Zapatashura

Im mniej w mojej postaci mnie, tym lepiej. Jak ładnie napisała Asenat, sobą to ja jestem na codzień. W RPG gram po to, by nie być sobą za grosz, a różne systemy dają multum możliwości do stworzenia fajnych koncepcji postaci, od mafiozów, przez lekarzy, po szlachciców czy kowbojów. A kiedy ostatnio sprawdzałem, nie mam doktoratu z medycyny, nie urodziłem się w szlacheckim rodzie z Sycylii i nie umiem pędzić bydła przez prerię . Z drugiej strony oglądałem Housa, albo MASH, dolarowa trylogia to jedne z moich ulubionych filmów, nie wspominając o Ojcu Chrzestnym. Pożywki dla wyobraźni i wskazówek do odgrywania postaci w popkulturze jest cała masa.
Dla odmiany przez wykształcenie nigdy w życiu nie chciałbym na żadnej sesji odgrywać informatyka, bo wiem że pisanie kodu to potwornie nudna praca, a łamanie szyfrów i zabezpieczeń to już kompletna kicha, która zajęłaby w rzeczywistości setki, jak nie tysiące lat.

 

Bakcyl

Dlaczego nie dość że trolli, to złośliwych? A może ktoś chciałby cię poderwać, i w poszukiwaniu idealnego na to sposobu przeanalizuje dogłębnie wszystkie sesje w których brałaś udział, by na podstawie prowadzonych przez ciebie postaci opracować niezawodny plan? Już widzę, jak się rzucają...

@ Valtharys

1. Nie każda sesja wymaga charakteru. W D&D jest on potrzebny jedynie postaciom, które korzystają z niego mechanicznie. Charakter jest bez znaczenia, ponieważ liczy się odgrywanie postaci, a nie to, jak ją opracujesz, jeżeli potem i tak będziesz zapominał, jak ją odgrywać, lub naginał postać, by się dopasować do reszty. Brak odgórnie określonych cech czyni postać elastyczną. Chyba, że to się zazębia, jakby w FATE, gdzie cele postaci i jej fabularny rys są mechanicznymi wyznacznikami akcji niekiedy.
Z tym charakterem to jest trochę, jak z tą historią postaci, a temat był już wałkowany. Liczy się to, by się dobrze bawić, a do tego często elaboraty historyczne i rozpisywanie charakteru na nie wiadomo ile storn jest zbędne. Zwłaszcza, jeżeli postać zginie bardzo szybko, co się po prostu zdarza. Dlatego większy sens ma odgrywanie tego w sesji, niż wpisywanie w KP.
Chyba, że się projektuje postać do użycia ogólnego. Wtedy wskazówki do odgrywania są jak najbardziej na miejscu.
No i ważne, by drużyna trzymała się jakoś kupy.

2. Moją odpowiedzą było poparcie słów Gabiela.

@ Zaph

Toż od tego są testu i minigry!

 

valtharys

No i się tu z Tobą nie zgodzę. Jako MG oczekuję od gracza, że nakreśli mi postać. Jej charakter, złożoność i to czym np: w życiu się kieruje, jakie ma cele, zasady. Oczywiście nie musi być elaborat a mogą być same punkty, ale jakieś większe info poza "Cześć jesteś Zdzisiek i mój brat to Krzysiek".

Elastyczność? To zależy kto, jak i gdzie. Bo jak tworzysz kapłana (dajmy na to Shalyi) to nagle nie stajesz się chamem, prostakiem i skurwielem. Oczywiście jeśli poprzez fabułę, MG dochodzi do jakiś "zmian" to wtedy wiadomo postać ewoluuje ale jakiś pomysł na postać, jej osobowość musi być i dobrze by MG go znał.

Kolejna i najważniejsza sprawa: zadałem Ci proste pytanie a Ty znów piszesz by pisać. Ale będę dobry i powtórzę: [b]jakie są twoje postacie i ile mają z Ciebie ?[/]

 

__________________
Dzięki za 7 lat wspólnej zabawy:-)

Bakcyl

Widzę po reputacji jaką mi wystawiłeś, że masz problem z czytaniem ze zrozumieniem (który zapewne wynika z trollingu, będąc zabiegiem celowym odnośnie nieudanej prowokacji w rekrutacji do sesji "Tajemnica zaginionej kopalni"), zatem napiszę ci tak, żebyś zrozumiał:

Odnośnie postaci, to mam takie samo zdanie, jak Gabiel - lepiej bym tego nie ujął. Nie widzę potrzeby ujmowania tego w inny sposób.

Mam nadzieję, że nawet ty będziesz w stanie to w tym momencie pojąć.

Czyli nie zgadzasz się z tym, co sam napisałeś. A napisałeś to samo, co ja. Gratuluję.

O złożoności postaci decyduje jej odgrywanie fabularne. Historia i charakterystyka - owszem, jednakże spisanie jej w punktach, to jedynie instrukcja obsługi postaci. Czasami zbędna, bowiem jeżeli MG nie zwraca na to uwagi, to po co w ogóle coś takiego pisać? Gracze i tak nie mają dostępu do KP, więc ich postacie wiedzą o sobie wzajemnie tyle, ile odegrają fabularnie.
Dla mnie to jest najbardziej istotne w otwartym RPG. Wtedy historia czy osobowość postaci są dla mnie wyznacznikami tego, czy z moja postać z tą akurat znajdzie wspólny język i warto zaczynać grę, czy nam po drodze ze sobą właśnie...

Jak sobie gram w D&D i chcę jedynie sobie troszkę pozabijać gobliny i poratować świat paladynem, to w miarę stereotypowo gram. Jestem dobry i prawy, i nie widzę sensu o tym wspominać, bo to tautologia.

A jak bym miał wziąć udział w sesji Warhammera, i wybrałbym powiedzmy chłopa, który sobie całe życie dłubał w nosie, mieszkając we wiosce (choćby w tej odnośnie "Tajemnicy starej kopalni") i marząc o przeżywaniu przygód, to co ja mam opisywać? Jak na grzyby chodziłem? Czy jak mnie Kurnic ganiał po polu ze sztachetą, bo za bajgla próbowałem nadmuchać krowę tak samo, jak żaby nad stawem? I tak nikogo to nie obchodzi. Chyba, że to znamię w kształcie księżyca na lewym pośladku daje mi +10 do wszystkich testów w nocy, bo jestem wybrańcem Selene. A jak nie, to nikogo nie będzie to interesowało.

Równie dobrze tabula rasa, to jest pole do popisu dla pomysłodawstwa MG. Bo im więcej w niej białych plam, tym więcej MG może tam wcisnąć swoich pensów, żeby je wypełnić. I czasem ta metryczka, czyi podstawowe dane jak wzrost czy wiek i wygląd, profesja - wystarczy. Ewentualnie z jeden czy dwa znaki szczególne, jakieś cechy charakterystyczne, o ile ktoś uzna, że są mu potrzebne. A resztę dopisze się w trakcie odgrywania postaci w sesji.

 

valtharys

To są twoje słowa więc nie są tym czym moje słowa, chyba że masz syndrom Multipli i nie rozumiesz pewnych, prostych wypowiedzi.
Słowo nakreślić jej charakter, złożoność i to czym np: w życiu się kieruje, jakie ma cele, zasady - to nie jest charakter jest bez znaczenia. Do tego się odniosłem.

Co do braku umiejętności czytania.. jako że nikt z forum, nie widział Twoich postaci, to chciałem się o nich cokolwiek dowiedzieć co znaczyło, że mogłeś choć z jedną opisać. Jaka była, w jakim settingu...cokolwiek..
A skoro nie czujesz potrzeby ujmowania w inny sposób to zakończmy tą dyskusję.

Ps. Minusa właśnie dałem Ci za to, że mimo iż nawet nie zamierzasz brać udziału w rekrutacji, ale swoje 3 grosze musisz wsadzić żeby zaistnieć niczym typowy no-life.

EOT dla mnie.

 

__________________
Dzięki za 7 lat wspólnej zabawy:-)

Bakcyl

Widzę, że cierpisz na podobny syndrom, co i Komtur. Moje postacie nie powinny wpływać na twoją opinię odnośnie tematu.
Widzę jednak, że moja osoba urasta do rangi osi, wokół której obraca się życie co poniektórych osób... I staje się tym samym punktem odniesienia czy też pryzmatem do wystosowywania opinii na jakikolwiek temat.

Gdybyś się nieco rozejrzał, znalazłbyś moje postacie. Chyba link w moim profilu nie jest aż tak bardzo niewidoczny... Kilka postaci tam powinno wisieć.

"Za brak odpowiedzi na proste pytanie a pisanie nie na temat."
O ile dobrze rozumiem...
Dałeś mi minusa w tym temacie, za post w innym temacie? Dlatego, że podałem komuś linka do instrukcji tworzenia postaci, bowiem miał kłopot z jej stworzeniem?
A ty uznałeś to za potrzebę zaistnienia (z racji swojej paranoi, która poskutkowała frustracją), zamist potraktować jako chęć pomocy komuś, czymże podrzucenie owych linków było spowodowane. I to skłoniło cię do jej wyładowania poprzez nazwanie kogoś no-lifem, chociaż nie powinnno cię w ogóle obchodzić, kto i ile spędza czasu w sieci i po co?
Pomijając już fakt, że (jakże by inaczej) czytasz w myślach, kto i w czym chciał brac udział...

To może powinieneś skonsltować to z psychologiem.

 

Warlock

Bakcyl, większość z tych biografii bohatera tworzonych jest z myślą o rekrutacji. Ani razu nikt nie wykorzystał moich wątków pobocznych spisanych na karcie postaci tu na Last Inn, chociaż wiadomo, że nie zawsze MG może to wykorzystać, bo sztywne ramy scenariusza mu na to nie pozwalają. Nie mam tego nikomu za złe, bo te pomysły i twórcze pisanie historii pisałem w jednym celu - by dostać się na sesję. Mówię to szczerze, bo prawdę powiedziawszy im bardziej szczegółowo opiszę historię i charakter swojej postaci tym bardziej jest ograniczony, a pomysły na postać przychodzą mi nie tylko w trakcie jej tworzenia, ale przede wszystkim w trakcie jej odgrywania.

Kiedy gram ze swoimi graczami przy stole to nie wymagam pisania żadnych historii postaci. Wolę jak opowiedzą mi trochę o swojej postaci przy piwie i czipsach, aniżeli rzucają we mnie kartkami A4 z rozpisaną od góry do dołu biografią. Myślę, że większość pisarzy tworząc bohaterów na potrzeby książki ma pewne pomysły, które rzuci sobie na kartkę lub zapamięta w głowie i rozwija wraz tworzeniem opowieści. Ja też znam doskonale swoich graczy, nie robię im konkursów na najlepszą KP, bo wiem na co ich stać. Nie potrzebuję wielkiej charakterystyki bohatera, aby wiedzieć czy będą potrafili odgrywać go na poziomie. Może to też wynika ze sposobu prowadzenia przeze mnie gry, bo przychodząc na sesję nie chcę kulić się w zasłoniętym szczelnie pokoju przy ledwo tlącej się świeczce, a zwyczajnie mam ochotę otworzyć piwo, wyciągnąć paczkę czipsów i się świetnie bawić, bo to dla mnie przede wszystkim gra towarzyska. Myślę, że nasza wrodzona fascynacja opowieściami bierze się właśnie z prehistorycznego gawędziarstwa, kiedy to myśliwi zbierali się przy ognisku i wymieniali się opowieściami.

Z kolei na forum rozbudowana KP jest dla MG bardzo istotna. Po pierwsze wiem, że gracz chce wziąć udział w mojej sesji i nie odejdzie w drugiej kolejce. Po drugie mogę zadecydować czy jego postać pasuje do mojego scenariusza. Po trzecie ocena biografii jego bohatera posłuży w podjęciu decyzji czy go przyjmę na sesję, no i zawiera pewien zbiór informacji, który może być przydatny w trakcie sesji - jeśli jego postać ma wrogów lub jakąś ciekawą niezamkniętą kartę w życiu to mogę to wykorzystać na sesji.

Ale wracając do tematu; rzadko sprawdzam się w roli gracza, ale jeśli już gram to moje postacie mają sporo cech wspólnych ze mną. Nie chodzi tu wcale o to co Zapatashura powiedziała, bo bardem czy też stormtrooperem też nie jestem, ale o pewną wspólną cechę, która dzieli większość moich postaci - lubię odgrywać osoby, którym bliżej do dobra, aniżeli zła. Bierze się to chyba z tego, że cynizm i skłonność do przemocy złych postaci po jakimś czasie w moim odczuciu wydaje się być coraz bardziej wtórny. Często to obserwuję u siebie jak i u innych graczy - po jakimś czasie trudno czymkolwiek zaskoczyć, a postać dostaje nieoficjalny przydomek drużynowego gbura.

 

Bakcyl

O tym już była mowa. Albo dostosowujesz postać do przygody, albo przygody do postaci.
A ja miałbym pretensje i uważam to za brak szacunku do ludzi. Bo właśnie tak wygląda to tutaj - robienie łaski graczom, że się ich przyjmie. Wyścig szczurów, odcinanie kuponów, bo MG jest mało, a graczy sporo. Jednak szacunek musi działać w obie strony, i nie satysfakcjonuje mnie opcja, że MG robi wyliczankę, bo jest rozchwytywany, i wedle jakichś subiektywnych kryteriów, o których ja nie mam pojęcia, wybiera "najlepsze" karty. Dlatego ja nawet nie próbuję się tutaj dostać do sesji Warhammera, widząc ilość chętnych, bo oczywistym jest, że zostaną wybrani gracze, którzy już się sprawdzili. To jest logiczne, bo wybiera się sprawdzone rozwiązania. Dlatego jak już ktoś ma stałą i sprawdzoną ekipę, to rozumiem, że się jej trzyma. Ale takie robienie rekrutacji, a potem jakieś losowanie, które i tak nie będzie uczciwe, a mydli się oczy graczom, że wygra najlepsza karta postaci, to jakaś jawna kpina. W tym względzie idea konkursu na KP jest dla mnie po prostu absurdem i wolę w tym udziału nie brać, nie tracić czasu, i zająć się czymś innym.
A sama historia postaci nie pokaże ci tego, jak ktoś gra, bo to są dwie odrębne sprawy. Zupełnie inaczej jest uczestniczyć w sesji, a opisywać postać "na sucho", i to nie ma żadnego przełożenia. Dlatego, jeżeli sobie robię KP, mam jakiś pomysł na postać, to oczywistym jest, że chcę, by był wykorzystany w jakiś sposób. Po kiego miałbym robić historię i stosować w niej jakieś pomysły na przygody, skoro potem okaże się, że ani jeden nie najdzie się w fabule, albo moja postać zginie po kilku postach? To zaprzeczenie- jak dla mnie - idei dobrej zabawy. Po prostu sama bitwa z innymi o miejsce przy stole mnie nie bawi. I to oczekiwanie, aż się rozstrzygnie... To zdecydowanie nie dla mnie.

Grałem kiedyś z graczem prowadzącym postać rycerza. Z KP byś nie wywnioskował tego, jak ten gracz dobrze prowadzi tę postać, a prowadził wyśmienicie. Ot, metryczka, historia sztampowa. Szlachcic z bogatego rodu miał dość siedzenia na tyłku i postanowił poszukać przygód. I ta KP była zwyczajna, ale jego gr - już nie. Postać prowadził naprawdę świetnie, ale to właśnie wychodziło w przygodzie (o czym już mówiłeś), w interakcji z innymi BG czy NPC.


Miałem już do czynienia z graczami, którzy mieli o postaci podstawowe informacje. Avatar, metryka, ekwipunek i tyle. A grali i wczuwał się w postać naprawdę dobrze.
I również miałem wątpliwą przyjemność grać z ludźmi, którzy KP i historię mieli opracowana niezwykle pieczołowicie. Wydawali się tez ludźmi niezwykle dojrzałymi i odpowiedzialnymi, a potrafili sesje porzucić bez słowa, lub nawet nie dać żadnego odpisu, a potem powiedzieć ci w oczy, że mają cię w głębokim poważaniu, ujmując to dość prostolinijnie.

Akurat KP ci tego nie powie, choćby najbardziej rozbudowana. A jeśli gracz chce wziąć udział w sesji, to wyraża taką chęć w rekrutacji czy podsyła kartę - to oczywiste. Chociaż ta chęć nie definiuje tego, na ile w tej sesji zostanie. Chęć też może z czasem zniknąć - po prostu.

 

Warlock

Dla mnie szczegółowo rozpisana KP jest w pewnym sensie formą przekazania mi informacji "zależy mi na Twojej sesji bardziej niż innym". Nowych graczy trudno sprawdzić, więc musimy dokonać selekcji po owocach ich pracy. Są MG, którzy biorą wszystkich chętnych - ja tylko w ostatniej prowadzonej przeze mnie sesji musiałem to zrobić, a wcześniej przyjąłem 14 osób do Warhammera. Dostałem wtedy KP gracza, który charakterystykę swej postaci potraktował po macoszemu, ale związku z tym, że był nowy na forum to go przyjąłem - czego później żałowałem.

Jeśli ktoś jest nowy i tworzy postać, której trudno przypisać rozbudowaną historię to zawsze może walnąć krótkie opowiadanie jak to jego postać siedzi na bujanym fotelu i opowiada ciekawe momenty swojego życia.

Wspominałeś coś o tworzeniu chłopa do jakiejś tam sesji i powiem Ci, że dostałem wcześniej KP takiej właśnie zwyczajnej postaci, a jednak gracz, który ją stworzył postarał się aby było coś więcej niż ,,Chłop jak chłop, każdy widzi...". Pojawiły się tam wzmianki o jego rodzinie, charakterze, o swoich obowiązkach, metryczka i krótka historia postaci. Myślę, że bez trudu całość zmieściłaby się na jednej A4 i było to dla mnie więcej niż mógłbym sobie życzyć, naprawdę.

Są tacy gracze jak Proxy, Tiras Marekul, Akwus, Deszatie, Sekal, Kerm, którzy wystarczy, że powiedzą mi ,,Chcę grać taką i taką postacią" i opiszą jaki był cel ich wizyty w miejscu gdzie rozgrywa się akcja sesji, a zostaną przyjęci. Niesprawiedliwe? Możliwe, ale ja nie jestem działaczem społecznym, ale Mistrzem Gry, który tak samo jak moi gracze chcę się dobrze bawić, a bawić będę się dobrze w towarzystwie przetestowanych ludzi, którzy potrafią odgrywać i nie odchodzą bez słowa po kilku dniach.

 

Komtur

Powinieneś nazywać się Cykor, a nie Bakcyl.

Żeby nie było że offtopuję to każdy z graczy ma jakieś ulubione postacie którymi gra i według mnie zawsze mają coś z tego gracza, nawet jeśli są bardzo dziwaczne. Ja często wybieram postacie charakterystyczne dla spaghetti westernu.

 

__________________
"Kto się wcześniej z łóżka zbiera, ten wcześnie umiera" - Mag Rincewind
W orginale -"Early to rise, early to bed, makes a man healthy, wealthy and dead."
Torchbearer dla opornych. Ostatnia edycja 29.05.2017.