[Storytelling][+18] Na podbój Gliese!

SWAT · 21-10-2010, 20:47

Centrum Kosmiczne imienia Johna F. Kennedy'ego

- Panie McDowell, wybraliśmy najlepszych z najlepszych. Niech Pan rzuci okiem na te podania. – do niewielkiego biura wszedł młody naukowiec.
McDowell, facet wyraźnie po sześćdziesiątce wziął teczki i zaczytał się. Trwało to dość długo, często łapał się za głowę, pocierał podbródek.
- Ładna zbieranina. Po niektórych z nich świat na pewno nie będzie płakał. Sporo obcokrajowców. Jesteś pewien, że to optymalna drużyna?
- W stu procentach. A zgłoszeń było ponad milion. Może Pan chce je samemu przejrzeć?
- Nie, nie. Zaufam Ci. Wiesz jakie są plany. Do bazy w Nevadzie z nimi, cztery dni szkoleń i na statek, do sarkofagu i dowidzenia.
Młody wyszedł, McDowell został sam z kartami na stole. Patrzył na zdjęcia „wybrańców”, aby po chwili obrócić się na obrotowym krześle i popatrzeć w okno, usadowione za nim. Wzniósł twarz w kierunku nieba i powiedział sam za siebie.
- Ja pierdole…

Tajna baza NASA, Nevada

Ściągnęliście tutaj, a raczej ściągnięto was, po ówczesnym rozpatrzeniu waszych podań, abyście dowiedzieli się czegoś o waszej misji.
Siedzieliście w niewielkim, sterylnym pomieszczeniu z krzesłami w układzie kinowym. Przed wami było niewielki podwyższenie, nieco na lewo mównica z logiem NASA. Przy suficie, pomiędzy jarzeniówkami wisiał projektor. Pomieszczenie było prostokątne, ściany były idealnie biała, a podłoga błękitna.
Jakiś czas czekaliście, za nim na podwyższeniu pojawił się niewysoki mężczyzna w białym kitlu.
- Dzień dobry państwu – powiedział, mierząc was wzrokiem – Nazywam się Henry Drank i opowiem wam co nieco o waszej misji.
W tej samej chwili stanął za mównicą i nacisnął jakiś niewidoczny przycisk. Światło zgasło, za to uruchomił się projektor. Głos Dranka był zimny i opanowany, można powiedzieć że metaliczny. Mówił powoli i lakonicznie, dobrze dobierając słowa. Ze zdziwieniem stwierdziliście, że ani razu się nie przejęzyczył, czy pomylił. On sam miał może z góra 32 lat.

*pstryk*

Projektor wyświetlił pierwszy slajd, logo NASA.

- Jak zapewne wam wiadomo, będziecie podróżować 200 lat na planetę Gliese 581 g. Jest to planeta pozasłoneczna, znajdująca się w odległości ok. 20 lat świetlnych od Ziemi, w Gwiazdozbiorze Wagi. Krąży w układzie planetarnym gwiazdy Gliese 581 jako jej czwarta planeta. Rok na Gliese 581 g trwa ok. 37 dni ziemskich. Obserwację planety rozpoczęto 11 lat temu w WM Keck Observatory na Hawajach.

* pstryk *

Kolejny slajd.

- Waszym celem jest o to, ta planeta – wskazał za pomocą laserowego znacznika czwartą planetę od gwiazdy.

* pstryk *

- Ten slajd przedstawia porównuje Gliese, do Ziemi oraz Neptuna. Neptun to ten na środku, Ziemia po lewej. Gliese to ta duża planeta po prawej. O tym, kiedy i jak odkryto planetę, nie będę was zanudzał, bo co by nie było, tak naprawdę odkryjecie ją dopiero wy – tutaj mężczyzna uśmiechnął się serdecznie.

*pstryk*

- Ten slajd przedstawia odległość Gliese 581 g od gwiazdy oraz do porównania, Układ Słoneczny. Niebieski pas, to pas w którym planety mają prawo mieć atmosferę, wodę oraz tlen. Jak widzicie, Gliese jest idealnie na środku. Co prawda Gliese, nie jest jak nasze Słońce, jest czerwonym karłem. Świeci znacznie słabiej, przez co może tam być znacznie zimniej, niż u nas. Woda może być zamarznięta. Ale tylko na jednej półkuli. Planeta Gliese 581 g, otacza Gliese, gwiazdę, nieco dziwnie. Jedna jej strona, jest zawsze oświetlona. Spróbujemy was posadzić właśnie na tej, osłonecznionej stronie.

*pstryk*

- Jak zapewne wiecie, jesteście na świecie uznawani za bohaterów. Będziecie pierwszymi przedstawicielami naszej rasy na obcej planecie. Możecie tam spotkać inteligentne formy życia, czy też jakieś ruiny. Zaraz po wylądowaniu, sarkofagi, jak nazywamy maszyny hibernacyjne, otworzą się i przywrócą do życia.

*pstryk*

- Cały proces jest bezbolesny, tak dosłownie, to nie umieracie. Wasze ciało zatrzymuje się. Dla niego stoper nie tyka. Do sarkofagu musicie wejść nago, aby uniknąć odleżyn spowodowanych ubraniami. I żeby nie zaczęły z wami gnić. Sarkofagi są wypełnione zielonym płynem, nazywanym przez nas „octem”. Ocet będzie to pożywienie dla waszych komórek przez najbliższe 200 lat, ponieważ trudno uśpić całe ciało pstryknięciem palców. Najważniejsze, że najważniejsze narządy zasną. Dodatkowo będzie wam pompowany bezpośrednio do ciała tlen. Dodatkowo mięśni będą nom stop pobudzane prądem, aby nie zanikły. I teraz najlepsze. Zostanie z was spuszczona krew, na szczęście potem wtłoczona z powrotem. Nie bójcie, się, jest to bezpieczne. Inaczej nie reklamowali byśmy naszej misji aż tak bardzo.

*pstryk*

- Na pokładzie będzie znajdował się najnowszy nadajnik, który zbierze informacje z planety i prześle je do nas za pomocą fal radiowych. Będzie pracował sam, wystarczy że go rozłożycie i włączycie. Będziemy czekać całe 220 lat na ten sygnał. 200 lat będzie trwał lot, 20 lat będzie do nas szedł sygnał z nadajnika. Szkoda że tego nie dożyję – mówi z widocznym smutkiem.

*pstryk*

- Oto wasz statek, czeka na was na orbicie około ziemskiej. Był za duży, aby zbudować go na Ziemi. Będziecie musieli do niego dolecieć wahadłowcem, ale spokojnie. Poleci z wami pilot który odbył nie jeden taki lot. Obecnie na statku są montowane sarkofagi. Statek będzie mógł wam służyć za dom przez dobre kilkaset lat. Będzie tam kuchnia, łazienki, każdy dostanie swój pokój. Posiada reaktor jądrowy któremu paliwa starczy na 60 – 70 lat ciągłej pracy. Uruchomi się po lądowaniu i będzie wam dostarczał energii elektrycznej oraz ogrzewał pokład. Jest najnowszej technologii, więc nie będzie trzeba w niego ingerować. Na statku znajdować się będzie również mała zbrojownia i duża spiżarnia. Nigdy nie wiadomo, co tam będzie można spotkać. Nie chcemy was wysyłać tak daleko bezbronnych – tutaj pojednawczo pokiwał głową i popatrzył na mężczyzn którym wyprysły uśmiechy na twarzy.
Po chwili zaczął kontynuować, czy raczej kończyć.
- To tyle, ile kazano mi wam przekazać czyli raczej wszystko. Miło było mi was poznać. Żegnajcie.

*pstryk * pstryk*

Projektor zgasł, po chwili zapaliły się ponownie jarzeniówki.
Mężczyzna wyszedł. Szybko po nim pojawiła się w drzwiach kobieta w kraciastej koszuli.
- Proszę za mną, pokażę wam pokoje w których przyjdzie wam spędzić najbliższe cztery dni.
Kobieta zaprowadziła was do niewielkich pokoi, podobnych do hotelowych. Były już tam wasze rzeczy i jakieś jedzenie na stołach. Ciepłe.
- Cały ośrodek jest do waszej dyspozycji. Żegnam i dobranoc – zakończyła i odeszła.
Rozeszliście się do pokoi.

21-10-2010, 20:47	#1
SWAT Reputacja: 1	[Storytelling][+18] Na podbój Gliese! Centrum Kosmiczne imienia Johna F. Kennedy'ego - Panie McDowell, wybraliśmy najlepszych z najlepszych. Niech Pan rzuci okiem na te podania. – do niewielkiego biura wszedł młody naukowiec. McDowell, facet wyraźnie po sześćdziesiątce wziął teczki i zaczytał się. Trwało to dość długo, często łapał się za głowę, pocierał podbródek. - Ładna zbieranina. Po niektórych z nich świat na pewno nie będzie płakał. Sporo obcokrajowców. Jesteś pewien, że to optymalna drużyna? - W stu procentach. A zgłoszeń było ponad milion. Może Pan chce je samemu przejrzeć? - Nie, nie. Zaufam Ci. Wiesz jakie są plany. Do bazy w Nevadzie z nimi, cztery dni szkoleń i na statek, do sarkofagu i dowidzenia. Młody wyszedł, McDowell został sam z kartami na stole. Patrzył na zdjęcia „wybrańców”, aby po chwili obrócić się na obrotowym krześle i popatrzeć w okno, usadowione za nim. Wzniósł twarz w kierunku nieba i powiedział sam za siebie. - Ja pierdole… Tajna baza NASA, Nevada Ściągnęliście tutaj, a raczej ściągnięto was, po ówczesnym rozpatrzeniu waszych podań, abyście dowiedzieli się czegoś o waszej misji. Siedzieliście w niewielkim, sterylnym pomieszczeniu z krzesłami w układzie kinowym. Przed wami było niewielki podwyższenie, nieco na lewo mównica z logiem NASA. Przy suficie, pomiędzy jarzeniówkami wisiał projektor. Pomieszczenie było prostokątne, ściany były idealnie biała, a podłoga błękitna. Jakiś czas czekaliście, za nim na podwyższeniu pojawił się niewysoki mężczyzna w białym kitlu. - Dzień dobry państwu – powiedział, mierząc was wzrokiem – Nazywam się Henry Drank i opowiem wam co nieco o waszej misji. W tej samej chwili stanął za mównicą i nacisnął jakiś niewidoczny przycisk. Światło zgasło, za to uruchomił się projektor. Głos Dranka był zimny i opanowany, można powiedzieć że metaliczny. Mówił powoli i lakonicznie, dobrze dobierając słowa. Ze zdziwieniem stwierdziliście, że ani razu się nie przejęzyczył, czy pomylił. On sam miał może z góra 32 lat. *pstryk* Projektor wyświetlił pierwszy slajd, logo NASA. - Jak zapewne wam wiadomo, będziecie podróżować 200 lat na planetę Gliese 581 g. Jest to planeta pozasłoneczna, znajdująca się w odległości ok. 20 lat świetlnych od Ziemi, w Gwiazdozbiorze Wagi. Krąży w układzie planetarnym gwiazdy Gliese 581 jako jej czwarta planeta. Rok na Gliese 581 g trwa ok. 37 dni ziemskich. Obserwację planety rozpoczęto 11 lat temu w WM Keck Observatory na Hawajach. * pstryk * Kolejny slajd. - Waszym celem jest o to, ta planeta – wskazał za pomocą laserowego znacznika czwartą planetę od gwiazdy. * pstryk * - Ten slajd przedstawia porównuje Gliese, do Ziemi oraz Neptuna. Neptun to ten na środku, Ziemia po lewej. Gliese to ta duża planeta po prawej. O tym, kiedy i jak odkryto planetę, nie będę was zanudzał, bo co by nie było, tak naprawdę odkryjecie ją dopiero wy – tutaj mężczyzna uśmiechnął się serdecznie. *pstryk* - Ten slajd przedstawia odległość Gliese 581 g od gwiazdy oraz do porównania, Układ Słoneczny. Niebieski pas, to pas w którym planety mają prawo mieć atmosferę, wodę oraz tlen. Jak widzicie, Gliese jest idealnie na środku. Co prawda Gliese, nie jest jak nasze Słońce, jest czerwonym karłem. Świeci znacznie słabiej, przez co może tam być znacznie zimniej, niż u nas. Woda może być zamarznięta. Ale tylko na jednej półkuli. Planeta Gliese 581 g, otacza Gliese, gwiazdę, nieco dziwnie. Jedna jej strona, jest zawsze oświetlona. Spróbujemy was posadzić właśnie na tej, osłonecznionej stronie. *pstryk* - Jak zapewne wiecie, jesteście na świecie uznawani za bohaterów. Będziecie pierwszymi przedstawicielami naszej rasy na obcej planecie. Możecie tam spotkać inteligentne formy życia, czy też jakieś ruiny. Zaraz po wylądowaniu, sarkofagi, jak nazywamy maszyny hibernacyjne, otworzą się i przywrócą do życia. *pstryk* - Cały proces jest bezbolesny, tak dosłownie, to nie umieracie. Wasze ciało zatrzymuje się. Dla niego stoper nie tyka. Do sarkofagu musicie wejść nago, aby uniknąć odleżyn spowodowanych ubraniami. I żeby nie zaczęły z wami gnić. Sarkofagi są wypełnione zielonym płynem, nazywanym przez nas „octem”. Ocet będzie to pożywienie dla waszych komórek przez najbliższe 200 lat, ponieważ trudno uśpić całe ciało pstryknięciem palców. Najważniejsze, że najważniejsze narządy zasną. Dodatkowo będzie wam pompowany bezpośrednio do ciała tlen. Dodatkowo mięśni będą nom stop pobudzane prądem, aby nie zanikły. I teraz najlepsze. Zostanie z was spuszczona krew, na szczęście potem wtłoczona z powrotem. Nie bójcie, się, jest to bezpieczne. Inaczej nie reklamowali byśmy naszej misji aż tak bardzo. *pstryk* - Na pokładzie będzie znajdował się najnowszy nadajnik, który zbierze informacje z planety i prześle je do nas za pomocą fal radiowych. Będzie pracował sam, wystarczy że go rozłożycie i włączycie. Będziemy czekać całe 220 lat na ten sygnał. 200 lat będzie trwał lot, 20 lat będzie do nas szedł sygnał z nadajnika. Szkoda że tego nie dożyję – mówi z widocznym smutkiem. *pstryk* - Oto wasz statek, czeka na was na orbicie około ziemskiej. Był za duży, aby zbudować go na Ziemi. Będziecie musieli do niego dolecieć wahadłowcem, ale spokojnie. Poleci z wami pilot który odbył nie jeden taki lot. Obecnie na statku są montowane sarkofagi. Statek będzie mógł wam służyć za dom przez dobre kilkaset lat. Będzie tam kuchnia, łazienki, każdy dostanie swój pokój. Posiada reaktor jądrowy któremu paliwa starczy na 60 – 70 lat ciągłej pracy. Uruchomi się po lądowaniu i będzie wam dostarczał energii elektrycznej oraz ogrzewał pokład. Jest najnowszej technologii, więc nie będzie trzeba w niego ingerować. Na statku znajdować się będzie również mała zbrojownia i duża spiżarnia. Nigdy nie wiadomo, co tam będzie można spotkać. Nie chcemy was wysyłać tak daleko bezbronnych – tutaj pojednawczo pokiwał głową i popatrzył na mężczyzn którym wyprysły uśmiechy na twarzy. Po chwili zaczął kontynuować, czy raczej kończyć. - To tyle, ile kazano mi wam przekazać czyli raczej wszystko. Miło było mi was poznać. Żegnajcie. **pstryk pstryk*** Projektor zgasł, po chwili zapaliły się ponownie jarzeniówki. Mężczyzna wyszedł. Szybko po nim pojawiła się w drzwiach kobieta w kraciastej koszuli. - Proszę za mną, pokażę wam pokoje w których przyjdzie wam spędzić najbliższe cztery dni. Kobieta zaprowadziła was do niewielkich pokoi, podobnych do hotelowych. Były już tam wasze rzeczy i jakieś jedzenie na stołach. Ciepłe. - Cały ośrodek jest do waszej dyspozycji. Żegnam i dobranoc – zakończyła i odeszła. Rozeszliście się do pokoi. __________________ Po prostu być, iść tam gdzie masz iść. Po prostu być, urzeczywistniać sny. Po prostu być, żyć tak jak chcesz żyć. Po prostu być, po prostu być.