[WFRP 2ed.] - Władca much - Strona 54

**Dekline** · 29-11-2016, 22:20

Zwój był bardzo dziwny, lecz również bardzo intrygujący i pomimo tego że Otwin za nic nie mógł sobie przypomnieć z czym mu się kojarzy postanowił mimo wszystko pomyśleć nad tym później. Aby to zrobić należało nie dopuścić do spalenia papierka. Najemnik schował znalezisko za pazuchę i jakby nigdy nic zwrócił się do towarzyszy:

- To jak, idziemy do tego sołtysa? Póki jesteśmy na świeżo więcej się dowiemy. No i mieliśmy skrzynie przytachać. Poza tym denerwuje mnie ta niewiedza.

Zachowanie Iana nie zrobiło na nim wrażenia, w końcu to dorosły chłop, do tego starszy od Otwina, więc może robić co chce. A nóż srać idzie, a że właśnej chaty nie ma to musi po lasach? Trzeba dać człowiekowi trochę spokoju.

Cattus · 30-11-2016, 01:43

Zwoje niezbyt Oswalda interesowały. Co innego przytłumiony krzyk który dobiegł jego uszu. Zaalarmowany odwrócił w jego strone głowę, starając się ocenić odległość. Stał tak chwile wbijając spojrzenie w budynki i nasłuchując kolejnych dźwięków.

- Słyszeliście to? Zapytał reszty, ciągle wpatrzony w jakiś bliżej nieokreślony punkt. - Jakby wołanie. Dobiegało stamtąd. Może ze środka? Zwoje przestały go chwilowo interesować.

- Idźmy to sprawdzić. Mam złe przeczucia. Ruszył szybkim krokiem.

**Kerm** · 03-12-2016, 14:51

Ktoś krzyczał?
Randulf nic nie słyszał, ale może dlatego, że zastanawiał się, czy (i w jaki sposób) ponownie dostać zwoje w swoje ręce. No ale z pewnością nie w tym momencie... Najpierw będzie musiał wymyślić jakiś dobry powód...

- Gdzie i kto krzyczał? - zwrócił się do Oswalda. - Pójdę z tobą. Trzeba sprawdzić, czy się nie myliłeś.
Ruszył za kompanem.

Mortarel · 03-12-2016, 19:49

-Ktoś wzywa pomocy! - Zakrzyknął Luis i pobiegł pędem tam, skąd słyszał dźwięk wołania.
-Tylko spalcie te zwoje! Sprawdzę! - Rzekł na odchodne.

Inferian · 05-12-2016, 13:19

Zwój pozostał w rękach Otwina, który postanowił zastanowić się nad tym później. W tej chwili nie było na to czasu.

Bohaterowie skierowali się do chaty sołtysa gdzie zarówno Oswald jak i Luis byli przeświadczeni, żę to stąd dobiegał krzyk. Gdy tylko doszli na miejsce wszystko wyglądało na normalnie, nie było teraz słyszeć żadnych krzyków, jednak Oswald i Luis usłyszeli, z budynku coś wybiega. Dwaj bohaterowie byli w stanie szybko lekko się cofnąć, tak aby nie zostać zaatakowani, a być gotowi do ataku, czy nawet obrony. Otwin i Randulf mogli dopiero po chwili przygotować się do pozycji, na podstawie tego co widzieli po zachowaniu pozostałych.

Było dosyć ciemno, drzwi się otworzyły i z ciemności wybiegł nie kto inny jak sołtys. Tom był tylko w pidżamie, jego twarz wykrzywiona, jego oczy przestraszone. Barry przed czymś uciekał. Wszystko działo się w jakimś ciemnym domu. Coś go goniło, była noc. Sołtys miał zakrwawioną głowę, jak gdyby miał ranę w okolicy skroni/czoła. Wszystko działo się szybko. Tak że żaden z bohaterów nie miał możliwości na reakcję, tym bardziej, że nie wiedział czego się spodziewać po tej sytuacji. Jedynie Randulf przeżywał Déja vu. Nagle przed brzuch sołtysa przeszła łapa zakończona ostrymi pazurami, które z łatwością przeszły ciało człowieka.

Otwin całą sytuację widział z perspektywy takiej samej co i Randulf, jednak dwaj pozostali bohaterowie widzieli dokładnie monstrum, które wyłoniło się niemal w tej samej sekundzie co sołtys.

Potwór pomimo swojego ogromnego cielska poruszał się szybko. Po zadaniu śmiertelnego ciosu zniknął z powrotem w pomieszczeniu.

Bohaterowie nawet jeśli próbowali atakować, to miecze mogły przeciąć powietrze, było to z pewnością nie tylko spowodowane szybkością potwora, ale zaskoczeniem i tym, że potwór nie wyszedł do końca z budynku, a zdążył załatwić sołtysa w wyjściu.

Na ziemi leżał wykrwawiający się sołtys, ciężko było powiedzieć czy jeszcze żyje, ludzie z takimi ranami zwyczajnie umierają. Krew powoli wchłaniała się w ziemię. Kałuża robiła się większa rozprzestrzeniając się do bohaterów butów.

Po chwili dało się znowu usłyszeć krzyk. Tym razem krzyk był słyszalny dla wszystkich. Bohaterowie z wyjątkiem Luisa wiedzieli, że jest to krzyk Alberta syna Toma.

Cattus · 05-12-2016, 14:06

Oswald nie zatrzymywał się żeby sprawdzić co z sołtysem. Z takich ran się nie wychodzi, nawet jeśli jeszcze chwilę porzęzi.

Z wyciągniętym już mieczem przeskoczył nad sołtysem i wbiegł do wnętrza budynku.

- Albert! Krzyknął, kierując się w stronę z której dobiegło krzyczenie.

**Kerm** · 05-12-2016, 15:54

Randulf na słowa Oswalda nie zareagował. Stał jakby go zamieniło w kamień i szeroko otwartymi oczami wpatrywał się w leżącego sołtysa.
I chociaż patrzył i widział, to nie chciał uwierzyć własnym oczom. Wszak to była jego wizja. I spełniła się co do joty.
A to było niepokojące. Bardzo niepokojące.
Zdolność przewidywania przyszłości nie była czymś, co by mu odpowiadało. Jak niby miałby wykorzystać coś takiego? Byłby szaleńcem, gdyby komukolwiek zdradził, że ma wizje, i to takie, które się spełniają.
Na dodatek mógł się pożegnać ze spotkaniem z Birgit nad rzeką i ze wspólną kąpielą. No chyba że chciał mieć na sumieniu jej śmierć. I, zapewne, i swoją własną.

Po dłuższej chwili oderwał wzrok od poszarpanego ciała wójta i wszedł do chaty, ostrożnie, rozglądając się, gotów do walki.

**Dekline** · 07-12-2016, 23:14

Otwin z jednej strony cieszył się że udało mu się zachować zwój, lecz z drugiej strony powodem takiego staniu rzeczy był kolejny demon który zdażył już dorwać swoją ofiarę.

Najemnik wyciągnął broń, lecz pierwiej doskoczył do umierającego sołtysa, któremu należało sie ostatnie słowo.

Następnie planował stanąć w drzwiach i tym sposobem uniemożlwić ucieczkę bestii, która mogła przecież jakimś cudem minąć jego towarzyszy. Do środa z nimi nie miał zamiaru wchodzić, gdyż jak wiadomo troje to już tłum i beda się o siebie potykać. Teraz wystarczyło wystawić tarcze, przykucnąć aby miec stabilniejszą pozycję i czekac' na uciekającego demona bądz okrzyki pomocy towarzyszy.

Mortarel · 07-12-2016, 23:22

Luis ruszył w pogoń za potworę. Przed walką zamierzał jednak koniecznie odmówić modlitwę, prosząc Panią Jeziora o możliwie najlepsze błogosławieństwo na nadchodzące starcie.

Na szczęście z Luisem byli towarzysze, którzy mogli położyć na szali swe życia, w czasie, w którym Luis będzie zmawiał modły. Dzięki temu rycerz zyskał pewność, że zanim przyjdzie jego kolej aby zmierzyć się z demonem, modlitwa zostanie odmówiona.

Inferian · 09-12-2016, 21:20

Otwin doskoczył do sołtysa, na wypadek gdyby ten miał jakieś ostatnie słowo, które może pomóc w ten sprawie i jak się okazało. Tom umierając miał silną wolę tak że pomimo, że z pewnością nie łapał nic z tego co się działo, pod nosem jeszcze dodał:

- To nie tak, on tego nie chciał…. - były to słowa ledwo wypowiedziane, ale jednak

Do budynku pierwszy wszedł Oswald, za nim Randulf, a za nimi Luis, który to w tej chwili odmawiał modlitwy, które miały błogosławić nadchodzącą walkę.

Oswald a za nim Randulf weszli pomieszczenia jako pierwsi i tam zauważyli na ziemi leżącego Alberta. W rękach trzymał swoją głowę i cały się trząsł. Był zakrwawiony. Jego ręce było we krwi, na jego ciele znajdowało się wiele ran ciętych. Wygląda na osłabionego. W pomieszczeniu otwarte jest jedno nie wielkie okno. Szyba jest zbita, a rzeczy na parapecie poprzewracane.
W pomieszczeniu jest widocznych kilka śladów potwora, jednak ciężko na szybko cokolwiek powiedzieć. Najwięcej znajduje się w około Alberta.

Luis nagle wyczuł czyjąś obecność. To takie dziwne uczucie, jak gdyby ktoś się na niego patrzył. Do tego miał wrażenie, że coś się poruszyło. Pośpiesznie odwróciwszy głowę, jako że był na samych tyłach dostrzegł w kącie schowanego kota. Który widząc mężczyznę wyszczerzył zęby, jak gdyby się bał.

Otwin stojąc na zewnątrz przyglądał się dokładnie budynkowi, czy na pewno nikt nie wychodzi, czy bohaterowie nie krzyczą jego imienia, chociażby "POMOCY". Jednak nic z tych rzeczy się nie wydarzyło. Panowała cisza. Jedynie zza jednego z domów wyszedł człek, którego Otwin zwał Ianem, a który przedstawił się jako Luis.

Poprawiał portki, jak gdyby przed chwilą musiał skorzystać z krzaczków. Spojrzał na Otwina i zbliżył się:

- Co tutaj synu knujesz ? - zapytał dobrotliwie, z nutą podejrzliwości

- Ja właśnie badam okolicę, ostatnio ciągle te morderstwa i podobno potwór jakiś się tutaj kręci. Nikt nie może go schwytać. - zatrzymał się przyglądając się budynku, na który przyglądał się Otwin i dodał:

- Podejrzewam, że to Ralf, dziwny z niego człek, podejrzany, albo ten no grabarz, to jakiś obłąkany typ.

29-11-2016, 22:20	#531
Dekline Opiekun działu Warhammer Reputacja: 1	Zwój był bardzo dziwny, lecz również bardzo intrygujący i pomimo tego że Otwin za nic nie mógł sobie przypomnieć z czym mu się kojarzy postanowił mimo wszystko pomyśleć nad tym później. Aby to zrobić należało nie dopuścić do spalenia papierka. Najemnik schował znalezisko za pazuchę i jakby nigdy nic zwrócił się do towarzyszy: - To jak, idziemy do tego sołtysa? Póki jesteśmy na świeżo więcej się dowiemy. No i mieliśmy skrzynie przytachać. Poza tym denerwuje mnie ta niewiedza. Zachowanie Iana nie zrobiło na nim wrażenia, w końcu to dorosły chłop, do tego starszy od Otwina, więc może robić co chce. A nóż srać idzie, a że właśnej chaty nie ma to musi po lasach? Trzeba dać człowiekowi trochę spokoju. __________________ ORDNUNG MUSS SEIN Odpowiadam w czasie: PW 24h, disco: 6h (Dekline#9103)

30-11-2016, 01:43	#532
Cattus Reputacja: 1	Zwoje niezbyt Oswalda interesowały. Co innego przytłumiony krzyk który dobiegł jego uszu. Zaalarmowany odwrócił w jego strone głowę, starając się ocenić odległość. Stał tak chwile wbijając spojrzenie w budynki i nasłuchując kolejnych dźwięków. - Słyszeliście to? Zapytał reszty, ciągle wpatrzony w jakiś bliżej nieokreślony punkt. - Jakby wołanie. Dobiegało stamtąd. Może ze środka? Zwoje przestały go chwilowo interesować. - Idźmy to sprawdzić. Mam złe przeczucia. Ruszył szybkim krokiem. __________________ Our sugar is Yours, friend.

05-12-2016, 13:19	#535
Inferian Reputacja: 1	Zwój pozostał w rękach Otwina, który postanowił zastanowić się nad tym później. W tej chwili nie było na to czasu. Bohaterowie skierowali się do chaty sołtysa gdzie zarówno Oswald jak i Luis byli przeświadczeni, żę to stąd dobiegał krzyk. Gdy tylko doszli na miejsce wszystko wyglądało na normalnie, nie było teraz słyszeć żadnych krzyków, jednak Oswald i Luis usłyszeli, z budynku coś wybiega. Dwaj bohaterowie byli w stanie szybko lekko się cofnąć, tak aby nie zostać zaatakowani, a być gotowi do ataku, czy nawet obrony. Otwin i Randulf mogli dopiero po chwili przygotować się do pozycji, na podstawie tego co widzieli po zachowaniu pozostałych. Było dosyć ciemno, drzwi się otworzyły i z ciemności wybiegł nie kto inny jak sołtys. Tom był tylko w pidżamie, jego twarz wykrzywiona, jego oczy przestraszone. Barry przed czymś uciekał. Wszystko działo się w jakimś ciemnym domu. Coś go goniło, była noc. Sołtys miał zakrwawioną głowę, jak gdyby miał ranę w okolicy skroni/czoła. Wszystko działo się szybko. Tak że żaden z bohaterów nie miał możliwości na reakcję, tym bardziej, że nie wiedział czego się spodziewać po tej sytuacji. Jedynie Randulf przeżywał Déja vu. Nagle przed brzuch sołtysa przeszła łapa zakończona ostrymi pazurami, które z łatwością przeszły ciało człowieka. Otwin całą sytuację widział z perspektywy takiej samej co i Randulf, jednak dwaj pozostali bohaterowie widzieli dokładnie monstrum, które wyłoniło się niemal w tej samej sekundzie co sołtys. Potwór pomimo swojego ogromnego cielska poruszał się szybko. Po zadaniu śmiertelnego ciosu zniknął z powrotem w pomieszczeniu. Bohaterowie nawet jeśli próbowali atakować, to miecze mogły przeciąć powietrze, było to z pewnością nie tylko spowodowane szybkością potwora, ale zaskoczeniem i tym, że potwór nie wyszedł do końca z budynku, a zdążył załatwić sołtysa w wyjściu. Na ziemi leżał wykrwawiający się sołtys, ciężko było powiedzieć czy jeszcze żyje, ludzie z takimi ranami zwyczajnie umierają. Krew powoli wchłaniała się w ziemię. Kałuża robiła się większa rozprzestrzeniając się do bohaterów butów. Po chwili dało się znowu usłyszeć krzyk. Tym razem krzyk był słyszalny dla wszystkich. Bohaterowie z wyjątkiem Luisa wiedzieli, że jest to krzyk Alberta syna Toma.

05-12-2016, 14:06	#536
Cattus Reputacja: 1	Oswald nie zatrzymywał się żeby sprawdzić co z sołtysem. Z takich ran się nie wychodzi, nawet jeśli jeszcze chwilę porzęzi. Z wyciągniętym już mieczem przeskoczył nad sołtysem i wbiegł do wnętrza budynku. - Albert! Krzyknął, kierując się w stronę z której dobiegło krzyczenie. __________________ Our sugar is Yours, friend.

07-12-2016, 23:14	#538
Dekline Opiekun działu Warhammer Reputacja: 1	Otwin z jednej strony cieszył się że udało mu się zachować zwój, lecz z drugiej strony powodem takiego staniu rzeczy był kolejny demon który zdażył już dorwać swoją ofiarę. Najemnik wyciągnął broń, lecz pierwiej doskoczył do umierającego sołtysa, któremu należało sie ostatnie słowo. Następnie planował stanąć w drzwiach i tym sposobem uniemożlwić ucieczkę bestii, która mogła przecież jakimś cudem minąć jego towarzyszy. Do środa z nimi nie miał zamiaru wchodzić, gdyż jak wiadomo troje to już tłum i beda się o siebie potykać. Teraz wystarczyło wystawić tarcze, przykucnąć aby miec stabilniejszą pozycję i czekac' na uciekającego demona bądz okrzyki pomocy towarzyszy. __________________ ORDNUNG MUSS SEIN Odpowiadam w czasie: PW 24h, disco: 6h (Dekline#9103)

03-12-2016, 14:51	#533
Kerm Administrator Reputacja: 1	Ktoś krzyczał? Randulf nic nie słyszał, ale może dlatego, że zastanawiał się, czy (i w jaki sposób) ponownie dostać zwoje w swoje ręce. No ale z pewnością nie w tym momencie... Najpierw będzie musiał wymyślić jakiś dobry powód... - Gdzie i kto krzyczał? - zwrócił się do Oswalda. - Pójdę z tobą. Trzeba sprawdzić, czy się nie myliłeś. Ruszył za kompanem.

03-12-2016, 19:49	#534
Mortarel Reputacja: 1	-Ktoś wzywa pomocy! - Zakrzyknął Luis i pobiegł pędem tam, skąd słyszał dźwięk wołania. -Tylko spalcie te zwoje! Sprawdzę! - Rzekł na odchodne.

05-12-2016, 15:54	#537
Kerm Administrator Reputacja: 1	Randulf na słowa Oswalda nie zareagował. Stał jakby go zamieniło w kamień i szeroko otwartymi oczami wpatrywał się w leżącego sołtysa. I chociaż patrzył i widział, to nie chciał uwierzyć własnym oczom. Wszak to była jego wizja. I spełniła się co do joty. A to było niepokojące. Bardzo niepokojące. Zdolność przewidywania przyszłości nie była czymś, co by mu odpowiadało. Jak niby miałby wykorzystać coś takiego? Byłby szaleńcem, gdyby komukolwiek zdradził, że ma wizje, i to takie, które się spełniają. Na dodatek mógł się pożegnać ze spotkaniem z Birgit nad rzeką i ze wspólną kąpielą. No chyba że chciał mieć na sumieniu jej śmierć. I, zapewne, i swoją własną. Po dłuższej chwili oderwał wzrok od poszarpanego ciała wójta i wszedł do chaty, ostrożnie, rozglądając się, gotów do walki.

07-12-2016, 23:22	#539
Mortarel Reputacja: 1	Luis ruszył w pogoń za potworę. Przed walką zamierzał jednak koniecznie odmówić modlitwę, prosząc Panią Jeziora o możliwie najlepsze błogosławieństwo na nadchodzące starcie. Na szczęście z Luisem byli towarzysze, którzy mogli położyć na szali swe życia, w czasie, w którym Luis będzie zmawiał modły. Dzięki temu rycerz zyskał pewność, że zanim przyjdzie jego kolej aby zmierzyć się z demonem, modlitwa zostanie odmówiona.

09-12-2016, 21:20	#540
Inferian Reputacja: 1	Otwin doskoczył do sołtysa, na wypadek gdyby ten miał jakieś ostatnie słowo, które może pomóc w ten sprawie i jak się okazało. Tom umierając miał silną wolę tak że pomimo, że z pewnością nie łapał nic z tego co się działo, pod nosem jeszcze dodał: - To nie tak, on tego nie chciał…. - były to słowa ledwo wypowiedziane, ale jednak Do budynku pierwszy wszedł Oswald, za nim Randulf, a za nimi Luis, który to w tej chwili odmawiał modlitwy, które miały błogosławić nadchodzącą walkę. Oswald a za nim Randulf weszli pomieszczenia jako pierwsi i tam zauważyli na ziemi leżącego Alberta. W rękach trzymał swoją głowę i cały się trząsł. Był zakrwawiony. Jego ręce było we krwi, na jego ciele znajdowało się wiele ran ciętych. Wygląda na osłabionego. W pomieszczeniu otwarte jest jedno nie wielkie okno. Szyba jest zbita, a rzeczy na parapecie poprzewracane. W pomieszczeniu jest widocznych kilka śladów potwora, jednak ciężko na szybko cokolwiek powiedzieć. Najwięcej znajduje się w około Alberta. Luis nagle wyczuł czyjąś obecność. To takie dziwne uczucie, jak gdyby ktoś się na niego patrzył. Do tego miał wrażenie, że coś się poruszyło. Pośpiesznie odwróciwszy głowę, jako że był na samych tyłach dostrzegł w kącie schowanego kota. Który widząc mężczyznę wyszczerzył zęby, jak gdyby się bał. Otwin stojąc na zewnątrz przyglądał się dokładnie budynkowi, czy na pewno nikt nie wychodzi, czy bohaterowie nie krzyczą jego imienia, chociażby "POMOCY". Jednak nic z tych rzeczy się nie wydarzyło. Panowała cisza. Jedynie zza jednego z domów wyszedł człek, którego Otwin zwał Ianem, a który przedstawił się jako Luis. Poprawiał portki, jak gdyby przed chwilą musiał skorzystać z krzaczków. Spojrzał na Otwina i zbliżył się: - Co tutaj synu knujesz ? - zapytał dobrotliwie, z nutą podejrzliwości - Ja właśnie badam okolicę, ostatnio ciągle te morderstwa i podobno potwór jakiś się tutaj kręci. Nikt nie może go schwytać. - zatrzymał się przyglądając się budynku, na który przyglądał się Otwin i dodał: - Podejrzewam, że to Ralf, dziwny z niego człek, podejrzany, albo ten no grabarz, to jakiś obłąkany typ.