[WFRP 2ed.] Cz.7 - Grafitowi - Źle się dzieje w Nuln - Strona 12

**Kerm** · 01-05-2018, 09:45

Jak mogli nie zauważyć, że w domu ktoś przebywa, tego Detlef nie wiedział. No ale stało się.
Jedynym plusem całej sytuacji było to, że nie musieli na nikogo czekać - wystarczyło po cichu zejść na dół i przekonać się, czy mają do czynienia z kimś, kto ma jakieś ciekawe informacje, czy też może natknęli się na parkę, co w opuszczonym domostwie urządziła sobie miejsce schadzek.

- Zejdźmy po cichu na dół - zaproponował szeptem - a potem złapmy tego kogoś. Może jest sam, może nie, ale trzeba go złapać żywego. Z truposza dość trudno wydobyć jakieś informacje.

O tym, że może to być ktoś niewinny, nawet nie wspominał. Niewinni powinni siedzieć w domu, a nie włóczyć się po cudzych domach.

- A nuż to właściciel - dodał z cieniem ironii w głosie.

Gob1in · 03-05-2018, 18:19

Na słowa Detlefa Raen'drel tylko kiwnął potakująco głową. Schował miecz i chwycił łuk, na którego cięciwie wkrótce znalazła się strzała. Był gotowy błyskawicznie wycelować i posłać ją w agresywnego mieszkańca. Choć nie widział potrzeby, by kogokolwiek zabijać, to nie zawaha się aktywnie bronić przed napaścią.

Gdyby towarzysze posłuchali go, gdy proponował rozdzielenie się i zabezpieczenie parteru na czas przeszukania piętra - ale cóż... może następnym razem wykażą więcej zrozumienia dla rozsądnych pomysłów.

Komtur · 04-05-2018, 22:06

Właściciel nie właściciel, trza było z chłopem (lub babą) pogadać, a widok naładowanej kuszy, wycelowanej między oczy, błyskawicznie rozwiązuje języki. Madock zaczął schodzić za ludziem i elfem, gdyż ciężko mu się złaziło po schodach długonogich. Źle wyprofilowane jak na krsnoludzkie standardy.

AJT · 05-05-2018, 12:19

Dźwięk roztrzaskiwanej glinianej misy rozległ się po kuchni, gdy tylko osoba znajdująca się tam ujrzała wycelowaną w nią łuk i kuszę. Stara, z ubioru służka, próbowała wydobyć z siebie głos, ale strach ją tak sparaliżował, że nie była w stanie.

- Co robisz babo?! - usłyszeli w tym samym momencie męski głos. Mężczyzna pojawił się po chwili w progu pokoju, ale widząc uzbrojonych „gości” zareagował podobnie jak równa mu wiekiem kobieta. Jedynie co, to odruchowo zdołał chwycić kij miotły.

Dostrzegli, że w pokoju za plecami mężczyzny są jeszcze z dwie-trzy osoby. Ci byli już młodsi, jak i starsi nie uzbrojeni.
- Raaabusiee- krzyknęła jedna z nich.

***

Ellidar znalazł miejsce z którego był w stanie obserwować dziedziniec. Z łatwością wspiął się na najwyższe drzewo i tam się przyczaił. Długo był spokój. Jedynie śpiew ptaków i okoliczna zwierzyna przerywały ciszę. W pewnym momencie ujrzał ludzką postać. Mężczyzna miał na sobie, sprawiający wrażenie drogiego, płaszcz z kapturem i nie wyglądał na uzbrojonego.

Noraku · 08-05-2018, 11:58

Ellidar siedział w bezruchu. Nawet gdyby ktoś dostrzegł jak wspina się na koronę drzewa, po chwili stracił by go z oczu. Elfi wojownicy są ekspertami w prowadzeniu leśnych potyczek. W dawnych czasach, zanim jeszcze ludzie zaczęli budować swoje kamienne miasta, byli niemal mitycznymi stworami. Zabijali cicho. Nie zostawiali żadnych śladów. Nazywano ich oddechem lasu. Od tego czasu ich kunszt pozostał niezmieniony. Wychowywali swoich wojowników starymi sposobami. Dlatego Ellidar był pewien, że nieoczekiwany gość nie miał bladego pojęcia o jego obecności. Powoli chwycił za łuk i nałożył strzałę na cięciwę. Nie wiedział czy jego towarzysze dostrzegli to co on. Wydawało mu się, że usłyszał cichy brzdęk z domostwa, ale nie był pewien czy to nie było złudzenie. Postanowił obserwować postać. Mogła znaleźć się tutaj przez przypadek, a wolał nie zdradzać swojej pozycji nadaremnie. Jeżeli jednak ten skieruje swoje kroki do środka, zatrzyma go. Strzała posłana obok nogi jako ostrzeżenie z pewnością zwróci jego uwagę.

**Kerm** · 08-05-2018, 13:38

Dom był, co się rzucało w oczy, zamieszkały, na dodatek nie przez jedną, a przez kilka osób. I wyglądało na to, że byli to stali mieszkańcy, a nie przypadkowi goście.

- Rabusie? Wszystko zależeć będzie od okoliczności. - Detlef machnął wyciągniętym zza pasa pistoletem. - Proszę sobie wygodnie usiąść, a potem porozmawiamy. Mam kilka pytań. Na początek jedno - co tutaj robicie? Wszak te domy podobno są opuszczone.

Gob1in · 10-05-2018, 22:22

Raen'drel w pierwszej chwili nie odzywał się. Wyglądało na to, że trafili na dom zajęty przez kogoś, kto postanowił zamieszkać w opuszczonej przez właścicieli posiałości. Trudno byłoby ich o to winić. Elf opuścił nieco łuk powoli zwalniając napiętą cięciwę. W każdej chwli gotów był jednak z broni skorzystać, gdyby obcy okazali się agresywni.

- Zapytajmy ich o zabójstwa... - rzucił półgłosem do Detlefa, który najwyraźniej przejął rolę głównego rozmówcy w konwersacji.

Komtur · 11-05-2018, 21:24

Madock pozwolił kumplom gadać, wszak ze swoim seplenieniem niewielu by zastraszył. Lepsze w tym celu mogły się okazać groźne miny i dobrze wycelowana kusza, oby tylko jego towarzysze gadali mądrze. Tak w ogóle to ciekawe kim byli ci ludzie? Czemu zamieszkiwali te (już nie) opuszczone domy? Kultyści? Banici? Czy może co innego?

AJT · 14-05-2018, 11:40

- My na służbie tu – wydukał mężczyzna z miotłą. Kobieta podbiegła do niego i schowała się za plecami. Pozostali również nie wychylali się z pokoju.

*** na zewnątrz ***

Zakapturzony mężczyzna szedł pewnym krokiem w kierunku dworku. Dopiero świst strzały, która wbiła się w ziemię metr przed jego nogami, sprawił że się zatrzymał. Odwrócił głowę w kierunku z którego przybyła, jednak sądząc po ruchach głowy, która wciąż szukała celu, nie dojrzał Ellidara. Elf natomiast usłyszał, jakby kilka osób biegło poza ogrodzeniem dworu.

**Kerm** · 15-05-2018, 19:04

Detlef przez moment przyglądał się zgromadzonym osobom.

- Na służbie? Świetnie... A czyjej? Kto was zatrudnia? - spytał. - Prowadzimy śledztwo w sprawie paru morderstw, jakie miały miejsce gdzieś w pobliżu. A skoro tutaj przebywacie, to z pewnością wiecie wiele o wszystkim, co się dzieje w sąsiedztwie tego domu.

Uśmiechnął się, co niekoniecznie musiało napawać patrzących optymizmem.

- Chciałbym się dowiedzieć, kto przez ostatni tydzień kręcił się w tej okolicy - powiedział. - I czy ktoś jeszcze mieszka w pobliżu.

03-05-2018, 18:19	#112
Gob1in Reputacja: 1	Na słowa Detlefa Raen'drel tylko kiwnął potakująco głową. Schował miecz i chwycił łuk, na którego cięciwie wkrótce znalazła się strzała. Był gotowy błyskawicznie wycelować i posłać ją w agresywnego mieszkańca. Choć nie widział potrzeby, by kogokolwiek zabijać, to nie zawaha się aktywnie bronić przed napaścią. Gdyby towarzysze posłuchali go, gdy proponował rozdzielenie się i zabezpieczenie parteru na czas przeszukania piętra - ale cóż... może następnym razem wykażą więcej zrozumienia dla rozsądnych pomysłów. __________________ I used to be an adventurer like you, but then I took an arrow to the knee...

05-05-2018, 12:19	#114
AJT Reputacja: 1	Dźwięk roztrzaskiwanej glinianej misy rozległ się po kuchni, gdy tylko osoba znajdująca się tam ujrzała wycelowaną w nią łuk i kuszę. Stara, z ubioru służka, próbowała wydobyć z siebie głos, ale strach ją tak sparaliżował, że nie była w stanie. - Co robisz babo?! - usłyszeli w tym samym momencie męski głos. Mężczyzna pojawił się po chwili w progu pokoju, ale widząc uzbrojonych „gości” zareagował podobnie jak równa mu wiekiem kobieta. Jedynie co, to odruchowo zdołał chwycić kij miotły. Dostrzegli, że w pokoju za plecami mężczyzny są jeszcze z dwie-trzy osoby. Ci byli już młodsi, jak i starsi nie uzbrojeni. - Raaabusiee- krzyknęła jedna z nich. *** Ellidar znalazł miejsce z którego był w stanie obserwować dziedziniec. Z łatwością wspiął się na najwyższe drzewo i tam się przyczaił. Długo był spokój. Jedynie śpiew ptaków i okoliczna zwierzyna przerywały ciszę. W pewnym momencie ujrzał ludzką postać. Mężczyzna miał na sobie, sprawiający wrażenie drogiego, płaszcz z kapturem i nie wyglądał na uzbrojonego.

08-05-2018, 11:58	#115
Noraku Reputacja: 1	Ellidar siedział w bezruchu. Nawet gdyby ktoś dostrzegł jak wspina się na koronę drzewa, po chwili stracił by go z oczu. Elfi wojownicy są ekspertami w prowadzeniu leśnych potyczek. W dawnych czasach, zanim jeszcze ludzie zaczęli budować swoje kamienne miasta, byli niemal mitycznymi stworami. Zabijali cicho. Nie zostawiali żadnych śladów. Nazywano ich oddechem lasu. Od tego czasu ich kunszt pozostał niezmieniony. Wychowywali swoich wojowników starymi sposobami. Dlatego Ellidar był pewien, że nieoczekiwany gość nie miał bladego pojęcia o jego obecności. Powoli chwycił za łuk i nałożył strzałę na cięciwę. Nie wiedział czy jego towarzysze dostrzegli to co on. Wydawało mu się, że usłyszał cichy brzdęk z domostwa, ale nie był pewien czy to nie było złudzenie. Postanowił obserwować postać. Mogła znaleźć się tutaj przez przypadek, a wolał nie zdradzać swojej pozycji nadaremnie. Jeżeli jednak ten skieruje swoje kroki do środka, zatrzyma go. Strzała posłana obok nogi jako ostrzeżenie z pewnością zwróci jego uwagę. __________________ you will never walk alone

10-05-2018, 22:22	#117
Gob1in Reputacja: 1	Raen'drel w pierwszej chwili nie odzywał się. Wyglądało na to, że trafili na dom zajęty przez kogoś, kto postanowił zamieszkać w opuszczonej przez właścicieli posiałości. Trudno byłoby ich o to winić. Elf opuścił nieco łuk powoli zwalniając napiętą cięciwę. W każdej chwli gotów był jednak z broni skorzystać, gdyby obcy okazali się agresywni. - Zapytajmy ich o zabójstwa... - rzucił półgłosem do Detlefa, który najwyraźniej przejął rolę głównego rozmówcy w konwersacji. __________________ I used to be an adventurer like you, but then I took an arrow to the knee...

14-05-2018, 11:40	#119
AJT Reputacja: 1	- My na służbie tu – wydukał mężczyzna z miotłą. Kobieta podbiegła do niego i schowała się za plecami. Pozostali również nie wychylali się z pokoju. * na zewnątrz * Zakapturzony mężczyzna szedł pewnym krokiem w kierunku dworku. Dopiero świst strzały, która wbiła się w ziemię metr przed jego nogami, sprawił że się zatrzymał. Odwrócił głowę w kierunku z którego przybyła, jednak sądząc po ruchach głowy, która wciąż szukała celu, nie dojrzał Ellidara. Elf natomiast usłyszał, jakby kilka osób biegło poza ogrodzeniem dworu.

01-05-2018, 09:45	#111
Kerm Administrator Reputacja: 1	Jak mogli nie zauważyć, że w domu ktoś przebywa, tego Detlef nie wiedział. No ale stało się. Jedynym plusem całej sytuacji było to, że nie musieli na nikogo czekać - wystarczyło po cichu zejść na dół i przekonać się, czy mają do czynienia z kimś, kto ma jakieś ciekawe informacje, czy też może natknęli się na parkę, co w opuszczonym domostwie urządziła sobie miejsce schadzek. - Zejdźmy po cichu na dół - zaproponował szeptem - a potem złapmy tego kogoś. Może jest sam, może nie, ale trzeba go złapać żywego. Z truposza dość trudno wydobyć jakieś informacje. O tym, że może to być ktoś niewinny, nawet nie wspominał. Niewinni powinni siedzieć w domu, a nie włóczyć się po cudzych domach. - A nuż to właściciel - dodał z cieniem ironii w głosie.

04-05-2018, 22:06	#113
Komtur Reputacja: 1	Właściciel nie właściciel, trza było z chłopem (lub babą) pogadać, a widok naładowanej kuszy, wycelowanej między oczy, błyskawicznie rozwiązuje języki. Madock zaczął schodzić za ludziem i elfem, gdyż ciężko mu się złaziło po schodach długonogich. Źle wyprofilowane jak na krsnoludzkie standardy.

08-05-2018, 13:38	#116
Kerm Administrator Reputacja: 1	Dom był, co się rzucało w oczy, zamieszkały, na dodatek nie przez jedną, a przez kilka osób. I wyglądało na to, że byli to stali mieszkańcy, a nie przypadkowi goście. - Rabusie? Wszystko zależeć będzie od okoliczności. - Detlef machnął wyciągniętym zza pasa pistoletem. - Proszę sobie wygodnie usiąść, a potem porozmawiamy. Mam kilka pytań. Na początek jedno - co tutaj robicie? Wszak te domy podobno są opuszczone.

11-05-2018, 21:24	#118
Komtur Reputacja: 1	Madock pozwolił kumplom gadać, wszak ze swoim seplenieniem niewielu by zastraszył. Lepsze w tym celu mogły się okazać groźne miny i dobrze wycelowana kusza, oby tylko jego towarzysze gadali mądrze. Tak w ogóle to ciekawe kim byli ci ludzie? Czemu zamieszkiwali te (już nie) opuszczone domy? Kultyści? Banici? Czy może co innego?

15-05-2018, 19:04	#120
Kerm Administrator Reputacja: 1	Detlef przez moment przyglądał się zgromadzonym osobom. - Na służbie? Świetnie... A czyjej? Kto was zatrudnia? - spytał. - Prowadzimy śledztwo w sprawie paru morderstw, jakie miały miejsce gdzieś w pobliżu. A skoro tutaj przebywacie, to z pewnością wiecie wiele o wszystkim, co się dzieje w sąsiedztwie tego domu. Uśmiechnął się, co niekoniecznie musiało napawać patrzących optymizmem. - Chciałbym się dowiedzieć, kto przez ostatni tydzień kręcił się w tej okolicy - powiedział. - I czy ktoś jeszcze mieszka w pobliżu.

Narzędzia wątku
Wersja do druku Wyślij na email
Wygląd
Wygląd liniowy Wygląd mieszany Wygląd wątkowy