[Warhammer] Wewnętrzny Wróg - Strona 110

hen_cerbin · 31-08-2018, 21:49

Szósty zmysł Lothara nadal nie dawał znać o sobie, co stanowiło dobry znak. Nie było tego paskudnego uczucia, ciarek i jeżących się włosków na karku oznaczających, że zaraz coś się stanie strasznego. Ale i tak szlachcic wstrzymywał oddech i zaciskał dłonie, bezgłośnie kibicując Axelowi i przeżywając każdy ułamek cala uchylającej się klapy.

Hakon · 03-09-2018, 07:48

Techler był czujny. Gdy Axel ruszył na drabinę ten sprawdził dostępność wiatrów magii i przygotował się na ich splatanie. Nasłuchiwał także odgłosów z góry bo jeśli wróg ich odkryje to już Wolfgang nie będzie musiał się kryć i będzie mógł wspomóc kompanów w najlepszy sposób jaki potrafił.

xeper · 03-09-2018, 14:15

Axel oparł dłonie na klapie od spodu i delikatnie ją uniósł. Przez utworzoną szparę miał widok z perspektywy podłogi. Widział nogi łóżka, jakieś skrzynie, stołowe nogi, dwa zydle i dolną część piecyka. Kiedy odwrócił się w lewo zobaczył męskie i damskie stopy. Ich właściciele znajdowali się nie dalej jak trzy kroki od klapy i wciąż rozmawiali o sytuacji w jakiej chwilę wcześniej znalazł się Ernst. Axel wywnioskował z rozmowy, że tamci przybyli do wieży semaforowej dokładnie w tym samym celu co on i jego kompani. Nie mieli jednak pojęcia o kluczach i tajemnych pomieszczeniach w podziemiach. Usiłowali informacje wyciągnąć od semafornika, którego pojmali.

Więcej Axel nie zdołał podsłuchać. – Klapa! – krzyknęła kobieta i natychmiast zniknęła z pola widzenia. Ernst natomiast skoczył w stronę przejścia, wskakując na klapę i zamknął ją przygniatając własnym ciężarem.

hen_cerbin · 04-09-2018, 13:56

Lothar zaklął. Sytuacja nie była dobra. Co prawda na tym piętrze nie było wystarczająco dużych okien by Etelka mogła się przez nie przecisnąć (przynajmniej z dołu nie było żadnego widać), ale piętro wyżej, z drewnianej budki semafora można wyjść na zewnątrz, na galeryjkę wokół urządzenia. Znajduje się ona jakieś dziesięć metrów nad poziomem gruntu, a skok z takiej można przeżyć. A poza tym czarownica może znać jakieś zaklęcie do łażenia po ścianach, czy opadania niczym piórko. Albo latania, kto ich tam zna, czarowników. Albo po prostu ma przy sobie kawałek liny i potrafi wiązać węzły...
- Ona da radę uciec górą - zauważył.
- Ktoś musi pójść na dół ją ustrzelić jak wyjdzie na galeryjkę semafora. A tego na klapie po prostu wykurzymy dymem, co Wy na to? - dodał i jeśli nie było innych pomysłów podniósł głos, jakby nagle wpadł na świetny pomysł - Albo walnę z muszkietu, pamiętacie ten pokaz w Nuln, jak kula przeszła przez pięciocentymetrową? Ile ta klapa może mieć, dwa? Uwaga... Teraz! - krzyknął. Oczywiście nie miał żadnego muszkietu, ale jeśli udało mu się przekonać gościa na klapie że takowy posiadał była szansa, że zsunie się z klapy dając szansę Axelowi bądź Wolfgangowi na otwarcie jej.

**Kerm** · 04-09-2018, 14:42

Axel zaklął pod nosem.
Popełnił ewidentny błąd i teraz trzeba było coś wymyślić... Jak najszybciej.

- Jak dobrze, że kupiłem w Nuln ten proch - powiedział, na tyle głośno, by mężczyzna blokujący klapę usłyszał. - Założę lont, podłożę ładunek pod klapę... i BUM! Facet nawet nie będzie wiedział, jak pofrunie do Ogrodów Morra. W kawałeczkach.

Zaśmiał się, co bynajmniej nie zabrzmiało ani sypatycznie, ani przyjacielsko.

- Zacznij krzesać ogień - poprosił Lothara.

Hakon · 05-09-2018, 11:49

Wolfgangowi plan Lothara wydał się nie pozbawionym argumentów. Kiwnął głową i ruszył do wyjścia.
Gdy wyszedł ukrytym wyjściem sprawdził wiedźmim wzrokiem czy gdzieś nie ma śladów magii i spojrzał na Zinggera czy może daje mu jakieś znaki.

Mag już nie zamierzał się bawić w podchody. Zamierzał potraktować Etelke magią w postaci piorunu czy podmuchu jeśli ją zauważy. Jeśli nie byłoby jej Techler zamierzał za pomocą "niebiańskich skrzydeł" niepostrzeżenie znaleźć się na wieży i z góry zaatakować przeciwników.

kymil · 05-09-2018, 12:22

Zingger wpatrywał się w semafor, gdy dojrzał sylwetkę Wolfganga wyłaniającą się z ukrytego wyjścia. Zaintrygowany uniósł kciuk do góry na znak, że u niego wszystko w porządku.

- Co tam się dzieje, u diaska? - zadał magowi bezgłośne pytanie rozkładając ręce na boki licząc, że uczony się domyśli kombinacji gestów. Następnie ponownie sięgnął po kuszę. Przezorny wszak awanturnik, to ubezpieczony awanturnik.

Wolfgang machnął w odpowiedzi w jego kierunku.
- Aha, czyli grubsza rozprawa się nam szykuje - skomentował i ruszył w kierunku czarodzieja.

xeper · 06-09-2018, 21:24

Wolfgang wyszedł. Już schodząc na dół, poczuł charakterystyczną wibrację. Znak, że w pobliżu manipulowano Wiatrami Magii. Skupił się i rozejrzał. Widział przez ściany i kondygnacje jak nad nim, ktoś skupia Chamon i wplata jego pasma w klapę, pod którą znajdował się Axel. Mag nic nie mógł zrobić, więc wyszedł i przystąpił do realizacji swojego planu.

Pod wieżą dołączył do niego nieco znudzony Zingger, z kuszą przygotowaną do strzału. Z liną obwiązaną wokół pasa, magister zaczął inkantować trudne zaklęcie umożliwiające mu latanie. Skoncentrował się, splótł dostępne wokół siebie pasma magicznej energii i ułożył je w pożądany efekt. Na marne. Nie był w stanie zgromadzić wystarczającej ilości mocy. Czar był dla niego zbyt wymagający.

W wieży natomiast Axel i Lothar z niepokojem obserwowali jak klapa w pewnym momencie rozżarzyła się na żółto i z drewnianej zamieniła w metalową. Równocześnie z góry słychać było szczęknięcie zasuwy, co znaczyło, że dwójka ludzi zabunkrowała się w pomieszczeniu.

- Nie wiem kim jesteście, ale chyba macie problem - rozległ się kobiecy, niezbyt przyjemny głos. - Mam tu człowieka z obsługi semafora, który jest moim zakładnikiem. Zrobię mu krzywdę, jeśli nie wyjaśnicie swoich motywów. Ale najpierw wyjdźcie z wieży i stańcie w takim miejscu, bym widziała Was przez okno. Nie próbujcie sztuczek, ostrzegam!

**Kerm** · 08-09-2018, 14:06

Axel przez moment się zastanawiał, co odpowiedzieć na żądanie kobiety, która siedziała sobie bezpiecznie, piętro nad nimi, a na dodatek miała zakładnika. Którego los nie na tyle Axela obchodził, by miał się podporządkować jakimś głupim życzeniom.

- Bo co zrobisz? Pogrozisz nam palcem? - spytał. - Jak nie zejdziesz, to spalimy ten kawałek semafora, który właśnie zajęłaś. Tamte deski całkiem ładnie podeschły. A że do twego towarzysza nic nie mamy, to może sobie odejść.
- Poza tym... my mamy co jeść i co pić - dodał, kierując co prawda słowa do Lothara, ale na tyle głośno, by ci na górze słyszeli. - Zgłodnieją, to zmądrzeją.

kymil · 09-09-2018, 07:07

Zingger obserwował starania Wolfganga w milczeniu. Nie mitrężył bynajmniej czasu. Gdy mag splatał wiatry magii kapłan odprowadził zwierzęta kultystów w kierunku barki. Wreszcie gdy zaklęcia czarownika przyniosły fiasko, podrapał się nieobyczajnie po tyłku i skomentował cicho.

- W takiej chwili magia zawiodła, ale wiadomo każdy ma czasami problemy jak się denerwuje, Wolfgangu. Ale czas nagli. Idę na górę. Jak te dwie gorące głowy zaczną pertraktować to zaraz wieża nam się zawali.

To mówiąc podreptał do kompanów. Zdążył jeszcze dosłyszeć ostatnie słowa Axela.

- No to klops - skwitował. - Mam nadzieję, że nie zarżną biedaczka semafornika.

Podszedł do czających się kompanów i syknął.

- A właściwie to skąd wiemy, że tam się jakiś opiekun semafora uchował? Słyszał go kto? Może baba blefuje i go już zarżnęła - w wyczekiwaniu na odpowiedź Etelki skierował kuszę w kierunku otworu.

31-08-2018, 21:49	#1091
hen_cerbin Reputacja: 1	Szósty zmysł Lothara nadal nie dawał znać o sobie, co stanowiło dobry znak. Nie było tego paskudnego uczucia, ciarek i jeżących się włosków na karku oznaczających, że zaraz coś się stanie strasznego. Ale i tak szlachcic wstrzymywał oddech i zaciskał dłonie, bezgłośnie kibicując Axelowi i przeżywając każdy ułamek cala uchylającej się klapy. __________________ Ostatni Proszę o odpis: Gob1in, Druidh, Gladin

04-09-2018, 13:56	#1094
hen_cerbin Reputacja: 1	Lothar zaklął. Sytuacja nie była dobra. Co prawda na tym piętrze nie było wystarczająco dużych okien by Etelka mogła się przez nie przecisnąć (przynajmniej z dołu nie było żadnego widać), ale piętro wyżej, z drewnianej budki semafora można wyjść na zewnątrz, na galeryjkę wokół urządzenia. Znajduje się ona jakieś dziesięć metrów nad poziomem gruntu, a skok z takiej można przeżyć. A poza tym czarownica może znać jakieś zaklęcie do łażenia po ścianach, czy opadania niczym piórko. Albo latania, kto ich tam zna, czarowników. Albo po prostu ma przy sobie kawałek liny i potrafi wiązać węzły... - Ona da radę uciec górą - zauważył. - Ktoś musi pójść na dół ją ustrzelić jak wyjdzie na galeryjkę semafora. A tego na klapie po prostu wykurzymy dymem, co Wy na to? - dodał i jeśli nie było innych pomysłów podniósł głos, jakby nagle wpadł na świetny pomysł - Albo walnę z muszkietu, pamiętacie ten pokaz w Nuln, jak kula przeszła przez pięciocentymetrową? Ile ta klapa może mieć, dwa? Uwaga... Teraz! - krzyknął. Oczywiście nie miał żadnego muszkietu, ale jeśli udało mu się przekonać gościa na klapie że takowy posiadał była szansa, że zsunie się z klapy dając szansę Axelowi bądź Wolfgangowi na otwarcie jej. __________________ Ostatni Proszę o odpis: Gob1in, Druidh, Gladin

05-09-2018, 11:49	#1096
Hakon Reputacja: 1	Wolfgangowi plan Lothara wydał się nie pozbawionym argumentów. Kiwnął głową i ruszył do wyjścia. Gdy wyszedł ukrytym wyjściem sprawdził wiedźmim wzrokiem czy gdzieś nie ma śladów magii i spojrzał na Zinggera czy może daje mu jakieś znaki. Mag już nie zamierzał się bawić w podchody. Zamierzał potraktować Etelke magią w postaci piorunu czy podmuchu jeśli ją zauważy. Jeśli nie byłoby jej Techler zamierzał za pomocą "niebiańskich skrzydeł" niepostrzeżenie znaleźć się na wieży i z góry zaatakować przeciwników.

05-09-2018, 12:22	#1097
kymil Reputacja: 1	Zingger wpatrywał się w semafor, gdy dojrzał sylwetkę Wolfganga wyłaniającą się z ukrytego wyjścia. Zaintrygowany uniósł kciuk do góry na znak, że u niego wszystko w porządku. - Co tam się dzieje, u diaska? - zadał magowi bezgłośne pytanie rozkładając ręce na boki licząc, że uczony się domyśli kombinacji gestów. Następnie ponownie sięgnął po kuszę. Przezorny wszak awanturnik, to ubezpieczony awanturnik. Wolfgang machnął w odpowiedzi w jego kierunku. - Aha, czyli grubsza rozprawa się nam szykuje - skomentował i ruszył w kierunku czarodzieja. Ostatnio edytowane przez kymil : 06-09-2018 o 12:32.

03-09-2018, 07:48	#1092
Hakon Reputacja: 1	Techler był czujny. Gdy Axel ruszył na drabinę ten sprawdził dostępność wiatrów magii i przygotował się na ich splatanie. Nasłuchiwał także odgłosów z góry bo jeśli wróg ich odkryje to już Wolfgang nie będzie musiał się kryć i będzie mógł wspomóc kompanów w najlepszy sposób jaki potrafił.

03-09-2018, 14:15	#1093
xeper Reputacja: 1	Axel oparł dłonie na klapie od spodu i delikatnie ją uniósł. Przez utworzoną szparę miał widok z perspektywy podłogi. Widział nogi łóżka, jakieś skrzynie, stołowe nogi, dwa zydle i dolną część piecyka. Kiedy odwrócił się w lewo zobaczył męskie i damskie stopy. Ich właściciele znajdowali się nie dalej jak trzy kroki od klapy i wciąż rozmawiali o sytuacji w jakiej chwilę wcześniej znalazł się Ernst. Axel wywnioskował z rozmowy, że tamci przybyli do wieży semaforowej dokładnie w tym samym celu co on i jego kompani. Nie mieli jednak pojęcia o kluczach i tajemnych pomieszczeniach w podziemiach. Usiłowali informacje wyciągnąć od semafornika, którego pojmali. Więcej Axel nie zdołał podsłuchać. – Klapa! – krzyknęła kobieta i natychmiast zniknęła z pola widzenia. Ernst natomiast skoczył w stronę przejścia, wskakując na klapę i zamknął ją przygniatając własnym ciężarem.

04-09-2018, 14:42	#1095
Kerm Administrator Reputacja: 1	Axel zaklął pod nosem. Popełnił ewidentny błąd i teraz trzeba było coś wymyślić... Jak najszybciej. - Jak dobrze, że kupiłem w Nuln ten proch - powiedział, na tyle głośno, by mężczyzna blokujący klapę usłyszał. - Założę lont, podłożę ładunek pod klapę... i BUM! Facet nawet nie będzie wiedział, jak pofrunie do Ogrodów Morra. W kawałeczkach. Zaśmiał się, co bynajmniej nie zabrzmiało ani sypatycznie, ani przyjacielsko. - Zacznij krzesać ogień - poprosił Lothara.

06-09-2018, 21:24	#1098
xeper Reputacja: 1	Wolfgang wyszedł. Już schodząc na dół, poczuł charakterystyczną wibrację. Znak, że w pobliżu manipulowano Wiatrami Magii. Skupił się i rozejrzał. Widział przez ściany i kondygnacje jak nad nim, ktoś skupia Chamon i wplata jego pasma w klapę, pod którą znajdował się Axel. Mag nic nie mógł zrobić, więc wyszedł i przystąpił do realizacji swojego planu. Pod wieżą dołączył do niego nieco znudzony Zingger, z kuszą przygotowaną do strzału. Z liną obwiązaną wokół pasa, magister zaczął inkantować trudne zaklęcie umożliwiające mu latanie. Skoncentrował się, splótł dostępne wokół siebie pasma magicznej energii i ułożył je w pożądany efekt. Na marne. Nie był w stanie zgromadzić wystarczającej ilości mocy. Czar był dla niego zbyt wymagający. W wieży natomiast Axel i Lothar z niepokojem obserwowali jak klapa w pewnym momencie rozżarzyła się na żółto i z drewnianej zamieniła w metalową. Równocześnie z góry słychać było szczęknięcie zasuwy, co znaczyło, że dwójka ludzi zabunkrowała się w pomieszczeniu. - Nie wiem kim jesteście, ale chyba macie problem - rozległ się kobiecy, niezbyt przyjemny głos. - Mam tu człowieka z obsługi semafora, który jest moim zakładnikiem. Zrobię mu krzywdę, jeśli nie wyjaśnicie swoich motywów. Ale najpierw wyjdźcie z wieży i stańcie w takim miejscu, bym widziała Was przez okno. Nie próbujcie sztuczek, ostrzegam!

08-09-2018, 14:06	#1099
Kerm Administrator Reputacja: 1	Axel przez moment się zastanawiał, co odpowiedzieć na żądanie kobiety, która siedziała sobie bezpiecznie, piętro nad nimi, a na dodatek miała zakładnika. Którego los nie na tyle Axela obchodził, by miał się podporządkować jakimś głupim życzeniom. - Bo co zrobisz? Pogrozisz nam palcem? - spytał. - Jak nie zejdziesz, to spalimy ten kawałek semafora, który właśnie zajęłaś. Tamte deski całkiem ładnie podeschły. A że do twego towarzysza nic nie mamy, to może sobie odejść. - Poza tym... my mamy co jeść i co pić - dodał, kierując co prawda słowa do Lothara, ale na tyle głośno, by ci na górze słyszeli. - Zgłodnieją, to zmądrzeją.

09-09-2018, 07:07	#1100
kymil Reputacja: 1	Zingger obserwował starania Wolfganga w milczeniu. Nie mitrężył bynajmniej czasu. Gdy mag splatał wiatry magii kapłan odprowadził zwierzęta kultystów w kierunku barki. Wreszcie gdy zaklęcia czarownika przyniosły fiasko, podrapał się nieobyczajnie po tyłku i skomentował cicho. - W takiej chwili magia zawiodła, ale wiadomo każdy ma czasami problemy jak się denerwuje, Wolfgangu. Ale czas nagli. Idę na górę. Jak te dwie gorące głowy zaczną pertraktować to zaraz wieża nam się zawali. To mówiąc podreptał do kompanów. Zdążył jeszcze dosłyszeć ostatnie słowa Axela. - No to klops - skwitował. - Mam nadzieję, że nie zarżną biedaczka semafornika. Podszedł do czających się kompanów i syknął. - A właściwie to skąd wiemy, że tam się jakiś opiekun semafora uchował? Słyszał go kto? Może baba blefuje i go już zarżnęła - w wyczekiwaniu na odpowiedź Etelki skierował kuszę w kierunku otworu.