Rodryg

Cała dyskusja o powieści przybrała zabawny obrót choć zastanawiała się o ile grubsza była pełna wersja od tej znanej Eleril.
-To musiały być niezręczne spotkania rodzinne... - Odparła przez chwilę rozważała propozycję małżonki.
- Jasne możemy kupić. Skoro Eleril się podoba to chyba nie jest taka zła a ciekawa jestem czy "opisy natury" będą równie wciągające. Eleril będziesz chciała wypożyczyć pełna wersję jak co ?
- No nie wiem czy te opisy przyrody mi się spodobają. - rzekła fechmistrzyni.
- Były niezwykle barwne i pomysłowe.. Tak mówiły koleżanki... koledzy. - rzekła bordowa Grimm.
- Jest, o miłości elfiej Wampirzycy i wilkołaczki-druidki... Widziałam w bibliotece... -rzekła Grimm.
- O tym nie słyszałam. - powiedziała Eleril zaskoczona.
- Widzisz skarbie mamy nawet opcje do wyboru. - Odpowiedziała spoglądając się na Ramiel, chyba nie było co droczyć się bardziej z Grimm bo jeszcze im tu biedaczka zejdzie.
- Tak dwie opcje, ale przy odrobinie szczęścia skorzystamy z obu... - Bardzo wyszczerzyła zęby.
- Może ale nie ma co być zachłannym. Chytry dwa razy traci jak to mówią. - Elphi odwzajemniła uśmiech ale wolała przypomnieć jej że "opcje" też miały swoje zdanie.

 

Slan

Ramiel uśmiechnęła się do żony zalotnie, lecz nic nie powiedziała.
Wkrótce w szóstkę, bo razem z doktorem udali się do dworu na kolację. Przed bramą w jednorożce, trytony i dziwne metalowe pojazdy latające czekali na nich strażnicy. Na początku byli niechętni, ale gdy ją przedstawiono, wyszeptali tylko „Sprowadzająca Noc” i odwrócili się lękając się nawet zerknąć na nią. Na dziedzińcu czekali na nie już pan domu, typowy były poszukiwacz przygód w brewojskim komtuszu i jego córka. Nie była człowiekiem, tylko niezwykle wysoką, ponad dwumetrową niewiastą z tej samej rasy co pracownice tytanowej woli. Gospodarz grzecznie przywitał się z Doktorem, a potem o wiele życzliwiej uściskając wszystkie dziewczyny jak niedźwiedx..
- To zaszczyt gościć taką heroinę w mych skromnych progach. Jestem Albrech Koniecświacki a to jest moja córka Zirołancia.. Przepraszam, że nie mogę was przyjąć, ale niedługo udajemy się do stolicy, gdzie moja córka ożeni się z zacną niewiastą z młodego, lecz szacownego Cheliackiego rodu.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Rodryg

Ramiel nie musiała nic mówić by Elphi wiedziała co jej kołata się w głowie, nie żeby jej się ten pomysł nie podobał.

Gdy doktor zapraszał je na kolację to spodziewała się czegoś na miejscu lub w którejś z restauracji, zamiast tego trafiły prosto do celu.
”To było prostsze niż myślałam.” - Pomyślała gdy ujrzała gospodarza domu, przy okazji komentarze strażników przypomniały jej że musi wybadać co dokładnie o niej mówią. Przydomek “Sprowadzająca Noc” był czymś nowym i raczej nie wydawał się powodem do dumy, zaczęła się zastanawiać czy ktoś z rozmysłem nie rozsiewał o niej opowieści malowanych w ciemniejszych barwach.

Wzrost córki gospodarza rzeczywiście robił wrażenie dwa metry z hakiem jak nic.
“Ciekawe czy tak czują się krasnoludy i niziołki wśród innych ras.” - Zamyśliła się, może lepiej że nie była tak wylewna jak ojciec choć ten też miał niemało siły w ramionach.

- Miło pana poznać choć nie wiem czy można mnie nazwać heroiną, aż tyle nie zrobiłam w rodzinnych stronach. Chociaż rzeczywiście mam tendencję do znajdowania się w pobliżu ciekawych wydarzeń, tak jak w czasie podróży tutaj. Przykra sprawa ze Zbychem Grzymałą ale zgaduję że już o tym pan słyszał ? - Odparła, wyglądała że niefortunnie trafiły z czasem. Zastanawiała się czy da się namówić by poświęcić im choć parę chwil lub zainteresuje się tematem Zbycha, wolałaby uniknąć omawiania sprawy Runy tak otwarcie ale jeśli będzie trzeba.

 

Slan

Gospodarz się zamyślił.
- A jakoś tak m się obiło o uszy, że taki jeden był. Ale kto zacz, nie pamiętam! – powiedział, a Doktor patrzył z rezygnacją na swoją taśmę mierniczą i na Zirołan.
- Czy mogłabyś nam opowiedzieć o owej niewieście? – zapytała Eleril zaciekawiona.
- O tak. To ponoć niewiasta o szczerozłotym sercu, pełna szlachetności i miłości do bliźnich, która zawsze każdemu pomoże i to zupełnie bezinteresownie. Ona jest uosobieniem cnót wszelakich! – rzekła rozmarzonym głosem dziewczyna.
- Mam pewne przeczucie… – rzekła Ramiel.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Rodryg

Wyglądało na to że Albrecht raczej niespecjalnie interesował się plotkami a przynajmniej nie kojarzył Zbycha. Zastanawiała się czy powinna wspomnieć o morderstwie Sczepana Ogonowicza, może to by go zainteresowało ? Na razie nie chciała jeszcze wykorzystywać drastycznych kroków.

- Znaczy się jeszcze nie miałaś przyjemności jej poznać osobiście ? - Wyglądało na to że to było raczej zaaranżowane małżeństwo.
- Że niby Nys ? Nie no chyba nie jedna cheliańska szlachcianka opisuje się w ten sposób. - Rozumiała tok rozumowania Ramiel ale zgadywała że Rachenys nie była jedyną cheliańską szlachcianką ze sporym ego.
- Tak! To Rechenys De Leone! Nie spotkałam jej, ale już czuję się pełna miłości. To podobno niewiasta o tak czystym sercu, że anielskie figury płaczą na jej widok, a wieśniacy zawodzą gdy odchodzi!
- W to jestem w stanie uwierzyć - rzekła Ramiel.
- Podobno Nys kocha uszczęśliwiać wszystkich. - dodała Eleril. Obie ledwie powstrzymywały się od śmiechu, ale Karendis patrzyła na nie z naganą.
Czarodziejka znała powiedzenie że ten świat jest mały ale to była już przesadne, no i ciekawa była kto jej tyle naopowiadał o Rachenys.
- Hmm w pewnym sensie ma serce pełne "miłości" jeśli można tak to ująć. - Odparła, dziewczynę czekała niespodzianka i bardzo ciekawa noc poślubna znając Nys. Ciekawa była czy to był kolejny pomysł Lorda Geriona, czy też sama Nys nie chciała być gorsza od brata lub po prostu nie przejmować się więcej ożenkiem.
- W sumie nie wiedziałam że się żeni a byłam na ślubie jej brata. Kto wyszedł z propozycją jeśli można spytać ?

 

Slan

Zirołan westchnęła i powiedziała.
- Jeszcze jej nie widziałam, lecz moje serce już jest przepełnione miłością! Zobacz! – zawołała szlachcianka i podbiegla i przyłożyła dłoń Elphiry do swojej skąd inąd bujnej piersi. Ramiel także je tam przyłożyła.
- No jest wyjątkowo pełne miłości, zobacz Eleril! – i przyłożyła dłoń poczerwieniałej diablicy do piersi Zirołan.
- Ja chyba też muszę to sprawdzić… – rzekła Grimm i zrobiła to co reszta. – Tak, zaiste jest jej pełne.
Karendis posłała osądzające spojrzenie. Doktor wpatrywał w nie z konsternacją, tylko Albrecht wydawał rozkazy.
- A to była taka otwarta ofert i moja córcia wygrała przet… konkurs. To będzie skromny poczęstunek, niech panie wybaczą.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Rodryg

Najpierw miała podobną sytuację z Kunegundą a teraz to, zaczynała się zastanawiać czy była to ignorancja czy umyślne działanie. Stawiała na to pierwsze w obydwu przypadkach.
Ramiel chyba czuła się wykluczona bo postanowiła się dołączyć wciągając przy okazji Eleril, a Grimm chyba po prostu skorzystała z okazji. Tak czy inaczej zrobiło się bardzo niezręcznie choć osądzające spojrzenie było ironiczne.

Wydała z siebie karcące kaszlnięcie zabierając rękę a także odciągając dziewczyny, przy okazji posyłając wymowne spojrzenie doktorowi i Karendis jakby chciała powiedzieć:
“Nie patrzcie tak na mnie bo sama mnie złapała a co do reszty…”
- Kocham cię ale potem cię za to pacnę… -Syknęła przez zęby do Ramiel. Już i tak ktoś jej przyprawił łatkę mrocznej czarodziejki, jeszcze by jej brakowało by mówili że jest lubieżnicą.

- Mam przeczucie że Nys będzie raczej zadowolona jak cię pozna. - Stwierdziła choć nie była pewna czy sama zainteresowana będzie tak zachwycona prawdziwą a nie wyidealizowaną Nys.
- Proszę się nie martwić nie oczekujemy jakiegoś specjalnego traktowania, zwłaszcza że to raczej niespodziewana wizyta. - Nie była pewna czy powinna wnikać w temat “przetargu” zwłaszcza że były jeszcze inne sprawy do omówienia.

 

Slan

Zirołan chwyciła nagle Grmm z całej siły i przycisnęła ją do swojej piersi.
- Oh, jesteście dla mnie takie miłe! – zawołała radośnie wytłaczając jej powietrze z płuc.
- Córus, co mówiliśmy o łamaniu innym żeber? – rzekł Albrech, a potem dał im znak, aby poszyły za nim.
Dworek był labiryntem, który doprowadziłby Groteusa do szaleństwa i obrzydziłaby Lamashuty swym pomieszaniem.
Ale w końcu zabrano ich do jadalni. Podano skromny posiłek. Najpierw były przystawki. Miseczka zup cebulowej z grzanką, dwie pajdy chleba ze smalcem. Cztery jajka w koszulkach, cztery kkiełbaski, cztery łódeczki ziemniaczane z serem i boczkiem i sześć skrzydełek na ostro do tego po kieliszku nalewki i ćwiartkę brendy. Na obiad była polewka piwna. Dw udka kaczki z jabułkami, żur w chlebie z białą kiłbasą, schabowy z kapustą. Do tego było po szarlotce i misce leguminy. Do popicia były dwa litrowe kufle piwa, czarka wódki i dzban miodu pitnego.
- Proszę nic nie zostawiać, bo to byłaby śmiertelna obraza.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Rodryg

Okazało się że wnętrze zamku było tak osobliwe jak mógł sugerować jego wygląd zewnętrzny, nie była pewna czy był rozbudowywany bez zamysłu czy też plan budowy był tylko nadmiernie skomplikowany. Ciekawa była czy sami domownicy i służba też się gubili we własnym domu.

Okazało się że ich gospodarz operował chyba innym pojęciem “skromnego poczęstunku” niż większość ludzi, gdyby to było w Ustalav to zastanowiła by się czy gospodarz nie jest wyznawcą Urgathoy bo słyszała o takich ucztach wśród wyznawców tej bogini. Tutaj chyba jednak nie było ryzyka że po uczcie posłuży za czyjś deser w tej czy innej formie. No i słyszała że tutejsza szlachta lubi gościć i być goszczonymi ale to była lekka przesada.
- Naprawdę nie trzeba było się aż tak starać. - Powiedziała mierząc wzrokiem dość jedzenie by starczyło na cały dzień, chyba przyjdzie im tu spędzić trochę czasu. Więcej okazji by zawadzić o temat runy, zakładając że jej żołądek przetrwa.
- Dobrze że nic nie jadłyśmy w Ogrodzie no i że trochę “poćwiczyłyśmy” przed kolacją. - Szepnęła do Ramiel z delikatnym uśmiechem.

 

Slan

Gospodarz machnął ręką.
- Gdzie tam myśmy się starali, to ledwie zasługuje na miano podwieczorku. Chyba mamy jeszcze pierogi, donieść? zapytał.
- Tak, po takim treningu każdy by zgłodniał. – powiedziała Ramiel nieco zbyt głośno.
- A to dlatego tak mocno sobą pachniałyście… My też tak pachniałyśmy po treningach gdy studiowałam, choć najbardziej to te, co trenowały zapasy tęsknię za tymi treningami… – rzekła Grimm, która porzerała wszystko co dostała.
- Bo dla każdego poszukiwacza przygód trening jest niezwykle ważny. Ja sama zazwyczaj trenuję sama… Oh, może potrenujemy We trzy! – zawołała radośnie Eleril.
- A mnie też weźmiecie, jeśli znajdziecie czas? Ja ostatnio trenowałam z trzema strażniczkami i padły z wyczerpania! – zawołała Zirołan, która zjadła wszystko co dostała.
- Oh! Jak znajdą czas, to na pewno! We czworo jest weselej niż we troje! – Fechmistrzyni promieniała entuzjazmem.
- Wstyd mi za ciebię siostro, choć nie wiem jeszcze za co. – wycedziła Karendis.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija