- Nozudg? - zapytał Nozudg. - Nozudg - odpowiedział sam sobie. I wszystko stało się jasne. Miał misję, w której miał przewodzić Smostrokowi i Mysiuchowi. Wszak jego imię zostało wypowiedziane jako pierwsze.

- Idem, hja!

I poszedł za Fikiem, uprzednio sprawdziwszy, czy jego nowy ochroniarz goblin i przydupas snotling idą za nim. A przynajmniej tak wyglądała rzeczywistość w jego oczach. W rzeczywistości skulił się nieco i słuchał rozkazów Smostroka. Bo cóż innego mógł zrobić, żeby przeżyć?

Snit'git aż podskoczył gdy usłyszał rumor obok siebie. Błyskawicznie podniósł do ciosu miecz odchylając sztandar w drugą stronę dla równowagi.
Gdy spostrzegł, że hobgoblin ocalił Gnorixa skwasił się.
~ Czemu on?! Ja powinien ratować szefa i być sławny!~ Myślał przez chwilę po czym zaczął słuchać Okrutniaka.
Szefu wydawał polecenia i jak nic zapominał o swoim wiernym goblinie. Każdy dostawał zadania, ale nie Bitewniak. Jednak w końcu padło na niego i wyprostował się jak struna i ruszył za orkami.

- Szefu! Może przy truchłach Szramy i złamasa znajdzie się mapa a jak nie to Szrama ma skrzynia w jaskini i wihajster do jej otworzenia przy sobie.- Snit'git aż podskoczył uświadamiając sobie, że pozostawili ich ciała na pastwę grabieży klanu.
- Ja szybko pobiec i sprawdzić o najpotężniejszy z bossów nim rozkradną te nicponie wszystko i przybiegnę szykować jaskinia dla szefa.- Zaproponował wodzowi swój pomysł.

***

Snit'git zamierzał pobiec do ścierw martwych przywódców i ich przeszukać. mapy, papiery i klucze były najważniejsze, ale Bitewniak wiedział, że wodzowie muszą mieć jakąś magiczną rzecz. Może broń? Może co innego? Dla Gnorixa, Bitewniaka i przybocznych mogą być przydatne i nie zamierzał odpuścić takiej okazji.

Dobijając się do zwłok syczał i odganiał sztandarem warcząc na opornych, że Gnorix kazał i to jego trofeum a nie ich.

Urzog stał pośród hordy wypełniającej wielką jaskinię całkowicie ogłuszony i zdębiały zaistniałą sytuacją. Ostatnie co pamiętał to to że Szrama odbił jego włócznie i miało dojść do rozlewu krwi, teraz jednak czarny ork leżał na wznak z wywalonym jęzorem i z dymiącą dziurą w czole. Nie minęła chwila i w jaskini znowu zrobił się gwar, orki wcześniej stojące przy Szramie teraz całkowicie zdurniały niepewne swojego dalszego losu, na tych trzeba będzie uważać bo nie wiadomo kiedy nie wbiją topora w plecy przy najbliższej okazji.

Gnorix nie marnując dużo czasu zaczął od przemowy, która została dobrze odebrana wśród zebranych w jaskini i bez większego rozlewu krwi uznany został za szefa Klanu Złamanego Kła. Urzog stał przy nowym wodzu z bronią ciągle klejącą się od nie całkiem zakrzepłej juchy i wtórował nowemu wodzowi w jego okrzykach.

- Waaaaghhhhh! - czarny ork przyłączył się do gromadnego okrzyku gdy wtem krzyk ostrzegł o pierwszym zamachu na nowego wodza, całkowicie normalnym w tym momencie ale zwiastującym dla gobasa straszliwą śmierć w męczarniach, Urzogowi aż zapłonęły oczy na myśl co uszykują mu za przyjemności na pożegnanie. Przed pójściem za Gnorixem podszedł jeszcze do trupa Szramy i odlał się prosto na jego paskudną mordę celując szczególnie w dziurę na czole, po wszystkim schylił się i podniósł broń z ciągle dygoczących łap Gnorta, dawny szef leżał na klepisku a spod stopionego i odchodzącego od kości czarnego mięcha wyzierały na wpół stopione przekrwione oczy. Czarny ork stanął nad dawnym szefem klanu i jednym cięciem wielkiego siekacza odciął mu łeb, który zabrał ze sobą jako daninę dla nowego wodza.

- Gork i Mork być z tobą i samo Urzog być twoja prawa łapa, daj nam łupy i walka a idziem z tobom! - wrzasnął na słowa które usłyszał od Gnorixa. Urzogowi pasował taki układ, wiedział że Gnorix jest silniejszy co czyniło go dobrym szefem, miał dobre pomysły które natychmiast spodobały się czarnemu orkowi. Od dawna marzyło mu się napaść na ludziów, ale wielkim Waaghh które to Gnorix mógł zebrać i dać klanowi chwałę, łupy i niewolników.

- W jaskinia Blorka moża coś być, albo u Gnorta poszukać czego? - jedyne miejsca które były niedostępne do tej pory dla czarnych orków mogły kryć w sobie mapy tak potrzebne Gnorixowi.

Z bardzo wielką uwagą wsłuchiwał się w przemowę Gnorixa. Zdecydowanie Blop postawił na dobrego kandydata, który wiedział co jest ważne. Pozycja Kysh'Cysha została wyraźnie zaznaczona - dostał sługusów na posyłki i odźwiernego który będzie stał u wejścia do jego kanciapy i groźnie łypał na tych którym na myśl przyjdzie zaglądać bez pozwolenia na skarby Blopa.

~ Nareszcie będę robić swoje i nie tracić czasu na zbieranie ~ Rozkaz Okrutniaka był tym czego chciał usłyszeć. A jego podkreślenie, że Blop ważny jest dla klanu tylko łechtało nie tak małe ego goblina. Już w głowie układał sobie od czego będzie zaczynał swoją pracę, ale z tych rozmyślań wybił go Zarg.

- Jasne, jasne. - machnął ręką na jego słowa. - Na posyłki będą inne zielone - stwierdził i zaraz zaczął się rozglądać za swoimi przydupasami naznaczonymi przez Gnorixa.

- Przynieść truchło trolla do mojej jamy! - krzyknął na całe gardło. - Ja zrobie z niego mikstury! - to powiedziawszy ruszył do siebie. Ale zatrzymał się nagle. - Ale my najpierw sprawdzimy legowisko zdradliwego szamana - powiedział do Zarga i niezwłocznie tam się udał.