Shillen spojrzała w stronę druida, który nie wyglądał na chętnego do pójścia w górę rzeki - Z trudem muszę to przyznać, ale Rashad chyba ma rację - powiedziała drżącym głosem, nienawidziła przyznawać, że ktoś ma rację - Nie ważne czy pójdziemy w dół czy w górę, czy tu zostaniemy. Może mantykora czy cokolwiek zabiło tego jaszczura wzgardziło jego mięsem, ale na tej wyspie z pewnością znajdą się stworzenia, które tego nie zrobią, a zapach ciała może je tu ściągnąć - dodała, zerkając jeszcze raz na jaszczura.

Mawashi westchnął ciężko, musząc pogodzić się z myślą, że bezpowrotnie traci szansę zbadania jaszczura i działania trucizny.

- Dużo w tym prawdy, droga Shillen. Najlepiej byłoby go głęboko zakopać, ale nie mamy chyba nic, czym moglibyśmy to zrobić. Pozostaje nam spalić zwłoki, bądź dać im płynąć dalej w dół rzeki. Możemy tylko liczyć na to, by nikt nie ujrzał dymu lub nie znalazł łódki. Albo że będziemy już wtedy daleko i nie zdoła nas wytropić. Hm... alternatywą może być przywiązanie do zwłok kamienia, bądź zostawienie ich pod jakimś drzewem. Jednak cokolwiek zrobimy, musimy szybko wyruszać.

- Doświadczenie - powiedziała Amira spoglądając na swych dotychczasowych pirackich towarzyszy - uczy mnie, że na tej wyspie brak stosownego pochówku pociąga za sobą wyjątkowo niemiłe konsekwencje, więc opcja pozostawienia truchła za sobą nie wchodzi w grę. Swoją drogą wie ktoś jakie zwyczaje pogrzebowe mają te stwory?

Anlaf odwrócił się w stronę Amiry po czym spojrzał na jaszczurze zwłoki. - Ten stwór nosi ludzką skórę. W odwrotnej sytuacji pewnie by nas zjadł albo coś podobnego. A jeśli idąc w górę rzeki natkniemy się na tuzin takich zwłok? Będziemy chować w ziemi wszystko co napotkamy? Myślę, że Awe wrócił głównie po swój amulet. - Druid przez moment skupił wzrok na klepsydrze. - Ciekawi mnie ten znak - wskazał na węża połykającego swój ogon.

Drowka spojrzała na znak wskazany przez druida, z jednej strony ją także ciekawiła postać węża przedstawiona na klepsydrze, a z drugiej coś podpowiadało jej, że nie chce mieć z tym przedmiotem nic wspólnego. Zresztą nie tylko ona była zaniepokojona owym znaleziskiem. Rahnulf, który podszedł do swej pani, na widok klepsydry wyszczerzył ostre zębiska i zawarczał.

Rashad musiał przyznać, że towarzystwo Shillen było wielkim ułatwieniem, wydawała się czuć pewnie nawet w tej obcej im dżungli. Starał się pozostać czujny, lecz jego umysł roztrząsał kolejne pojawiające się zagadki, a przede wszystkim pokusę użycia amuletu - może mógłby spróbować porozumieć się ze znajdująca się w nim siłą?

Zwęził oczy kiedy spostrzegli kolce.
W aktualnym wietrze mantykory będą miały trudności z lataniem, podążajmy więc dalej. Może udałoby się nam podejść bestie w ich legowisku i pozbyć się zagrożenia... Shillen, jesteś w stanie je wytropić?

- Nie powinnam mieć z tym problemu - powiedziała z pewnoscią w głosie elfka. Nie była pewna czy uda jej się odnaleźć mantykory, ale jej duma nie pozwalała pokazać jej tego przed resztą. Nigdy nie widziała tych stworzeń, a jedyny ich opis znała ze słów Rashada. Myśl o walce z nieznanym jej stworem napawała ją jednocześnie pewnymi obawami, ale i ekscytacją. -To idziemy, znajdźmy je i zabawmy się z nimi - rzuciła do reszty i zaczęła poszukiwać śladów, dzięki którym mogli natrafić na mantykory.

Szybko zrezygnowaliście z podjęcia tropu mantykor. Kilka czarnych kolców i odcisków lwich stóp w miękkiej ziemi nie wystarczyło, by wytropić latające bestie. Jako że nie mieliście czasu, aby tu sterczeć bezczynnie, ruszyliście dalej. Nie czuliście się przy tym zawiedzeni, mogliście przecież przypłacić życiem swą zachciankę i nie było to wcale wyolbrzymianie istniejących tu zagrożeń. Przedzieraliście się więc poprzez tę okropną krainę, pożerając milę za milą i... Ponownie natknęliście się na czarny kolec. Jeden, drugi... Nieopodal były ogromne ślady, jakie mógłby zostawić lew. Dokładniej - trzy poteżne lwy. Wasze serca uderzyły gwałtownie. Zaczęliście badać ziemię drobiazgowo. Gdy doglądaliście śladu, drobna grudka ziemi obsunęła się z zewnętrznej krawędzi w głąb zagłębienia - trop więc był bardzo świeży, jeszcze z dzisiejszego dnia, mantykory musiały dopiero co przejść. Silny wiatr powstrzymywał je przed lotem nad czubkami drzew, a z uwagi na olbrzymią rozpiętość swych skrzydeł i wielki ciężar ciała nie mogły latać niżej. Naturalna ludzka skłonność do walki i pogoni odżyła w was na nowo.

Mapa wyspy | Dialogi | Rozstrzygnięcia (brak)

Przeszliście tak z 6 mil w górę rzeki. Mapka zaktualizowana. Godzina: 09:00.

Kości coś nie chcą dać spokoju tym biednym mantykorom... Sytuację w sesji powinniście zinterpretować tak, że wcześniej natknęliście się na stary trop mantykor z zeszłych dni, a teraz na świeższy, z dzisiejszego dnia (bagna to najwidoczniej ich teren łowiecki). Aura spłatała potworom figla i nie mogą one odlecieć do swej kryjówki, więc czają się pewnie gdzieś w pobliżu albo przedzierają się przez gąszcze. Tropienie potworów tym razem będzie wymagało testu Wisdom (Survival) o Stopniu Trudności równym zaledwie 10.

Co robicie?

Deadline: 4.12.2016.

Sam nie paliłem się do tropienia mentikor, a kiedy usłyszałem Amirę stwierdziłem, że mówi dokładnie to, co myślę.

- Popieram! - Zawołałem do reszty. - Walka z tymi stworzeniami nic nam nie da. Dopiero co kilkoro z nas zginęło, a już pakujemy się do walki. Możemy za to poszukać tych jaszczurów, zabawić się w szpiegów sprawdzić co knują. Jeżeli się na to zdecydujemy to może uda mi się dowiedzieć czegoś od mieszkańców tych trzęsawisk.

Jeżeli inni wyrażą chęć szukania jaszczuroludzi- Speak with Animals (ritual) a jak zajdzie potrzeba to Animal Friendship aby uzyskać informacje gdzie jaszczury mogą się znajdować

Shillen odwróciła się do Amiry:
- Jak nie chcesz iść, to możesz tu zostać i zaczekać aż wrócimy - potem zwróciła się do reszty - To co? Chodźmy je ubić zanim zdechną ze starości.

- Jak chcesz, ale abym nie musiała mówić “a nie mówiłam” stojąc nad twym grobem, chociaż z drugiej strony, nie wiem czy byłaby to duża strata… - odpowiedziała Amira.

-Nie udawaj, że w ogóle byś na mój grób przyszła - prychnęła Shillen.

- Czemu nie, ja tak mam, że nie lubię aby trupy poniewierały się niepogrzebane, nie lubię brudu, zresztą zwłoki rozszarpane przez dzikie zwierzęta są niehigieniczne i nieestetyczne zarazem - Amira wzruszyła ramionami. Po chwili spojrzała na resztę - wy też bezmyślnie pchacie się w paszcze lwa?

Rashad z lekkim uśmieszkiem przyglądał jak jego kuzynka gasi zapał drowiej łowczyni, przysiadłszy pod konarami jednego z drzew, by osłonić się przed wiatrem - nie było w niej widać elfiej rozwagi. Potem jednak rozłożył ręce z poważną miną, chcąc załagodzić sytuację, rozbicie grupy nie byłoby dla niego i Amiry korzystne.
- Shillen, mam wrażenie, że 3 mantikory nie będą łatwe do ubicia, naprawdę chcesz się rozdzielać? Rację ma Amira, że nie mamy interesu w polowaniu na skrzydlate lwy, z drugiej strony jeżeli mamy z nimi walczyć to lepiej w takich warunkach pogodowych jak te i na naszych warunkach - zastanawiam się jak duży może być ich teren łowiecki i jak daleko musimy odejść by go opuścić - Anlafie, Katonie, co wy sądzicie?

- Tak Anlafie, spróbuj ich zlokalizować, choć nie po to, by ich wyśledzić. Dobrze będzie wiedzieć gdzie są, by ich uniknąć - odpowiedział Mawashi - To samo tyczy się mantykor. Amira ma tu dużo racji, brawura niechybnie nas zgubi. Z drugiej strony, jeśli wiatr osłabnie i to one nas znajdą… hm… lepiej podążać dalej wzdłuż rzeki, unikając problemów. Im szybciej wydostaniemy się z bagien, tym lepiej.

- Gdzieś czytałem, że drapieżniki są głupie, dlatego mają czułe zmysły. Węchu dla przykładu. Popieram Mawashiego. Rzeka pozwoli zgubić ślad. Trzymajmy się od tych drapieżników tak, aby nasz zapach ewentualnie do nich nie doleciał. Jeśli zaś nasza…...łowczyni chce zapolować…..cóż, tu się rozstajemy - Katon nie zamierzał nikogo zmuszać, ani nikogo odwodzić od głupich pomysłów. Ostatnio im bardziej się starał, tym więcej było śmierci i ofiar.
- Poza tym uważałbym to za osobistą ujmę dać się upolować jakiemuś skundlałemu, latającemu zwierzakowi…… - prychnął czarodziej zdegustowany.

-Arrr...- warknęła drowka - Dobrze, to co robimy? - spytała arogancko. Nie podobało jej się to, że wszyscy opowiedzieli się po stronie Amiry, szczególnie że, Rashad wcześniej sam pytał ją o wytropienie mantykor, jednak nie była głupia i wiedziała, że sama nie ma szans przetrwać i musi trzymać się z resztą rozbitków.

- Jestem pewien, że twoja żądza krwi jeszcze zostanie zaspokojona... - uspokoił ją Mawashi - ...niestety. Ponieważ z tego co zdążyłem zaobserwować, nie sposób uniknąć wszystkich niebezpieczeństw na tej wyspie. Nie pchajmy się więc w więcej, niż to konieczne - mnich westchnął. Miał wrażenie, że chyba każdym tutaj kieruje wewnętrzna duma. Może z wyjątkiem Anlafa. Obawiał się, że może to jeszcze doprowadzić do niejednego zgrzytu, bądź w inny sposób narazić ich życia. “Przynajmniej Katon nie jest głupi i potrafi schować własną dumę do kieszeni, gdy sytuacja tego wymaga. Taką mam nadzieję…”.

- To co w końcu robimy? - zwróciła się sucho do swych kompanów - Bo skoro jednak nie będziemy tropić tych stworów i chcemy uniknąć spotkania z nimi, to może lepiej ruszyć stąd tyłek, zanim one wytropią nas? Im dłużej siedzimy na ich terytorium tym pewniejsze, że się z nimi spotkamy… - dziewczyna wodziła wzrokiem po reszcie rozbitków i czekała, aż ktoś coś zaproponuje.

- No cóż, podejmiemy w takim razie decyzję zgodną z wolą większości - odparł Rashad z nutą ironii. - Miejmy nadzieję, że ta decyzja się nie zemści kiedy mantikory zaatakują nas po drodze przy bardziej korzystnych dla siebie warunkach pogodowych. Czyli idziemy dalej wzdłuż rzeki w poszukiwaniu zaginionego miasta Tlan i jego sekretów - Rashad spróbował zakończyć mało już produktywną dyskusję.

- Ech… To skoro idziemy w poszukiwaniu tego miasta, mogę sprawdzić czy w najbliższej okolicy nie ma tych jaszczuroludzi - zaoferowała niechętnie drowka.

Na minutę skupiła się w ciszy w celu wykrycia jaszczurów, gdy skończyła zwróciła się z powrotem do swych towarzyszy i ze zdziwieniem w głosie oświadczyła - Po drugiej stronie rzeki, tak trzy-cztery mile stąd, jest ich około pięćdziesiąt, tylko... To nie jaszczury... To jakby... żaby?