Wolfgang kiwnął głową Zinggerowi. Zgadzał się z kapłanem, że wszystko tu chaos ogarnął. Byli na terytorium gdzie rządził chaos a dowody jak wspomniano wskazywały, że to tu jest to co robi takie spustoszenie w miejscowych.

Techler wszedł za Bernhardem i przygotował kłębek puchu zaciskając go w dłoni. Zamierzał jeśli będzie to koniecznie uśpić gorzelnika. Jednak najpierw dał popisać się kompanowi.

- Dowodów dość, niestety nie ma komu przekazać. No, do skazania wieśniaka czy mieszczucha by wystarczyły, ale na taki ród to trzebaby, nie wiem, ręcznie napisanej notatki z planami buntu. Inaczej nikt w szkodę von Wittgensteinom nie wlezie. Trzeba to lokalnie załatwić. Tylko od dwóch dni łazimy, a nawet jednego sojusznika nie znaleźliśmy. "Dochtór" kolaboruje, wieśniacy są przygłupi albo zastraszeni, jak karczmarz - odparł von Essing.

Axel pilnował, Bernhardt gadał, Wolfgang czarował... Lothar zatem zajął się oglądaniem - kapłan sprawdzał kadzie i bimbrownicę, czy jak się to nazywało, szlachcicowi zostało zatem do przejrzenia składowisko butelek.

- Wybaczcie szczerość, ale jeśli wielka dama, nawet jeśli ze zbiedniałego rodu spotyka się z bandą najemników takich jak my to możliwe są tylko dwa powody.
Albo ma dla nas suicydalne zadanie, do którego żal jej własnych ludzi, albo sama zamierza nas zabić. Jak weźmie więcej niż dwóch, góra czterech strażników to obstawiam to drugie. Ewentualnie opcja druga i pół: zamierza na nas poeksperymentować. Oczywiście pójść trzeba, ale miałbym się na baczności przed jedzeniem, piciem i wychodzeniem z nią na spacery "sam na sam" - szlachcic pamiętał jak traktowano zwykłych ludzi na dworach. A przecież większość szlachciców nie była tak zepsuta i nikczemna jak von Wittgensteinowie. Przynajmniej taką miał nadzieję. Tutaj więc spodziewał się najgorszego.

Wolfgang dotarł do tego czego szukał. Do "Dhar" jak wskazywały wiatry magii. To było złe odkrycie, ale przynajmniej potwierdzające przeczucia maga.
Na razie nie chciał się udzielać i gdy kompani wycofali się sam nie zamierzał zostać.

Techler słuchał kompanionów z miną jakby był nieobecny. Gdy Lothar przemówił jego wzrok wrócił do normalności i popatrzył po twarzach zebranych.
- W szopie była czysta esencja chaosu. Obawiam się, że Margritta to właśnie ofiarowała medykowi i obawiam się, że jest to nic innego jak spaczeń.- Przemówił kiwając z niezadowoleniem głową.
- Nie wydaje mi się by chciała nas zabić czy eksperymentować na nas. Przynajmniej na razie. Gdyby chciała byśmy byli proszeni na zamek. On po prostu chce się dowiedzieć co tu robimy i czy jesteśmy zagrożeniem. Pamiętajcie, że szlachcic i mag mają swój status w Imperium a podnoszenie ręki na takowych może źle się skończyć szczególnie jeśli są wysłannikami kogoś potężniejszego. Musi to sprawdzić i dopiero pokaże swoje oblicze.- Wolfgang nie był źle nastawiony do spotkania, ale zgadzał się co do jedzenia i picia.
- Uważam, że powinniśmy sprawdzić teren wokół domu medyka i przygotować drogę ewentualnej ucieczki.- Dodał po chwili.