[WFRP 2ed] Pohybel - Strona 15

**Dekline** · 21-08-2020, 12:58

Felix oraz Wilhelm bez większych przeszkód wyminęli zgraję psów, trzymając również spory dystans od ognia, chociaż zajęło im to dużo więcej czasu aniżeli Irdulacowi. Mężczyźni szli oznaczonym szlakiem.

***

Nicollo zdecydowanie nie czuł się bezpiecznie gdy chciał wyjrzeć i zorientować się w sytuacji. Na zewnątrz, właściwie na ganku węszyły dwa psy - teraz Karaluch wiedział już co tak okrutnie śmierdziało podczas przesłuchania. Reszta bestii była dość daleko, aczkolwiek raczej nie wykonalnym było obejście dwóch jegomości bez zwracania na siebie uwagi, nawet jeśli posłuży się jeńcem. Okna były na tyle duże że można było próbować się przez nie przecisnąć, pojedynczo. Jeniec nie zdawał sobie sprawy z zagrożenia:

- Ok, ok, zaprowadzę Cię, musimy iść w górę, aż do Twierdzy, wejście jest na skraju lasu, jeszcze pomiędzy drzewami, można też frontem, i lepiej się pospieszmy bo już tutaj czuje spaleniznę.

Nicollo znów poczuł znajome uczucie niepewności, dokładnie w chwili gdy jeniec jakby mimowolnie rozglądał się po pomieszczeniu, mówiąc o wejściu do twierdzy.

***

Irdulac z Magiem i załogą bełta ciągle szedł tropem starowinki która zdecydowanie przyspieszyła. Grupa Elfa nie będąc dłużna starała się skrócić dystans. Po dłuższym czasie Uszko zauważył pierwsze zabudowania osady oraz jednego z mężczyzn służących zielarce - który właśnie wchodził do budynku i zamykał za sobą drzwi, przepuszczając przed sobą kobietę. W okolicy nie było innych ludzi, chata stała na uboczu i otoczona była sporym ogródkiem.

Arthur Fleck · 21-08-2020, 14:15

Na szczęście znajdowali się w chatce starej wiedźmy, a wiedźmy czy też zielarki jak czasem siebie nazywają czarownice mają sporo naczyń i garnków. Które jeśli się odpowiednio postara potrafią narobić sporo hałasu. Karaluch włożył jeńcowi knebel z powrotem w usta, powalił na kolana i w pośpiechu zaczął szukać sznurków i szmat którymi obwiązał mężczyznę doczepiając do niego blaszane przybory kuchenne.
- Masz dwa wyjścia. Zostać tutaj ze mną i zginąć albo próbować uciec i odzyskać wolność. - powiedział do pirata otwierając drzwi - Lepiej się nie zatrzymuj jak chcesz przeżyć. No już, leć.
Sprzedał mu kopniaka w dupę wyrzucając na zewnątrz i zamykając drzwi z powrotem. Liczył że psy ruszą na piratem, który obładowany blaszanym ustrojstwem odciągnie je od chatki by Karaluch bezpiecznie mógł ruszyć dalej i poszukać towarzyszy broni.

**Dekline** · 22-08-2020, 10:51

Nicollo beznamietnie przystąpił do wykonania swojego planu. Jeniec próbował coś powiedzieć, zapewne przekonać Karalucha że można postąpić inaczej, lecz Łowca nie był głupi i nie miał zamiaru słuchać jego jęków. Solidny kopniak i obwieszony pirat wyleciał przez drzwi, chociaż mniej spektakularnie aniżeli wcześniej Nicollo. Dwa psy jak na komendę rzuciły się rzuciły się na nieszczęśnika, który zdążył ubiec kilka metrów zanim został powalony przez ogromne cielsko. Karaluch miał dobry plan, ale i sporo szcześcia, a teraz niepokojony przez nikogo ruszył w we właściwym kierunku. Za plecami słyszał krzyki pożeranego żywcem mi pirata. Po przejściu sporego kawałka trafił na Wilhelma oraz Felix którzy przyczajeni obmyślali jakiś plan...

***

Felix i Byku doszli do momentu w którym Krasnolud był prawie pewien że zrobienie kolejnych kilku kroków byłoby zbyt niebezpieczne. Przed sobą mieli pół-bagnisty teren, nizina otoczona pagórkami - miejsce w sam raz na zasadzkę. Felix nie panikowałby gdyby nie fakt że spostrzegł kilka osób ukrytych w krzakach przed nimi, oraz po bokach. Około 12 ludzi i to raczej nie byłe chłystków. Byku po zorientowaniu się w sytuacji wykorzystał swoje umiejętności aby wyciągnąć jakieś informacje unikając póki co konfrontacji z liczniejszym przeciwnikiem. Ukryci piraci wyglądali na podenerwowanych, wśród mężczyzn panowała atmosfera niepokoju, przeważały ciche rozmowy na temat załogi Bełta, że z nimi jest ciężej niż zwykle, że woleliby nie skończyć tak jak ostatnio. Padały też wyrażenia o Magu, piraci wiedzieli że włada ogniem i jakie spustoszenie potrafi zasiać. Jednocześnie bali się sprzeciwić szefowi który okrutnie rozprawiał się z dezerterami.

***

Uszko owszem wystawił czujki, lecz był świadomy że marynarze nie bardzo znają się na wojenn-zwiadowczym fachu i prędzej ktoś ich zaskoczy i poderżnie gardła niż zdążą kogokolwiek ostrzec. Chociaż z drugiej strony lepszy rydz niż nic. Kapitan był bardziej doświadczony w boju, lecz dalej daleko było mu do członków drużyny. Po dłuższej obserwacji jeden z marynarzy zameldował Elfowi że widzi ruch w oddali, do chaty zbliżała się kilkunastoosobowa uzbrojona grupa. Uszko mógł sam udać się na zwiad, lecz starzec którego pilnował zbytnio rzucał się w oczy i był zbyt stary na skradanki, których nawet za młodu zbytnio nie ogarniał, bo nie musiał. Irdulac pamiętając co wydarzyło się jakiś czas wcześniej bacznie przyglądał się niebu i drzewom. Na pobliskich drzewach rozsiadły się trzy kruki

Gladin · 22-08-2020, 11:13

- To co chłopaki, macie jakiś plan? - szepnął Wilhelm. - Może Niko zafundujesz im bombkę dymną a Feliks przygotuje swoją maszynkę do strzelania? Ja się wespnę do góry i mogę ich ciskać młotem. Jak ich oślepimy i wystraszymy pociskami, to może potem da radę ich wyłuskać i wyrżnąć?

Arthur Fleck · 22-08-2020, 13:20

- Z przyjemnością Byku upuszczę tym psom trochę krwi - odpowiedział Nicollo wydobywając zza pasa bombę dymną. Spojrzał na krasnoluda czekając na jego decyzję - Felixie?

archiwumX · 22-08-2020, 13:47

- No dobra! - odrzekł Felix i zaczął szykować swoją kuszę pistoletową.

Gladin · 22-08-2020, 14:10

Byku zaczął się wspinać. Miał nadzieję, że z góry, ponad dymem, będzie miał lepszą widoczność. I że będzie mógł miotać młotem samemu będąc poza zasięgiem wzroku. A gdy już akcja się rozkręci, to wiadomo, trzeba działać w zależności od chwili.

- Tylko nie rozdzielajmy się zbytnio. Myślałem, że bez problemu sam pokonam trójkę z nich, dałem radę, ale jednak mnie poharatali. Nie ma co niepotrzebnie szarżować.

Arthur Fleck · 22-08-2020, 15:33

Nicollo zamierzał stać się duchem. Zniknąć w dymie a potem trzymając się jego krawędzi w odpowiedniej chwili zaatakować by za chwilę znów wycofać w mleczną mgłę nim ktokolwiek zdecyduje się kontratakować. W podorędziu miał zatrute shurikeny, którymi obrzuca przeciwników a jeśli ci spróbują zbliżyć się do dymu jego łańcuch z krasnoludzkiego metalu zapłonie żywym ogniem kosząc każdego, kto wejdzie w jego zasięg.

Molkar · 27-08-2020, 12:19

zdawał sobie sprawę, że prędzej czy później przeciwnicy ich odnajdą. Mieli chociaż chwilę na to aby odpocząć. Przyjrzał się grupie przez lunetę kapitana po czym stwierdził wprost do ludzi którzy z nim byli
- walczymy z nimi lub możecie się zacząć wycofywać przez wioskę a ja kupię wam trochę czasu. Jak tylko wejdą w zasięg mojego łuku zacznę do nich strzelać co powinno ich spowolnić a może nawet i powalę kilku. Możemy też poprosić naszego maga aby użył jakiegoś czaru chociaż patrząc po ostatnim jak niestabilnie działa tu magia może się to źle skończyć nie tylko dla nas ale całej wioski za nami.
Wybrał najlepsze miejsce jako punkt strzelecki zapamiętując sobie drogę do wycofania i niezależnie od decyzji reszty miał zamiar zacząć strzelać do przeciwników
W razie gdyby doszło do walki wręcz odszukał wzrokiem swojego psiego towarzysza rzucając - Ithil noga aby mieć go przy sobie do pomocy.

**Dekline** · 28-08-2020, 22:47

Bohaterowie wprowadzili swój plan w życie. Było ich cztery teoretycznie cztery razy mniej, ale byli lepiej wyszkoleni, no i mieli dobry plan. A przynajmniej myśleli że mają dobry plan. Wilhelm bez większego problemu wdrapał się na drzewo i zajął odpowiednią pozycje. Z wysokości miał lepszy pogląd na sytuacje, z tyłu widział szalejący pożar, który na szczęście był jeszcze daleko, a z przodu bagienko i pierwsze zabudowania osady. Byku czekając na sygnał próbował wyszukać lepiej poukrywanych wrogów, lecz nikogo więcej nie znalazł.

Na dole Nicollo przyjął dogodna pozycję i cisnął bombą dymną. W moment wszędzie zrobiło się siwo i bohaterowie ruszyli na łowy. Karaluch nie miał szczęścia w wyszukiwaniu wrogów, wyglądało jakby zdążyli uciec, ale musieliby to zrobić dokładnie w momencie rzutu bombki - co byłoby nierealne, a poza tym, skąd mieliby wiedzieć? Niemniej jednak Łowcy udało się dorwać jedną zabłąkaną duszę, pirat dostał precyzyjny cios w plecy i umarł zanim jego truchło padło na ziemie. Byku miał więcej szczęścia, cisnął młotem rozbijając głowę namierzonego wcześniej nieszczęśnika, a wracający młot przetrącił bark jego towarzyszowi który spieszył z pomocą, nie wiedząc że ów nieszczęśnik już nie żyje. Felix oddał dwa strzały, czym prawie zakończył żywota jednego z przeciwników, po czym od razu zmienił pozycję. Wśród piratów zapanowała panika, lecz nikt nie uciekał. Nicollo znów próbował kogoś dorwać, lecz niestety znów tylko jeden trup, no i musiał poświęcić shurikena. Wilhelm już miał się zamachnąć gdy koło niego zupełnie znikąd pojawiło się stadko kruków, które zachowując się zupełnie nieracjonalnie usiłowały władować się Juniorowi na twarz. Byku nie miał problemu z obroną, aczkolwiek taka akcja przyciągnęła uwagę tych na dole. Dwa bełty poleciały w stronę Byka, a jeden nawet trafił, lecz na szczęście tylko otarł się o zbroję. Felix na dole nie próżnował, kolejne dwa pociski i kolejny, tym razem pewny, trup.

***

Grupa która biegła w stronę Uszka była wyraźnie bardziej zdeterminowana, aniżeli wcześniej i nie specjalnie kryli sie z faktem w którą stronę biegną i dlaczego. Mężczyźni biegli jakby ich cos goniło. Załoga Bełta spojrzała po sobie, Kapitan jako pierwszy podjął kroki ... w stronę wsi, a za nim oczywiście ruszyło dwoje jego ludzi. Dowódca Bełta odwrócił się na chwilę do Elfa:
- Mamy eskortować Maga?
Sam zainteresowany również spojrzał pytająco na Irdulaca. Widać było że odzyskał pewność siebie.
- Wiesz, mogę, ale oboje znamy ryzyko. Jeśli chcesz to to zrobie i postaram się nas nie zabić, aczkolwiek nic nie obiecuje. Dla mnie lepsza śmierć w walce niż pojmanie a uciec za daleko nie ubiegnę. Mogę spróbować ucieczki i dopiero jak będzie już za późno ...

21-08-2020, 12:58	#141
Dekline Opiekun działu Warhammer Reputacja: 1	Felix oraz Wilhelm bez większych przeszkód wyminęli zgraję psów, trzymając również spory dystans od ognia, chociaż zajęło im to dużo więcej czasu aniżeli Irdulacowi. Mężczyźni szli oznaczonym szlakiem. ***** Nicollo zdecydowanie nie czuł się bezpiecznie gdy chciał wyjrzeć i zorientować się w sytuacji. Na zewnątrz, właściwie na ganku węszyły dwa psy - teraz Karaluch wiedział już co tak okrutnie śmierdziało podczas przesłuchania. Reszta bestii była dość daleko, aczkolwiek raczej nie wykonalnym było obejście dwóch jegomości bez zwracania na siebie uwagi, nawet jeśli posłuży się jeńcem. Okna były na tyle duże że można było próbować się przez nie przecisnąć, pojedynczo. Jeniec nie zdawał sobie sprawy z zagrożenia: - Ok, ok, zaprowadzę Cię, musimy iść w górę, aż do Twierdzy, wejście jest na skraju lasu, jeszcze pomiędzy drzewami, można też frontem, i lepiej się pospieszmy bo już tutaj czuje spaleniznę. Nicollo znów poczuł znajome uczucie niepewności, dokładnie w chwili gdy jeniec jakby mimowolnie rozglądał się po pomieszczeniu, mówiąc o wejściu do twierdzy. *** Irdulac z Magiem i załogą bełta ciągle szedł tropem starowinki która zdecydowanie przyspieszyła. Grupa Elfa nie będąc dłużna starała się skrócić dystans. Po dłuższym czasie Uszko zauważył pierwsze zabudowania osady oraz jednego z mężczyzn służących zielarce - który właśnie wchodził do budynku i zamykał za sobą drzwi, przepuszczając przed sobą kobietę. W okolicy nie było innych ludzi, chata stała na uboczu i otoczona była sporym ogródkiem. __________________ ORDNUNG MUSS SEIN** Odpowiadam w czasie: PW 24h, disco: 6h (Dekline#9103)

21-08-2020, 14:15	#142
Arthur Fleck Reputacja: 1	Na szczęście znajdowali się w chatce starej wiedźmy, a wiedźmy czy też zielarki jak czasem siebie nazywają czarownice mają sporo naczyń i garnków. Które jeśli się odpowiednio postara potrafią narobić sporo hałasu. Karaluch włożył jeńcowi knebel z powrotem w usta, powalił na kolana i w pośpiechu zaczął szukać sznurków i szmat którymi obwiązał mężczyznę doczepiając do niego blaszane przybory kuchenne. - Masz dwa wyjścia. Zostać tutaj ze mną i zginąć albo próbować uciec i odzyskać wolność. - powiedział do pirata otwierając drzwi - Lepiej się nie zatrzymuj jak chcesz przeżyć. No już, leć. Sprzedał mu kopniaka w dupę wyrzucając na zewnątrz i zamykając drzwi z powrotem. Liczył że psy ruszą na piratem, który obładowany blaszanym ustrojstwem odciągnie je od chatki by Karaluch bezpiecznie mógł ruszyć dalej i poszukać towarzyszy broni.

22-08-2020, 10:51	#143
Dekline Opiekun działu Warhammer Reputacja: 1	Nicollo beznamietnie przystąpił do wykonania swojego planu. Jeniec próbował coś powiedzieć, zapewne przekonać Karalucha że można postąpić inaczej, lecz Łowca nie był głupi i nie miał zamiaru słuchać jego jęków. Solidny kopniak i obwieszony pirat wyleciał przez drzwi, chociaż mniej spektakularnie aniżeli wcześniej Nicollo. Dwa psy jak na komendę rzuciły się rzuciły się na nieszczęśnika, który zdążył ubiec kilka metrów zanim został powalony przez ogromne cielsko. Karaluch miał dobry plan, ale i sporo szcześcia, a teraz niepokojony przez nikogo ruszył w we właściwym kierunku. Za plecami słyszał krzyki pożeranego żywcem mi pirata. Po przejściu sporego kawałka trafił na Wilhelma oraz Felix którzy przyczajeni obmyślali jakiś plan... ***** Felix i Byku doszli do momentu w którym Krasnolud był prawie pewien że zrobienie kolejnych kilku kroków byłoby zbyt niebezpieczne. Przed sobą mieli pół-bagnisty teren, nizina otoczona pagórkami - miejsce w sam raz na zasadzkę. Felix nie panikowałby gdyby nie fakt że spostrzegł kilka osób ukrytych w krzakach przed nimi, oraz po bokach. Około 12 ludzi i to raczej nie byłe chłystków. Byku po zorientowaniu się w sytuacji wykorzystał swoje umiejętności aby wyciągnąć jakieś informacje unikając póki co konfrontacji z liczniejszym przeciwnikiem. Ukryci piraci wyglądali na podenerwowanych, wśród mężczyzn panowała atmosfera niepokoju, przeważały ciche rozmowy na temat załogi Bełta, że z nimi jest ciężej niż zwykle, że woleliby nie skończyć tak jak ostatnio. Padały też wyrażenia o Magu, piraci wiedzieli że włada ogniem i jakie spustoszenie potrafi zasiać. Jednocześnie bali się sprzeciwić szefowi który okrutnie rozprawiał się z dezerterami. *** Uszko owszem wystawił czujki, lecz był świadomy że marynarze nie bardzo znają się na wojenn-zwiadowczym fachu i prędzej ktoś ich zaskoczy i poderżnie gardła niż zdążą kogokolwiek ostrzec. Chociaż z drugiej strony lepszy rydz niż nic. Kapitan był bardziej doświadczony w boju, lecz dalej daleko było mu do członków drużyny. Po dłuższej obserwacji jeden z marynarzy zameldował Elfowi że widzi ruch w oddali, do chaty zbliżała się kilkunastoosobowa uzbrojona grupa. Uszko mógł sam udać się na zwiad, lecz starzec którego pilnował zbytnio rzucał się w oczy i był zbyt stary na skradanki, których nawet za młodu zbytnio nie ogarniał, bo nie musiał. Irdulac pamiętając co wydarzyło się jakiś czas wcześniej bacznie przyglądał się niebu i drzewom. Na pobliskich drzewach rozsiadły się trzy kruki __________________ ORDNUNG MUSS SEIN** Odpowiadam w czasie: PW 24h, disco: 6h (Dekline#9103)

22-08-2020, 13:47	#146
archiwumX Reputacja: 1	- No dobra! - odrzekł Felix i zaczął szykować swoją kuszę pistoletową. __________________ Szukam tajemnic i sekretów.

28-08-2020, 22:47	#150
Dekline Opiekun działu Warhammer Reputacja: 1	Bohaterowie wprowadzili swój plan w życie. Było ich cztery teoretycznie cztery razy mniej, ale byli lepiej wyszkoleni, no i mieli dobry plan. A przynajmniej myśleli że mają dobry plan. Wilhelm bez większego problemu wdrapał się na drzewo i zajął odpowiednią pozycje. Z wysokości miał lepszy pogląd na sytuacje, z tyłu widział szalejący pożar, który na szczęście był jeszcze daleko, a z przodu bagienko i pierwsze zabudowania osady. Byku czekając na sygnał próbował wyszukać lepiej poukrywanych wrogów, lecz nikogo więcej nie znalazł. Na dole Nicollo przyjął dogodna pozycję i cisnął bombą dymną. W moment wszędzie zrobiło się siwo i bohaterowie ruszyli na łowy. Karaluch nie miał szczęścia w wyszukiwaniu wrogów, wyglądało jakby zdążyli uciec, ale musieliby to zrobić dokładnie w momencie rzutu bombki - co byłoby nierealne, a poza tym, skąd mieliby wiedzieć? Niemniej jednak Łowcy udało się dorwać jedną zabłąkaną duszę, pirat dostał precyzyjny cios w plecy i umarł zanim jego truchło padło na ziemie. Byku miał więcej szczęścia, cisnął młotem rozbijając głowę namierzonego wcześniej nieszczęśnika, a wracający młot przetrącił bark jego towarzyszowi który spieszył z pomocą, nie wiedząc że ów nieszczęśnik już nie żyje. Felix oddał dwa strzały, czym prawie zakończył żywota jednego z przeciwników, po czym od razu zmienił pozycję. Wśród piratów zapanowała panika, lecz nikt nie uciekał. Nicollo znów próbował kogoś dorwać, lecz niestety znów tylko jeden trup, no i musiał poświęcić shurikena. Wilhelm już miał się zamachnąć gdy koło niego zupełnie znikąd pojawiło się stadko kruków, które zachowując się zupełnie nieracjonalnie usiłowały władować się Juniorowi na twarz. Byku nie miał problemu z obroną, aczkolwiek taka akcja przyciągnęła uwagę tych na dole. Dwa bełty poleciały w stronę Byka, a jeden nawet trafił, lecz na szczęście tylko otarł się o zbroję. Felix na dole nie próżnował, kolejne dwa pociski i kolejny, tym razem pewny, trup. *** Grupa która biegła w stronę Uszka była wyraźnie bardziej zdeterminowana, aniżeli wcześniej i nie specjalnie kryli sie z faktem w którą stronę biegną i dlaczego. Mężczyźni biegli jakby ich cos goniło. Załoga Bełta spojrzała po sobie, Kapitan jako pierwszy podjął kroki ... w stronę wsi, a za nim oczywiście ruszyło dwoje jego ludzi. Dowódca Bełta odwrócił się na chwilę do Elfa: - Mamy eskortować Maga? Sam zainteresowany również spojrzał pytająco na Irdulaca. Widać było że odzyskał pewność siebie. - Wiesz, mogę, ale oboje znamy ryzyko. Jeśli chcesz to to zrobie i postaram się nas nie zabić, aczkolwiek nic nie obiecuje. Dla mnie lepsza śmierć w walce niż pojmanie a uciec za daleko nie ubiegnę. Mogę spróbować ucieczki i dopiero jak będzie już za późno ... __________________ ORDNUNG MUSS SEIN Odpowiadam w czasie: PW 24h, disco: 6h (Dekline#9103)

22-08-2020, 11:13	#144
Gladin Reputacja: 1	- To co chłopaki, macie jakiś plan? - szepnął Wilhelm. - Może Niko zafundujesz im bombkę dymną a Feliks przygotuje swoją maszynkę do strzelania? Ja się wespnę do góry i mogę ich ciskać młotem. Jak ich oślepimy i wystraszymy pociskami, to może potem da radę ich wyłuskać i wyrżnąć?

22-08-2020, 13:20	#145
Arthur Fleck Reputacja: 1	- Z przyjemnością Byku upuszczę tym psom trochę krwi - odpowiedział Nicollo wydobywając zza pasa bombę dymną. Spojrzał na krasnoluda czekając na jego decyzję - Felixie?

22-08-2020, 14:10	#147
Gladin Reputacja: 1	Byku zaczął się wspinać. Miał nadzieję, że z góry, ponad dymem, będzie miał lepszą widoczność. I że będzie mógł miotać młotem samemu będąc poza zasięgiem wzroku. A gdy już akcja się rozkręci, to wiadomo, trzeba działać w zależności od chwili. - Tylko nie rozdzielajmy się zbytnio. Myślałem, że bez problemu sam pokonam trójkę z nich, dałem radę, ale jednak mnie poharatali. Nie ma co niepotrzebnie szarżować.

22-08-2020, 15:33	#148
Arthur Fleck Reputacja: 1	Nicollo zamierzał stać się duchem. Zniknąć w dymie a potem trzymając się jego krawędzi w odpowiedniej chwili zaatakować by za chwilę znów wycofać w mleczną mgłę nim ktokolwiek zdecyduje się kontratakować. W podorędziu miał zatrute shurikeny, którymi obrzuca przeciwników a jeśli ci spróbują zbliżyć się do dymu jego łańcuch z krasnoludzkiego metalu zapłonie żywym ogniem kosząc każdego, kto wejdzie w jego zasięg.

27-08-2020, 12:19	#149
Molkar Reputacja: 1	zdawał sobie sprawę, że prędzej czy później przeciwnicy ich odnajdą. Mieli chociaż chwilę na to aby odpocząć. Przyjrzał się grupie przez lunetę kapitana po czym stwierdził wprost do ludzi którzy z nim byli - walczymy z nimi lub możecie się zacząć wycofywać przez wioskę a ja kupię wam trochę czasu. Jak tylko wejdą w zasięg mojego łuku zacznę do nich strzelać co powinno ich spowolnić a może nawet i powalę kilku. Możemy też poprosić naszego maga aby użył jakiegoś czaru chociaż patrząc po ostatnim jak niestabilnie działa tu magia może się to źle skończyć nie tylko dla nas ale całej wioski za nami. Wybrał najlepsze miejsce jako punkt strzelecki zapamiętując sobie drogę do wycofania i niezależnie od decyzji reszty miał zamiar zacząć strzelać do przeciwników W razie gdyby doszło do walki wręcz odszukał wzrokiem swojego psiego towarzysza rzucając - Ithil noga aby mieć go przy sobie do pomocy.