[Warhammer] Wewnętrzny Wróg - Strona 198

hen_cerbin · 12-02-2021, 22:03

Talenta Lothara, które rozwijał był przez ostatni miesiące nie miały się przydać w odróżnieniu od umiejętności, jaką nabył jeszcze jako pachole. To jest czytania. Podszedł na maksymalną odległość z jakiej był w stanie wyraźnie zobaczyć wszystkie litery i przeczytał, co zostało tam napisane.

xeper · 15-02-2021, 22:40

Przybita do drzwi sporym hufnalem kartka głosiła: „Zakaz wstępu. Miejsce dochodzenia”. Pod spodem widniała pieczęć wyobrażająca głowę wilka.

- Ja bym się tak nie interesował – odezwał się ktoś przechodzący obok i splunął na ziemię, równocześnie chwytając za medalion z wilkiem. W oknie domu po przeciwnej stronie ulicy pojawiła się jakaś twarz. Ktoś się Lotharowi bacznie przyglądał.

*

Nic. Nic. Nic. Wittgenstein nie istniał w Middenheim. Mimo najlepszych starań Leonard nie dowiedział się o ostatnim z rodu niczego. Chodził po mieście w poszukiwaniu szlachcianek spotkanych w dyliżansie, ale i ich nie mógł odnaleźć. Kojarzył nazwisko ich kuzynki, u której miały zamieszkać i zaczął o nią wypytywać. Kirsten Jung była kojarzona z dworem, była jedną z kilku dwórek towarzyszących „księżniczce” Katarinie Todtbringer, córce grafa. Była zaręczona z Dieterem Schmiedenhammerem, czempionem na dworze grafa. Wiele mówiono o ich ślubie, który planowany był na kilka dni po zakończeniu Karnawału. Jednak te informacje w żaden sposób nie przybliżyły Leonarda do jego celu. Ktoś Geldmannowi jednak podrzucił myśl, że być może panienki szlachcianki spotka na jednym z wydarzeń festiwalu.

*

Zdobycie kolejnej licencji magicznej okazało się formalnością. Wolfgang spisał sprawozdanie, podpisał kilka oświadczeń, zobowiązał się do uiszczania opłat na rzecz kolegium (o niebo wyższych niż poprzednie), a na koniec wysłuchał długiej i nudnej mowy jakiegoś zramolałego, buczącego arcymaga.

Phil · 16-02-2021, 13:10

Gotthard Wittgenstein miał piastować w Mieście Białego Wilka ważne stanowisko, jednakowoż nikt z rozmówców Leonarda nie kojarzył tego nazwiska. To mogło znaczyć na przykład, że nie było go nigdy w Middenheim. Inną opcją było to, że działał tutaj od początku pod przykrywką, ze zmienionym nazwiskiem, realizując jakiś niecny plan. Czy mógł mieć coś wspólnego z ostatnimi wydarzeniami w tej okolicy, niesnaskami pomiędzy wyznawcami dwóch głównych religii Imperium lub co najmniej zaskakującymi podatkami? Tego Geldmann nie wiedział, ale nie skreślał takiej możliwości. Podzielił się swoimi podejrzeniami z pozostałymi.

- Gdyby była to prawda... – zawiesił głos na chwilkę. – Wyznawcy Chaosu robią się coraz bardziej zuchwali. Pochodzę po festiwalu, może wreszcie mi się poszczęści i jakimś trafem znajdę panny szlachcianki lub ich kuzynkę. Jeśli Kirsten Jung jest tak blisko księżnej, być może skojarzy Wittgensteina po opisie.

Hakon · 17-02-2021, 08:03

Wolfgang był zadowolony z licencji. W sumie podejrzewał, że podatek na rogatkach byłby większy gdyby miał nowe papiery. W sumie to teraz nie było problemem i trzeba było zająć się właściwymi sprawami.

Gdy dowiedział się o likwidacji celu przesyłki uśmiechnął się krzywo kiwając głową.
- Cóż. Można było się spodziewać jakiś komplikacji. Może poszukamy gdzie tu ma filię nasz zleceniodawca i zdamy mu relację?- Zaproponował mag.
- Co do drugiego naszego celu to wiemy, że Wittgenstein jest dość wpływową osobą w mieście. Trzeba by było się dowiedzieć, który z możniejszych tu trafił jakiś czas temu a i odwiedziny na różnych atrakcjach dadzą okazję zobaczyć możnych. Może wśród nich znajdzie się on i jego wygląd będzie podobny do tych portretów w zamku. Jak pamiętam między rodziną było podobieństwo i wspólne cechy więc i on raczej nie będzie się wyróżniał od nich.- Zaproponował mag.

kymil · 20-02-2021, 17:52

Berni spoglądał przez chwilę na przeszpiegi Lothara. Panicz wpatrywał się w kartkę na drzwiach i po chwili dał znać, że nici ze zlecenia. Wtedy to kleryk Ranalda postanowił wziąć sprawy w swoje ręce. Wybrał paru przechodniów, którym ewidentnie się nigdzie nie spieszyło. Chciał zebrać od nich informacji o miejscu dochodzenia: grubego niziołka, krępą przekupkę handlującą kwiatami i sędziwego mieszczanina. Wyszczerzywszy zęby w uśmiechu skierował swe kroki ku pierwszemu z nich.

- Piękny dzionek. Powitać, chciałem pod ten adres zajść i oddać zgubę, ale widzę, że zamknięte na cztery spusty. Wiecie może co tu się wydarzyło?

***

Podczas rozmowy Zingger poparł plan Wolfganga.

- Trzeba zacząć rozwiązania problemy z dostarczeniem przesyłki od strony zleceniodawcy. Może nam coś zasugerują? Jeśli zaś chodzi o Wittgensteina, to plan z pojawianiem się na różnych atrakcjach festiwalu, jest sensowny. Jakie jest najbliższe wydarzenie? Zacznijmy od tego.

hen_cerbin · 20-02-2021, 18:54

- A nie wiecie kto dochodzenie prowadzi? Może bym się przeszedł i powiedział, jaką wiadomość miał dostać mieszkaniec tego budynku - zapytał przechodnia, który zwrócił mu uwagę.

Potem zauważył, że ktoś z okna naprzeciw patrzy na niego. Nie pierwszy raz ktoś interesował się Lotharem, ale tym razem niekoniecznie chodziło o niego osobiście, być może bardziej o budynek. Szlachcic zastanawiał się jak wywabić obserwatora na zewnątrz, ale tymczasem sprawę w swoje ręce wziął Bernhardt, wypytując ludzi na widoku owego ukrytego obserwatora.

Napisał na kartce "Porozmawiamy? Zaczekam w karczmie na rogu", wsunął ją pod drzwi i poszedł, po drodze wpadając na Axela i podpowiadając mu, że ktoś z tamtego domu może za nim pójść i warto by go śledzić.
A w karczmie zapłacił oberżyście za piwo (w końcu był tylko posłańcem, na więcej go stać nie było) i ustawił się przy drugich drzwiach, tak by wchodzący po jakimś czasie obserwator (lub jego wysłannik) zobaczył jak Lothar wychodzi i musiał za nim popędzić.

**Kerm** · 20-02-2021, 20:08

Wyglądało na to, ze sprawa nie tylko się posypała, ale i mogła przynieść dużo, dużo problemów.
- Zobaczę - odparł.

Przeszedł kilka kroków w przeciwną stronę i zatrzymał się pod ścianą. Pochylił się, poprawiając coś przy bucie.

xeper · 22-02-2021, 07:50

- Aj, aj drogi panie – tylko przekupka coś wiedziała. Pozostałych dwoje zaczepionych przez Berniego okazało się przypadkowymi przechodniami. – Inkwizycja – wyszeptała, rozglądając się teatralnie. – Któż by się spodziewał? Wszystkich zabrali. Pana Römme, któren był właścicielem kamienicy i miał warsztat zabrali wraz z rodziną. I jego lokatorów, którym wynajmował pokoje na piętrze. Jednego nawet znałam… Kwiaty kupował… Taki pryszczaty młodzian, na imię miał Rigmund. Wszystkich wzięli i nikt nie wrócił. Dom na cztery spusty zamknęli… Taka tragedia…

*

Lothar wraz z Axelem zastawili pułapkę, ale nikt w nią nie wpadł. Przebrany za posłańca von Essing długą chwilę siedział w karczmie, a nieopodal na ulicy Axel obserwował otoczenie. Po jakimś czasie, kiedy nic podejrzanego nie zaobserwował, wszedł do gospody i dał znak Lotharowi, że jest czysto. Razem opuścili lokal, żeby spotkać się z Bernim, który zasięgnął języka.

Hakon · 02-03-2021, 07:27

Sytuacja z dostawą dla Wolfganga spaliła na panewce. Mieli tu w mieście odszukać ostatniego z Wittgensteinów i raczej nie uśmiechało się magowi spotykać się z inkwizycją i być branym na przesłuchanie. Co może takim ludziom wpaść do głowy jak dorwą znienawidzonego maga w swoje ręce.

- Sytuacja jest nad wyraz kiepska.- Zwrócił się do kompanów.
- Przesyłki nie dostarczymy bo nie ma komu. Poczekajmy aż może ktoś wróci do tej kamienicy i wtedy spróbujmy. W między czasie popytamy tu i ówdzie. W ręce inkwizycji raczej bym się nie pchał. Dużo widzieliśmy i na przykład ja wolałbym nie pchać się w ich ręce. Lepiej znajdźmy tanie miejsce do ze składowania towaru, poślijmy gońca do naszego pracodawcy i zajmijmy się poszukiwaniem ostatniego z Wittgensteinów. Mamy w końcu sporo czasu teraz, a i ja muszę się zając tą sprawą.- Zwrócił się do towarzyszy i wskazał na plakat z harmonogramem ciekawostek tego festynu.

**Kerm** · 02-03-2021, 14:38

Sprawa wyglądała znacznie gorzej, niż się to mogło początkowo wydawać. Skoro we wszystko była zamieszana inkwizycja, to należało bacznie rozglądać się na wszystkie strony... w sytuacji, gdy nie można było zostawić skrzyni i wyjechać jak najszybciej z miasta.

- Masz rację. - Axel spojrzał na Wolfganga. - Trzeba zostawić skrzynię z bezpiecznym miejscu i wysłać posłańca.
- Musimy cierpliwie poczekać na dalszy rozwój sytuacji - dodał. - Z pewnością sprawa Scharlacha nie zostanie zamieciona pod dywan i usłyszymy, co i dlaczego z nim się stało. Jeśli uda się nam nie wzbudzić zainteresowania inkwizycji, to może wyjdziemy z tego cało.
- A Wittgensteina będziemy szukać przy okazji. - Spojrzał na plakat. - Trudno sądzić, by ktoś nie zainteresował się tymi atrakcjami.

12-02-2021, 22:03	#1971
hen_cerbin Reputacja: 1	Talenta Lothara, które rozwijał był przez ostatni miesiące nie miały się przydać w odróżnieniu od umiejętności, jaką nabył jeszcze jako pachole. To jest czytania. Podszedł na maksymalną odległość z jakiej był w stanie wyraźnie zobaczyć wszystkie litery i przeczytał, co zostało tam napisane. __________________ Ostatni Proszę o odpis: Gob1in, Druidh, Gladin

16-02-2021, 13:10	#1973
Phil Reputacja: 1	Gotthard Wittgenstein miał piastować w Mieście Białego Wilka ważne stanowisko, jednakowoż nikt z rozmówców Leonarda nie kojarzył tego nazwiska. To mogło znaczyć na przykład, że nie było go nigdy w Middenheim. Inną opcją było to, że działał tutaj od początku pod przykrywką, ze zmienionym nazwiskiem, realizując jakiś niecny plan. Czy mógł mieć coś wspólnego z ostatnimi wydarzeniami w tej okolicy, niesnaskami pomiędzy wyznawcami dwóch głównych religii Imperium lub co najmniej zaskakującymi podatkami? Tego Geldmann nie wiedział, ale nie skreślał takiej możliwości. Podzielił się swoimi podejrzeniami z pozostałymi. - Gdyby była to prawda... – zawiesił głos na chwilkę. – Wyznawcy Chaosu robią się coraz bardziej zuchwali. Pochodzę po festiwalu, może wreszcie mi się poszczęści i jakimś trafem znajdę panny szlachcianki lub ich kuzynkę. Jeśli Kirsten Jung jest tak blisko księżnej, być może skojarzy Wittgensteina po opisie. __________________ Bajarz - Warhammerophil.

17-02-2021, 08:03	#1974
Hakon Reputacja: 1	Wolfgang był zadowolony z licencji. W sumie podejrzewał, że podatek na rogatkach byłby większy gdyby miał nowe papiery. W sumie to teraz nie było problemem i trzeba było zająć się właściwymi sprawami. Gdy dowiedział się o likwidacji celu przesyłki uśmiechnął się krzywo kiwając głową. - Cóż. Można było się spodziewać jakiś komplikacji. Może poszukamy gdzie tu ma filię nasz zleceniodawca i zdamy mu relację?- Zaproponował mag. - Co do drugiego naszego celu to wiemy, że Wittgenstein jest dość wpływową osobą w mieście. Trzeba by było się dowiedzieć, który z możniejszych tu trafił jakiś czas temu a i odwiedziny na różnych atrakcjach dadzą okazję zobaczyć możnych. Może wśród nich znajdzie się on i jego wygląd będzie podobny do tych portretów w zamku. Jak pamiętam między rodziną było podobieństwo i wspólne cechy więc i on raczej nie będzie się wyróżniał od nich.- Zaproponował mag.

20-02-2021, 18:54	#1976
hen_cerbin Reputacja: 1	- A nie wiecie kto dochodzenie prowadzi? Może bym się przeszedł i powiedział, jaką wiadomość miał dostać mieszkaniec tego budynku - zapytał przechodnia, który zwrócił mu uwagę. Potem zauważył, że ktoś z okna naprzeciw patrzy na niego. Nie pierwszy raz ktoś interesował się Lotharem, ale tym razem niekoniecznie chodziło o niego osobiście, być może bardziej o budynek. Szlachcic zastanawiał się jak wywabić obserwatora na zewnątrz, ale tymczasem sprawę w swoje ręce wziął Bernhardt, wypytując ludzi na widoku owego ukrytego obserwatora. Napisał na kartce "Porozmawiamy? Zaczekam w karczmie na rogu", wsunął ją pod drzwi i poszedł, po drodze wpadając na Axela i podpowiadając mu, że ktoś z tamtego domu może za nim pójść i warto by go śledzić. A w karczmie zapłacił oberżyście za piwo (w końcu był tylko posłańcem, na więcej go stać nie było) i ustawił się przy drugich drzwiach, tak by wchodzący po jakimś czasie obserwator (lub jego wysłannik) zobaczył jak Lothar wychodzi i musiał za nim popędzić. __________________ Ostatni Proszę o odpis: Gob1in, Druidh, Gladin Ostatnio edytowane przez hen_cerbin : 20-02-2021 o 18:56.

02-03-2021, 07:27	#1979
Hakon Reputacja: 1	Sytuacja z dostawą dla Wolfganga spaliła na panewce. Mieli tu w mieście odszukać ostatniego z Wittgensteinów i raczej nie uśmiechało się magowi spotykać się z inkwizycją i być branym na przesłuchanie. Co może takim ludziom wpaść do głowy jak dorwą znienawidzonego maga w swoje ręce. - Sytuacja jest nad wyraz kiepska.- Zwrócił się do kompanów. - Przesyłki nie dostarczymy bo nie ma komu. Poczekajmy aż może ktoś wróci do tej kamienicy i wtedy spróbujmy. W między czasie popytamy tu i ówdzie. W ręce inkwizycji raczej bym się nie pchał. Dużo widzieliśmy i na przykład ja wolałbym nie pchać się w ich ręce. Lepiej znajdźmy tanie miejsce do ze składowania towaru, poślijmy gońca do naszego pracodawcy i zajmijmy się poszukiwaniem ostatniego z Wittgensteinów. Mamy w końcu sporo czasu teraz, a i ja muszę się zając tą sprawą.- Zwrócił się do towarzyszy i wskazał na plakat z harmonogramem ciekawostek tego festynu.

15-02-2021, 22:40	#1972
xeper Reputacja: 1	Przybita do drzwi sporym hufnalem kartka głosiła: „Zakaz wstępu. Miejsce dochodzenia”. Pod spodem widniała pieczęć wyobrażająca głowę wilka. - Ja bym się tak nie interesował – odezwał się ktoś przechodzący obok i splunął na ziemię, równocześnie chwytając za medalion z wilkiem. W oknie domu po przeciwnej stronie ulicy pojawiła się jakaś twarz. Ktoś się Lotharowi bacznie przyglądał. * Nic. Nic. Nic. Wittgenstein nie istniał w Middenheim. Mimo najlepszych starań Leonard nie dowiedział się o ostatnim z rodu niczego. Chodził po mieście w poszukiwaniu szlachcianek spotkanych w dyliżansie, ale i ich nie mógł odnaleźć. Kojarzył nazwisko ich kuzynki, u której miały zamieszkać i zaczął o nią wypytywać. Kirsten Jung była kojarzona z dworem, była jedną z kilku dwórek towarzyszących „księżniczce” Katarinie Todtbringer, córce grafa. Była zaręczona z Dieterem Schmiedenhammerem, czempionem na dworze grafa. Wiele mówiono o ich ślubie, który planowany był na kilka dni po zakończeniu Karnawału. Jednak te informacje w żaden sposób nie przybliżyły Leonarda do jego celu. Ktoś Geldmannowi jednak podrzucił myśl, że być może panienki szlachcianki spotka na jednym z wydarzeń festiwalu. * Zdobycie kolejnej licencji magicznej okazało się formalnością. Wolfgang spisał sprawozdanie, podpisał kilka oświadczeń, zobowiązał się do uiszczania opłat na rzecz kolegium (o niebo wyższych niż poprzednie), a na koniec wysłuchał długiej i nudnej mowy jakiegoś zramolałego, buczącego arcymaga.

20-02-2021, 17:52	#1975
kymil Reputacja: 1	Berni spoglądał przez chwilę na przeszpiegi Lothara. Panicz wpatrywał się w kartkę na drzwiach i po chwili dał znać, że nici ze zlecenia. Wtedy to kleryk Ranalda postanowił wziąć sprawy w swoje ręce. Wybrał paru przechodniów, którym ewidentnie się nigdzie nie spieszyło. Chciał zebrać od nich informacji o miejscu dochodzenia: grubego niziołka, krępą przekupkę handlującą kwiatami i sędziwego mieszczanina. Wyszczerzywszy zęby w uśmiechu skierował swe kroki ku pierwszemu z nich. - Piękny dzionek. Powitać, chciałem pod ten adres zajść i oddać zgubę, ale widzę, że zamknięte na cztery spusty. Wiecie może co tu się wydarzyło? *** Podczas rozmowy Zingger poparł plan Wolfganga. - Trzeba zacząć rozwiązania problemy z dostarczeniem przesyłki od strony zleceniodawcy. Może nam coś zasugerują? Jeśli zaś chodzi o Wittgensteina, to plan z pojawianiem się na różnych atrakcjach festiwalu, jest sensowny. Jakie jest najbliższe wydarzenie? Zacznijmy od tego.

20-02-2021, 20:08	#1977
Kerm Administrator Reputacja: 1	Wyglądało na to, ze sprawa nie tylko się posypała, ale i mogła przynieść dużo, dużo problemów. - Zobaczę - odparł. Przeszedł kilka kroków w przeciwną stronę i zatrzymał się pod ścianą. Pochylił się, poprawiając coś przy bucie.

22-02-2021, 07:50	#1978
xeper Reputacja: 1	- Aj, aj drogi panie – tylko przekupka coś wiedziała. Pozostałych dwoje zaczepionych przez Berniego okazało się przypadkowymi przechodniami. – Inkwizycja – wyszeptała, rozglądając się teatralnie. – Któż by się spodziewał? Wszystkich zabrali. Pana Römme, któren był właścicielem kamienicy i miał warsztat zabrali wraz z rodziną. I jego lokatorów, którym wynajmował pokoje na piętrze. Jednego nawet znałam… Kwiaty kupował… Taki pryszczaty młodzian, na imię miał Rigmund. Wszystkich wzięli i nikt nie wrócił. Dom na cztery spusty zamknęli… Taka tragedia… * Lothar wraz z Axelem zastawili pułapkę, ale nikt w nią nie wpadł. Przebrany za posłańca von Essing długą chwilę siedział w karczmie, a nieopodal na ulicy Axel obserwował otoczenie. Po jakimś czasie, kiedy nic podejrzanego nie zaobserwował, wszedł do gospody i dał znak Lotharowi, że jest czysto. Razem opuścili lokal, żeby spotkać się z Bernim, który zasięgnął języka.

02-03-2021, 14:38	#1980
Kerm Administrator Reputacja: 1	Sprawa wyglądała znacznie gorzej, niż się to mogło początkowo wydawać. Skoro we wszystko była zamieszana inkwizycja, to należało bacznie rozglądać się na wszystkie strony... w sytuacji, gdy nie można było zostawić skrzyni i wyjechać jak najszybciej z miasta. - Masz rację. - Axel spojrzał na Wolfganga. - Trzeba zostawić skrzynię z bezpiecznym miejscu i wysłać posłańca. - Musimy cierpliwie poczekać na dalszy rozwój sytuacji - dodał. - Z pewnością sprawa Scharlacha nie zostanie zamieciona pod dywan i usłyszymy, co i dlaczego z nim się stało. Jeśli uda się nam nie wzbudzić zainteresowania inkwizycji, to może wyjdziemy z tego cało. - A Wittgensteina będziemy szukać przy okazji. - Spojrzał na plakat. - Trudno sądzić, by ktoś nie zainteresował się tymi atrakcjami.