[WH II ed] Kuźnie Nuln - Strona 11

Komtur · 19-11-2014, 22:42

- Tym razem muszę się zgodzić z Wolmarem - powiedział Gaston drapiąc się po brodzie - lepiej drożej zapłacić i względnie się wyspać, niż kusić los wśród portowej braci. Natomiast jeśli chodzi o ten bal to sam nie wiem, brak nam ogłady towarzyskiej...Hmm, prędzej już bym popytał w miejscowym garnizonie o ten oddział żołnierzy.

xeper · 24-11-2014, 16:39

Stanęło na Złotym Talarze, który okazał się całkiem przyzwoitym lokalem, a ceny były tylko nieco wyższe od przeciętnych. Można w nim było dobrze zjeść i wypić, gdyż wybór był całkiem spory, a ponadto porządnie się wyspać – łóżka były komfortowe, pościel czysta a okolica cicha, co sprzyjało porannemu lenistwu.

Jako, że karczma była zatłoczona nie było problemu z dowiedzeniem się paru ciekawych rzeczy. Wszyscy z niecierpliwością oczekiwali finału Tygodnia Czarnego Prochu – wówczas miało dojść do odsłonięcia nowego działa, Magnusa. Armata miała ponoć niespotykane rozmiary – była największym działem w Imperium i całym Starym Świecie, przewyższając nawet osławione krasnoludzkie kolubryny. Wydarzeniem miał być też bal maskowy organizowany przez ekscentryczną Księżną-Elektorkę, ale udział w nim zapewnieni mieli tylko nieliczni wybrańcy. Reszcie pozostawały uliczne zabawy, oglądanie występów cyrkowców i wędrownej menażerii, która przybyła do miasta oraz opilstwo i obżarstwo w licznych ulicznych straganach.

Rankiem, dosyć późnym grupa awanturników opuściła Złotego Talara i skierowała swoje kroki w stronę koszar, aby tam zasięgnąć informacji na temat odnalezionego w opactwie zmasakrowanego oddziału. Okolice Imperialnej Akademii Artylerii, przy której mieściły się koszary rozbrzmiewały hukiem salw treningowych, szkolących się żołnierzy. Pełno tu było wojaków w czarnych mundurach ze złotymi zdobieniami, co potwierdzało tezę o pochodzeniu zniszczonego regimentu. Wypytywani szeregowi soldaci, weterani, a nawet podoficerowie nie byli za bardzo w stanie pomóc. Sytuacja wyglądała tak, że oddziały wysłane na północ dopiero wracały ze starć z wojskami Archaona i nikt nie wiedział, które zostały rozbite lub zniszczone, a które nie poniosły strat. Jeden z oficerów powiedział, że minie jeszcze dużo czasu, aż zostaną dokładnie określone straty i stan osobowy wojsk nulneńskich.

Wracali do Złotego Talara w niezbyt dobrych nastrojach, mijając buchające dymem i gorącem kuźnie i warsztaty, w których wytwarzano części maszyn, kule armatnie i broń. Na ulicach rozpoczynała się już zabawa. Czuć było festiwalową atmosferę. Najszybciej podłapał ją Markus, niezauważenie odłączając się od kompanów i przyłączając do świętujących, podchmielonych żaków, z którymi zaczął śpiewać sprośne pioseneczki.

SyskaXIII · 30-11-2014, 01:25

- Tak więc, nie dowiedzieliśmy się nic. A to dobrze nie wróży. Jaki teraz przyjmujemy plan działania ? Idziemy na bal, chodzimy grupą i rozglądamy się za wszystkim co podejrzane samemu wyglądając podejrzanie. Czy rozdzielamy się w tłumie i wypatrujemy kogoś kto wygląda na obłąkanego oraz paskudnego kielicha? - Zapytał zmartwiony kapłan, któremu nie bardzo podobało się, że akurat w tym momencie w mieście jest tyle ludzi i zabawa a dodatkowo nie ma tutaj nikogo komu mogliby zaufać i liczyć na jego bądź jej pomoc

**Kerm** · 30-11-2014, 09:11

- Najchętniej rzuciłbym tę robotę - mruknął zniechęcony Gotfryd. - Liczenie na łut szczęścia jakoś niezbyt mi się podoba, a trafienie w tym tłumie na kogoś, kogo szukamy... - Pokręcił głową. - Nawet gdybym się o niego przewrócił, to i tak bym nie wiedział, że to on.

- Ja się na ten bal nie wybiorę - powiedział - bowiem to nie moje sfery. Pewnie nawet bym nie wiedział, jak z tymi ludźmi rozmawiać. Idźcie beze mnie - stwierdził. - Co prawda nie sądzę, by nowy właściciel pucharu pojawił się tam z owym pucharem pod ręką, ale może dowiecie się czegoś ciekawego.

Komtur · 30-11-2014, 18:53

- Nie pozostaje nic innego tylko kupić odpowiednie stroje i zaryzykować - powiedział Gaston, który także nie był zwolennikiem pójścia na bal ale chyba teraz nie było wyjścia - Mojego złota powinno wystarczyć na bogate ubrania, szybką lekcję manier i wynajem bryczki.

Gob1in · 30-11-2014, 23:24

- Mój strój również nie powinien zostać uznany za nieprzyzwoity. - Wolmar poparł Gastona, któremu chyba jako jedynemu poza Kleinem pozostało jeszcze zapału, by szukać artefaktu. - Skoro Fortuna dała nam zaproszenie, to nie wypada nie iść na bal. Nie wspomnę o darmowym poczęstunku, niespotykanych gdzie indziej potrawach, czy dobrych rocznikach win. - Członek Bursztynowego Kolegium rozmarzył się. - Musimy tam iść! - Zawołał energicznie.

- Poza tym, skoro nie wiemy kogo szukać, to bal będzie równie dobry jak każde inne miejsce w tym mieście. Zważywszy na to, co działo się w Twierdzy Białego Wilka, jest bardzo prawdopodobne, że uwięziony w artefakcie demon będzie chciał omamić jakąś wysoko postawioną personę, może nawet samą hrabinę lub kogoś z jej świty. Nie możemy do tego dopuścić, a lepszej okazji nie będzie, niż ten bal. - Przerwał na moment, spoglądając na towarzyszy. - Ale rozumiem wasze obawy... - rzekł dziwnie zduszonym głosem - Ja też nie umiem tańczyć! - Tutaj buchnął śmiechem, nie mogąc już powstrzymać wesołości.

xeper · 02-12-2014, 22:17

Precle, paszteciki, pieczone jabłka, wędzone serdelki, łakocie na patykach – to wszystko było dostępne na straganach rozstawionych na ulicach. Na razie nie było ich dużo, ale miejsca na kolejne już wyznaczono i w miarę zbliżania się końca Tygodnia Czarnego Prochu miało ich przybywać. Ludzie świętowali, co jakiś czas ulicami przetaczała się hałaśliwa orkiestra lub trupa cyrkowa, prezentująca akrobatyczne wygibasy czy taniec na szczudłach. Podchmieleni ludzie śpiewali, tańczyli i przepychali się między sobą.

Wśród bawiących się znajdowało się dwóch żołnierzy, którzy właśnie opuścili gościnne progi burdelu U Mamuśki Fridy, wlali w siebie po cztery półgarnce piwska, podlali szczynami rabatkę kwiatów na jakimś podwórcu i toczyli się ulicą w stronę koszar. Z naprzeciwka nadchodzili perorujący o balu awanturnicy.

- Hej! – zakrzyknął jeden z żołnierzy wskazując na mijanego właśnie Gotfryda, a dokładniej na miecz, który znalazł w opactwie. – Czy to przypadkiem nie jeden z tych mieczy, które Księżna wręczała wybitnym dowódcom przed wyruszeniem na front? Nie wyglądasz mi na oficera!
- Daj spokój Henschel – drugi z wojaków, chwycił tamtego za ramię i pociągnął. – To pewnie ta podróbka, co to je na rynek krasnolud wypuścił i srogie pieniądze zarobił. Ileś panie dał za ten mieczyk, można spytać?
- Nielegalne były – nie dawał za wygraną Henschel, szarpiąc się w objęciach kamrata. – Płatnerz w Żelaznej Wieży siedzi, a ostrza Księżna kazała zarekwirować. Niebezpiecznie jest z nimi teraz chodzić. Wiecie co mam na myśli... Ale jak grosza sypniecie na kilka piwek, to milczeć jak grób będziemy. Słowo żołnierza!

**Kerm** · 03-12-2014, 08:53

W najmniejszym nawet stopniu nie uśmiechało się Gotfrydowi włóczyć po balach, choćby i maskowych, wśród tak zwanych wyższych sfer. Na dodatek trzeba się było jeszcze zdobyć na wydanie kilku sztuk złota, by stroje jakieś kupić. I wyrzucić to złoto w błoto zapewne, bo Gotfryd nijak nie wierzył w to, że uda się im na balu trafić na jakikolwiek trop. Kto się będzie chwalić nowym pucharem...?
Z błota przyszłyście, do błota wrócicie, skrzywił się na myśl o złotych koronach, które będzie musiał wydać.
I wnet się okazało, że to nie będzie jedyny wydatek...

- A to suczy syn - powiedział Gotfryd, gdy po rewelacjach, którymi zasypał go żołnierz zaczął w miarę trzeźwo myśleć. - Zapewniał mnie, że to wyrób porządnego, uczciwego płatnerza, a to jakaś podróbka ... Suczy syn...
- Dziękuję za ostrzeżenie - zaczął przeszukiwać kieszenie w poszukiwaniu odpowiedniej kwoty. Wszak nie rzuci wojakowi sztuki złota.
- Czy któryś z tych oficerów wrócił ostatnio do miasta? - spytał, gdy do ręki żołnierza trafiła równowartość czterech piw.

Komtur · 07-12-2014, 21:43

Świąteczny nastrój z pewnością pomoże dostać się na bal, ale gorzej będzie znaleźć dobrego krawca i nauczyciela dobrych manier. Tak wydawało się Gastonowi, który jednak nie zrezygnował z tego szalonego planu. Pan szczęścia i fortuny Ranald zapewne wspomoże odważne dusze w ryzykownym przedsięwzięciu.

Gdy wszyscy udali się na miasto by zasięgnąć języka i zrobić przygotowania, nieoczekiwanie los przyniósł im wskazówkę w postaci podchmielonych żołnierzy. Gaston z ciekawością przyglądał się poczynaniom Gotfryda próbującego pociągnąć wojaków za język. Oby bogowie sprawili by ich odpowiedź dała drużynie punkt zaczepienia.

Gob1in · 07-12-2014, 22:14

Powszechna radość bawiącego się tłumu na ulicach Nuln udzieliła się również Wolmarowi. Któź by pamiętał o grożącym niebezpieczeństwie w postaci jakiegośtam demona, kiedy wokół tyle muzyki, jedzenia, barwnych strojów, chętnych dziewek i równie chętnie korzystających z ich wdzięków kawalerów? Pomyśleć by można, że to nie czas wojny, lecz należne ciężko pracującym ludziom, i tym nienawykłym do pracy też, święto, czas swawoli i hulanek, czas, w którym smutki dnia codziennego powinny odejść w zapomnienie.

Stąd u Kleina uśmiech od ucha do ucha, a wyszczerz był tym większy, im bardziej wyobrażał sobie wspaniałości balu, na którym mieli wkrótce się znaleźć. Ach, co to będzie za wydarzenie! Z pewnością niezapomniane.

Zaczepki pijanych ludzi były dość powszechne, toteż z początku nie zwrócił na nie uwagi. Jednak szybko zastrzygł uszami, gdy pojawiła się wzmianka o mieczu - czyli poprzedni właściciel miecza musiał być nie byle kim! Jeśli wrócił do miasta, to jest spora szansa, że pojawi się na balu. Będzie musiał pamiętać, aby przypomnieć Zedelinowi o schowaniu miecza - lepiej, by oni wypatrzyli poszukiwanego wcześniej, niż on ich.

W myślach rozważał możliwe scenariusze w czasie przyjęcia, lecz nauczony doświadczeniem z Altdorfu nie zapominał o pijanych żołnierzach. Lepiej być przygotowanym na kłopoty, niż stracić sakiewkę albo i życie.

30-11-2014, 01:25	#103
SyskaXIII Reputacja: 1	- Tak więc, nie dowiedzieliśmy się nic. A to dobrze nie wróży. Jaki teraz przyjmujemy plan działania ? Idziemy na bal, chodzimy grupą i rozglądamy się za wszystkim co podejrzane samemu wyglądając podejrzanie. Czy rozdzielamy się w tłumie i wypatrujemy kogoś kto wygląda na obłąkanego oraz paskudnego kielicha? - Zapytał zmartwiony kapłan, któremu nie bardzo podobało się, że akurat w tym momencie w mieście jest tyle ludzi i zabawa a dodatkowo nie ma tutaj nikogo komu mogliby zaufać i liczyć na jego bądź jej pomoc __________________ "Widzieliście go ? Rycerz chędożony! Herbowy! trzy lwy w tarczy! Dwa srają, a trzeci warczy!"

30-11-2014, 23:24	#106
Gob1in Reputacja: 1	- Mój strój również nie powinien zostać uznany za nieprzyzwoity. - Wolmar poparł Gastona, któremu chyba jako jedynemu poza Kleinem pozostało jeszcze zapału, by szukać artefaktu. - Skoro Fortuna dała nam zaproszenie, to nie wypada nie iść na bal. Nie wspomnę o darmowym poczęstunku, niespotykanych gdzie indziej potrawach, czy dobrych rocznikach win. - Członek Bursztynowego Kolegium rozmarzył się. - Musimy tam iść! - Zawołał energicznie. - Poza tym, skoro nie wiemy kogo szukać, to bal będzie równie dobry jak każde inne miejsce w tym mieście. Zważywszy na to, co działo się w Twierdzy Białego Wilka, jest bardzo prawdopodobne, że uwięziony w artefakcie demon będzie chciał omamić jakąś wysoko postawioną personę, może nawet samą hrabinę lub kogoś z jej świty. Nie możemy do tego dopuścić, a lepszej okazji nie będzie, niż ten bal. - Przerwał na moment, spoglądając na towarzyszy. - Ale rozumiem wasze obawy... - rzekł dziwnie zduszonym głosem - Ja też nie umiem tańczyć! - Tutaj buchnął śmiechem, nie mogąc już powstrzymać wesołości. __________________ I used to be an adventurer like you, but then I took an arrow to the knee...

07-12-2014, 22:14	#110
Gob1in Reputacja: 1	Powszechna radość bawiącego się tłumu na ulicach Nuln udzieliła się również Wolmarowi. Któź by pamiętał o grożącym niebezpieczeństwie w postaci jakiegośtam demona, kiedy wokół tyle muzyki, jedzenia, barwnych strojów, chętnych dziewek i równie chętnie korzystających z ich wdzięków kawalerów? Pomyśleć by można, że to nie czas wojny, lecz należne ciężko pracującym ludziom, i tym nienawykłym do pracy też, święto, czas swawoli i hulanek, czas, w którym smutki dnia codziennego powinny odejść w zapomnienie. Stąd u Kleina uśmiech od ucha do ucha, a wyszczerz był tym większy, im bardziej wyobrażał sobie wspaniałości balu, na którym mieli wkrótce się znaleźć. Ach, co to będzie za wydarzenie! Z pewnością niezapomniane. Zaczepki pijanych ludzi były dość powszechne, toteż z początku nie zwrócił na nie uwagi. Jednak szybko zastrzygł uszami, gdy pojawiła się wzmianka o mieczu - czyli poprzedni właściciel miecza musiał być nie byle kim! Jeśli wrócił do miasta, to jest spora szansa, że pojawi się na balu. Będzie musiał pamiętać, aby przypomnieć Zedelinowi o schowaniu miecza - lepiej, by oni wypatrzyli poszukiwanego wcześniej, niż on ich. W myślach rozważał możliwe scenariusze w czasie przyjęcia, lecz nauczony doświadczeniem z Altdorfu nie zapominał o pijanych żołnierzach. Lepiej być przygotowanym na kłopoty, niż stracić sakiewkę albo i życie. __________________ I used to be an adventurer like you, but then I took an arrow to the knee...

19-11-2014, 22:42	#101
Komtur Reputacja: 1	- Tym razem muszę się zgodzić z Wolmarem - powiedział Gaston drapiąc się po brodzie - lepiej drożej zapłacić i względnie się wyspać, niż kusić los wśród portowej braci. Natomiast jeśli chodzi o ten bal to sam nie wiem, brak nam ogłady towarzyskiej...Hmm, prędzej już bym popytał w miejscowym garnizonie o ten oddział żołnierzy.

24-11-2014, 16:39	#102
xeper Reputacja: 1	Stanęło na Złotym Talarze, który okazał się całkiem przyzwoitym lokalem, a ceny były tylko nieco wyższe od przeciętnych. Można w nim było dobrze zjeść i wypić, gdyż wybór był całkiem spory, a ponadto porządnie się wyspać – łóżka były komfortowe, pościel czysta a okolica cicha, co sprzyjało porannemu lenistwu. Jako, że karczma była zatłoczona nie było problemu z dowiedzeniem się paru ciekawych rzeczy. Wszyscy z niecierpliwością oczekiwali finału Tygodnia Czarnego Prochu – wówczas miało dojść do odsłonięcia nowego działa, Magnusa. Armata miała ponoć niespotykane rozmiary – była największym działem w Imperium i całym Starym Świecie, przewyższając nawet osławione krasnoludzkie kolubryny. Wydarzeniem miał być też bal maskowy organizowany przez ekscentryczną Księżną-Elektorkę, ale udział w nim zapewnieni mieli tylko nieliczni wybrańcy. Reszcie pozostawały uliczne zabawy, oglądanie występów cyrkowców i wędrownej menażerii, która przybyła do miasta oraz opilstwo i obżarstwo w licznych ulicznych straganach. Rankiem, dosyć późnym grupa awanturników opuściła Złotego Talara i skierowała swoje kroki w stronę koszar, aby tam zasięgnąć informacji na temat odnalezionego w opactwie zmasakrowanego oddziału. Okolice Imperialnej Akademii Artylerii, przy której mieściły się koszary rozbrzmiewały hukiem salw treningowych, szkolących się żołnierzy. Pełno tu było wojaków w czarnych mundurach ze złotymi zdobieniami, co potwierdzało tezę o pochodzeniu zniszczonego regimentu. Wypytywani szeregowi soldaci, weterani, a nawet podoficerowie nie byli za bardzo w stanie pomóc. Sytuacja wyglądała tak, że oddziały wysłane na północ dopiero wracały ze starć z wojskami Archaona i nikt nie wiedział, które zostały rozbite lub zniszczone, a które nie poniosły strat. Jeden z oficerów powiedział, że minie jeszcze dużo czasu, aż zostaną dokładnie określone straty i stan osobowy wojsk nulneńskich. Wracali do Złotego Talara w niezbyt dobrych nastrojach, mijając buchające dymem i gorącem kuźnie i warsztaty, w których wytwarzano części maszyn, kule armatnie i broń. Na ulicach rozpoczynała się już zabawa. Czuć było festiwalową atmosferę. Najszybciej podłapał ją Markus, niezauważenie odłączając się od kompanów i przyłączając do świętujących, podchmielonych żaków, z którymi zaczął śpiewać sprośne pioseneczki.

30-11-2014, 09:11	#104
Kerm Administrator Reputacja: 1	- Najchętniej rzuciłbym tę robotę - mruknął zniechęcony Gotfryd. - Liczenie na łut szczęścia jakoś niezbyt mi się podoba, a trafienie w tym tłumie na kogoś, kogo szukamy... - Pokręcił głową. - Nawet gdybym się o niego przewrócił, to i tak bym nie wiedział, że to on. - Ja się na ten bal nie wybiorę - powiedział - bowiem to nie moje sfery. Pewnie nawet bym nie wiedział, jak z tymi ludźmi rozmawiać. Idźcie beze mnie - stwierdził. - Co prawda nie sądzę, by nowy właściciel pucharu pojawił się tam z owym pucharem pod ręką, ale może dowiecie się czegoś ciekawego.

30-11-2014, 18:53	#105
Komtur Reputacja: 1	- Nie pozostaje nic innego tylko kupić odpowiednie stroje i zaryzykować - powiedział Gaston, który także nie był zwolennikiem pójścia na bal ale chyba teraz nie było wyjścia - Mojego złota powinno wystarczyć na bogate ubrania, szybką lekcję manier i wynajem bryczki.

02-12-2014, 22:17	#107
xeper Reputacja: 1	Precle, paszteciki, pieczone jabłka, wędzone serdelki, łakocie na patykach – to wszystko było dostępne na straganach rozstawionych na ulicach. Na razie nie było ich dużo, ale miejsca na kolejne już wyznaczono i w miarę zbliżania się końca Tygodnia Czarnego Prochu miało ich przybywać. Ludzie świętowali, co jakiś czas ulicami przetaczała się hałaśliwa orkiestra lub trupa cyrkowa, prezentująca akrobatyczne wygibasy czy taniec na szczudłach. Podchmieleni ludzie śpiewali, tańczyli i przepychali się między sobą. Wśród bawiących się znajdowało się dwóch żołnierzy, którzy właśnie opuścili gościnne progi burdelu U Mamuśki Fridy, wlali w siebie po cztery półgarnce piwska, podlali szczynami rabatkę kwiatów na jakimś podwórcu i toczyli się ulicą w stronę koszar. Z naprzeciwka nadchodzili perorujący o balu awanturnicy. - Hej! – zakrzyknął jeden z żołnierzy wskazując na mijanego właśnie Gotfryda, a dokładniej na miecz, który znalazł w opactwie. – Czy to przypadkiem nie jeden z tych mieczy, które Księżna wręczała wybitnym dowódcom przed wyruszeniem na front? Nie wyglądasz mi na oficera! - Daj spokój Henschel – drugi z wojaków, chwycił tamtego za ramię i pociągnął. – To pewnie ta podróbka, co to je na rynek krasnolud wypuścił i srogie pieniądze zarobił. Ileś panie dał za ten mieczyk, można spytać? - Nielegalne były – nie dawał za wygraną Henschel, szarpiąc się w objęciach kamrata. – Płatnerz w Żelaznej Wieży siedzi, a ostrza Księżna kazała zarekwirować. Niebezpiecznie jest z nimi teraz chodzić. Wiecie co mam na myśli... Ale jak grosza sypniecie na kilka piwek, to milczeć jak grób będziemy. Słowo żołnierza!

03-12-2014, 08:53	#108
Kerm Administrator Reputacja: 1	W najmniejszym nawet stopniu nie uśmiechało się Gotfrydowi włóczyć po balach, choćby i maskowych, wśród tak zwanych wyższych sfer. Na dodatek trzeba się było jeszcze zdobyć na wydanie kilku sztuk złota, by stroje jakieś kupić. I wyrzucić to złoto w błoto zapewne, bo Gotfryd nijak nie wierzył w to, że uda się im na balu trafić na jakikolwiek trop. Kto się będzie chwalić nowym pucharem...? Z błota przyszłyście, do błota wrócicie, skrzywił się na myśl o złotych koronach, które będzie musiał wydać. I wnet się okazało, że to nie będzie jedyny wydatek... - A to suczy syn - powiedział Gotfryd, gdy po rewelacjach, którymi zasypał go żołnierz zaczął w miarę trzeźwo myśleć. - Zapewniał mnie, że to wyrób porządnego, uczciwego płatnerza, a to jakaś podróbka ... Suczy syn... - Dziękuję za ostrzeżenie - zaczął przeszukiwać kieszenie w poszukiwaniu odpowiedniej kwoty. Wszak nie rzuci wojakowi sztuki złota. - Czy któryś z tych oficerów wrócił ostatnio do miasta? - spytał, gdy do ręki żołnierza trafiła równowartość czterech piw.

07-12-2014, 21:43	#109
Komtur Reputacja: 1	Świąteczny nastrój z pewnością pomoże dostać się na bal, ale gorzej będzie znaleźć dobrego krawca i nauczyciela dobrych manier. Tak wydawało się Gastonowi, który jednak nie zrezygnował z tego szalonego planu. Pan szczęścia i fortuny Ranald zapewne wspomoże odważne dusze w ryzykownym przedsięwzięciu. Gdy wszyscy udali się na miasto by zasięgnąć języka i zrobić przygotowania, nieoczekiwanie los przyniósł im wskazówkę w postaci podchmielonych żołnierzy. Gaston z ciekawością przyglądał się poczynaniom Gotfryda próbującego pociągnąć wojaków za język. Oby bogowie sprawili by ich odpowiedź dała drużynie punkt zaczepienia.