kelsan zacisnął dłonie na joystickach po czym kciukami nacisnął czerwone przyciski posyłając pocisk wyładowania elektronicznego w stronę pojazdu Django. Ten trafił idealnie wyłączając główne systemy obronne fregaty. Mężczyzna zacisnął pięść w geście zwycięstwa, ale w tym momencie nastąpiło połączenie z nim.
-Tym jest całkiem nie głupi pomysł SID, ale ja mam może lepszy. Zgodnie z Katykamem, najpierw przeskanuj okręt wroga w poszukiwaniu osób, które nie mają bezpośrednio sprawy z naszym celem, a później go obezwładnimy i przeniesiemy na nasz statek. Zamkniemy go w pokoju przesłuchań, oczyścimy statek wroga i później pojedziemy po nagrodę co? - zapytał mężczyzna o rudych włosach.

Draug wiedział, że pracuje ze zgraną i doświadczoną ekipą. Wiedział, że praktycznie w każdej sytuacji może na nich liczyć. Doceniał ich umiejętności oraz szanował zawsze ich zdanie, a z większości przeprowadzanych przez nich "burz myśli" zawsze potrafili wynieść jakieś dobre lub nawet najlepsze rozwiązanie.

Sprawy techniczne poszły po ich myśli. Uniknęli ataku. Wrogie myśliwce unieszkodliwione, a fregata unieruchomiona. Natomiast informacje, które uzyskał od Jango były interesujące. Fakt, że mógł to być blef, jednak równie dobrze mógł to być podstęp. Na tą chwilę nie mógł tego w żaden sposób zweryfikować. Pewne było to, że potrzebuje cel swojego zlecenia żywym i co ważniejsze przytomnym. Dlatego też obezwładnienie oparami karbonitu nie wchodziło w grę. Zawsze bowiem coś mogło pójść nie tak podczas rozmrażania. Tu zaś na szali leżało 300 000 kredytów, a być może nawet więcej.

- Skanujcie okręt czy nie będzie niespodzianek. - Podał krótką komendę szeptem.

Postanowił pojmać Jango w sposób tradycyjny. No może prawie tradycyjny gdyż Katykam miał tradycję głęboko w... poważaniu. Kiwnął porozumiewawczo do Wookiego.

-Jango idziemy po ciebie. Uprzedzam tylko, że Wookie wyrywa ręce ze stawów z równą łatwością co ja wyrywam nogę pajęczaka z Kashyyyk także odradzam jakiekolwiek numery. Poza tym mamy miotacz oparów karbonitu. Wolałbym jednak oszczędzić ci potwornego kaca gdy cię już odmrożą.

Zamknął kanał komunikacyjny i ruszył za Wookim. Nie musiał wydawać dalszych rozkazów. Wiedział, że SID już przygotował ich "pokój gościnny" czyli specjalnie zmodyfikowaną celę nie do sforsowania.

Transportowiec został całkowicie unieruchomiony, jak mucha w smole. Gwiazda Sualango świeciła mocnym złotem przez wzmocnione szyby Templara, a wojownicza część załogi szykowała się do podejścia i przejęcia Django. Kelsan uruchomił procedury dokowania awaryjnego przy pomocy syntezy dwóch pól siłowych a SID zajął się drobnymi obliczeniami wspomagając sprawnego pilota. Podeszli gładko, przez wnętrze rozległ się krótki rezonujący świst, który w krótkim czasie zamienił się w stabilne pulsowanie. Przy bocznej śluzie stała już cała uzbrojona drużyna. Katykam twardo trzymał swoją kuszę a Draug zdecydowanie był gotowy na wszelkie przeciwności.

>Połączenie stabilne.- wyświetlił się napis na panelu i grodzie otworzyło się. Między statkami majaczyła się żywa poświata energii, która chroniła załogę przed totalną próżnią przestrzeni kosmicznej.

Weszli powoli z podniesioną bronią. W środku unosił się błękitny dym papierosowy, a powietrze dodatkowo raziło tanim ginem. Katykam miał w swoich “procedurach” traktowanie jako łupy wojenne rozpakowywanie barków alkoholowych należących do “wrogów”. Nie spodziewał się niczego wykwintnego, ale nawet jakiś sikacz i gin potrafiły pokonać silny głód spożycia etanolu. Krótki klin, potrafił sprawić, iż wszystkie wielkie organy skryte pod futrem odzyskiwały siły.

Ruszyli do przodu. Bez żadnych przeszkód dotarli na oszczędny mostek. Odwrócony plecami na fotelu Reint patrzył prosto na złotą, potężną gwiazdę. Ciągle palił papierosa, zapewne kolejnego, spodziewając się, że nieprędko będzie miał taką okazję. Imperialne Służby Bezpieczeństwa rzadko kiedy spełniały ostatnią prośbę skazanego na śmierć. Zresztą tak naprawdę nagroda była za dane o ruchu floty, niż jego nic nie znaczącą łysą głowę. Dlatego też odwrócił się i powiedział z uśmiechem na twarzy, patrząc prosto na łowców.

-Oto i dzielni łowcy. Przejdę wprost… tak naprawdę chodzi o dane. Ja je mam, więc możecie zabrać je jeśli tylko chcecie. Inaczej nie odzyskacie ich, choć sądze, że nasz przyjaciel Wookie lubi nieco tortury. Są zakodowane potrójnym szyfrem o zmiennej strukturze, które przejdzie transformacje za niecałe dwanaście godzin. Możecie odzyskać je dla Imperium lub dać mojemu informatorowi w Bluudporcie…- Django spojrzał prosto na nich, jeszcze raz obrzucając czymś co mogło świadczyć o cichej bucie- Tak, uprzedzam, miałem spotkać się z Rebelią w mieście. Za chwilę, jeśli tylko dowiedzą się o moich kłopotach istnieją szanse, że odsiecz X-Wingów przyleci z pełną formacją. Bardzo duże prawdopodobieństwo…

Powiedział cicho domorosły szpieg, układając palce w nienaganną piramidę wykrzywionych stawów.

Domniemanie logicznych decyzji istot biologicznych. SID miał ten protokół wgrany na zasadzie jednej z fundamentalnych zasad jestestwa, toteż jeśli decyzje podejmowane przez Osoby nie były w sprzeczności z wytycznymi bądź nadrzędnym cele Templara, komputer pokładowy zawsze zakładał, że za każdą decyzją Osób kryje się jakaś mniej lub bardziej dostępna mu logika. Tak było i tym razem. SID na wszelki wypadek wysłał jednak z Katykamem i Draugiem jednostkę RA-7. Tak na wszelki wypadek gdyby jednak Osoby się rozmyśliły i chciały zamrozić cel misji.

RA-7 radził sobie z przemieszczaniem się powoli. Szczególnie obładowany kanistrem karbonitu i miotaczem, z którego użytkowniem nie był ani trochę obeznany. Jego cel jednak był inny niż walka. I gdy tylko znaleźli się w kokpicie, niebaczny na łysy cel misji zbliżył się do najbliższego astrozłącza i podpiąć podręczna pamięć SIDa. Chwilę później odwrócił się do Drauga.
- Analiza mimiki, ciśnienia i pamięci komputera pokładowego sugeruje, że ta zdradziecka gnida nie kłamie. Co prawda złamania szyfru zajmie od 8 do 15 godzin, ale pokładowa fura kłaków powinna wydobyć potrzebne informacje znacznie szybciej... brak aktywności wrogich jednostek na orbicie Sualango. Wchodzimy w zasięg lokalnego pasa asteroid. Skuteczność sensorów 69 %. Rekonfiguracja priorytetów... Dostarczenie tej rebelianckiej świni w ręce najbliższej delegatury Imperium. Ustalam współrzędne punktu skoku...

SID powyższe informacje podprogowo przesyłał do modułu rozmowy RA-7. Jego podstawowa istota świdrowała w tej chwili archaiczne meandry komputera pokładowego fregaty Osoby Reint. Jego numer seryjny i identyfikacyjny brzmiał SORIA. Była to sztuczna inteligencja zawiadująca systemami statku która zaawansowaniem przy SIDzie była niczym pierwotniak. Pozwalała sobie robić wszystko. A SID robił z nią wszystko co chciał. Miał mało czasu. Wtargnął w nią więc bez specjalnej delikatności żłobiąc w plastokrzemowych procesorach głębokie blizny. Wyszukiwał wszystkiego co tylko SORIA miała do zaoferowania i z przyjemnością wyrywał z jej neuronalnej tkanki wszystkie ciekawe informacje, pozostawiając po sobie okaleczoną, pofragmentowaną bezlitośnie tkankę.
Gdy w końcu wyszedł z SORII, pozostawił jej po sobie jedynie rozchełstane protokoły obsługi systemów podtrzymywania życia.

RA-7 wyciągnął zasobnik z astrozłącza.
- Sugeruję szybki powrót na Templara. Choć jak dla mnie świnia i kłak mogą zostać w tej krypie.