Okrążali go. Ten co pobiegł w prawo co chwila znikał za drzewami, Hector nawet nie próbował wycelować, to i tak niemiało sensu. Po chwili zniknął za rogiem i tyle go widział. Przy czym wcześniej też nie widział go dokładnie, to była po prostu ciemniejsza plamka przebiegające z lewej do prawej. Cholerna mgła.
Ten co pobiegł drogą w stronę Avonmore też dość szybko znalazł się poza polem widzenia Hectora, na tak krótkie dystanse luneta tylko przeszkadzała (tamtej nocy jak przyszły grzyby, cele były tak blisko, że wystarczyło celowanie dosłownie na oko).

Cholerna mgła. Idąc wzdłuż dachu, mocno się kuląc (jak tam ktoś miał tylko pistolet, to i tak nie trafi, ale lepiej nie kusić losu) znalazł się przy szczelinie między budynkami. Wczoraj (?) udało mu się przekroczyć ją z trudem, ale wtedy nikt do niego nie strzelał. Na razie cofnął się (żeby ten przy jego samochodzie go nie widział i wycelował w to miejsce, gdzie ponad dach wystawała drabina (ledwo widoczna, gdyby Hector nie widział, gdzie ma szukać, z trudem by ją wypatrzył).

Czekał. Wrogowie go okrążali. Co gorsza, właz miał za plecami. Co gdyby nie usłyszał? A co gdyby... odrzucił następną myśl, a ta była jeszcze gorsza, była tam płonąca butelka z benzyną.

Czekał. Usłyszał przytłumiony strzał dobiegający prawdopodobnie u podnóża drabiny, na pewno za budynkiem. Potem usłyszał coś jakby ktoś się z czymś siłował. Potem tępe uderzenie, brzmiące jak drzwi uderzające o ścianę. Ktoś wszedł do jednego z tamtych budynków.

I co robi ten trzeci? Bo ten pierwszy właśnie wlazł do budynku przy drabinie, a drugi jeszcze od czasu do czasu podrygiwał, ale coraz słabiej, leżąc na chodniku. Jego też Hector widział jako słabo widoczną sylwetkę. Cholerna mgła. Z jego miejsce dom Tylera też jawił się jako ciemniejsza plamka, prawdopodobnie była to najbliższa ściana, reszty nie było widać.

Hector musiał się do kałacha dostosować. Inny chwyt, trochę inny celownik, krótsza linia celowania, chwyt pistoletowy. Ostrożnie, ostrożnie (że też serce jeszcze mu nie wyskoczyło) wychylił się nad krawędzią, odgarniając wcześniej liście.
-Uno... dos... tres - wychylił się i nad celownikiem spojrzał w dół, ma tylko maksymalnie sekundę na trafienie.

Pusto. Przeciwnika tam nie było.

Ponownie rozległ się strzał od strony samochodu, Hector najpierw zobaczył jak w murku o który się opiera, ze dwa yardy na prawo, coś wznosi mały tuman kurzu, po chwili usłyszał strzał. Schował się, przypierając do mokrego dachu. Niech ich szlag!

Łatwiej powiedzieć, trudniej zrobić. Hector był przemoczony i od ciągłego klęczenia po dachu zaczęły mu marznąć nogi. Do tego polowało na niego trzech zbirów. I tylko pozycji jednego z nich był pewien. Na szczęście tamten ani razu nie trafił.

Pozycja leżąca była dla Hectora niemożliwa, murek był zbyt wysoki, jego samochód zbyt blisko, żeby dało się wygodnie strzelać. Stracił cenny czas próbując jakoś się ustawić, skończyło się na tym, że siedział na kolanach, pochylony do przodu, i szukał swojego celu. Odległość nie była problemem, problemem była mgła. Już tego biegnącego widział bardziej jako ciemną plamę. I luneta niewiele tu zmieniała. Silverado był ledwo widoczny, zlewał się z parkanem, Wróg jest gdzieś tam.

Przez niewygodną pozycję zaczynały go boleć plecy, nie był w stanie dokładnie wycelować. Widział tamtego, kulił się za słupkiem, taka ciemniejsza plama. Ledwo wystaje, skurwiel dobrze się schował. Zbyt wielka szansa, że prędzej trafi w swój samochód niż w niego. Przez niewygodną pozycję nie był w stanie utrzymać celu. Zrezygnował.

Test Czujności*
Percepcja 13+ Czujność 1
Modyfikator -5
3,19,16
Test niezdany

Stracił czujność, zafiksował się na tamtym. Zrezygnował z celowania i już się odwrócił żeby zmienić cel i wtedy go zobaczył, jako cień na dachu. Przy drabinie. Bez dokładniejszego celowania (przeciwnik i tak był za blisko dla lunety) najszybciej jak mógł wypalił do przeciwnika. Ganger też musiał wypalić. Monter mógłby przysiąc, że słyszał jak kula przelatuje mu koło głowy. Kiedy on próbował wycelować tego za pickupem, ten skurczybyk zdołał wleźć na dach!

Test Strzelania
12+1
Modyfikator: -8
3
Test zdany

Wróg wrzasnął z bólu i padł na dach, znikając Hectorowi z oczu. Hector go tylko słyszał, jak tamten drze się. Trafił go, ale nie wiedział w co. Ale na pewno boleśnie. Trafił! Trafił! Serce waliło mu jak podczas ataku Grzybów. To był chyba cud, ktoś nad nim czuwał.

Dla twojego przeciwnika rzucałem odpowiednio na Skradanie, Strzelanie, lokalizację rany, jej skutek i na ból, zgodnie z zasadami Ołowiu

Hector usłyszał strzał. Tylko że strzał padł zbyt blisko z zupełnie innego kierunku. Skulił się odruchowo, próbując kogoś wypatrzyć. Nic. Jeden nie żył, drugi leżał na dachu trafiony, trzeci czaił się za samochodem. To musiał być ten czwarty. Gdzieś tam w okolicach drabiny.

Powoli, trzymając nisko głowę przesunął się bliżej w stronę styku obu grup budynków. Wychylając się zza murka próbował kogoś wypatrzyć. Na dachu nie było nikogo. Ten, którego trafił, leżał mniej więcej w połowie dachu, jęczał, syczał i chyba trzymał się za biodro.

To był jakiś obłęd. Zepsuł mu się samochód, dobra, to się może zdarzyć, w szczególności że zawieszenie na tym co teraz nazywa się drogami dostaje nieźle po tyłku. Caligine, zapomniana osada na uboczu. Bez problemu. Nagły atak zombiaków, o których wcześniej nic nie wiedział? Naciągane. Ale tego, że codziennie budził się w tym samym miejscu, mieszkańcy nic nie wiedzieli, ani o ataku, ani o Hectorze, mimo że walczył z nimi ramię w ramię? To się nie trzymało kupy. Albo wyjazd z miasta. Garcia mógł przysiąc, że tam nie było żadnego rozwidlenia, jechał prosto do Avonmore. I trafił ponownie do Caligine. Mieszkańcy też gadali głupoty, że u nich jest rok trzydziesty szósty. Rozumiał, że miejscami kalendarz może się trochę nie zgadzać, ale nie o czternaście lat!

Houston wzywa Apollo,
Tu Sputnik, zgłaszam się

Jeszcze ten motocyklista, trup oparty o ścianę, z rewolwerem w ręce, bez żadnych widocznych ran. Coś tu było bardzo nie tak i to było poważne nie tak, ale nie wiedział co dokładnie. Czy jutro ponownie obudzi się w domu Jackie, a Jackie będzie do niego celować? Może jeszcze porąbie jej to drewno?

Zachichotał pod nosem, na chwilę zapominając, w jak głębokim culo się znajduje.

Na tym drugim dachu ganger zamilkł. Czy już nie żył? Jednego już zabił, ten jest albo ranny albo martwy, kolejny ukrywa się za samochodem, czwarty gdzieś krąży. Pewnie kombinuje, jak wejść na dach. Hector rozejrzał się po nim. Wybierając budynek kierował się tym, żeby jak najtrudniej dałoby się do niego dostać. O dachu wtedy chyba nie myślał. Wybrał ten budynek, który przez wojną jako jedyny nie miał witryny sklepowej. Klapę na dach musiał otwierać młotkiem i przecinakiem. Ale dwa boczne budynki też miały własne klapy na dach.

Chyląc się, monter sprawdził pozostałe klapy. Ciągnął za krawędzie, ale żadna z nich na szczęście nie puściła, były zamknięte. Wrócił na stare miejsce. A ten którego trafił - żył, ruszał się, teraz to widział. W jego dłoni widoczny był jasny przedmiot. Tuż nad krawędzią dachu.