Blop popatrywał zza pleców Gnorixa na walkę. Był mocno zmieszany, bo z góry założył, że Gnort został zabity, a tu takie rzeczy zaczęły się dziać. Później jednak miało się okazać, że jego konsternacja była tylko chwilowa
~ Zdurniały do reszty te bezmózgie orki!~ przeszło mu przez myśl.

Sposób w jaki Szrama wygrał w pierwszej chwili zafascynował Kysh'Cysha. Co to za mazidło było? Skąd to mazidło wziął? Czy ktoś mu je dał? A może ukradł? Blop nawet zaczął się zastanawiać, czy kradzież nie została popełniona w jego własnej alchemicznej jamce.
Cherlawy goblin zmrużył po tej myśli oczy.

Po chwili jednak do Blopa dotarło, że nie tak powinno wyglądać "przekazanie" władzy w klanie. W końcu dobrobyt i poważanie Kysh'Cysha zależało od tego, by wódz był honorowy, bo inaczej system handlu barterowego Blopa opierającego się w głównej mierze na przysługach i wyciąganiu konsekwencji w przypadku nie wywiązywania się z nich - był podstawą dla klanowego bimbrownika. Jeśli więc wódz będzie przyzwalał na brak honoru to zaraz zacznie się wyzyskiwanie Blopa.

- O nie! Tak nie może być! Hańba to dla klanu, a nie wygrana! - skandował Kysh'Cysh, by podburzyć innych przeciw Szramie. - Gnorix i Urzog walczyć o dobro klanu! Pokonać wielkiego trolla! I to własnymi siłami! A nie oszukaństwem!

Snit'git kiwał komicznie głową gdy Gnorix mówił o nieuczciwej walce i sprawach, które cechują wodza. Nocny goblin cieszył się, że Okrutniak się wtrącił, ale pobladł. A przynajmniej człeczyna by pobladła będąc w centrum uwagi po wskazaniu przez czarnego orka.
- Eghm. Mnie?- Wykrztusił cichutko Snit,git. Jednak zrozumiał o co chodzi Gnorixowi. Goblin zaczął rozglądać się po innych zielonoskórych, których nie widział od czasu wejścia do jaskini. Ci za jego plecami byli bandą Gnorixa, ale tamci nie wiadomo jak zareagują.
Bitewniak miał jeszcze jeden cel w wypatrywaniu zwolenników Szramy. Te gobliny, które będą się stawiały Snit'git zapamięta i podziękuje im zawczasu.

- Ja chętnie przelecim wielka elfka! - rzucił zaskoczony Nozudg, poszukując wzrokiem kobiety swoich marzeń. Wtedy zorientował się, że ork pokazuje na szefa. Szef klanu był orkiem, nie elfką. Chociaż... Snotling szepnął pod nosem: "Chętnie przelecim i ork?..."

Po chwili, gdy otępienie minęło, odnalazł się w sytuacji. Szefo był inny niż wcześniej, ale nie robiło to żadnej różnicy. Teraz Gnorix chciał być nowy szefo. Może wkradnie się w jego łaski, jak zrobi problem obecnemu szefo?

Nozudg postanowił zbliżyć się nieco do całej sytuacji, a gdyby doszło do walki, chciał rzucić się pod nogi Szramy, tak żeby ten się przepięknie wywrócił.

Wielki Urzog po wypiciu zielonej mazi poczuł się lepiej, teraz z zapamiętaniem oglądał walkę szefa z innym czarnym orkiem żując zapamiętale upieczone rano mięso, pokrzykiwał przy tym gdy przeciwnicy okładali się ciosami na chwałę Gorka i Mroka.
- Gork! - wziął kolejnego potężnego gryza pieczonego mięcha - Mork! - w tym momencie nie całkiem przeżuty kawał mięcha wypadł mu z gęby i zanim upadł na podłogę jaskini chwycił go w locie jakichś snotling i pognał w głąb jaskini zanim Urzog kopnął go w kościstą małą dupę. Urzog go sobie zapamięta i spróbuje znaleźć, mięcho które wypadło mu z gęby ważyło więcej niż cały ten snotling i na pewno było smaczniejsze.

Szefu wygrywał co cieszyło czarnego orka, bo szefu był dobrym szefu i klan szefa wygrał z innym co znaczyło że szefu dobry i wie co dobre dla klanu.
Szrama w pewnym momencie zrobił coś co skreśliło go w kaprawych oczach Urzoga, nie walczył honorowo i zabił szefa tak że obraził Gorka i Morka.
- Huja tam jest z ciebie szef, Urzog pluje ci w ryj! - wrzasnął cały się gotując ze wściekłości, sięgnął po wbitą obok włócznię i szybkim ruchem cisnął ją prosto w zdradzieckiego Szramę.

Zupełnie nie spodziewał się że poza ogniem będzie jeszcze taki huk. A jaki on był głośny! Kysh'Cysh zaraz po strzale położył dłonie na uszach dokładnie dociskając je do swojej czaszki. Odruch był bezwarunkowy, ale i tak nic nie dawał, bo już kogo miał ogłuszyć to ogłuszył. Blopowi w głowie piszczało i nic nie słyszał. Nie wiadomo czy to przez ciszę jaką wywołało to co zdziałał czy przez to że zwyczajnie ogłuchł. Nie specjalnie przejął się głuchotą bo przy pędzeniu eliksirów słuch nie był mu potrzebny. Bardziej smak i wzrok. No i węch...

Widząc jednak po twarzach zielonych, których miny nie wyrażały żadnej myśli, Kysh'Cysh pomyślał sobie, że trzeba im jakąś myśl prędko podsypać, jeszcze kiedy grunt był chętny cokolwiek przyjąć. Chowając ręce z pistoletem pod fartuch, skitrał się, więc za plecy Gnorixa i upewniwszy się, że Urzog nadal jest na nogach zaczął robić swoje.

- Bogu przemówił! - krzyknął przerywając ciszę i nadając właśnie temu bytowi zasługi zabicia Szramy. Do własnej interpretacji słuchaczy pozostawił ustalenie o jakim bogu mówił, choć sam Blop był już na całkiem prostej drodze do zawierzenia w fikowego boga. - Bogu nie chce zdrajcy wodza! Bogu zesłał huk, bo chce honorowy wódz! Bogu chce Gnorixa! - wykrzykiwał nakręcony.

Snit'git skulił się w sobie widząc doskakujących dryblasów ze szczepu dzikich orków. Odruchowo zerknął na dzikusów, którzy przybyli z nimi zastanawiając się po której stronie staną gdy rozległ się huk!
Nocny goblin podskoczył aż i zasłoniwszy się tarczą szukał przyczyny hałasu gdy jego wzrok zatrzymał się na Blopie.
- Ty zaskakiwać Snit'gita za każdym razem.- Powiedział do alchemika i pokiwał głową na wzmiankę o Fikowym bogu.
- Ty mieć racja Zielonybuchu.- Wyszczerzył kły i szybko odwrócił się do trzech orków.

Bitewniak był gotów wesprzeć większych kuzynów. Gnorixa przede wszystkim, ale także każdego orka, który w ich sprawie się dołączy.